சில்க் தோடு – பிள்ளை பிடிக்கும் ஆசிரியர்கள் – ராஜா காது கழுதைக் காது!

திருவரங்கத்து வானம்....

நேற்று மாலை எடுத்த புகைப்படம்

திருவரங்கம் வந்ததிலிருந்து பார்த்த/கேட்ட சில விஷயங்களை இங்கே அவ்வப்போது எழுதிக் கொண்டிருக்கிறேன். இந்தப் பதிவும் ஒரு மாதிரி திருவரங்கம் டைரிக்குறிப்பு தான்! அதிகமான பணிச்சுமை இருந்த தலைநகர் நாட்களில் இருந்து வித்தியாசமாக நேரத்தினைப் பிடித்துத் தள்ள வேண்டியிருப்பதும் நன்றாகத் தான் இருக்கிறது! உண்பதும் உறங்குவதும், மாலை/காலை நேரத்தில் நடைப்பயணமாக வீதி உலா வருவதும் நன்றாக இருக்கிறது! இங்கே சமையல் வேலையும் இல்லை என்பதால் இன்னும் நிம்மதி! சின்னச் சின்ன வேலைகள் செய்யாமல் இல்லை என்பதையும் ஒப்புக் கொள்ள வேண்டும்!  இன்று சின்னச் சின்ன செய்திகளாக சிலவற்றை பார்க்கலாம்!

மகள் செய்த பட்டு நூல் தோடு!

சில்க் தோடு: மகள் செய்யும் பட்டு நூல் தோடுகள், வளையல்கள் பற்றி முகப்புத்தகத்தில் ஏற்கனவே பதிவு செய்திருக்கிறேன். சமீபத்தில் தலைநகரிலிருந்து வந்திருந்த நண்பரின் மனைவிக்கு என் மகள் தன் கையால் செய்து பரிசளித்த தோடு – கொடுப்பதற்கு முன்னர் புகைப்படம் எடுத்து வைத்ததை இங்கே பகிர்ந்து கொள்கிறேன். மகளுக்கும் விடுமுறை என்பதால் இப்படி கைவேலைகள் எதையாவது செய்த வண்ணமே இருக்கிறார். கூடவே ஒன்றிரண்டு ஓவியங்களும் வரைந்து கொண்டு இருக்கிறார். இருக்கவே இருக்கிறது எங்களுக்கான நேரமும்!

பிள்ளை பிடிக்கும் ஆசிரியர்கள்: இன்று காலை வீட்டிலிருந்து நடைப்பயணமாக சென்ற போது ஒரு பள்ளியின் வாகனம் நின்று கொண்டிருந்தது. அதில் ஒலி பெருக்கி மூலம் பள்ளியிலுள்ள வசதிகள், அங்கே கிடைக்கப்போகும் கல்வியின் தரம் ஆகியவற்றை ஒலிபரப்பிக் கொண்டிருந்தார்கள். அந்தப் பக்கமாக வரும் அனைவருக்கும் பள்ளி பற்றிய விவரங்கள் அடங்கிய அறிவிப்புகளை விநியோகித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். போதாதற்கு, ஒரு ஆசிரியை, ஒரு ஆசிரியர் மற்றும் ஒரு உதவியாளர் வீடு வீடாகச் சென்று பள்ளி பற்றிய தகவல்களைச் சொல்லி, குழந்தைகளை அவர்களது பள்ளியில் சேர்க்கச் சொல்லிக் கேட்கிறார்கள்.  ஒவ்வொரு ஆசிரியருக்கும் இப்படி Target கொடுத்திருக்கிறார்களாம்.

பள்ளிகள் குறிப்பாக தனியார் பள்ளிகள் அதிகரித்து விட்ட நிலையில் இப்படி தங்களது பள்ளிக்கு மாணவர்களைச் சேர்க்க வேண்டி, ஆசிரியர்களை இந்தப் பணிக்கு பயன்படுத்திக் கொள்கிறது பள்ளி நிர்வாகம். முன்பெல்லாம், ஆசிரியர்களுக்கு பாடம் சொல்லிக் கொடுப்பது மட்டுமே முக்கியமான வேலை! இப்போதெல்லாம் அவர்களது பணியின் சுமை மிகவும் அதிகரித்து விட்டது! இப்படி பள்ளி விடுமுறை நாட்களிலும், இப்படி தெருத் தெருவாக அலைய விடுகிறார்கள் ஆசிரியர்களை! இது தனியார் பள்ளிகளில் மட்டும் நடக்கிறதா இல்லை அரசுப் பள்ளிகளிலும் நடக்கிறதா என்பது தெரியவில்லை! அரசு ஆசிரியர்கள் சொன்னால் தெரிந்து கொள்ளலாம்.

பள்ளிகள் மட்டுமல்ல, கல்லூரிகளிலும் இதே நிலை தான் என்று தெரிந்த ஒரு உதவிப் பேராசியர் – தனியார் கல்லூரி ஒன்றில் பணிபுரிபவர் சொன்னார்! ஒவ்வொரு பேராசிரியரும், பொறியியல் படிப்பிற்கு ஒரு  மாணவனையும், பட்டயப் படிப்பிற்கு ஒரு மாணவனையும் கண்டிப்பாக சேர்த்து விட வேண்டுமாம்! இல்லை என்றால் கல்லூரியில் வேலையை விட்டுத் தூக்கி விடுவார்கள் என்று புலம்பிக் கொண்டிருந்தார்.

தனியார் பள்ளிகள் தங்களது வருவாய்க்காக, என்னவெல்லாம் செய்கிறார்கள் என்று பார்க்கும்போது வேதனையாக இருக்கிறது! தலைநகரில் இப்படி வீடு வீடாகச் சென்று பிள்ளைகளை தங்கள் பள்ளியில் சேர்க்கச் சொல்வதை பார்த்ததில்லை. இங்கே தான் இத்தனையும் பார்க்கக் கிடைக்கிறது!

ராஜா காது கழுதைக் காது:

தலைநகரில் இருக்கும்போது, வீடு – அலுவலகம் – வீடு என்று தான் நாட்கள் அதிகமாகப் போகும். இப்போது வெளியே செல்வது அதிகமாய் இருப்பதால், “ராஜா காது கழுதைக் காது” – கேட்பதற்கு அதிக வாய்ப்புகள்!

நேற்று சாலை ரோடு பகுதியில் நடந்து வந்து கொண்டிருந்த போது ஒரு அம்மாவும் மகனும் பேசியது காதில் விழுந்தது! மகன் வண்டி ஓட்டுகிறார். அம்மா பின்னால் உட்கார்ந்து கொண்டிருக்கிறார். “மெதுவா போ, இவ்வளவு வேகமா போகாத” என்று அம்மா சொல்ல, அதற்கு மகன் சொன்னது – “அம்மா! ஏற்கனவே 20-ல தாம்மா போறேன். இதை விட கம்மியா போக முடியாது, தள்ளிட்டுத் தான் போகணும்!”  அந்த மகனின் கஷ்டம் புரிகிறது!

தெற்கு சித்திரை வீதியில் வந்து கொண்டிருந்தபோது கிடைத்த “ராஜா காது கழுதைக் காது” தகவல்! பெரும்பாலும் காலை/மாலை நேரங்களில் இந்தப் பகுதிகளில் இருப்பவர்கள் இந்த வீதிகளில் நடைப் பயிற்சி செய்கிறார்கள். நடைப்பயிற்சி செய்யும் போதே சிலர் வீட்டுக்குத் தேவையான காய்கறியும் வாங்கிக் கொண்டு செல்வதைப் பார்க்க முடியும். நேற்று தெற்குச் சித்திரை வீதியில், கணவன் – மனைவி இருவருமாக நடைப் பயிற்சி செய்து கொண்டிருந்தார்கள். ஏதோ ஒரு கடையைப் பார்த்து மனைவி கணவனைப் பார்த்து கேட்ட கேள்வி – “பணம் வச்சு இருக்கீங்களா? காய்கறி வாங்கிட்டுப் போகலாம்!”  கணவன் மனைவியிடம் – “நடக்கதானே வந்தோம், வெறும் 40 ரூபாய் தான் இருக்கு! அதுக்குள்ள ஏதாவது வாங்கிக்கோ! என்று சொல்லி வாங்கிக் கட்டிக்கொண்டார்! அதையெல்லாம் இங்கே எழுத முடியாது!

திருவரங்க நாட்கள் ஸ்வாரஸ்யமாக சென்று கொண்டிருக்கிறது! அவ்வப்போது திருவரங்கம் டைரிக் குறிப்புகள் தொடரும்!

நாளை ஒரு புகைப்படப் பகிர்வில் சந்திக்கும் வரை....

நட்புடன்

வெங்கட்

திருவரங்கத்திலிருந்து....