ஃப்ரூட் சாலட் – 96 – மலைவழிப் பாதை – விமர்சனம் – உன் சமையலறையில்....

இந்த வார செய்தி:

இயற்கையினை எதிர்த்து சாதனை புரியும் நோக்கத்திற்காகவே சிலர் இருக்கிறார்கள் – ஒரு சிலர் அந்த இயற்கை தரும் இடைஞ்சல்களை மீற அத்தியாவசியம் இருப்பதால் இயற்கையை எதிர்த்து போராடுகிறார்கள். அப்படி ஒரு அத்தியாவசியம் மத்தியப் பிரதேசத்தினைச் சேர்ந்த குமட்யாகுர்த் கிராமத்தினைச் சேர்ந்த [G]கியான் சந்த் என்பவருக்கு ஏற்பட்டது.

மலைப்பாங்கான பிரதேசத்தில் இருக்கும் ஊர் தான் குமட்யாகுர்த்.  [B]பர்வானி மாவட்டத்தின் நிவாலி தாலுகாவினைச் சேர்ந்த இந்த கிராமத்தினர் எல்லா மருத்துவ தேவைகளுக்கும் சுமார் 65 கிலோமீட்டர் தொலைவிலுள்ள பர்வானிக்குத் தான் செல்ல வேண்டும். போதிய வாகன வசதிகளும் இல்லாத இவ்வூரில் நோயாளியை ஒரு கட்டிலில் கிடத்தி, கடைசி யாத்திரை போல நான்கு பேர் தூக்கிக் கொண்டு தான் போக வேண்டும்.

ஒரு முறை மாடு கியான் சந்தை முட்டிவிட, பர்வானிக்கு தூக்கிச் சென்றுள்ளார்கள். அப்போது தன்னைச் சுமப்பவர்கள் பட்ட கஷ்டங்களை உணர்ந்த அவருக்கு, உடல் நிலை சரியாகி கிராமத்திற்கு வந்ததும் இதற்காக ஏதாவது செய்தே ஆக வேண்டும் என்ற எண்ணம் தோன்றியிருக்கிறது. மலைக்கு அப்புறம் இருக்கும் ஊருக்கு மலையைச் சுற்றிப் போகாமல் மலையின் வழியாகவே ஒரு பாதை அமைத்தால் தங்களது ஊருக்கும், மாவட்டத் தலைநகரான பர்வானிக்கும் இருக்கும் தொலைவு கணிசமாகக் குறையும் என்பதை நினைத்துப் பார்த்தார்.

 படம்: இணையத்திலிருந்து...

உடல் நிலை சரியான பிறகு கிராமத்திற்கு வந்த கியான் சந்த் உடனடியாக இந்தப் பணியில் தானாகவே இறங்கி விட்டார். ஒரு மண் சாலையை அமைக்க கடப்பாறை, மண்வெட்டி சகிதம் களத்தில் குதித்தார்.  அவரது முயற்சியை கிராமத்தினரும் குடும்பத்தினர்களும் முதலில் பரிகாசம் செய்தாலும், அவர் எடுத்துக் கொண்ட பணியில் முன்னேற்றம் தெரிய, ஆரம்பித்ததும் அவருடன் சேர்ந்து கொண்டார்கள். அவரது மனைவிகளும்.....  இங்கே மனைவிகள் என்று குறிப்பிட்டது தவறாக இல்லை – அவருக்கு இரண்டு மனைவிகள் – மற்றும் கிராமத்தினர் சிலரும் உறுதுணையாக இருக்க, பாதை அமைக்கும் பணி தொடர்ந்தது.

 

சமீபத்தில் முழு பாதையும் அவர்கள் அமைத்து முடிக்க, இப்போது அவரது கிராமத்திற்கும் மாவட்டத் தலைநகர் பர்வானிக்கும் இடையே உள்ள தூரம் கணிசமாக குறைந்து இருக்கிறது. கிராமத்தினர் அனைவரும் இவரது உற்சாகத்தில் பங்கு கொள்ள, மாவட்ட நிர்வாகம், நேரடியாக பார்வையிட்ட பிறகு தான் எதுவும் சொல்ல முடியும் என்று சொல்கிறது. 

தனது கிராமத்திலுள்ள அனைவரின் நல்லதற்காகவும் இப்பணியினைத் தொடங்கி நடத்தி முடித்த கியான் சந்த் அவர்களை பாராட்டுவோம்......

இந்த வார முகப்புத்தக இற்றை:

கருவுற்றால் ஒரு குழந்தைக்கு மட்டும் தான் “அன்னை”யாக முடியும்.....  ஆனால் கருணையுற்றால் ஆயிரம் குழந்தைகளுக்குக் கூட “அன்னை”யாக முடியும்! – அன்னை தெரசா.

இந்த வார குறுஞ்செய்தி:

HAPPINESS IS JUST LIKE A RADIO STATION, BROADCASTING ALL THE TIME.  YOU JUST HAVE TO LEARN HOW TO TUNE IN AND RECEIVE IT PROPERLY. STAY TUNED AND BE HAPPY!

சுஜாதாட்ஸ்:

ஒரு எழுத்தாளன் தன்னால் எழுதப்படாத ஒரு கதையை விமர்சிக்கும் போது பல அம்சங்கள் விமர்சனத்தின் நேர்மையைக் கலைக்க முற்படுகின்றன. சிறுகதை படிக்கும்போது கதையின் ஆதாரமான செய்தியையும் அமைப்பையும், ஒரு வாசகனைப் போல கவனிக்காமல், ‘இந்த வாக்கியத்தை இப்படி எழுதி இருக்கலாமே, இந்தப் பாராவை அங்கு அமைத்திருக்கலாமே, கதையை இந்த இடத்தில் முடித்திருக்கலாமே’ என்று அடிக்கடி அவன் பாண்டித்யம் குறுக்கிடும். நான் சந்தித்த பல எழுத்தாளர்கள் மற்றவர்கள் கதையை யோக்கியமாகப் படிக்கிற ஜாதி இல்லை என்பதை அவர்களுடன் பேச்சில் தெரிந்து கொண்டிருக்கிறேன். அவர்கள் பொழுது போக்குக்கு தத்தம் சொந்தக் கதைகளையே படித்துக் கொண்டிருப்பார்கள் என்றும் தோன்றியது!

ரசித்த பாடல்:

சமீபத்தில் அதிகம் ரசித்த பாடல் என்று சொன்னால், “உன் சமையல் அறையில்” படத்தில் வரும் “இந்த பொறப்புதான்” எனும் பாடலைச் சொல்லலாம்.  அதில் அடுக்கிக் கொண்டு வரும் உணவு வகைகளையும், காட்சியில் காண்பிக்கும் பதார்த்தங்களையும் பார்க்கும் போது உடனே சாப்பிடத் தோன்றுவது உறுதி. சாப்பிட்டு, அதாங்க கேட்டுப் பாருங்களேன்!

இந்த வார புகைப்படம்:

ரோசாப்பூ சின்ன ரோசாப்பூ..... 

படித்ததில் பிடித்தது:

மைக், போஸ்டர், கூட்டம்

மந்திரியின் ஆரவாரப் பேச்சு

பத்திரிகையில் அமர்க்களமாய்ப் படம்

வாழ்த்துக் கவிகள் – ஒன்றுமே இல்லை

மாதத்தில் ஒரு நாள்

சலூன்காரன் எனக்குப்

பொன்னாடை

போர்த்துகிறான்.

-   வேய்ங்குழல் வேந்தன்.

என்ன நண்பர்களே, இந்த வார ஃப்ரூட்சாலட்-ஐ ரசித்தீர்களா? மீண்டும் அடுத்த வெள்ளியன்று வேறொரு ஃப்ரூட் சாலட்-ல் சந்திக்கும் வரை…..

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.