வாடகை தராத ரூம் பார்ட்னர் – தப்பா நினைக்கக்கூடாது....

முகப் புத்தகத்தில் நான் – 11

வாடகை தராத ரூம் பார்ட்னர் – 21 ஆகஸ்ட் 2016

படம்: இணையத்திலிருந்து.....

சில நாட்களாக ஒரு ரூம் பார்ட்னர் என்னுடன் தங்கி இருக்கிறார். தான் மட்டும் தனியாக தங்கினால் பரவாயில்லை – என்னிடம் சொல்லாமல் கொள்ளாமல் இன்னும் அவரது சில நண்பர்களையும் அழைத்து வந்து விடுகிறார். எப்போது வருகிறார் எப்போது போகிறார் என்பது அவருக்கே வெளிச்சம்.  நானும் பரவாயில்லை – நமக்குத் தொந்தரவில்லாதவரை பிரச்சனை வேண்டாம் என்று சும்மா இருந்து விட்டேன். ஆனால் அவ்வப்போது பேச்சு வார்த்தை நடத்தி, வெளியே அனுப்பிக் கொண்டிருந்தேன். ஆனால் மீண்டும் மீண்டும் வந்து விடுகிறார்!

எப்ப உள்ளே வருகிறார், எப்படி உள்ளே வருகிறார் என்பது புரிந்து கொள்ள முடியாத புதிர்....  இருக்கும் எல்லா வழிகளையும் அடைத்து விட்டதாக நான் மமதை கொண்டாலும் எப்படியோ வந்து விடுகிறார் அந்த ரூம் பார்ட்னர். வேற யாரு எலியார் தான்! பெரும்பாலான நேரங்களில் வீட்டில் நான் இருப்பதில்லை என்பதால் அவருக்கு இன்னும் சௌகரியம்! சுதந்திரமாய் எனது வீட்டில் திரிய முடிகிறது அவரால்.  நடமாட்டம் தெரிந்த போதெல்லாம் நானும் அதனுடன் ஒரு கபடி போட்டி நடத்தி வெளியே துரத்தி விட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.

இன்று பகல் முழுவதும் வீட்டில் இருக்க, இரண்டு பேரை பார்த்து விட்டேன்... பேச்சு வார்த்தைகளால் பயனில்லை.  கொல்ல வேண்டாம் என்று பார்த்தால் ரொம்பவே ஆட்டம் காட்டுகிறார்...  வேறு வழியில்லை – ஒரு பாயாசத்தைப் போட்டுட வேண்டியது தான்!

தப்பா நினைச்சுடக் கூடாது – 22 ஆகஸ்ட் 2016

அது என்னமோ எனக்குன்னு ஏன் இப்படி எல்லாம் கேட்குதுன்னு தெரியல! எப்ப வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தாலும் நான் காதைப் பொத்திக்கிட்டுப் போனாலும் விஷயங்கள் தானா வந்து காதுக்குள்ள விழுது! ராஜா காது கழுதைக் காது தான்..... :)

வீட்டின் வெகு அருகில் Chugh தரம்ஷாலா என்று ஒரு இடம் இருக்கிறது. தில்லி வரும் பெரும்பாலான சுற்றுலாப் பயணிகள் இது போன்ற தரம்ஷாலாக்களில் தங்குகிறார்கள். அவ்வப்போது தமிழர்களும் இங்கே தங்குவதுண்டு. பெரும்பாலும் தமிழகத்திலிருந்து தில்லி வரை ரயிலில் வந்து பிறகு இங்கிருந்து ஆக்ரா, மதுரா, ஹரித்வார், ரிஷிகேஷ், அலஹாபாத், காசி என பத்து பதினைந்து நாட்களுக்குப் பேருந்தில் பயணம் செய்வார்கள். அவர்களுடன் சமையல் ஆட்களும் வருவதுண்டு..... 

நேற்று வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தபோது எனக்கு முன்னர் வேட்டியை மடித்துக் கட்டிக் கொண்டு இரண்டு மறத் தமிழர்கள்....  வேகவேகமாக நடந்து கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களுக்குள் பேசிக் கொண்டே நடக்கிறார்கள். நானும் நடந்து கொண்டிருக்கிறேன். “நல்ல வேளை ஆட்டோ பிடிச்சு வந்துட்டேன். ஏதோ நான் தண்ணி அடிச்சுட்டு லேட்டா வந்திருக்கேன்னு யாரும் தப்பா நினைச்சுடக் கூடாதே” என்று ஒருவர் சொல்ல, மற்றவரும் அதை ஆமோதிக்கிறார். 

கைகளில் சுருட்டி வைத்திருக்கும் காசு தெரிகிறது.  நடுவே, மற்றவரிடம் ஒரு கேள்வி – “ஏம்பா, நீ பாட்டுக்கும் போறீயே, இடம் தெரியுமா?”  அதற்கு மற்றவர் சொன்ன பதில் “தெரியும், தெரியும் வா.....”  அதன் பிறகு அவர்கள் வேறு பாதையில்போக, நான் வேறு பாதையில் சென்றேன். திரும்பி வரும்போது விட்ட இடத்திலேயே மீண்டும் பார்த்தேன். நடை கொஞ்சம் வித்தியாசமாக இருந்தது!  தேடிச் சென்ற இடம் வேறு எதுவும் அல்ல...  சாராயக் கடை தான்! அங்கேயே குடித்து விட்டு, கைகளில் நொறுக்ஸ் பாக்கெட் வைத்துக் கொண்டு தின்றபடியே நடந்து வந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்....

அப்போதும், “தண்ணி அடிச்சுருக்கேன்னு யாரும் தப்பா நினைச்சுடக்கூடாது..... நல்லாவா இருக்கும்!”  என்றபடியே தள்ளாடிக்கொண்டே நடக்கிறார்கள்!

நடத்துங்க! நடத்துங்க! ஒழுங்கா Chugh தர்ம்ஷாலா போய்ச் சேர்ந்தா சரி!

என்ன நண்பர்களே, என்னுடைய சமீபத்திய முகப்புத்தக இற்றைகளை ரசித்தீர்களா? பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்களேன்.....

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.