ஃப்ரூட் சாலட் – 110 – மனிதம் - மணி ப்ளாண்ட் - பகிர்ந்துண்போம் - காதணி

இந்த வார செய்தி:

அவசர உதவிக்கு ஓடும் ஆபத்பாந்தவன்: 44 ஆண்டில் 5 ஆயிரம் உடல்களை காரில் ஏற்றிச்சென்று சேவை

கடந்த 44 ஆண்டுகளில் தனது சொந்தக் காரில் வாடகை வாங்காமல் 5 ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட சடலங்களை மருத்துவமனையிலிருந்து வீடுகளுக்கு ஏற்றிச்சென்று உதவியுள்ளார். நூற்றுக்கணக்கான பிரசவங்களுக்கு இலவச சேவை, விபத்து உள்ளிட்ட அவசர உதவிக்காக மருத்துவமனைக்கு அழைத்துச் சென்றவர்களில் நிறைய பேர் பிழைத்துள்ளனர் என்ற இந்த வியக்க வைக்கும் பட்டியலுக்குச் சொந்தக்காரர் புதுக்கோட்டை மாவட்டம் ஆலங்குடியைச் சேர்ந்த கணேசன்.

ஏழை மக்களுக்கு உதவுவதையே லட்சியமாகக் கொண்ட ‘515’ கணேசன் என்று அழைக்கப்படும் 62 வயதான எஸ்.கணேசன், தனது சேவை குறித்து, ‘தி இந்து’விடம் கூறியது:

குடும்பச் சூழ்நிலையால் 8-ம் வகுப்புக்குப் பிறகு படிப்பைத் தொடரமுடியாமல் அப்போதிலிருந்து பழைய இரும்பு வியாபாரம் செய்து வருகிறேன். அப்போ ஆலங்குடியில வசதியில்லாத ஒரு குடும்பத்தினர் இறந்துபோன உறவினரின் சடலத்தை காரில் எடுத்துச் செல்ல வழியில்லாம தள்ளுவண்டியில வச்சு அவங்களே வீட்டுக்கு தள்ளிக்கொண்டு போனதைப் பார்த்து மனசுக்கு ரொம்ப வேதனையாகிடுச்சு.

ஊரில் 2 வாடகைக் கார் இருந்தும் அவங்க காரில் பிணத்தையெல்லாம் ஏத்துறதில்லை. இந்த சம்பவத்துக்கு அப்புறம் இரும்பு வியாபாரம் செய்து சேர்த்து வச்சிருந்த ரூ.17 ஆயிரத்தைக் கொண்டு 44 வருஷத்துக்கு முன்னாடி 515 என்ற பதிவு எண்ணுள்ள காரை வாங்கினேன்.

அவசர தேவைக்காக தவிக்கிறவங்களுக்கு மட்டும் அந்தக் காரை வாடகை வாங்காமல் ஓட்டவேண்டும் என்பதே என் லட்சியம். பெரும்பாலும் பிரசவம், விபத்து, அனாதைப் பிணங்களை ஏற்றிச்செல்வதை பெரும் பாக்கியமாக கருதுகிறேன். எத்தனையோ அனாதைப் பிணங்களை நானே குழிவெட்டி அடக்கம் செய்திருக்கேன். நானா காசு கேட்க மாட்டேன். ஒருசிலர் டீசல் போடுறதுக்கு மட்டும் காசு கொடுப்பாங்க.

ஒருமுறை சென்னையில இருந்து ஒரு பிணத்தை ஏத்திக்கிட்டு வர போயிருந்தேன். ஆலங்குடியில இருந்து நான் டீசல் போட்டுக்கிட்டு வந்துட்டேன். நீங்க டீசல் மட்டும் போடுங்க. ஊருக்கு போயிருவோம் என்றேன். என்னை அங்கே வரச்சொன்ன பெண்ணிடம் கையில காசு இல்லை. டக்குனு தாலியைக் கழற்றிக் கொடுத்து இதை அடகு வச்சு டீசல் போட்டுக்கிட்டு வாங்கன்னாங்க. இதுக்காடா நம்ம கார் வாங்குனோம்னு மனசு கொதிச்சுப் போச்சு. வேண்டாம்மான்னு சொல்லிட்டு அங்கேயே கொஞ்சம் கடன் வாங்கி டீசல் போட்டுக்கிட்டு பிணத்தை ஊருக்கு கொண்டுவந்து சேர்த்தேன்.

புதுக்கோட்டை மாவட்டத்துல உள்ள எல்லா போலீஸ் ஸ்டேஷன்ல யும் என்னுடைய செல்போன் நெம்பரை வச்சுருக்காங்க. இதுவரைக்கும் 5 ஆயிரத்துக்கும் அதிகமான பிணங்களை ஏத்தியிருக்கேன். உடம்பு சரியில்லாம சீரியசா இருக்கிறவங்க, விபத்துல சிக்கினவங்கன்னு நான் ஏற்றிக்கொண்டு மருத்துவமனையில் சேர்த்ததில் 1000 பேர் பிழைச்சிருப் பாங்க. சுமார் 2000-ம் பேருக்கு பிரசவத்துக்கு உதவி செஞ்சிருக்கேன்.

இப்ப வச்சுருக்குறது 17-வது காரு. இதை 2 வருஷத்துக்கு முன்னாடி ரூ.40 ஆயிரத்துக்கு வாங்கினேன். பிணம் ஏத்துறதுக்குன்னே சகல வசதியோட இப்ப ஆம்புலன்ஸ் வாகனங்கள் இருந்தாலும், என்னுடைய காரும் ஓடிக்கிட்டேதான் இருக்குது. இப்போது அவ்வளவாக பிரசவ உதவி கேட்டு யாரும் வருவதில்லை.

எனக்குன்னு ஒரு குழி நிலம்கூட கிடையாது. இன்றைக்கும் பழைய இரும்பு வியாபாரம்தான் செய்கிறேன். அதை வச்சுத்தான் காரை பராமரிக்கிறேன். 5 மகள்களில் 4 பேருக்கு திருமணம் செய்துவைத்துவிட்டேன். ஏழை சனங்களுக்கு இறுதிக்கட்டத துல உதவி செய்யுறது மனசுக்கு ரொம்பவும் திருப்திகரமா இருக்கு. நாம பொறந்த இந்த வாழ்க்கைக்கு ஏதோ அர்த்தம் இருக்குங்கிறத நினைக்கிறப்போ சந்தோஷமா இருக்கு. என் உயிர் இருக்கும்வரை ஏழைகளுக்காக இந்த சேவையைத் தொடர்வேன்” என்றார்.

-          நன்றி தி இந்து.

எல்லாவற்றிலும் பணம் பார்க்கும் மனிதர்கள் மத்தியில் இப்படியும் ஒரு நல்ல மனிதர்.  அவருக்கு இந்த வாரப் பூங்கொத்து....

இந்த வார முகப்புத்தக இற்றை:

Money Plant என்ற செ[கொ]டியை உங்களுக்கு நிச்சயம் தெரிந்திருக்கும். பல வீடுகளில் இதை தொட்டியில் வைத்து அப்படியே படர விடுவார்கள்.  இது இருந்தால் பணப்புழக்கம் அதிகம் இருக்கும் என்று நம்பிக்கை!  நமது எதிர்பார்ப்பும் நிதர்சனமும் என்ன என்பதை அழகாய்ச் சொல்லி இருக்கிறது இப்படம்! பாருங்களேன்....

இந்த வார குறுஞ்செய்தி:

துடிக்கும்போது யாரும் கவனிக்கமாட்டார்கள். நின்றுவிட்டால் பலரும் துடிப்பார்கள். இது தான் வாழ்க்கை!

இந்த வார காணொளி:

மும்பையில் டப்பாவாலாக்கள் மிகவும் பிரபலம் – அலுவலகங்களில் வேலை செய்பவர்களுக்கு மதிய உணவினை அவர்களது வீடுகளிலிருந்து எடுத்துச் சென்று ஒவ்வொரு நாளும் சரியான டப்பாவினை சரியான நபருக்கு தருவதில் இவர்களுக்கு நிகர் இவர்கள் தான். இவர்களைப் பயன்படுத்தி, அந்த டப்பாக்களில் இருக்கும் மீதமான சாப்பாட்டை ஒரு வேளை கூட உண்ண வழியில்லாத குழந்தைகளுக்குக் கொடுக்க முயற்சி எடுத்திருக்கிறார்கள் – ஒரு சின்ன ஸ்டிக்கர் உதவி கொண்டு. இந்த திட்டத்தில் பங்களிக்க விரும்புவர்கள் செய்ய வேண்டியது தங்களது டப்பாவில் “Share My Dabba” எனும் ஸ்டிக்கர் ஒட்டினால் போதும்.  பாருங்களேன் அவர்கள் எப்படி இதைச் செய்கிறார்கள் என்று.  இரண்டு காணொளிகள் இங்கே கொடுத்திருக்கிறேன் – உங்களது பொன்னான சில நிமிடங்கள் செலவானாலும் பரவாயில்லை – பாருங்கள்......

 

 

முதல் காணொளியை தனது தளத்தில் பகிர்ந்திருந்த நண்பர் மெட்ராஸ் பவன் சிவா அவர்களுக்கு எனது நன்றி.

ரசித்த பாடல்:

கரும்பு வில் படத்திலிருந்து “மீன் கொடி தேரில் மன்மத ராஜன்” பாடல் இந்த வார ரசித்த பாடலாக இதோ உங்களுக்காக! 

இந்த வார புகைப்படம்:

நவராத்திரி முடிந்த சமயத்தில் தொடர்ந்து சில நாட்கள் அலுவலகத்திற்கு விடுமுறை. அதைப் பயன்படுத்தி குஜராத் மாநிலத்திற்கு பயணம் செய்தேன். குஜராத் மாநிலத்தில் பல விவசாயிகளின் காதுகள் ஒரே பளபள! ஆண்களும் காதுகளில் தோடு அணிந்துகொள்கிறார்கள் – சாதாரண தோடல்ல...  பெரிய அளவில் அதுவும் காது மடலின் நடுவே.....  பாருங்களேன் எப்படி இருக்கிறது என! நிறைய இப்படி பார்த்து எனக்கும் இப்படி காதணி அணிந்து கொள்ள ஆசை – ஆனால் காதை மூடும் இதை அணிந்தால் காது கேட்காதோ என்ற அச்சத்தில் ஆசையை விட்டேன்! :) நீங்க என்ன சொல்றீங்க! 

படித்ததில் பிடித்தது:

அம்மாவின் அன்பு....

சொட்டச்சொட்ட மழையில் நனைந்து

வீட்டுக்கு வந்த என்னைப் பார்த்து

அண்ணன் சொன்னான்

குடையை எடுத்துப் போவதற்கென்ன

தங்கை கேட்டாள்

மழை விட்ட பிறகு வந்தாலென்ன

அப்பா கத்தினார்

ஜலதோஷம் பிடித்து அவஸ்தைப் படுவே...

என் தலையைத் துவட்டியபடி அம்மா சொன்னாள்

இந்த மழைக்கென்ன அவசரம்

என் பிள்ளை வீட்டிற்கு

வந்தபிறகு பெய்தாலென்ன

-          ரசிப்பு வலைப்பூவிலிருந்து....

மீண்டும் அடுத்த வெள்ளியன்று வேறொரு ஃப்ரூட் சாலட்-ல் சந்திக்கும் வரை…..

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.