சதம் அடிச்சாச்சு! [100 வது பதிவு]

சென்ற வருடத்தில் பதிவர் திரு ராகவன் அவர்களுடன் ஜி-மெயில் அரட்டையின் போது அவரது வலைப்பூக்களை [ரேகா ராகவன், அன்பே சிவம்] அறிமுகப்படுத்தி என்னையும் எழுதச் சொல்லி வலைப்பூ ஆரம்பிக்கச் சொல்லிக் கொடுத்தார். ஒரு சுப யோக சுப தினத்தில் வலைப்பூவினை ஆரம்பித்து, ”எங்க வீட்டுக்காரரும் கச்சேரிக்குப் போனாரு” என்பதாய், எனது முதல் பதிவாக, செப்டம்பர் 30, 2009 அன்று, ஒரே ஒரு பத்தியில் குரங்கு வீழ்ச்சியில் எங்களது கல்லூரி சுற்றுலாவின் போது நடந்த ஒரு நிகழ்ச்சி பற்றி எழுதியிருந்தேன்.

ஒரு வருடம், இரண்டு மாதம் கழித்து இன்று எனது வலைப்பூவில் 100-வது பதிவு [சதம் அடிச்சாச்சு!]. வடிவேலு ஏதோ ஒரு படத்தில் வலுக்கட்டாயமாக போலீஸ் வாகனத்தில் ஏறிக்கொண்டு, “எல்லோரும் பார்த்துக்குங்க, நானும் ரௌடி தான்!” என்று அலறுவது போல, நானும் “ஒரு வலைப்பதிவாளன் தான்!” என்று அலப்பறை விட்டுக் கொண்டிருக்கிறேன்.

“வலைப்பூ எனக்கு என்ன தந்தது?” என்று பல முறை என்னை நானே கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறேன். ”பணமா, பதவியா?” ஒன்றுமே இல்லை. எனினும் எனக்கு இந்த வலைப்பூ அள்ளி அளித்தது ஏராளமான நட்பு எனும் பூக்களை. எத்தனை எத்தனை முகம் தெரியா நட்புகள் எனக்கு வாய்த்திருக்கின்றன இந்த கால கட்டத்தில்.

பதிவுலகோடு நின்றுவிடாமல், பத்திரிக்கைகளிலும் சிறுகதை, நாவல், கவிதை என்று அசத்திக்கொண்டிருக்கும், திரு ரவி பிரகாஷ், திரு கே.பி, ஜனார்த்தனன், திரு ரிஷபன், திரு ஆரண்யநிவாஸ் ஆர். ராமமூர்த்தி போன்ற பெரியவர்களின் நட்பும் எனக்குக் கிடைத்தது இந்த வலைப்பூ உலகின் மூலமே. தவிர, என்னுடைய பதிவுகளைப் படித்து, இது வரை 1000-த்திற்கு மேலான பின்னூட்டங்கள் மூலமாக கருத்துக்களை அளித்து ஊக்கமூட்டிய, ஊக்கமளித்துக் கொண்டு இருக்கும் பல நண்பர்கள், எனது வலைப்பூவினை தொடரும் 67 நண்பர்கள் என வளர்ந்திருக்கிறேன். அத்தனை நண்பர்களின் வலைப்பூ முகவரியையும் இங்கே குறிப்பிட ஆசைதான் எனினும் பதிவு நீள…..மாக ஆகிவிடும் என்பதினால் பொதுவாகக் குறிப்பிட்டிருக்கிறேன்.

தில்லியிலும் எனக்கு பல நண்பர்களை பெற முடிந்தது. ஓய்வு பெற்ற தமிழ் பேராசிரியர் சுசீலாம்மா, சந்திரமோகன், மோகன்குமார் கருணாகரன், முத்துலெட்சுமி, விக்னேஷ்வரி, லாவண்யா, விட்டலன், கலாநேசன், ஜீஜீ என அடுக்கிகொண்டு போகலாம். இவர்களில், சிலரைத் தவிர மற்றவர்களை தில்லியில் நடந்த பதிவர் சந்திப்புகளில் சந்தித்து அளவளாவி இருக்கிறேன். எல்லோருக்கும் எனது நன்றிகள்.

வலைப்பூ எழுதுவதன் மூலம் கிடைத்த இன்னுமொரு நன்மையையும் இங்கே குறிப்பிட்டே ஆக வேண்டும். என்னுடன் பணிபுரிந்து மாற்றல் வாங்கிக் கொண்டு போனார் ஒரு நண்பர். நீண்ட நாட்களாக அவரிடம் தொடர்பு இல்லாமலேயே இருந்தது. சென்ற மாதம் திடீரென்று அவரிடமிருந்து ஒரு மின்னஞ்சல். தான் வலையில் ஏதோ தேடிக்கொண்டிருந்தபோது என்னுடைய வலைப்பூவைப் பார்த்து அதன் மூலம் என் முகவரி கிடைத்து மின்னஞ்சல் அனுப்பியிருக்கிறார்.

இன்னுமொரு விஷயம் நான் எழுதுவதைப் பார்த்து இப்போது என் மனைவியும் வலைப்பூவில் எழுத ஆரம்பித்து விட்டார். இதுவரை பத்துக்கும் மேற்பட்ட அவருடைய இடுகைகள் வெளிவந்துவிட்டது.

மேன்மேலும் எழுதவும் ஆசை இருப்பதால்தான் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறேன், உங்களின் தொடர்ந்த ஆதரவும் வரவேற்பும் இருக்கும் என்கிற தெம்பில்.

நூறாவது படிக்கட்டில் காலெடுத்து வைக்கும் இந்த நாளில், நல்லதொரு கருத்துப் பரிமாற்றத்திற்கு உறுதுணையாய் இருக்கின்ற இந்த வலைப்பூவிற்கும், வலையுலக நட்புகள் அனைவருக்கும் எனது வணக்கங்கள்.

தொடர்ந்து ஆதரவளிக்கும் அனைத்து நண்பர்களுக்கும் எனது கோடானுகோடி நன்றிகள்.

தொடர்ந்து சந்திப்போம்.