விடியல் பார்வையற்றோர் இசைக்குழு....

தலைநகரிலிருந்து.....

ஃபிப்ரவரி மாதத்தில் ஒரு நாள் தில்லித் தமிழ்ச் சங்கம் சென்றிருந்த போது சங்கத்தில் மார்ச் ஆறாம் தேதி நடக்க இருக்கும் ஒரு நிகழ்வின் அறிவிப்பினை அனைவருக்கும் அளித்தார்கள். அறிவிப்பினை பார்த்த உடனே நிகழ்ச்சி நடப்பது வேலை நாள் என்றாலும் வர வேண்டும் என்று தீர்மானித்தேன். திருச்சி திருவரங்கம் தாலுக்காவிற்கு உட்பட்ட ஒரு கிராமத்திலிருந்து செயல்படும் ”விடியல் பார்வையற்றோர் இசைக்குழு” வழங்கும் திரைப்பட மெல்லிசை நிகழ்ச்சி தான் அந்த நிகழ்ச்சி.

மார்ச் ஆறாம் தேதி அலுவலகத்திலிருந்து புறப்பட்டு வழியில் நண்பர் பத்மநாபனையும் அழைத்துக் கொண்டு தில்லித் தமிழ்ச் சங்க வளாகத்தின் திருவள்ளுவர் அரங்கினை அடைந்தோம். அங்கே அரங்கத்தில் இருவர் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள் – வீட்டுமனைகள், வீடுகள் விற்கிறோம் என்றும் தங்களது சிறப்புகள் பற்றியும் விளக்கம் தந்து கொண்டிருந்தார்கள். மெல்லிசை நிகழ்ச்சி என வந்தால், வேறு நிகழ்ச்சியோ, நாள் மாறி வந்து விட்டோமா என நினைத்தால், இல்லை. அந்த நிறுவனம் தனது விளம்பரத்திற்காகத் தான் இந்த நிகழ்ச்சியையே ஏற்பாடு செய்திருக்கிறார்கள் எனப் புரிந்தது.

சற்று நேரத்திற்குப் பிறகு மெல்லிசை நிகழ்ச்சி தொடங்கியது. மெல்லிசைக் குழுவினை நடத்தி வரும் வரதராஜன் குழுவின் உறுப்பினர்கள் பற்றிச் சொல்லி, தமிழின் மேல் அவருக்கு இருக்கும் ஆர்வத்தினையும், அவரது பேச்சில் வெளிப்படுத்தினார். பாரதிதாசனையும், பாரதியாரையும் ஆங்காங்கே குறிப்பிட்டு அவர் பேசிய விஷயங்கள் மிக அழகு.  அவர்களது குழுவிற்கு பொருத்தமாய் “விடியல்” என்று பெயர் வைத்திருக்கும் அவர்கள், தங்களது குழுவின் பெயரை எழுதி வைத்திருக்கும் ஃப்ளெக்ஸ் பேனரின் மேல் எழுதி வைத்திருந்த ஈழத்துக்கவி சச்சிதானந்தம் அவர்களின் வாசகம் தமிழின் மேல் அவர்களுக்கு இருக்கும் பற்றினை பறைசாற்றியது. அந்த வாசகம்.....

”சாவிலும் தமிழ் படித்துச் சாக வேண்டும்

என்றன் சாம்பலும் தமிழ் மணந்து வேக வேண்டும்”

இசைக்குழுவில் மொத்தம் 12 பேர் வந்திருந்தார்கள். பாடுபவர்கள் தவிர, தபலா வாசிப்பவர், ட்ரம்ஸ் வாசிப்பவர், எலக்ட்ரானிக் ட்ரம்ஸ் வாசிப்பவர், கீ போர்ட் வாசிக்கும் இரு நபர்கள் என குழுவில் இருக்கும் அத்தனை பேரும் புறக்கண்களை இழந்துவிட்டாலும் நம்பிக்கை எனும் அகக்கண்களை இழக்கவில்லை. சாதாரணமாக மெல்லிசை நிகழ்ச்சி என்றால் பாடுபவர்களின் முன்னே ஒரு ஸ்டாண்ட் மீது பாடல்வரிகளை எழுதி இருக்கும் புத்தகத்தினையோ, அல்லது சமீப கால பாடகர்கள் போல Tablet  சாதனமோ வைத்து அதைப் பார்த்து பாடுவார்கள். இவர்கள் பாடிய அனைத்து பாடல்களையும் மனதிலிருந்தே மிக அழகாய் பாடினார்கள். 

இறைவன் பெருமை சொல்லும் சில பாடல்களை பாடியபின்னர் தமிழ் சினிமாவிலிருந்து பல பாடல்களை பாடினார்கள்.  தற்போதெல்லாம் எந்த மெல்லிசை குழு தில்லி தமிழ்ச் சங்கத்திற்கு வந்தாலும் ஒரு பாடலை கட்டாயம் பாடிவிடுகிறார்கள் – ’முகுந்தா முகுந்தா கிருஷ்ணா’ எனும் தசாவதாரம் படப் பாடல்! காரணம் தில்லித் தமிழ்ச் சங்கத்தின் பொதுச் செயலாளராக இருப்பவர் திரு இரா. முகுந்தன்! தொடர்ந்து பல நிகழ்ச்சிகளை ஏற்பாடு செய்து வரும் அவருக்கும் தமிழ்ச் சங்கத்தின் மற்ற உறுப்பினர்களுக்கும் பாராட்டுகள்!

பாடகர்களில் ஒர் முதியவர் – மிகச் சிறப்பாக பாடினார். அதுவும் அவரது குரலுக்கு பழைய பாடல்கள் மிகவும் பொருத்தமாக இருந்தது. டி.எம்.எஸ். பாடிய பாடல்களை இவர் பாடினார்.  நடுவே ஒரு பாட்டில் எம்.ஜி.ஆர். போலவே பேசியும் காண்பித்தார். நிகழ்ச்சியின் நடுவே, நானும் நண்பர் பத்மநாபனும், அவரது குரலிற்கு நாகூர் ஹனிஃபா அவர்கள் பாடிய பாடல்களும் சிறப்பாக இருந்திருக்கும் என பேசிக் கொண்டிருந்தோம்.

பழைய பாடல்கள், புதிய பாடல்கள் என கலந்து பாடியது மிகச் சிறப்பாக இருந்தது. எம்.ஜி.ஆர். – சிவாஜி பாடல்கள் முதல், சமீபத்திய பாடல்களான “டிங் டங், டிகடிக டிங், டங்”, “சொய்.... சொய்....”  விஜய் பாடல்கள், என அனைத்து ரக பாடல்களையும் பாடினார்கள். 

பாடகர்கள் அனைவரும் சிறப்பாக பாடி, மக்களை மகிழ்விக்க, இந்த இசைக்குழுவினரை ஆதரிக்கவும், மேலும் பல நிகழ்ச்சிகளை வழங்கவும், இசையை ரசிக்க வந்திருந்த பலர் குழுவினருக்கு நன்கொடைகளை வழங்கிய வண்ணம் இருந்தார்கள்.  பல நல்ல மனிதர்கள் ஆயிரம், இரண்டாயிரம், ஐயாயிரம் என தொடர்ந்து தரத்தர குழுவின் தலைவரான திரு வரதராஜன், காசாளரிடம் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார்!

ஆறரை மணிக்கு ஆரம்பிக்க வேண்டிய நிகழ்ச்சி சற்றே நேரம் கடந்து துவங்கியதால் நிகழ்ச்சி முழுவதும் இருந்து ரசிக்க முடியாத நிலை. நிகழ்ச்சியின் நடுவே கலைஞர்களை கௌரவித்து பூங்கொத்துகளை வழங்கினார்கள்.  09.30 மணி வரை இன்னிசை மழையில் நனைந்து அங்கிருந்து நானும் நண்பர் பத்மநாபனும் புறப்பட்டோம். 

ஒரு சில குறைகளோடு பிறந்தாலும், தங்களது தன்னம்பிக்கையை இழக்காது வாழ்வில் சாதிக்க வேண்டும் எனும் எண்ணத்தோடு இருக்கும் இசைக்குழுவின் அனைத்து உறுப்பினர்களையும் வாழ்த்தி வணங்குகிறேன். சமீபத்தில் முகப்புத்தகத்தில் பார்த்த ஒரு மேற்கோளுடன் இப்பகிர்வினை முடிப்பது பொருத்தமாக இருக்கும்.....

I RESPECT BLIND PEOPLE…. BECAUSE THEY JUDGE OTHERS BY THEIR PERSONALITY AND NOT BY THEIR LOOKS!

மீண்டும் வேறொரு பதிவில் சந்திப்போம்....  அதுவரை.....

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.