தலைநகர் தில்லி – தொடரும் கொடுமைகள்

தலைநகர் வாசிகளுக்கு தலைநகரில் இருக்கும் பூங்காக்கள் பற்றி ரொம்பவே பெருமை உண்டு. பல இடங்களில் மிகப் பெரிய பரப்பளவில் பூங்காக்கள் இருக்கின்றன – உதாரணத்திற்கு Lodhi Garden, Buddha Jeyanthi Park, Millennium Park,   Garden of Five Senses, Deer Park என பெரிய பட்டியல் உண்டு. அதைத் தவிர ஒவ்வொரு பகுதியிலும் சில வீடுகளுக்கு நடுநடுவே சிறிய அளவில் பூங்காக்களும் இங்கே உண்டு. இந்தப் பூங்காக்களில் நடைப்பயிற்சி மேற்கொள்வதும், காலை வேளைகளில் யோகாசனம்/உடற்பயிற்சி செய்வதற்கென்றே செல்பவர்களும் உண்டு! தலைநகர் வாசிகளுக்கு இந்தப் பூங்காக்கள் பற்றிய கர்வமும், இந்த மாதிரி வசதிகள் வேறெங்கும் கிடைக்காது என்ற எண்ணமும் உண்டு.  

ஆனால் இந்தப் பூங்காக்களில் பகல் நேரங்களிலும், மாலைப் பொழுதுகளிலும் நாம் குடும்பத்தோடு சென்று விட முடியாது! ஒவ்வொரு மரத்தடியிலும் காதலர்கள் கொஞ்சிக்குலவிக் கொண்டு இருப்பார்கள் – சில இடங்களில் கலவி கூட நடப்பதுண்டு! சரி அவர்கள் இஷ்டம் – அவர்களுக்குப் பிடித்திருக்கிறது, செய்கிறார்கள் என்று நாம் நகர்ந்தாலும், சில பெற்றோர்களுக்கு, கூட வந்திருக்கும் மகன்/மகள், அந்த காதலர்கள் செயல் பற்றி கேட்கும் கேள்விகளுக்குப் பதில் சொல்லத் திண்டாட்டம் தான்!

இப்படி இருக்கும் சிலரைப் பார்த்தாலே வேறு சிலருக்கு பொறாமை! அதுவும் நான்கு ஐந்து இளைஞர்கள் சேர்ந்திருக்கும்போது இப்படி யாரையாவது பார்த்துவிட்டால், அதுவும் மது அருந்திய நிலையில் பார்த்துவிட்டால் அவ்வளவு தான். அவர்கள் தங்களை கட்டுப்படுத்துவதில்லை. அதுவும் அக்கம் பக்கத்தில் யாரும் இல்லை என்றால் அந்த ஜோடியில் இளைஞரை நன்கு அடித்துப்போட்டு, பெண்ணைக் கற்பழிக்கும் கேவலங்களும் நடப்பதுண்டு.

படம்: இணையத்திலிருந்து....

நேற்று கூட தலைநகரின் அமன் விஹார் பகுதியில் இரண்டு பெண்கள் அவர்களது ஆண் நண்பர்களோடு பூங்கா ஒன்றில் இருக்க, ஐந்து ஆண்கள் சேர்ந்து அந்த ஆண் நண்பர்களை அடித்துப் போட்டுவிட்டு அவர்கள் கண் முன்னாலேயே அந்த இரண்டு பெண்களை குதறிப் போட்டு இருக்கிறார்கள் அந்த காமுகர்கள்.  நான்கு பேரைக் கைது செய்து இருக்கிறார்கள் காவல் துறையினர். அந்தப் பெண்கள் அனுபவித்த கொடுமைகள் சொல்ல நமக்கு நா கூசுகிறது. இது போன்ற காமுகர்கள் சிறுமிகளைக் கூட விட்டு வைப்பதில்லை.

தில்லியில் இரவு பதினோரு மணிக்குக் கூட மக்கள் நடமாட்டம் இருந்தாலும், சில பகுதிகளில் ஆள் நடமாட்டமே இருப்பதில்லை. அந்தப் பகுதிகளில் இது போன்ற நிகழ்வுகள் அடிக்கடி நடக்கின்றன.  காவல் துறை ரோந்து செல்வது உண்டென்றாலும் எல்லா இடங்களிலும் அவர்கள் இருக்கமுடியாது – மிகக்குறைவான அளவிலேயே காவலர்கள் இருக்கிறார்கள் – இருப்பதிலும் பெரும்பகுதி அரசியல்வாதிகள்/தலைவர்கள் ஆகியவர்களின் பாதுகாப்பிற்கே போய்விட, மக்களுக்கென்று இருப்பது குறைவான காவலர் துறையினரே...

இப்படி ஒரு கொடுமை நடந்தால் ஊடகங்கள், பத்திரிக்கைகள், அரசியல்வாதிகள் என அனைவரும் தங்கள் கருத்துகளைச் சொல்வார்கள் – வேறு ஏதாவது ஹாட் நியூஸ் வந்துவிட்டால் இந்த விஷயத்தினை அப்படியே விட்டு விடுவார்கள். அவர்களுக்கு அவர்கள் வேலை.

பெண்கள் மட்டுமல்ல, ஆண்களுக்கும் இங்கே பாதுகாப்பில்லை. நேற்று அலுவலக நண்பர் ஒருவரின் மகன் – 20 வயது. இரவு பதினோரு மணிக்கு தன் வீடு இருக்கும் பகுதியில் பைக்கில் சென்று கொண்டிருக்க, எதிரே இரு நபர்கள் நின்று, வண்டியை நிறுத்தும்படி சைகை செய்திருக்கிறார்கள். முன்னால் வந்து அவர்கள் நின்றுவிட, வண்டியை நிறுத்தும் கட்டாயம்.  நின்றதும், அந்த இளைஞரிடம் இருந்த தொடுதிரை அலைபேசியைத் தரும்படிக் கேட்டிருக்கிறார்கள். இளைஞர் கொஞ்சம் முரண்டு பிடிக்க, இருவர் கையிலும் துப்பாக்கிகள் முளைத்தன! அலைபேசி, பைக் இரண்டையும் பறித்துக் கொண்டு அந்த இருவரும் செல்ல, இந்த இளைஞர் அங்கேயே செய்வதறியாது நின்றிருக்கிறார். பிறகு காவல் நிலையத்தில் புகார் அளித்து வீடு திரும்பியிருக்கிறார்.

இந்தக் கஷ்டங்கள் ஒரு புறம் இருக்க, எல்லா வருடங்களைப் போலவே இந்த வருடமும் இந்த மாதங்களில் வரும் டெங்கி, சிகன்குன்யா ஜுரமும் பெரும்பாலான தில்லி/NCR வாசிகளைத் தாக்கி இருக்கிறது. கொசுவை ஒழிக்க நடவடிக்கைகள் எடுக்காதது யார் குற்றம் என ஊடகங்களில் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். பல மருத்துவமனைகளில் பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் வந்தவண்ணம் இருக்கிறார்கள். எனது அலுவலகத்திலேயே ஆறு-ஏழு பேருக்கு சிகன்குன்யா வந்து அவதிப்பட்டிருக்கிறார்கள்.

அரசியல்வாதிகளும், அரசாங்கமும் இந்த நிலைக்கு யார் காரணம் – நீ தான் நீ தான் என்று மற்றவர்களைக் குறை சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறது. வரும் முன் காப்போம் என்பது இங்கே பழக்கமில்லை. வந்த பிறகு பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்பதே இங்கே தாரக மந்திரம். அந்த நிலையிலும் எவ்வளவு இதில் பணம் சம்பாதிக்கலாம் என்பதே பெரும்பாலான அரசியல்வாதிகளின் கேவலமான எண்ணம். எல்லாவற்றையும் அரசியலாக்கி உருப்படியான வேலைகளைச் செய்யாமல் விடுவது இவர்களுக்குத் தான் பழக்கமாயிற்றே.

படம்: இணையத்திலிருந்து....

இது இப்படியிருக்க, முதல் அமைச்சர் கேஜ்ரிவாலுக்கு நாக்கு நீண்டு விட்டதாகவும், அதனால் தான் அவருக்கு தொடர்ந்து இருமல் தொல்லை இருப்பதாகவும் கண்டுபிடித்த மருத்துவர்கள் அவரது தடித்த நாக்கை கொஞ்சம் சர்ஜரி செய்து குறைத்திருப்பதாகவும் இன்னும் சில நாட்களுக்குப் பேசக் கூடாது என்றும் சொல்லி இருக்கிறார்கள் – இணையம் முழுவதும் கேஜ்ரிவாலைக் கிண்டல் செய்து நிறைய Troll-களும் கார்ட்டூன்களும் வந்து கொண்டே இருக்கின்றன!

படம்: இணையத்திலிருந்து....

தில்லியில் பிரச்சனைகள் அதிகரித்து விட்டன. மக்கள் தொகையும், தில்லிக்கு தினம் வந்து போகும் நபர்களும் அதிகரித்துக் கொண்டே இருக்கிறது. சுவாசிக்கும் காற்றில் மாசு, தண்ணீர் பிரச்சனை, பாதுகாப்பின்மை – குறிப்பாக பெண்களுக்குப் பாதுகாப்பின்மை, குறைவான மருத்துவமனைகள், தனியார் மருத்துவமனைகளின் கொள்ளை, வழிப்பறிக் கொள்ளைகள் என பல பிரச்சனைகள்....  தீர்க்கவேண்டிய பிரச்சனைகளைக் கூட கண்டுகொள்ளாது, தாங்களும் தங்கள் அரசாங்கமும் இருந்து சம்பாதித்தால் போதும் என்று அரசியல்வாதிகளும் அதிகாரிகளும் நாட்களைக் கடத்துகிறார்கள்.

என்று விடிவுகாலம் வரப்போகிறதோ, என்று இம்மாதிரி பிரச்சனைகள் குறையுமோ என்று தில்லியில் வாழும் பலரும் நினைக்கிறார்கள் – என்னையும் சேர்த்து..... எப்படியும் இன்னும் சில வருடங்கள் இங்கே இருந்து தான் ஆகவேண்டும்! வேறு வழியில்லை!

நாளை வேறொரு பதிவில் சந்திக்கலாம்!

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.