9B மாமா......

இது என்ன தலைப்பு? ஆங்கிலத்தில் சொல்வது போல A friend, Philosopher and Guide  தான் இந்த 9B மாமா.  எனக்கு மட்டுமல்ல, நான் முன்பு இருந்த தில்லியின் தில்ஷாத் கார்டன் பகுதியில் இருக்கும் பெரும்பாலான தமிழர்களுக்கும் இவரை இந்த பெயரில் தான் தெரியும். அங்கே இருக்கும் அனைத்து தமிழ் குடும்பங்களிலும் நல்லது, கெட்டது என எந்த நிகழ்வாக இருந்தாலும் முதல் அழைப்பு செல்வது இவருக்காகத் தான் இருக்கும்.

தில்லி வந்து சில வருடங்களிலிருந்தே இவர் எனக்கு நெருங்கிய பழக்கம் – கிட்டத்தட்ட 18 வருடம். பல இக்கட்டான சமயங்களில், நான் முடிவெடுக்கத் தயங்கிய தருணங்களில் எனக்கு நல்ல வழிகாட்டியாக இருந்தவர். என்னுடைய வளர்ச்சியில் அதிகம் சந்தோஷம் அடைந்தவர்களில் இவரும் ஒருவர்.  எனக்கும் அவருக்கும் 45 வருடங்களுக்கு மேல் வயது வித்தியாசம் இருந்தாலும், ஒரு நண்பரைப் போலவே பழகுபவர்.  எந்த நேரத்திலும் மகிழ்ச்சியோடு இருப்பவர்.

சென்னையில் The Hindu நாளிதழில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தபோது அங்கே தொழிலாளர் சங்கத்தில் முக்கிய உறுப்பினராக இருந்து பல போராட்டங்களை நடத்தியவர். ஹிந்துவில் போராட்டம் வலுத்து பலரை வேலையிலிருந்து நீக்கினார்கள். அதில் இவரும் ஒருவர்.   அந்த சமயத்தில் தில்லியின் கரோல் பாக் பகுதிக்கு வந்து தங்கி தில்லியில் இருந்த ஒரு நாளிதழான The Patriot-ல் வேலைக்குச் சேர்ந்தவர்.

ஒரு சிலருக்கு பொது சேவை செய்வதில் மிகுந்த ஈடுபாடு உண்டு. இந்த விஷயத்தில் இவரை உதாரணமாகச் சொல்லலாம். நாங்கள் இருந்த பகுதியில் ஒரு பிள்ளையார் கோவில் உருவாக முக்கியமான காரணமாக இருந்தவர். எத்தனை முறை தனது வயதினையும் பொருட்படுத்தாது வீடு வீடாகச் சென்று பணம் வசூலித்து ஒரு கோவிலைச் சிறப்பாக கட்டி, அந்த கோவிலை மற்றவர்களுடன் சேர்ந்து நிர்வகித்து வந்தவர்.

எத்தனையோ முறை நேரம் காலம் இல்லாது இவர் வீட்டு தொலைபேசியில் அழைப்பு வரும். ‘மாமா, எங்க வீட்டுல அவருக்கு உடம்பு சரியில்லை, ஆஸ்பத்திரிக்கு போயிட்டு இருக்கோம்”, இல்லை எனில் “எங்கள் வீட்டில் இவர் இறந்து விட்டார்” என்று பல சமயங்களில் இவருக்கு அழைப்பு வரும். உடனே எங்களைப் போன்றவர்களுக்கு தொலைபேசியில் அழைத்து அவரும் சம்பந்தப்பட்டவர்களின் வீட்டுக்கு விரைந்து வருவார்.  இறந்தவரின் உடல் தகனம் வரை இருந்து என்ன செய்ய வேண்டுமெனச் சொல்லி, அனைத்து ஏற்பாடுகளையும் முன் நின்று கவனித்துக் கொள்வார்.

கொஞ்சம் முற்போக்குச் சிந்தனை கொண்டவர்.  பல சமயங்களில் இவருடன் விவாதங்கள் நடத்தினாலும், நம்மை அவர் வழிக்குக் கொண்டு வந்து விடுவார்! எப்போதும் அவர் சொல்லும் ஒரு விஷயம் அவர் வாழ்வில் நடக்கவில்லை! ”ஒரு வயதிற்குப் பிறகு வாழ்வதில் அர்த்தம் இல்லை. இருக்கும் வரை சுகமாக இருக்க வேண்டும். கொஞ்சம் உடல் நிலை சரியில்லை எனத் தோன்றினாலும், ஒரு வயதிற்கு மேல் இருக்கக் கூடாது” என்று சொல்வார்.

”உடல் நலம் சரியில்லை எனில் மற்றவர்களுக்கும் அவதி. 70 வயது ஆனவுடன் அனைவரையும் அழைத்து ஒரு சிறப்பான விருந்து கொடுத்து, அவருக்குப் பிடித்த எல்லா உணவு வகைகளையும் தந்து, என்னென்ன விருப்பமோ அதை எல்லாம் நிறைவேற்றி, இரவு தூங்கும்போது அப்படியே இறந்து போகும்படி ஊசியோ, மாத்திரையோ கொடுத்து விடவேண்டும் – அதாவது கருணைக்கொலை செய்து விட வேண்டும்” என்று அடிக்கடிச் சொல்வார்.

எப்போது கேட்டாலும் ஐஸ்க்ரீம் சாப்பிட மறுக்காதவர்! ரொம்பவும் பிடித்தது அது தான்! நான் இறந்து விட்டால், எல்லாருக்கும் ஐஸ்க்ரீம் வாங்கிக் கொடுடா என தனது மகனிடம் சொல்வார்!

கடந்த சில மாதங்களாகவே உடல் நிலை சரியில்லாது இருந்தார். சில நாட்களுக்கு முன்னர் மருத்துவமனையில் இருந்தவரை பார்த்தபோது ரொம்பவும் அவதிப் பட்டது தெரிந்தது. குளிர் காலத்தில் நான் இறந்தால் மகனுக்கும் கஷ்டம். அதனால் கொஞ்சம் வெயில் வந்துவிட்டால் நல்லது எனச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். சென்ற 19-ஆம் தேதி காலை அலுவலகத்தில் இருக்கும் போது அவர் மகனின் அழைப்பு – “அப்பா போயிட்டார்டா!” 1925-ஆம் வருடம் பிறந்தவர்...  தனது 89-ஆவது வயதில் இயற்கை எய்தினார்.

அலுவகத்திலிருந்து புறப்பட்டு அவர் வீடு சென்று பார்த்தபோது உறங்கிய வண்ணமே இருந்தார். எத்தனையோ பேர்களின் தகனத்திற்கு அவர் ஏற்பாடு செய்திருக்க, இவருக்கு மற்றவர்கள் ஏற்பாடு செய்யும் வேளை வந்துவிட்டது.

இந்த உலகை விட்டு நீங்கிவிட்டாலும், எங்கள் உள்ளங்களிலிருந்து நீங்காத இடத்தினைப் பெற்றுவிட்டார்.

ஒரு சிலரின் இழப்பு நம்மை ரொம்பவே பாதித்து விடுகிறது. அப்படி பாதித்த இழப்புகளில் 9B மாமாவின் இழப்பும் ஒன்று.......

அவரின் ஆன்மா சாந்தியடைய எல்லாம் வல்லவனை வேண்டுகிறேன்.......

வெங்கட்

புது தில்லி.