ஃப்ரூட் சாலட் – 103 – சூரிய ஒளியிலிருந்து மின்சாரம் – வாழ்க்கை – கவிதைப் போட்டி

இந்த வார செய்தி:

பீஹார் மாநிலம் – மிகவும் பின்தங்கிய இந்திய மாநிலங்களில் ஒன்று. பெரும்பாலான நகரங்களிலேயே மின்சாரப் பற்றாக்குறை இருக்கையில், கிராமங்களின் நிலை பற்றி சொல்லித் தெரியவேண்டியதில்லை. நாளின் 24 மணி நேரத்தில் நான்கு மணி நேரம் மின்சாரம் இருந்தாலே பெரிய விஷயம். அதிலும் பல வீடுகள் மின்சார இணைப்புகளே கிடையாது. வீதியிலும் விளக்குகள் கிடையாது.

இப்படி மின்சாரம் இல்லாத ஓர் கிராமம் தான் [Dh]தர்ணாய்.  சில மாதங்களுக்கு முன்னர் Greenpeace எனும் NGO இந்த கிராமத்தின் மின்சாரப் பற்றாக்குறையைப் போக்க முன்வந்தது. கிராமம் முழுவதும் சூரிய சக்தியைப் பயன்படுத்தி அனைத்து வீடுகளுக்கும், பள்ளி, சுகாதார விடுதி என எல்லா இடங்களுக்கும் மின்சாரம் தரும் பணியைத் துவக்கியது.

இரண்டு மாதங்களுக்குள் சூரிய ஒளி மூலம் கிடைக்கும் மின்சாரத்தினை பயன்படுத்தி, வீதி எங்கும் விளக்குகள், சூரிய சக்தி மூலம் இயங்கும் தண்ணீர் பம்புகள், அனைத்து வீடுகளுக்கும் மின்சார இணைப்பு என கிராமத்தினை முழுவதும் மாற்றி இருக்கிறார்கள். கிட்டத்தட்ட முப்பது வருடங்களாக மின்சாரப் பற்றாக்குறையால் தடுமாறிய இக்கிராமம் மிகவும் சந்தோஷம் தரும் ஒரு இடமாக இப்போது மாறியிருக்கிறது.

100 கிலோ வாட் Micro-Grid மூலம் இக்கிராமத்தில் இருக்கும் 450 வீடுகள், 50 கடைகள், 2 பள்ளிகள், 60 தெரு விளக்குகள், 1 சுகாதார விடுதி மற்றும் 1 விவசாயிகளுக்கான பயிற்சி மையம் என அனைத்திற்கும் மின்சாரம் வழங்கியதன் மூலம் கிராமத்திலுள்ள சுமார் 2400 மக்கள் பயனடைந்துள்ளார்கள்.

இதன் மூலம் கிராமத்து மக்களுக்கு சில வேலை வாய்ப்புகளும் கிடைத்திருப்பதாகச் சொல்கிறார்கள்.  ஒரு கிராமத்தில் இந்த மாற்றம் ஏற்படுத்த முடிகிறது என்றால், இந்தியாவின் பல்லாயிரம் கிராமங்களிலும் மாற்றம் கொண்டு வர முடியும் – முயன்றால் முடியாத விஷயம் ஒன்றுமே இல்லை.

இந்தச் செய்தியைப் படிக்கும்போதே மின்சாரம் இல்லாத பல கிராமங்கள் கண் முன்னே வந்து போனது.  ஒவ்வொரு கிராமத்திலும் மின்சார இணைப்பும் வசதிகளும் வரும் நாள் விரைவில் வரட்டும்!

நன்றி:      WWW.THEBETTERINDIA.COM

இந்த வார முகப்புத்தக இற்றை:

இந்த வார குறுஞ்செய்தி:

ரசித்த காணொளி:

சென்ற வார ஃப்ரூட் சாலட்-ல் வந்திருக்க வேண்டிய விளம்பரம்! இப்போது பார்த்தாலும் தவறில்லை!

ராஜா காது கழுதை காது:

திருச்சியிலிருந்து சென்னை வந்து கொண்டிருந்தேன். எனது இருக்கைக்கு எதிரே ஒரு சிறிய குடும்பம் – அப்பா, அம்மா, 7-வது மற்றும் 2-வது படிக்கும் இரு பெண்கள்.  அம்மாவும் இரண்டு பெண்களும் பயணத்தினை மிகவும் ரசித்தபடி விளையாடிக் கொண்டிருக்க, அப்பா ரொம்பவும் கர்மசிரத்தையாக இந்த வார ஆனந்த விகடனை படித்துக் கொண்டிருந்தார். இரண்டொருமுறை பெண்கள் அவரையும் விளையாட்டிற்கு அழைக்க, பதிலேதும் சொல்லாது ஆனந்த விகடனில் மூழ்கி இருந்தார்.  சிறிது நேரம் கழித்து பெரிய பெண் அப்பாவிடம்  சொன்னார்

“வீட்டுக்குப் போனவுடனே உனக்கு பரீட்சை – ஆனந்த விகடன்லே வந்திருக்கும் விஷயங்கள் தான் கேள்வியாக இருக்கும்! – நீ மட்டும் ஒழுங்கா பதில் எழுதலையோ, முட்டி போடச் சொல்லிடுவேன்!”

இந்த வார புகைப்படம்:

படித்ததில் பிடித்தது:

வாழ்க்கை என்பது....

புத்தர் பிரான் ஒரு மரத்தடியில் அமர்ந்திருந்தார். அவருடைய அருள்மொழி கேட்க சீடர்கள் காத்திருந்தனர். அவர்களிடம், “ஒரு மனிதனின் ஆயுட்காலம் எவ்வளவு?” என்று கேட்டார் புத்தர் பிரான்.

”எழுபது ஆண்டுகள்” என சீடர் ஒருவர் சொன்னதும், “தவறு” என்று சொன்னார் புத்தர். 

“அறுபது ஆண்டுகள்” என மற்றொரு சீடர் சொல்ல, அதையும் மறுத்தார் புத்தர்.

”ஐம்பது ஆண்டுகள்” என்று இன்னொருவர் கூற, அதையும் “இல்லை” என்றார் புத்தர் பிரான்.

“ஐம்பது ஆண்டுகள் கூடவா ஒரு மனிதனால் வாழ முடியாது? என்ற சந்தேகத்தில் சீடர்கள் அமைதி காத்தனர். சிறிய மௌனத்திற்குப் பிறகு வாய் திறந்த புத்தர் பிரான், ”மனித வாழ்க்கை ஒரு நொடி தான்!” என்றாராம்.

”என்ன, ஒரே ஒரு நொடி தானா?” என்று ஆச்சரியத்துடன் சீடர்கள் கேட்க, அதற்கு புத்தர் பிரான் சொன்ன விளக்கம் –

”ஆம்.... வாழ்வு ஒரே ஒரு நொடியல்ல, ஒவ்வொரு நொடியிலும் முழுமையாக வாழ்வது தான் வாழ்க்கை”

இந்த வார அறிவிப்பு:

தீபாவளித் திருநாளை முன்னிட்டு

ரூபன் & யாழ்பாவாணன் இணைந்து நடத்தும்

உலகம் தழுவிய மாபெரும் கவிதைப் போட்டி-2014

போட்டிக்கான விதிமுறைகள் மற்றும் படம் இங்கே.....
 
மீண்டும் அடுத்த வெள்ளியன்று வேறொரு ஃப்ரூட் சாலட்-ல் சந்திக்கும் வரை…..

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.