காபியில் போதை பொடி – Bபெல் பையன் – போதையில் அரசுப் பேருந்து ஓட்டுனர்

முகப் புத்தகத்தில் நான் – 8

திருவரங்கம் முரளி காபி – 5 ஜூன் 2016

திருவரங்கம் – ராஜ கோபுரத்தின் அருகே ஒரு கடை – பெயர் பலகையோ, பதாகையோ இருக்காது.  சிறிய கடை – வாசலில் எப்போதும் கூட்டம் – அனைவரும் டபரா டம்ளரோடு காபி ருசித்தபடி இருப்பதைப் பார்க்க முடியும். இத்தனைக்கும் கடை காலையும் மாலையும் குறிப்பிட்ட நேரம் மட்டுமே திறந்திருக்கும். காபியின் சுவை – ஒரு முறை குடித்தால் மீண்டும் குடிக்கத் தூண்டும் விதமாய் இருக்கும்.  இக்கடை பற்றி நாளிதழ்களில் கூட வந்திருக்கிறது. நானும் முன்பொரு முறை எழுதி இருப்பதாய் நினைவு......

சமீபத்தில் முரளி கடைக்குச் சென்று காபி குடித்துக் கொண்டிருந்தேன். விலை ரூபாய் 15 மட்டும்! எனக்கு அருகே இன்னும் ஒருவர் காபியைச் சுவைத்தபடியே முரளி கடை காப்பியின் ருசி பற்றி சிலாகித்துக் கொண்டிருந்தார்.

”மூணு விதமான காபி பொடி கலக்கி தான் இவங்க பயன்படுத்துகிறார்கள். பாலை சுண்டக் காய்ச்சியபடியே இருப்பார்கள். அதன் பின் ஏதோ ஒரு பொடியை கலக்கி வைப்பார்கள். அது என்ன பொடி? ஒரு வேளை போதைப்பொடியாகக் கூட இருக்கலாம்..... நானும் என்ன பொடின்னு சில முறை கேட்டிருக்கேன். சொல்ல மாட்டேங்கறான்..... ஆனா டேஸ்ட் செமயா இருக்கிறதால திரும்பத் திரும்ப இங்க வந்து காபி குடிக்கத் தோணுது.....  நானும் இங்கே கிட்டத்தட்ட பதினைந்து வருஷத்துக்கு மேலேயே கஸ்டமர்.....”

பக்கத்தில் நின்று இதைக் கேட்டபடியே காபி குடித்துக் கொண்டிருந்த எனக்கு மண்டைக் குடைச்சல்.... போதைப் பொடி! ஒரு வேளை அப்படியும் இருக்குமோ..... சே... சே.... இருக்காது. இருந்தா இத்தனை வருஷமா கடையை பிரச்சனை இல்லாம நடத்த முடியாது.  காபி நல்லா இருக்குன்னு தானே எல்லாரும் இங்கே காபி குடிக்க வறாங்க.... பக்கத்து போலீஸ் ஸ்டேஷனுக்குக் கூட இங்கே இருந்து தான் காபி போகுது..... ரகசிய ஃபார்முலா சொல்லாததால இப்படி புரளி கிளப்பி விடறார் போல என்று நினைத்தபடியே கடைசிச் சொட்டு காபியை ரசித்துக் குடித்தபடியே நகர்ந்தேன். காபியின் ருசி இன்னமும் நினைவில்........

Bபெல் பையனும் அழுமூஞ்சி சுப்பியும்........ – 6 ஜூன் 2016

ஒரு அடுக்கு மாடி குடியிருப்பு....  தரை தளத்திலுள்ள ஒரு வீடு. அந்த வீட்டில் உள்ள சிறுவனும் சிறுமியும் தான் இந்த பகிர்வின் முக்கிய பாத்திரங்கள்....  சிறுவனுக்கு ஆறு வயதுக்குள். சிறுமி நான்கு வயது.  பெரும்பாலான நேரங்களில் தரைத் தளத்திலுள்ள வாகனங்கள் வைக்குமிடத்திலேயே சைக்கிளில் சுற்றி வருகிறார்கள்.  சிறுவன் சைக்கிளில் சுற்றி வரும் சமயத்தில் எல்லாம் தேவையோ இல்லையோ Bபெல்லை அடித்து ஓசை எழுப்பியபடியே இருக்கிறான். அந்தச் சிறுமி பெரும்பாலான நேரங்களில், எதற்கெடுத்தாலும் அழுத படியே இருக்கிறாள்.

குடியிருப்பில் இருக்கும் வயதானவர்களுக்கும், மற்றவர்களுக்கும் அச்சிறுவன் எழுப்பும் சைக்கிள் மணியோசையும் சிறுமியின் அழுகையும் ஒரு தொந்தரவாகவே இருக்கிறது.  என்றாலும் யாரும் அவர்களை கண்டிப்பதில்லை. அவ்விருவரின் அம்மா/அப்பாவிடமும் சொல்வதில்லை.  ஏன் என்றால், நாள் முழுவதும் ஓசை எழுப்பினாலும், அழுதாலும் அந்த இருவர்களிடமும் எந்த வித பாதிப்பும் இல்லை. தங்களது குழந்தைகளை கண்டிப்பதோ, அழுகையை நிறுத்த முயற்சிப்பதோ இல்லை. அம்மா பெரும்பாலான நேரத்தில் தொலைக்காட்சி சீரியல்களில் மூழ்கி இருக்கிறார். அதுவும் அதிகமான ஒலியோடு அந்த வசனங்கள் கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் அவரிடம் குழந்தைகளின் தொல்லை பற்றி சொல்லி என்ன ஆகப் போகிறது!

பல அடுக்குமாடி குடியிருப்புகளிலும் இது போன்ற பிரச்சனைகள் தான். குழந்தைகளின் குறும்புகள் ரசிக்கும்படியானவை தான் என்றாலும் தொடர்ந்து ஒரே குறும்பாக, ஒரே செயலாக இருக்கும்போது ரசிக்க முடிவதில்லை!

  

மதுவருந்தி வாகனம் செலுத்திய ஓட்டுனர் - 7 ஜூன் 2016

சமீபத்தில் திருச்சியிலிருந்து சென்னைக்கு பேருந்தில் வந்து கொண்டிருந்தேன்.  நள்ளிரவுக்கு மேல் விழுப்புரம் அருகே ஒரு பாடாவதி உணவகத்தில் வண்டி நின்றது. இயற்கை உபாதைகளை முடித்துக் கொண்டு சற்று நேரம் வெளியே காற்றாட நின்று கொண்டிருந்தேன். எதிர் பக்கத்தில் சென்னையிலிருந்து அறந்தாங்கி செல்லும் அரசுப்பேருந்து ஒன்று நின்று கொண்டிருந்தது. அந்தப் பேருந்தில் பயணம் செய்பவர்கள் பலரும் வாகனத்தில் அருகில் நின்றுகொண்டு உரத்த குரலில் நடத்துனரோடு பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.  சற்றே கவனிக்க, விஷயம் தெரிந்தது.

வண்டி புறப்படும் போதே ஓட்டுனர் மது அருந்தி தான் வண்டியை எடுத்திருக்கிறார். வழி முழுவதும் ஓட்டுனருக்கு, நடத்துனருக்கும், சின்னச் சின்ன விஷயங்களில் சண்டைகள், பயணிகளிடமும் வாக்குவாதங்கள் என தொடர்ந்திருக்கிறது. சாலை வழி உணவகம் வந்த உடன், இதற்கு மேல் வாகனம் செல்லாது எனச் சொல்லிவிட்டு ஓட்டுனர் சென்றுவிட, நடத்துனர், பேருந்தில் வந்த பயணிகளிடம் அந்தப் பக்கம் வரும் வேறு ஏதாவது வண்டியில் ஏற்றி விடுகிறேன் என்று சொல்லி இருக்கிறார்.  அந்த நேரத்தில் சென்னை, திருச்சி, போன்ற இடங்களுக்கு நிறைய பேருந்துகள் இருந்தாலும் அறந்தாங்கி செல்லும் பேருந்துகள் வருவது நிச்சயமல்ல. பக்கத்து ஊர் வரை சென்று அங்கிருந்து சென்று கொள்ளுங்கள் என சாதாரணமாகச் சொல்லிக்  கொண்டிருக்கிறார்......

நான் பார்த்துக் கொண்டிருந்தபோது நடத்துனரும், வேறு வண்டியில் ஏற்றி விடுகிறேன் என்று சொல்லி அங்கிருந்து நடையைக் கட்ட, பயணிகள் எவரும் அவரைத் தொடரவில்லை.  காசும் திருப்பித் தர முடியாது என்று சொல்லி விட்டார்.  ஒன்றரை மணி நேரமாக இதே இடத்தில் பேருந்து இருக்கிறது என்று பலரும் புலம்பிக் கொண்டிருந்தார்கள்.  பெரும்பாலான பயணிகள் பெண்களும், சிறுவர்களும். அந்த நள்ளிரவில் வேறு பேருந்து பிடித்து எப்படி போக முடியும்.....

மது அருந்துவது அவரவர் சொந்த விருப்பம் என்றாலும், பணியில் இருக்கும் போது, அதுவும் குறிப்பாக பேருந்தில் பயணிக்கும் அத்தனை பேருடைய உயிரும் இவரது சிறு தவறினால் போகக் கூடிய நிலையில் மது அருந்துவது அவசியமா?  வாகனத்தினை எடுப்பதற்கு முன்னால் Breath Analyzer வைத்து சோதனை செய்ய வேண்டும் போல இருக்கிறது...... இது போன்ற ஆட்களை பணியிலிருந்து நீக்கம் செய்தாலும் தவறில்லை என்றே தோன்றுகிறது......

என்ன நண்பர்களே, என்னுடைய சமீபத்திய முகப்புத்தக இற்றைகளை ரசித்தீர்களா? பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்களேன்.....

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.