எப்பவாவது ஒரு ரவுண்டு……

தில்லி சென்று சில வருடங்கள் வரை தமிழ் வார இதழ்களும் மாத இதழ்களும் படித்துக் கொண்டிருந்தேன். கரோல் பாக் பகுதியில் இருந்தவரை தமிழ் இதழ்கள் கிடைத்துக் கொண்டிருக்க, அவற்றை படிப்பது சாத்தியமாக இருந்தது. வேறு ஒரு பகுதிக்குச் சென்றபிறகு, தமிழ் வார இதழ்களும் மாத இதழ்களும் ஒழுங்காக கிடைக்காமல் போகவே அவற்றை படிப்பது படிப்படியாக குறைந்தே போனது. எப்போதாவது தமிழகம் வரும்போது படிப்பதோடு சரி.

 நன்றி: கூகிள்.....

திருச்சி வந்திருக்கும் இச்சமயத்தில் மீண்டும் கல்கி வார இதழ் படிக்க ஒரு வாய்ப்பு. ஞாயிறன்று திருப்பராய்த்துறை போக வேண்டியிருந்தது. சத்திரம் பேருந்து நிலையத்தில் கல்கி இதழ் வாங்கி திருப்பராய்த்துறை போகுமுன் பெரும்பாலான பகுதிகளை படித்து முடிக்க முடிந்தது. ஜகத்குரு காஞ்சி காமகோடி ஸ்ரீ சந்திரசேகரேந்திர சரஸ்வதி சங்கராச்சார்ய ஸ்வாமிகளின் அருள் வாக்கு பகுதியில் ஆரம்பித்து சுகி சிவம் அவர்களின் கடைசிப்பக்கத்தில் முடிந்தது கல்கி.

சுகி சிவம் அவர்கள் எழுத்தாளர் கு. அழகிரிசாமி அவர்களின் துல்லியமான பார்வையைப் பற்றிச் சொன்னார் என்றால், ”தலைமுறைகளைத் தாண்டி” எனும் தொடரில் “பிரியாணிக்கும் தலப்பாவுக்கும் என்ன சம்பந்தம்?” என்று சொல்கிறார் ரமணன். பொன்மூர்த்தி என்பவர் “எங்கள் குரல் அரசின் செவிகளில் விழுவதேயில்லை!” என்ற தலைப்பில் “யாரோ கழித்த மலத்தைத் தம் கைகளால் அள்ளும் அவலம் இன்றளவும் தொடர்ந்து வரும் அவலத்தினைப்” பற்றி எழுதி மனதினைப் பிசைந்தெடுக்கிறார்.

எங்க ஊர்க்காரரான இயக்குனர் சாலமன் பிரபு [மைனா, கும்கி படங்களின் மூலம் பிரபலமான] “வானத்தில் போட்ட ஏணி” எனும் தலைப்பில் அவரது வெற்றிப் பாதையைத் தொடராக எழுதிக் கொண்டிருக்கிறார். “எங்க ஊர் கலைஞன்” என்ற தலைப்பில் கட்டைக்கால் மீது ஏறி நின்று கொண்டு தவில் வாசிக்கும் மாரிமுத்து பற்றிய ஒரு கட்டுரை அவரது விடா முயற்சியைப் பற்றி நமக்குத் தெரிவிக்கிறது.

ஞானியின் ஓ பக்கங்களில் இரவு நேர பாரீஸ் பற்றி எழுத, சினிமா பற்றிய செய்திகளும், புதுக்கவிதைகளும் சில பக்கங்களை நிரப்ப, போலி ரேஷன் கார்டுக்கு வேலி போடுவது எப்படி என்று ஒரு பேராசிரியர் சொல்வதைப் பற்றி ஒரு கட்டுரை வந்திருக்கிறது.

மகாபாரத மாந்தர்கள் என்ற தொடரை பிரபஞ்சன் எழுதுகிறார். இந்த வாரத்தில் அர்ச்சுனனுக்கு மூன்று ஈடுபாடு என்று சொல்லி அவை என்னென்ன என்று சொல்கிறார். “மூன்று விஷயங்கள் அவன் ஈடுபாட்டு வரம்புக்குள் வருகின்றன – ஒன்று பெண்கள்! இந்த ஈர்ப்பை, தமிழ்நாட்டுப் புறக்கலைஞர்கள் கண்டுபிடித்துக் கறபனையாக பல காதலிகளை பாடல்கள் மூலம் தந்தார்கள்” என்று கட்டுரையில் சொல்கிறார். இதற்காகவே பிரபஞ்சன் அவர்களின் தொடரை தொடர்ந்து படிக்க வேண்டும் எனத் தோன்றியது!

அரசியலும், கேள்வி-பதில் என்றும் சில பக்கங்கள் இருக்க, கார்டூன்கள், கோலப் போட்டி முடிவுகள் என சில பக்கங்கள் இருக்கின்றன. என்னடா இது, முன்னாடி எல்லாம் கல்கியில் நல்ல சிறுகதைகள் இருக்குமே என்று நினைத்தால், அட ஆமாங்க ஒரு சிறுகதை – அதுவும் நல்ல சிறுகதை ஒன்று இருந்தது! அந்த கதையோட தலைப்பு தான் இந்த பதிவின் தலைப்பு.

“உலகத்திலேயே ரொம்ப சுவாரசியமான இடம் எது தெரியுமா? பீச். அதாங்க கடற்கரை. பலதரப்பட்ட மனிதர்கள் வந்து போகிற இடம். எதிரே கடல் அலைகள் வந்து கரையைத் தொட்டுப் போகும். என் நண்பன் நாகராஜ் ஒரு கவிதை அனுப்பி இருந்தான்.

கடலே நீ எத்தனை முறை

அலையாக வந்து

என் காலில் விழுந்தாலும்

உன்னை மன்னிக்க மாட்டேன்”

தலைப்பு என்ன தெரியுமா இந்தக் கவிதைக்கு? “சுனாமியில் பெற்றோரை இழந்த மகன்.”

கடல் இல்லாத ஊர்களில் சுவாரசியத்துக்கு என் சாய்ஸ் என்ன தெரியுமா? பஸ் ஸ்டாண்ட். வெளியூர்ல இருந்து வர்றவங்க, வெளியூருக்குப் போகிறவங்கன்னு அந்த இடமே கலகலப்பா இருக்கும். எத்தனை விதமான சத்தங்கள், ஹார்ன் ஒலியில் இருந்து மனிதர்கள் பேசுகிற சத்தம் வரை.

 நன்றி: கூகிள்

இங்கிருந்துதான் கிளம்புது நான் ஏறிக்கொண்ட பஸ்ஸும். அப்பவே வந்து உட்கார்ந்தாச்சு. ஒரு ட்ரிப் அடிச்சுட்டு கொண்டுவந்து நிறுத்திட்டு ஓட்டுனரும் நடத்துனரும் இறங்கித் தேநீர் குடிக்கப் போயிட்டாங்க!”

பேருந்தில் பயணிக்கும் கதாபாத்திரம் பற்றி எழுதியதைப் படிக்கும் போது நமக்கும் அந்த பேருந்திலே பயணிப்பது போன்ற ஒரு உணர்வு.

“மார்க்கெட் பகுதியைத் தாண்டிப் போகும்போது மிளகாய் நெடி கமறியது. நயம் உருட்டுப் பருப்பு கிடைக்கும் என்று விளம்பரம். அது என்ன உருட்டுப் பருப்பு என்று மனசுக்குள் ஒரு பிறாண்டல். பஸ் மெல்ல ஊர்ந்து அந்த இடத்தைக் கடந்து முன்பு சினிமா தியேட்டர் நிறுத்தமாய் இருந்த இடத்துக்கு வந்தது.”

பேருந்தில் ஏறியவர் கடைசி நிறுத்தம் வரை சென்று அதே பேருந்தில் தான் கிளம்பிய இடத்திற்கே திரும்புகிறார்.  ஏன்? அப்புறம் என்ன நடந்ததுன்னு தெரிஞ்சுக்க ஆசையா இருக்குமே! அப்படின்னா இந்த சிறுகதையை கல்கியில் படிங்களேன்! 

”எல்லாம் சரி, எதுக்கு இந்த கதையை மட்டும் ஸ்பெஷலா சொல்றீங்க! யார் எழுதின கதை இது?” அப்படின்னு ஒரு கேள்வி உங்க மனசுக்குள்ள வந்திருக்குமே! நீங்க கேட்கறதுக்கு முன்னாடி நானே சொல்லிடறேன். நம்ம ரிஷபன் சார் எழுதின கதை தான் இது. இந்த வார கல்கியில வந்திருக்குன்னு தெரிஞ்சதால தான் நான் கல்கி வாங்கினேன்! கதையைப் பற்றிச் சொல்லுமுன் பல வருடங்களுக்குப் பிறகு கல்கி வார இதழ் படித்த அனுபவத்தினையும் சொல்ல நினைத்தேன். விளைவு இப்பகிர்வு!

என்ன நண்பர்களே, எங்கே கிளம்பிட்டீங்க! இந்த வார கல்கி வாங்கவா? வாங்கி ரிஷபன் சார் கதையைப் படிக்கவா! நல்லது!

மீண்டும் வேறு ஒரு பதிவில் உங்களைச் சந்திக்கும் வரை….

நட்புடன்

வெங்கட்

திருவரங்கத்திலிருந்து….