ஹிந்தியும் தேங்காய் ஓடும்!

இரயில் பயணங்களில் – 3

தில்லியிலிருந்து சென்னை ராஜதானி விரைவு வண்டியில் வந்த போது கிடைத்த ஒரு அனுபவத்தினை சென்ற இரயில் பயணங்களில் பகுதியில் எழுதி இருந்தேன். அதனைப் படித்து ரசித்த அனைவருக்கும் நன்றி.  அதே பயணத்தில் கிடைத்த வேறொரு அனுபவம் இங்கே, இப்பகுதியில்!

தமிழகத்திலிருந்து தில்லி/வட இந்தியா வரும் அனைவரும் தடுமாறுவது மொழிப் பிரச்சனையில் தான். ஹிந்தி தெரியாத, ஆங்கிலத்திலும் அத்தனை சரளமாக பேச முடியாத, தமிழ் மட்டுமே பேசத் தெரியும் தமிழர்கள் படும் அவஸ்தை சொல்ல முடியாத அளவிற்கு இருக்கும்.  வண்டியில் இருந்து தில்லி ரயில் நிலையத்தில் இறங்கிய உடனேயே தொல்லைகள் ஆரம்பித்து விடும்.

நன்றி: கூகிள்

பயணத்தில் என்னுடன் வந்த ஒரு நபர் தான் அடைந்த துயரங்களை சொல்லிக் கொண்டு வந்தார். தாய் மொழி தவிர இன்னும் சில மொழிகளைக் கற்றுக் கொள்வதின் அவசியம் வெளி மாநிலங்களுக்கு/நாடுகளுக்குச் செல்லும்போது தான் நாம் அதிகம் உணர்கிறோம்.  இந்த மனிதரும் அப்படித் தான்!  வந்து இறங்கியவுடனே அவருக்கு கிடைத்த பாடம் அப்படி!

புது தில்லி ரயில் நிலையத்தில் ரயிலிலிருந்து இறங்கி வெளியே வந்து மால்வியா நகர் எனும் இடத்தில் இருக்கும் அவரது நிறுவனத்தின் தங்குமிடத்திற்குச் செல்ல ஆட்டோ ஓட்டுனரிடம் கேட்டு இருக்கிறார்.  அவர் மால்வியா நகர் என்று இடத்தினைச் சொல்லவும், “[dh]தோ சோ” என்று அவர் சொல்ல, இவர் தோசை இல்ல, மால்வியா நகர் என்று சொல்ல அவர் திரும்பவும் “[dh]தோ சோ” என்று சொல்ல, இவருக்கு ”என்ன வாழ்க்கைடா இது” Moment அது! பிறகு ஆட்டோ ஓட்டுனர் ஆங்கிலத்தில் Two hundred என்று சொல்ல, இவர் one hundred என்று சொல்லி, அந்த இடத்திற்குச் சென்றாராம்!

இனிமேல் ஒன்றிரண்டு மாதங்களுக்கு ஒரு முறை தில்லி வர வேண்டியிருக்கும் என்று சொன்ன அவரிடம் ஹிந்தி மொழி கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய அவசியத்தினைச் சொல்லிக் கொண்டு வந்தேன்.

இன்னும் சில அனுபவங்கள் மிக ஸ்வாரசியமானவை! அங்கே இருந்த சில தினங்களும் வெளியே சாப்பிட பிடிக்காமல், தங்குமிடத்திலேயே சமைத்துச் சாப்பிட்டு இருக்கிறார் [வசதிகள் அங்கே இருந்ததால்]. காய்கறி வாங்க செல்லும் போது வேண்டியவற்றை எடுத்துக் கொண்டு 100 ரூபாயை கொடுத்து அவர் தரும் சில்லறையை வாங்கிக் கொண்டு வருவாராம்! மற்ற மளிகை சாமான்களை பக்கத்தில் இருக்கும் Big Apple கடையில் தானாகவே எடுத்து, Bill போட்டு வாங்கி விட, தாளிக்க கடுகு அங்கே கிடைக்காததால், கடைக்குச் சென்று அதைக் கேட்க அவர் ரொம்பவே பிரயத்தனப்பட்டிருக்கிறார்! அவர் மொழியிலேயே அதைக் கேட்போமா!

“நான் கடைக்குப் போய், தாளிப்பதற்கு கடுகு என்று தமிழில் கேட்க, அவர் முழியோ முழி என முழிக்க, பிறகு சைகை மூலம் காண்பித்தும், ஆங்கிலத்தில் தெரிந்த அளவிற்குச் சொல்லியும் பார்த்தேன் – Big vessel – put oil, then put kadugu, பட் படா, படா பட் sound”  எனக்கு அதான் வேண்டும்!” என்று கேட்க, அவனுக்கு தலை கால் புரியாது முழித்தான்! போய்யா, நான் கடுகு போடாமலேயே தாளிச்சுக்கறேன்” என்று வந்து விட்டாராம்! அவரிடம் நான் கடுகுக்கு ஹிந்தியில் ராய் [அ] சர்சோன் என்று சொல்லி, சரசுவை நினைவில் வைத்துக் கொள்ளச் சொன்னேன்!

 நன்றி: கூகிள்

தில்லியில் தேங்காய் கிடைக்குமோ கிடைக்காதோ என செங்கல்பட்டிலிருந்தே தேங்காய் கொண்டு வந்திருக்கிறார் போலும். அது தீர்ந்துவிட, துருவியபின் தேங்காய் ஓட்டினை எடுத்துச் சென்றிருக்கிறார். கடைக்காரரிடம் அதை திருவோடு போல காண்பித்து தமிழில் தேங்காய் தேங்காய் என்று கேட்க, அவர் சைகையாலேயே போ போ என்று அனுப்பி இருக்கிறார்! நல்ல வேளை, காசு போடாமல் போனாரே! [ஹிந்தியில் தேங்காய்க்கு நாரியல் என்று சொல்லி, Mother Dairy கடைகளில் கிடைக்கும் என்றும் சொன்னேன்.

ரயிலில் ஏறிய உடனேயே ஒரு தட்டில் சமோசா, Sauce, ஒரு சின்ன பாக்கெட் கடலை கூடவே ஒரு பாக்கெட்டில், Milk Powder, Sugar, tea bag ஆகிய மூன்றும் கொடுப்பார்கள். அந்த மூன்றையும் பார்த்த அவர், ”என்ன உலகமடா இது?” இப்படி குடுத்தா என்ன பண்ணனும்னு தெரியலையே? இதை எப்படி டீயா மாத்தறது? என்று வாய்விட்டே புலம்பினார்.

”கொஞ்சம் இருங்க! சூடா தண்ணீரும், கப்பும் தருவாங்க, சக்கரை, பால் பவுடர் போட்டு, கலக்கி தண்ணீர் விடுங்க, என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே Tea Bag-ஐ கிழிக்கப்போக, நான் அலற, ஒரே ரகளை தான்! பிறகு அவருக்கு எப்படி தேநீர் தயாரிக்க வேண்டும் என்பதை செயல்முறை விளக்கத்தோடு சொல்லிக் கொடுத்தேன்.

முதல் முறையாக தில்லி வரும்போதே தெரியாத மொழி, பழக்கம் இல்லாத மனிதர்கள், புதிது புதிதாய் விஷயங்கள் என்று பல பிரச்சனைகளை சந்திக்க வேண்டியிருக்கிறது என்று புலம்பினார். ”அடிக்கடி வர வேண்டியிருக்கும், ஹிந்தி தெரியாம எவ்வளவு கஷ்டம்!”  என்று சொன்ன போது அவருக்கு நான் சொன்னது, ”கொஞ்சம் கொஞ்சமா ஹிந்தி கத்துக்கோங்க! நிச்சயம் பயன்படும்!” 

மீண்டும் வேறொரு பதிவில் சந்திக்கும் வரை…..

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.