சுருட்டு பிடித்த முருகப் பெருமான்!

அப்படியே பறந்து ஒரு ரவுண்ட் போய்வரலாமோ என கேட்கிறார்களோ வள்ளியும் தெய்வானையும்?

[பட உதவி: கூகிள்]

முருகப் பெருமான் வள்ளி மற்றும் தெய்வாணையை கரம் பிடித்தார் என்பது அனைவருக்கும் தெரிந்த விஷயம். தனது இரண்டு தேவியரின் கரம் பற்றிய அதே கரத்தால் சுருட்டும் பிடித்தார் என்றால் அதிர்ச்சி ஏற்படாதா நமக்கு? ஆமாம் அவர் சுருட்டும் பிடித்தார். எதற்காக என்று பார்க்கலாமா?

அழகின் மறுபெயர் முருகனோ?

[பட உதவி: கூகிள்]

சமீபத்திய தமிழக பயணத்தின் போது சென்ற சில கோவில்களில் ஒன்று புதுக்கோட்டை மாவட்டத்திலிருக்கும் விராலிமலை. திருச்சி மத்திய பேருந்து நிலையத்திலிருந்து விராலிமலைக்கு நிறைய பேருந்துகள் இயங்குகின்றன. காலை 6 மணி முதல் 11 மணி வரையிலும், மாலையில் 5 மணி முதல் இரவு 8 மணி வரை கோவில் நடை திறந்திருக்கும். 

திருச்சியிலிருந்து சுமார் இருபது கிலோமீட்டர் தொலைவில் சண்முகநாதன் குடிகொண்டிருக்கும் விராலிமலை கோவில் 1000 – 2000 வருடங்கள் பழமையான கோவில். இதற்கு பல சிறப்புகள் உண்டு. அருணகிரிநாதர் தனது திருப்புகழில் 16 பாடல்களில் இங்கு குடிகொண்டிருக்கும் முருகப் பெருமானைப் பற்றி பாடியிருக்கிறார்.

இப்டிக்கா மேலே போனா என்னப்பன் முருகனைப் பார்க்கலாம்...

திருச்சியின் அருகிலிருக்கும் வயலூரில் அருணகிரிநாதருக்கு காட்சியளித்தபோது அவரை விராலிமலைக்கு வரச் சொல்லவே, அவரும் விராலிமலை நோக்கிச் செல்ல, பாதி வழியிலேயே,  எப்படிச் செல்வது எனத் தெரியாது தவித்திருக்கிறார். அச்சமயத்தில் விராலிமலைவாழ் சண்முகநாதன் வேடனாக வேடம் தரித்து அருணகிரிநாதரை அழைத்து வந்தாராம். 

”வேல் வேல் வெற்றிவேல்” சொல்லியபடியே படி ஏறிடுவோம் வாருங்கள்

விராலிமலை நிறுத்தத்தில் இறங்கி கோவிலுக்கு எந்த வழியில் செல்வது எனத் தெரியாது விழித்தபோது, அருணகிரிநாதருக்கு வேடன் வேடத்தில் வந்து வழிகாட்டியது போலவே எங்களுக்கும் பேருந்தில் வந்த ஒரு அன்பர் மூலம் வழிகாட்டினான் சண்முகநாதன். அவர் பின்னோடு நாங்களும் சென்று, மலை அடிவாரத்தில் அர்ச்சனை தட்டுகள் வாங்கிக்கொண்டோம்.  சிறிய பூமாலை, தேங்காய், பூஜைப் பொருட்கள் தட்டு 40 ரூபாய். காலணிகளையும் அங்கேயே கழட்டி விட்டு காலை வெய்யிலில் படி ஏற ஆரம்பித்தேன் மனைவி மற்றும் மகளுடன். 

கோவில் கோபுரம் பார்த்தா கோடி புண்யமாம்...

படிக்கும் உங்களுக்கும் புண்யம் சேர்க்க படம் எடுத்து வந்தேன்....

வழியிலே கந்தனுக்கு மூத்தவனையும், இடும்பனையும் வழிபட்டோம். அருணகிரிநாதருக்கு வழி சொல்லியதை இங்கே ஒரு அழகிய படமாக வரைந்திருக்கிறார்கள். இந்த தலத்தின் சில சிறப்புகளைப் பார்க்கலாம்.

முனிவர்கள் இம்மலையில் குராமரங்கள் வடிவில் விராவியிருந்து [பரவியிருந்து] அருள்மிகு சுப்ரமணியசுவாமியை வழிபடுவதால் இம்மலை விராலிமலை என்று அழைக்கப்படுகிறது.

 

நாரதரின் தந்தையான பிரம்மாவின் சிரசை சிவபெருமான் கொய்ய, அவரை நிந்தனை செய்தாராம் நாரதர். அதனால் மயங்கிய நாரதருக்கு, விராலிமலை முருகன் அருள் புரிந்தாராம். நாரதமுனிவருக்கு இங்கே உற்சவ மூர்த்தியுண்டு. விழாக்காலங்களில் நாரத முனிவரின் உற்சவ மூர்த்தியும் திருவீதியுலா வருவார்.

 

”என்னை வழி வழி தொண்டு செய்யும் அன்பனாக ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்” என வேண்டிய அருணகிரிநாதருக்கு அஷ்டமா சித்தியும் அளித்த இடம் இவ்விராலிமலை.

 

தெற்கு குடகு சுவாமி, எச்சில் பொருக்கி ஆறுமுக சுவாமிகள், சடைச்சாமி போன்ற சித்தர்கள், முனிவர்கள் மற்றும் தேவர்கள் வாழ்ந்த திருத்தலம்.

அதெல்லாம், சரி அது என்ன சுருட்டு பிடித்தார் முருகப்பெருமான் அப்படின்னு சொல்லிட்டு அதைப் பத்தி ஒண்ணுமே சொல்லலையே என கேட்பவர்களுக்கு, இதோ அந்த கதை. 

ஒரு முறை முருகப்பெருமானை சந்திக்க கருப்ப முத்துப் பிள்ளை என்ற பக்தர் வந்த போது பெரும் காற்றுடன் கடும் மழை பொழிய, வெள்ளப் பெருக்கெடுத்தோடும் ஆற்றைத் தாண்டி முருகனை தரிசிக்க எப்படிப் போவது என திகைத்தார். குளிர் தாங்காது ஒரு சுருட்டினை எடுத்துப் பற்ற வைக்கும்போது பார்த்தால், பக்கத்தில் குளிரில் நடுங்கியபடி ஒருவர். ”சுருட்டு வேணுமா?” எனக்கேட்டு அவருக்கும் அளிக்க, இருவருமாகச் சேர்ந்து ஆற்றைக் கடந்து பார்த்தால் அந்த நபரைக் காணவில்லையாம். சரியென, கருப்பமுத்து முருகப் பெருமானின் சன்னிதிக்குச் சென்று வழிபட ஆங்கே சன்னிதியில் முருகப் பெருமான் முன்னே ஒரு சுருட்டு. ஆச்சரியப்பட்டு அங்கே இருந்தவர்களிடம் சொல்ல, அன்றிலிருந்து இன்றுவரை முருகப்பெருமானுக்கு, மாலை வேளைகளில் நைவேத்தியமாக சுருட்டு படைக்கப்படுகிறது.

விராலிமலை கோவில் மற்றோர் தோற்றம்

[பட உதவி: கூகிள்]

”அட இது கெட்ட பழக்கமாச்சே, ”புகை பிடிப்பது உடல் நலத்துக்குக் கேடு!” என்று எல்லாம் வல்லவனுக்குத் தெரியாதா?” என நினைத்து புதுக்கோட்டை மகாராஜா அதற்குத் தடை விதிக்க, அவரது கனவில் தோன்றிய முருகப்பெருமான் ”துன்பப்படும் ஒருவருக்கு உதவி செய்ய வேண்டும் என்ற நல்ல மனதோடு தந்ததனால், அது தகுதியற்றதாயினும் அன்புடன் ஏற்றுக்கொண்டேன். அது தொடரட்டும். துன்பப்படுவோருக்கு உதவி செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணம் அப்போதாவது மக்களுக்குத் தோன்றும்”, எனச் சொல்லிவிட, இன்றளவும் இந்த சுருட்டு நைவேத்தியம் தொடர்கிறது. 

இறைவனுக்கு என்ன படைக்கிறோம் என்பது முக்கியமல்ல, பக்தியும், அன்புடனும் எதைப் படைத்தாலும் இறைவன் ஏற்றுக்கொள்வார். தில்லி வாழ் வட இந்தியர்கள் சனிபகவானுக்கு Parle-G பிஸ்கெட்டை நைவேத்தியம் செய்வதை, ஒரு மார்க்கமாக பார்த்திருந்த எனக்கு இந்த தத்துவம் இப்போதுதான் புரிகிறது.

மலையேறி முருகப் பெருமானை மனதார தரிசித்து கையில் வைத்திருந்த அர்ச்சனைத் தட்டு, பை ஆகியவற்றை கீழே வைத்து நமஸ்கரித்து எழுந்திருக்கும்போது என் மகளும் மனைவியும் “வீல்” என்று அலற, அனைவரும் ஸ்தம்பித்தனர்... 

ஏனிந்த சோகம்... மகிழ்ச்சியைப் பறித்த மந்தி யாரோ?

”விராலிமலையில் நிறைய மயில் இருக்கும்டா” என அம்மா சொல்லியிருந்தார். ஆனால் மயிலுக்கு பதில் கோவில் பிரகாரம் முழுக்க இருந்தது குரங்குகள். அக்குரங்குகளில் ஒன்று கீழே வைத்த பையில் இருந்த மகளின் ஸ்லைஸ் பாட்டிலை எடுத்துக்கொண்டு ஓடியதால் தான் அந்த அலறல். தனது ஸ்லைஸ் பாட்டிலை எடுத்துக் கொண்டதால் மகளுக்குச் சோகம்.  “இனிமே இந்தக் கோவிலுக்கு வரவேண்டாம்பா!” என்றாள் :)  பாவம் குழந்தைதானே… 

முருகப்பெருமானை நிம்மதியாய் தரிசித்து பேருந்து பிடித்து வீடு வந்து சேர்ந்தோம். பிறிதோர் பதிவில் வேறோர் ஆலயத்திற்கு அழைத்துச் செல்கிறேன். 

மீண்டும் சந்திப்போம்!

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.