பர்மாவிலிருந்து நடையாய் நடந்து.....

சில நாட்களுக்கு முன் என்னுடைய பகிர்வில் காலச்சக்ரம் நரசிம்மா அவர்கள் எழுதிய குபேரவனக் காவல் புத்தகம் பற்றி குபேரவன காவலும் புருஷா மிருகமும் என ஒரு பகிர்வு எழுதியது உங்களுக்கு நினைவிலிருக்கலாம். அப்புத்தகம் பற்றி படித்துவிட்டு திரு ரா.ச. கிருஷ்ணன் என்பவர் எனக்கு ஒரு புத்தகத்தினை அனுப்ப முகவரி கேட்டு ஒரு மின்னஞ்சல் அனுப்பியிருந்தார். அந்தப் புத்தகம் பற்றி இங்கே பார்க்கலாமா?

 

இரண்டாம் உலகப் போர் காலத்தில் பர்மாவில் வாழ்ந்த திரு பசுபதி, போரின் போது தான் பட்ட கஷ்டங்கள், பர்மாலிருந்து எப்படி இந்தியா வந்து சேர்ந்தார் என்பதை விரிவாக எழுதி இருக்கிறார். தனது மனைவி பிச்சம்மா மற்றும் நான்கு குழந்தைகளோடு [முதல் மகன் மட்டும் சென்னையில்] பர்மாவில் எப்படி சமாளித்தார், தீயவர்கள் என நினைத்தவர்கள் அவருக்கு உதவி செய்ய, நல்லவர்கள் என நினைத்து பழகியவர்கள் இவருக்கு தீங்களித்தது என விரிவாக எழுதி இருக்கிறார்.

1941-ஆம் வருடம் – டிசம்பர் மாதம் ஜப்பான் பர்மாவின் மீது பெரும் விமானத் தாக்குதலைத் தொடங்கியது. முதலில் ரங்கூன் தாக்கப்பட்டது. புள்ளி வைத்து கோலம் போடுவதைப் போல ஒன்று, இரண்டு, மூன்று என்று வரிசை வரிசையாக அணி வகுத்த விமானங்கள் வானத்தையே மறைத்துக் கொண்டு சீறி வந்தன. மழையைப் போல எரிகுண்டுகளைப் போடத் துவங்கினர்.

இவர்கள் தங்கியிருந்த டவுஞ்சி நகரம் எப்போது வேண்டுமானாலும் தாக்கப்படலாம் என்று தெரிய, விமானத் தாக்குதலை சமாளிக்க ஏற்பாடுகள் நடந்தன. Air Raid Precaution Brigade என்ற ஒரு பாதுகாப்புப் படை நிறுவப்பட்டு திரு பசுபதி அவர்கள் ARP வார்டனாக நியமிக்கப் பட்டார். மக்களைப் பாதுகாப்பது ஒரு பொறுப்பாக, சுடத் தெரியாத இவருக்கும் துப்பாக்கி கொடுக்கப்பட்டது!

ARP வார்டனின் வேலை பொறுப்பு நிறைந்தது. இருட்டடிப்பு நகரத்தில் கடுமையாக அமல்படுத்தப் படுகிறதா என்று ராப்பிசாசு போல இரவு எல்லாம் முறை போட்டுக்கொண்டு ரோந்து வர வேண்டும்.

எப்படியாவது பர்மாவிலிருந்து குடும்பத்தினரை மட்டுமாவது வெளியேற்ற செய்த முயற்சியெல்லாம் தோல்வியில் முடிய, இவரது மனைவி பிச்சம்மாவும் இவரைத் தனியே விட்டு விட்டுப் போக அடியோடு மறுத்துவிட, இவர்களது வாழ்க்கை எப்படி அடியோடு மாறி விட்டது என்பதை அடுத்த பகுதிகளில் விவரித்து இருக்கிறார்.

10.04.42 – வெள்ளிக் கிழமை – டவுஞ்சி நகரம் பெரும் அளவிற்கு விமானத் தாக்குதலுக்கு உண்டாகி அங்கே இருந்த பல வீடுகள் சேதமாகியது. அது மட்டுமல்லாது பலத்த உயிர்ச்சேதம். பிரளயகாலத்தின் கோரதாண்டவம் – சுற்றி எங்கும் நாசம், இடிபாடுகள். வார்டனின் கடமை அழைக்க, டவுஞ்சி நகரத்தில் அவர் கண்ட காட்சிகள்.....

சிநேகிதர் ஒருவர், சாப்பிட உட்கார்ந்தவர், அதே நிலையில் தலையில்லாத முண்டமாக இருந்தார். அவர் மனைவி இரண்டு துண்டாக வெட்டுப்பட்டுக் கிடந்தாள்.

ஒரு பள்ளத்தில் பதுங்கியிருந்த 12 பேர்கள் மீது குண்டு விழுந்து அந்தக் குடும்பமே மண்ணில் புதைபட்டுப் போயிருந்தார்கள்.

அங்கிருந்து வெளியேறி இந்தியா செல்வது தான் ஒரே வழி என 50 லாரிகளில் ஊரைவிட்டு வெளியேறிய குடும்பங்களில் திரு பசுபதி அவர்களின் குடும்பமும் ஒன்று. லாரிகளில் வெளியேறினாலும், சில கிலோ மீட்டர் தொலைவிற்குப் பிறகு ட்ரையினில் பயணம் செய்து, பல இடங்களில் தடைகள் ஏற்பட்டு பிறகு அதுவும் சரிப்படாது 15-20 பேர் மட்டும் இரண்டு மாட்டுவண்டிகளில் காட்டு வழியாக வந்து மாடுகளும் ஒவ்வொன்றாக இறக்க நடைப்பயணம் தொடர்கிறது!

பர்மாவிலிருந்து நடையாய் நடந்து வரும்போது வழியில் சந்தித்த பலவிதமான மனிதர்கள், புலியால் ஏற்பட்ட தொல்லை, சந்தித்த பயங்கரங்கள், தான் அடுத்த வேளை புசிக்க வைத்துக் கொள்ளாது பசி என வந்தவர்களுக்கு உணவளித்தது, காட்டில் பார்த்த விதவிமான பூச்சிகள், வழியில் ரத்த பேதி கண்டு பலர் இறந்து போனது, சில பிறப்புகள், பல இறப்புகள், வழிப்பறிக்காரர்கள், சிறிது சோளம் வாங்குவதற்கு மனைவியின் பட்டுப் புடவைகளையும், தங்கக் காசுகளையும் கொடுத்தது என பலவிதமான அனுபவங்களையும் சொல்லிச் செல்கிறார் ஆசிரியர்.

காட்டுவழியே வந்து கொண்டிருக்கும்போது ஒவ்வொரு இரவும் தங்குவதற்கு ஆங்காங்கே காலியாக இருந்த குடிசைகளிலும், சமவெளிகளிலும் தங்கி அங்கேயே கையில் இருக்கும் உணவினை உண்டு வந்தது பற்றிச் சொல்லும் போது, ஒரு இரவு சந்தித்தது...

தனக்கு முன்னால் நடந்து சென்ற பல குடும்பத்தினர்கள் அந்த கிராமத்தில் மேலே செல்லமுடியாது தங்கியிருக்க, ஒரே ஒரு குடிசையில் யாரும் இல்லையென அங்கே தங்க நினைத்து உள்ளே சென்றால் அங்கே கண்டது – பல பிணங்கள்.....  உணவில்லாது எப்போது இறந்தனர் என்பது தெரியாது.  பிணங்களை இழுத்து வந்து வெளியேற்றி குடிசைக்குள் படுத்து உறங்கியிருக்கிறார்கள். அப்பப்பா.... நினைக்கவே பயங்கரமாக இருக்கிறது.

கையிருப்பில் இருந்த உணவுப்பொருட்களும் தீர்ந்து, மேலும் வாங்க காசும் இல்லாது கீழே கிடக்கும் கற்களை எடுத்து ஏதாவது தின்பண்டமாக இருக்காதா என வாயில் போட்டு மென்று பார்க்கும் நிலை வந்தது பற்றி படித்தால் நிச்சயம் நாம் உணவினை வீணடிக்க மாட்டோம்!

தன்னுடைய குடும்பத்தினர் மற்றும் நண்பர்கள் என அனைவருடனும் கிளம்பிய ஆசிரியர் இந்தியா வந்து சேர்ந்தாரா? கடைசி வரை அவருடன் வந்தவர்கள் யார்? என பல கேள்விகள் இப்போது உங்களுக்குள் எழுந்திருக்கும். அவற்றுக்கான விடை புத்தகத்தில்!

நமது தினசரி வாழ்வில் சந்திக்கும் சின்னஞ்சிறு பிரச்சனைகளுக்கே மனதொடிந்து விடும் நம்மில் பலர் நிச்சயம் படிக்க வேண்டிய புத்தகம் இது.

திரு பசுபதி அவர்கள் எழுதி வைத்திருந்த தனது அனுபவங்களைத் தொகுத்து ஒரு புத்தகமாக கொண்டு வந்தவர் திரு ரா.ச. கிருஷ்ணன் அவர்கள். மணிமேகலை பிரசுரம் வெளியிட்டு இருக்கும் இந்தப் புத்தகத்தின் விலை ரூபாய் 110/-. கிடைக்குமிடம்: மணிமேகலைப் பிரசுரம், 7 [ப. எண்.4], தணிகாசலம் சாலை, தியாகராய நகர், சென்னை – 600 017.

மீண்டும் வேறொரு புத்தகம் படித்த அனுபவத்தோடு உங்களைச் சந்திக்கும் வரை.....

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.

குறிப்பு: நடுவே சிகப்பு வண்ணத்தில் இருக்கும் எழுத்துகள் புத்தகத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்டவை. புத்தகத்தினை அனுப்பி வைத்த திரு ரா.ச. கிருஷ்ணன் அவர்களுக்கு மனமார்ந்த நன்றி.