கொலையுதிர் காலம்......

படம் இணையத்திலிருந்து.....

தலைநகர் தில்லி.  தில்லி வாசிகளுக்கும் பொறுமைக்கும் பல காத தூரம். குறிப்பாக வாகன ஓட்டிகளுக்கு பொறுமை என்பதே தெரியாத வார்த்தை. சிக்னலில் அவருக்கு முன்னாடி 100 வண்டிகள் இருக்கும். பச்சை விளக்கு விழுந்து அந்த 100 வண்டிகள் நகர்வதற்கு முன்னர் 101-வது வண்டியில் இருப்பவர் ஒலிப்பானை அழுத்தத் துவங்கிவிடுவார். அவரைத் தொடர்ந்து பல நூறு வண்டிகள் ஒலிப்பான்களை கதறக் கதற அடித்துக் கொண்டிருப்பார்கள். சின்னச் சின்ன பிரச்சனைகளுக்கும் அடி தடி தான்.  அனைவருக்குமே ஏதோ அவர்கள் சென்றால் தான் ஏதோ நாட்டை முன்னேற்ற முடியும் என்பது போன்ற ஒரு அவசரம்.

ஒருவரது வண்டி வேறு யாராவது வண்டி மேல் இடித்துவிட்டால் சண்டை ஆரம்பிக்கும். சில வாய் வார்த்தை தகறாறுகள் கைகலப்பில் முடியும். சில சண்டைகள் துப்பாக்கிச் சூட்டில் முடிகின்றன.  இங்கே பலரும் “கட்டா” என அழைக்கப்படும் நாட்டுத் துப்பாக்கிகளை வைத்திருக்கிறார்கள். தில்லியை அடுத்த மாநிலங்களின் பல கிராமங்களில் இப்படி நாட்டுத் துப்பாக்கிகள் சல்லிசாகக் கிடைக்கின்றன. அவற்றை பயன்படுத்தி யாரையாவது போட்டுத் தள்ளிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். 

இறந்த சிறுவன்....

இந்த வாரம் தில்லியின் கிழக்குப் பகுதியான மயூர் விஹார் பகுதியில் ஒரு 15 வயது சிறுவன் மரணம் – மலையாளி. தனது ஸ்கூட்டியில் சென்று கொண்டிருக்கும்போது அவருக்குத் தெரிந்த பான் கடையில் இருக்கும் இளைஞர்களுக்கும் சிறுவனுக்கும் ஏதோ தகறாறு.  அதில் அந்த பான் கடை இளைஞர்கள் சிறுவனை பலமாக அடித்து, அதுவும் நெஞ்சு, அந்தரங்கப் பகுதிகள் ஆகியவற்றில் அடிக்க அங்கேயே சுயநினைவின்றி விழுந்து விட்டான். பயந்து போன பான் கடை இளைஞர்கள், அதுவும் அந்த சிறுவனை அடித்த அதே இளைஞர்கள் பக்கத்தில் இருக்கும் தனியார் மருத்துவமனைக்கு அழைத்துச் செல்ல அங்கேயிருந்து திருப்பி அனுப்பி விட்டார்கள். இரண்டு மூன்று மருத்துவமனைகளுக்குச் சென்று அனுமதி மறுக்கப்பட, கடைசியில் அரசு மருத்துவமனைக்கு அழைத்துச் செல்ல, அங்கிருக்கும் மருத்துவர்கள் சோதனை செய்து, சிறுவன் இறந்து போனதை உறுதிப் படுத்தி இருக்கிறார்கள். 

இதற்கு இரண்டு வாரத்திற்கு முன்னர், தில்லியின் இன்னுமொரு பகுதியில் ஒரு அப்பாவும் மகனும் காலை நேரத்தில் வெளியே வந்திருக்க, அவர்களை காரில் வந்த சிலர் துப்பாக்கியால் சுட, தந்தை சம்பவ இடத்திலேயே இறந்து விட்டார்.  தப்பித்து ஓடிய மகனையும் விடாது சுட்டுக் கொண்டு தொடர, கால்களில் மூன்று குண்டுகள் பாய்ந்து விட்டது. சம்பவ இடத்தில் தேநீர் அருந்திக் கொண்டிருந்த சில சாதாரணர்களுக்கும் ரணம் – குண்டடி.  தப்பித்த மகனுக்குக் காலில் பாய்ந்த குண்டுகள் காரணமாக இரண்டு கால்களையும் வெட்டி எடுக்க வேண்டிய கட்டாயம்.  கராத்தேவில் மாநில அளவு போட்டிகளில் பங்கு கொண்டு வெற்றி பெற்ற அந்த இளைஞன் இன்று கால்களில்லாமல் வேதனையில்.....

இப்படி சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்.  ஒவ்வொரு நாளும் ஏதோ ஒரு இடத்தில், ஏதோ ஒரு பகுதியில் Road Rage கொலைகள், சொத்துத் தகராறு காரணமாக கொலைகள், காதல் தோல்வி காரணமாகக் கொலைகள் என கொலையுதிர் காலம் தான். தனியாக வீட்டில் வசிக்கும் முதியவர்களை அவர்களது சொத்துக்காகவும், வீட்டில் இருக்கும் பொருட்களை அபகரிக்கவும் வீட்டில் வேலை செய்பவர்களே கொன்று விடுவது தலைநகர் தில்லியில் அடிக்கடி நடக்கிற விஷயம்.  நேற்று கூட தில்லியின் ஒரு பகுதியில் இப்படி ஒரு கொலை. 

சின்னச் சின்ன விஷயங்களுக்குக் கூட கொலை செய்யத் தயங்குவதில்லை.  சட்டம் பற்றிய பயம் யாருக்கும் இல்லை.  முன்னுதாரணமான தண்டனைகள் இங்கே கிடையாது. கொலை நடந்து பல வருடங்களுக்கு விசாரணைகளும்,  வழக்குகளும், தள்ளி வைப்புகளும் தொடருமே தவிர விரைவான தண்டனை கிடைக்கப் போவதில்லை. சில வருடங்களுக்கு முன்னர் நடந்த நிர்பயா கொலைக்கான நியாயம் இன்னும் கிடைக்கவில்லை. நிர்பயா போன்று பல பெண்கள் தொடர்ந்து சீரழிக்கப் படுகிறார்கள்.

அந்தக் கொலையில் சம்பந்தப்பட்ட 18 வயதுக்குக் குறைவான குற்றவாளி, அந்தக் காரணத்துக்காகவே விடுதலை ஆகி விட்டார். அவருக்கும் தீவிரவாதக் கும்பலுக்கும் தொடர்பு இப்போது தொடர்பு ஏற்பட்டு இருக்கலாம் என்று காவல்துறை வட்டாரத்தினர் சந்தேகப்படுவதாக நாளிதழ்களில் செய்தி வருகிறது.  ஒவ்வொரு நாளும் நாளிதழைத் திறந்தாலே இப்படி கொலை பற்றிய செய்திகள் காண முடிகிறது. 

இந்தியாவின் தலைநகரிலேயே இந்த நிலை. இரண்டு அரசாங்கங்கள் – இரண்டுமே தங்களுக்குள் போட்டி போட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன – காவல் துறை யாருக்கு என்பதில் காட்டும் அக்கறையை, பணியிடங்கள் நிரப்புவதில் காட்டுவதில்லை.  காவல் துறையினரில் பாதிக்கு மேல் அரசியல்வாதிகளின் பந்தோபஸ்துக்கு போய்விட குற்றவாளிகளுக்குக் கொண்டாட்டம். கொலைகள் தவிர வழிப்பறிக் கொள்ளைகள், சிறு தகறாறுகள் ஆகியவை நடந்து கொண்டே இருக்கின்றன. அவை கணக்கிலேயே வருவதில்லை என்பது நிதர்சனம்.

Crime Graph மேல் நோக்கிச் சென்றபடியே இருக்கிறது இந்தியத் தலைநகரில்.....  தலைநகரிலேயே இப்படி என்றால் மற்ற இடங்களில் சொல்லத் தேவையில்லை.....

ஒவ்வொரு கொலைக்குப் பின்னும் சில அதிரடி நடவடிக்கைகள் எடுத்து பின்பு பழைய நிலைக்கு வந்து சேர்கிறது காவல் துறையும் அரசும்.......

என்னவோ போங்க, என்னத்த சொல்றது.... என்னத்த செய்யறது?

மீண்டும் சந்திப்போம்....

வெங்கட்

புது தில்லி.