யாரடி நீ மோகினி?

[பட உதவி: கூகிள்]

தலைப்பைப் பார்த்ததுமே ”என்ன ஆச்சு?” என்று நினைப்பவர்களுக்கு, இது இப்ப நடந்த விஷயமில்லை, தில்லியில, நானும் சில நண்பர்களும் ஒண்ணா சேர்ந்து தங்கியிருந்தப்போ நடந்த பழைய கதைன்னு சொல்லிக்கிறேன்.

இப்ப மாதிரி அலைபேசியெல்லாம் இல்லை அப்போ. தொலைபேசி தான். நாங்க யாரையாவது கூப்பிடணும்னா, வெளியே போய் கூப்பிடுவோம். எங்களை தொடர்பு கொள்ளணும்னா, அலுவல் நேரத்தில் தான் முடியும், மத்த நேரத்தில முடியாதுன்ற நிலை. சரி ஆகற செலவாகட்டும்னு தில்லியின் எம்.டி.என்.எல். இணைப்புக்கு விண்ணப்பித்தேன். அடுத்த நாளே வந்து தொலைபேசி இணைப்பு கொடுத்து, “ட்ரிங், ட்ரிங்” ஒலிக்க வைச்சு, இனிப்பு வாங்க செலவுன்னு ஒரு நூறையும் வாங்கிட்டு போய்ட்டாங்க! 

உறவுகள், தெரிந்த நண்பர்களுக்கெல்லாம் புதிய தொலைபேசி எண்ணைத் தந்தாயிற்று. அழைப்புகளும் வந்த வண்ணம் இருந்தது. ஆறு மாதத்திற்குப் பிறகுதான் தொல்லை ஆரம்பித்தது. முதல் தொல்லை நன்றாக நினைவிருக்கிறது.

[பட உதவி: கூகிள்]

ஒரு நாள் நள்ளிரவு. தூக்கத்தில், ‘ட்ரிங்… ட்ரிங்…’ ஓசை எங்கேயோ கேட்பது போல இருந்தது. எங்கேயோ இல்லை, இங்கே தான் என விடாது ஒலித்தபோது புரிந்தது. தூக்கக் கலக்கத்திலேயே காதில் வைத்து கொட்டாவி விட்டபடியே, ‘ஹலோ….”வினேன். எதிர்பக்கத்தில் சத்தமே இல்லை. மீண்டும் ’ஹலோ…. ஹலோ…”.  இரவின் நிசப்தம் போலவே எதிர்பக்கத்திலும் எல்லையில்லா நிசப்தம். சரி வைத்து விடலாமென நினைக்கும்போது, எதிர்பக்கத்திலிருந்து சப்தம்...

மன்மத லீலை படத்தில் “ஹலோ மை டியர் ராங் நம்பர்” பாட்டிலே ஒரு பெண் குரல் வருமே அதே மாதிரி ”ஹலோ…” ந்னு ஹஸ்கி வாய்ஸ்-ல ஒரு பெண் குரல். இது என்னடா வம்புன்னு “ஹலோ” சொன்னால், மீண்டும் நிசப்தம்.  இரண்டு மூன்று ஹலோவிற்கு பிறகு “டொக்” என வைக்கப்படும் சப்தம். கஷ்டப்பட்டு தூங்க ஆரம்பித்தால் மீண்டும் நான்கு மணிக்கு “ட்ரிங்… ட்ரிங்…”.

ஹஸ்கி வாய்ஸ் காலையிலே ஹலோ சொல்லப்போகுதோன்னு எடுத்தால், நிசப்தம். ஒன்றிரண்டு நிமிடங்களுக்குள், ஒரு பாட்டு கேட்டது. என்ன பாட்டுன்னு தானே கேக்கறீங்க…  “நீ தானே என் பொன் வசந்தம்… புது ராஜ வாழ்க்கை நாளை என் சொந்தம்” பாட்டு தான்.

[பட உதவி: கூகிள்]

பாட்டு இரண்டு நிமிடம் ஓடின பிறகு வைச்சுட்டாங்க தொலைபேசியை. சரின்னு நானும் வைச்சுட்டு தூங்கலாம்னா, தூக்கம் வரல :) ஒவ்வொரு ராத்திரியும், அகால வேளையிலேயே தொலைபேசி, பாட்டுன்னு, விளையாட்டு தொடர்ந்து, நடந்துட்டே இருந்தது. ஒரே எரிச்சல், ராத்திரி தூக்கம் போறது மட்டுமில்லாம, யாரு தொந்தரவு பண்றாங்கன்னு தெரியாம இருக்கறது அதை விட கஷ்டமில்லையா. 

இதற்கிடையே, அதே ஏரியாவில் நான் வேற வீடு மாற்றி வந்து, நம்பரும் மாறிடுச்சு. அப்பாடா, இனிமே கொஞ்சம் நிம்மதின்னு நினைச்சிருந்தேன். ஆனா, மனசோட ஒரு மூலையிலே யாருன்னே தெரியாத அந்த மோகினி பாவம் நம்பர் தெரியாமதான் இப்பல்லாம் தொலைபேசியில் அழைத்து பாட்டுப் போடலையோன்னு ஒரு கவலை வந்து டேரா போட்டு உட்கார்ந்துடுச்சு! ஆனால், ரொம்ப நாள் கவலைப்பட வைக்கவில்லை அந்த மோகினி. 

திரும்பவும் இரவு, நடு ஜாமம், விடிகாலை என அவ்வப்போது ட்ரிங், ட்ரிங், ஒரு நல்ல காதல் பாட்டுன்னு தொடங்கிடுச்சு புது வீட்லயும். எந்த நம்பர்ல இருந்து தொலைபேசி வருதுன்னு பார்க்க, காலர் ஐ.டி. வைச்ச தொலைபேசி வாங்கலாமான்னு யோசிச்சேன். ஏனோ, அந்த சஸ்பென்ஸ் போயிடுமேன்னு விட்டுட்டேன். நல்ல நல்ல பாட்டா போடறாங்களே, “நேயர் விருப்பம்” கேட்கலாமான்னு கூட யோசிப்பேன் சில சமயம். 

இதுக்கு நடுவிலே ஐயாவுக்கு கல்யாணம் ஆயிடிச்சு. அப்புறமும் தொலைபேசி அழைப்புகள் குறையல. ஆனா, இப்பல்லாம் சோக ராகம் பாட ஆரம்பிச்சுது தொலைபேசி. இது என்னடா தொல்லையா போச்சு, அர்த்த ராத்திரில முகாரி ராகம் கேட்க வேண்டியதாயிருக்கே!. அம்மணி வேற, ”ஏங்க இத்தனை நாளா தொந்தரவு பண்றாங்கன்னா எதாவது செய்ய வேண்டியது தானே” அப்படின்னு கேட்க ஆரம்பிச்சாட்டங்க! ஆளே யாருன்னு தெரியாம, என்ன பண்ணறதுன்னு புரியலையே…

இதுக்கு எல்லாம் முடிவு கட்டற மாதிரி ஒரு விஷயம் நடந்தது. எம்.டி.என்.எல். காரங்களே அங்கங்க பள்ளம் தோண்டிப் போட்டு ஏதோ ஒயரெல்லாம் மாத்தினாங்க. அதிலேர்ந்து சேர்ந்து பத்து நாள் கூட தொலைபேசி வேலை செய்யாது.  அப்பப்ப செத்துடும்….  அதை ரிப்பேர் பண்ண, ஒரு ஹரியானாக்காரர் [எம்.டி.என்.எல்.-ல வேலை செய்யறவர் தான்] வருவார். அவர் ஹர்யான்வியில் பேச, நம்ம வீட்டு எஜமானியம்மா முழிக்க, ஒரே தொந்தரவா போச்சு. ஹரியானா காரங்க பாஷையே ஒரு மாதிரிதான். எல்லாத்துக்கும் ஒரு “ரே” அல்லது “சு” சேர்த்துப்பாங்க. அவங்களோட பிரதாபங்கள் பத்தி தனியா ஒரு பதிவே எழுதலாம். அது அப்பறமா…  :)

சரி போங்கய்யா, நீங்களுமாச்சு உங்க ஃபோனுமாச்சுன்னு ஒரு மொபைல் வாங்கி ஏர்டெல் கனெக்‌ஷன் வாங்கிட்டேன்.  அதுக்கப்பறம் அர்த்த ராத்திரில ஃபோனும் வரதில்லை, பாட்டும் கேட்க முடியல! ஒரு எஃப்.எம். ரேடியோ வாங்கிடலாம்னா, அதிலும் ஹிந்தி பாட்டு தானே வரும்னு விட்டுட்டேன்..

இதெல்லாம் நடந்து எட்டு - ஒம்பது வருஷம் ஆயிடுச்சு. ஆனா, இன்னிக்கு வரைக்கும் மண்டையைக் கொடையற விஷயம் “யாரடி நீ மோகினி” தான்! அந்த மோகினியை எப்படிக் கண்டுபிடிக்கிறதுன்னு யாராவது அனுபவசாலிகள் சொன்னா நல்லா இருக்கும்!

மீண்டும் சந்திப்போம்!

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.