குரங்குகளுடன் ஒரு காலை [அய்யர் மலை] – பகுதி 2

சென்ற வியாழன் அன்று வெளியிட்ட குரங்குகளுடன் ஒரு காலை [அய்யர் மலை] – பகுதி 1 படிக்காதவர்கள் படிக்க ஏதுவாய் அதன் சுட்டி இங்கே!

சென்ற பகுதியில் சொன்னது போல 800 படிகள் ஏறிச் சென்றபிறகு ஒரு பெரிய இரும்பு நுழைவாயிலில் நவ்தால் பூட்டு தொங்க, அங்கே இருந்த குரங்குகளுடன் நானும் அமர்ந்திருந்தேன்.  சுமார் ஒரு மணி நேரத்திற்குப் பிறகு ஒரு இளைஞர் இரண்டு யுவதிகளோடு வந்து சேர்ந்தார். இரண்டு பேரிடமும் அவர் பேசிக்கொண்டிருந்ததை கவனித்தபடி இருந்ததில் கொஞ்சம் நேரம் போனது. பிறகு ஒரு குடும்பத்தினர் சில குழந்தைகளுடன் வந்தார்கள். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மனிதர்கள் வந்து சேர்ந்தனர். 

படிக்கட்டுகளின் ஓரங்களில் இருக்கும் சுவர் – அவற்றில் விளக்கேற்ற வசதியாய் விளக்கு வடிவில் பள்ளங்கள்!

ஒரு மனிதர் கையில் தேங்காய், பழம் வைத்த நெகிழி பை வைத்திருக்க, அவரை நோக்கி தனது கோரப் பற்களைக் காட்டியபடி ஒரு குரங்கு சென்றது. அவரோ, பையை தனது வேஷ்டி சட்டைக்குள் மறைத்தபடி, இன்னும் கோரமாக தனது பற்களைக் காட்டி சத்தம் போட, குரங்குக்கும் மனிதருக்கும் இடையே பலத்த போட்டி! யார் வெற்றி பெறப்போகிறார் என சிலர் கவனிக்க, சிலரோ, மனிதரிடம் இருந்த பையை கொடுத்துவிடும்படிச் சொன்னார்கள். அதை எல்லாம் கேட்கும் நிலையில் அவர் இல்லை!

வழியெங்கும் பாறைகளில் பக்தர்களின் கைவண்ணம்! எழுதியவர்கள் விஜய் ரசிகர்கள் போல!

குரங்குக்கும், மனிதருக்கும் நடந்த சம்பாஷணைகளை எங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை! உர்ர்ர்ர்.... புர்ர்ர்ர்.... கொர்ர்ர்....  என விதவிதமாய் சப்தங்கள் இரண்டு பேரிடமுமிருந்து வர, சற்று நேரம் போராடிய குரங்கு, “அடச் சே.... இவன் நம்மை விட பயங்கர விலங்காக இருக்கிறானே’ என நினைத்து மேலே பாறையில் அமர்ந்து கொண்டது!

மண்டபங்களின் மேலே அமைக்கப்பட்டிருந்த சிலைகள்

ஒரு வழியாக கோவில் பூசை செய்யும் இரண்டு பேர்கள், கையில் கூடைகளுடனும், பைகளுடனும் மலையேறி வந்து இரும்பு வாயிலைத் திறந்தார்கள்.  அவர்களைப் பின் தொடர்ந்து காத்திருந்த அனைவரும் ஏறிச் சென்றோம்.  அவர்களைப் பார்த்த போது ஒன்று புரிந்தது – நேர்க்கோட்டில் ஏறாது, படிகளில் வளைந்து நெளிந்து தான் ஏறுகிறார்கள் – அப்போது தான் இத்தனை படிக்கட்டுகளில் ஏறுவது சுலபமாக இருக்கும் என்று சொன்னார்கள்.

காத்திருக்கும் பக்தர் ஒருவர்!

ஒரு வழியாக கோவில் வாசலை அடைந்தபோது எங்கள் அனைவரையும் கோவில் உள்ளே அமர்ந்து கொள்ள சொன்னார்கள்.  அப்போதும் இறைவனைக் காண முடியாத நிலை – அலுவலகத்தில் உள்ளவர்கள் வந்த பிறகு தான் நடை திறக்க முடியும் என காரணம் சொன்னார்கள். காத்திருக்கும் நேரத்தில் இன்னும் சில புகைப்படங்களை எடுத்துக் கொண்டு இருந்தேன்.  கோவில் வெளி வாசல் வரை குரங்குகள் வந்தாலும், கோவிலுக்குள் ஏனோ வருவதில்லை.  நாங்கள் வாசல் அருகிலேயே உட்கார்ந்திருந்தபோது வாசலில் உட்கார்ந்து கொண்டு ஏதாவது கிடைக்குமா என ஏக்கத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது ஒரு குட்டிக் குரங்கு!

அலுவலகத்தில் உள்ளவர்களும் வந்து சேர, கோவிலுக்குள் அனைவரும் சென்று அமர்ந்தோம்.  இறைவன் இரத்தினகிரீஸ்வரருக்கு அபிஷேக ஆராதனைகள் நடக்க, அனைத்தையும் பொறுமையாக அமர்ந்து பக்தியோடு கண்டுகொண்டிருந்தார்கள் வந்தவர்கள் அனைவரும்.  இந்த கோவில் சிறப்பு பற்றி பலவிதமான கதைகள் உண்டு. அலுவலகத்தில் உள்ளவர்கள் வரும் வரை காத்திருந்தபோது பூஜை செய்பவரிடம் தலவரலாறு பற்றி விசாரித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

ஆரிய மன்னன் தான் முடிசூட்டிக்கொள்ள தனக்கு மாணிக்கம் பதித்த அழகிய முடி வேண்டி வந்த போது வேதியர் வடிவில் இருந்த இறைவன் மன்னனிடம் ஒரு தொட்டியைக் காண்பித்து காவிரி நீரால் நிறப்பச் சொல்ல, மன்னன் எத்தனை முயன்றாலும் அதை நிரப்ப முடியவில்லையாம். கோபம் கொண்ட மன்னன் வேதியரை தனது வாளினால் வெட்ட, வேதியர் வேடம் கொண்ட இறைவன் தனது சுய உருவத்துடன் வந்து மாணிக்கம் பதித்த முடியைத் தந்து மறைந்தாராம். தனது தவற்றினை உணர்ந்த அரசன், முடி துறந்து சிவப் பணி செய்து முக்தி அடைந்ததாகவும் சொல்கிறார்கள்.  தலையில் வெட்டுபட்ட வடு இன்றளவிலும் சிவலிங்கத்தின் மேல் பகுதியில் இருப்பதாகச் சொல்கிறார்கள்.

கோவில் கோபுரம் ஒரு தோற்றம்

பொதுவாக காகங்கள் இம்மலையில் உலவுவது இல்லையென்றும் சொல்ல, அதற்கான காரணமாக ஒரு கதை சொல்கிறார்கள். இறைவனுக்கு கொண்டு சென்ற பாலை, ஒரு காகம் கவிழ்த்து விட, உடனே அந்த காகம் எரிந்து போனதாம்.  அதன் பிறகு இம்மலையில் காகங்கள் உலவுவது இல்லை என்று சொல்கிறார்கள்.  நான் சென்ற போதும் காகங்கள் எதுவும் பார்த்த நினைவில்லை!

இம்மலைக்கு பல பெயர்களும் உண்டு – ஐயர் மலை, வாட்போக்கி மலை, சிவாய மலை என்ற பெயர்களில் அழைக்கிறார்கள். பொதுவாக ஒரே நாளில் மூன்று சிவன் கோவில்களை தரிசிக்கும் வழக்கம் இங்கே இருக்கிறது – காலையில் கடம்பர் கோவில், மதியம் வாட்போக்கி [ஐயர் மலை] சிவன் கோவில் மற்றும் மாலையில் ஈங்கோய்மலை சிவன்கோவில் ஆகிய கோவில்களை ஒரே நாளில் தரிசித்தால் நல்லது என்று சொல்கிறார்கள்.

வெளிப்புற நந்தி!

கோவில் உள்ளே இரண்டு நந்திகள் இருக்கின்றன – ஒன்று இறைவன் சன்னதியில் முன்பக்கம் இருக்க, அதன் பிறகு ஒரு சுவர் அதற்குப் பின் இன்னுமொரு நந்திதேவர் சிலை இருக்கிறது.  இறைவனார் கோவிலில் இல்லாது சற்று கீழே தேவிக்கு தனி சன்னதி இருக்கின்றது. தேவியின் பெயர் சுரும்பார்குழலி – என்ன இனிமையான பெயர். இரண்டு இடங்களிலும் திவ்யமாக தரிசனம் செய்து முடித்து அங்கிருந்து கீழே இறங்க மனமில்லை! கொஞ்சம் நேரம் இருக்கலாம் என நினைத்தால் பசி வயிற்றைக் கிள்ள, சரி என கீழே இறங்க முடிவு செய்தேன்.

காத்தாடி மரம்

காத்தாடி காய்!

மலையின் மேல் ஒரு மரம் – காத்தாடி மரம் எனச் சொல்கிறார்கள் – அதிலிருந்து ஒரு காய் கீழே விழும்போது சுற்றிக்கொண்டே கீழே இறங்குவது அழகாய் இருந்தது. கீழே விழுந்த இரண்டொன்றை எடுத்து வந்தேன். அந்த காயை மேலே போட்டால் தானாக திரும்பி சுற்றியபடியே கீழே விழுவது ஏதோ வான்குடை [PARACHUTE] போல இருந்தது!

தேவி சுரும்பார்குழலி கோபுரம்!

இந்த தலம் பாடல் பெற்ற ஸ்தலங்களில் ஒன்று. திருநாவுக்கரசர் மற்றும் அருணகிரிநாதர் ஆகியோரால் பாடப்பெற்ற இந்த ஸ்தலம் மிகவும் புராதனமான ஒரு கோவில் என்று போற்றப்படுகிறது. திருநாவுக்கரசர் இத்தலம் பற்றிய பாடல் ஒன்று உங்கள் பார்வைக்கு!

விடுத்த தூதுவர் வந்து வினைக்குழிப்
படுத்த போது பயனிலை பாவிகாள்
அடுத்த கின்னரங் கேட்கும்வாட் போக்கியை
எடுத்து மேத்தியும் இன்புறு மின்களே

மலையிலிருந்து கீழே இறங்கும்போது உடன் வந்த சிறுவர்கள்!

கீழே இறங்கும்போது நல்ல உச்சி வெயில் மண்டையை பிளக்க, பாறைகளில் கால் வைக்கும்போது பாறையின் சூடு காலை பொசுக்க, இரண்டிரண்டு படிகளாக தாவித்தாவி இறங்கினேன். என் கூடவே சில பொடிசுகளும் போட்டிபோட, ஆங்காங்கே மண்டபங்களில் நின்று, அவர்கள் வேண்டுகோளுக்கிணங்க சில புகைப்படங்கள் எடுத்து கீழே வந்து சேர்ந்தேன்.

மலை அடிவாரத்தில் குழந்தைகளுடன் ஒரு இளைஞரும் சேர்ந்து கொள்ள அவர்களை எடுத்த புகைப்படம் – “அண்ணே எந்த பேப்பர்ல எங்க ஃபோட்டா வரும்ணே!” என்று கேட்ட சிறுவர்களிடம் என்ன பதில் சொல்வது என என்னுள் குழப்பம்!

மலை அடிவாரத்தில் ஒரு பாறை அருகிலேயே நிறைய பேர் ஜோசியம் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்களிடம் அமர்ந்து ஜோசியம் கேட்பவர்களை சற்று நேரம் பார்த்துவிட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தேன்.  கீழே இருக்கும் கடையில் தண்ணீர் வாங்கி அருந்திவிட்டு பேருந்து நிலையத்திற்கு வந்து திருச்சி செல்லும் பேருந்தில் நேரடியாக திருப்பராய்த்துறை வந்து சேர்ந்தேன். 

இக்கோவிலுக்குச் செல்ல விருப்பம் இருப்பவர்கள் 10 மணிக்கு மேல் மலை ஏற ஆரம்பிப்பது நல்லது.  திங்கள் கிழமைகளில் நிறைய பக்தர்கள் வருவார்கள் எனச் சொன்னார்கள். மலை ஏறும்போது எங்குமே குடிதண்ணீர் வசதிகளோ, கழிப்பறை வசதிகளோ கிடையாது. குரங்குகளிடமிருந்து உங்களைக் காப்பாற்றிக் கொள்ளவும் கையில் ஒரு சிறிய குச்சியை வைத்துக் கொண்டு ஏறுவது அவசியம் – அடிக்க முடியாது எனினும் பயமுறுத்தவாது செய்யலாமே!

இப்படியாக, அய்யர் மலை உறையும் இரத்தினகிரீஸ்வரரையும் கரும்பார்குழலியையும் தரிசித்து வந்ததை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொண்டதில் எனக்கு மகிழ்ச்சி.  உங்களுக்கும் மகிழ்ச்சி தானே!

மீண்டும் வேறொரு பகிர்வில் உங்களைச் சந்திக்கும் வரை.....

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.