புத்தகக் கண்காட்சி – சில அனுபவங்கள்

புத்தக உலகத்திற்குள் நுழைய ஏதுவாய் ஒரு நுழைவாயில்

சென்ற சனிக்கிழமை ஒரு திருமண வைபவத்தில் கலந்து கொள்ள சென்னை வந்திருந்தேன். ஞாயிறு திருமணம் முடிந்தபிறகு மாலை வரை நேரம் இருந்ததால் சென்னையில் நடந்து கொண்டிருக்கும் புத்தகக் காட்சிக்கும் சென்று வர எண்ணம் இருந்தது.  எண்ணப்படியே காலை பத்தே கால் மணிக்கு வாத்யாருடன் புத்தகத் திருவிழா நடக்கும் நந்தனத்திற்கு ஆட்டோவில் பயணித்தோம். பத்தடிக்கு ஒரு வரவேற்பு வளைவு வைத்து பலர் தங்களது விளம்பரங்களை வைத்திருக்க, ”புத்தகம் வாங்கு முன்னர் சாப்பிடுங்கப்பா” என நிறைய உணவுக் கடைகள் இருந்தன! 

வாத்யாரின் “மறுபடியும் கணேஷ்” புத்தகத்தோடு வாத்யார் கணேஷ்.  ஒரு சின்ன டவுட்டு: இவர் விளம்பரம் தருவது இவர் கையில் இருக்கும் அலைபேசிக்கா?

பத்தரை மணிக்கு ஸ்டால் உரிமையாளர்கள் உள்ளே அனுமதிக்கப்படுவார்கள், பத்து ஐம்பதுக்கு நுழைவுச் சீட்டு வழங்கப்படும், பதினோறு மணிக்கு தான் பார்வையாளர்களுக்கு அனுமதி என்று தொடர்ந்து ஒலிபரப்பு பரபரப்பாக நடந்து கொண்டிருந்தது, உணவுப் பிரியர்களுக்கு வசதியாகப் போயிற்று. அக்கடைகளில் ஈக்களைப் போல மனிதர்கள் கூட்டம் மொய்த்துக் கொண்டிருந்தது.  திரையரங்கத்தின் வெளியே காத்திருப்பது போல, மக்கள் புத்தகங்கள் வாங்கவும் காத்திருப்பது மகிழ்ச்சி தந்தது.  சினிமாவிலும், தொலைக்காட்சியிலும் மூழ்கிப் போன நமது ஊரில் வாசிப்பு இன்னமும் இருக்கிறது என்று தெரியும்போது, வாசகர்களாகிய நமக்கும் ஒரு புத்துணர்வு வருகிறது.

புத்தகக் காட்சியில் நாளைய வாசகி!

ஞாயிற்றுக் கிழமை என்பதால் இரண்டு இடங்களில் நுழைவுச் சீட்டு வழங்குவதாக அறிவித்தார்கள் – இன்னும் இரண்டு இடங்களிலும் கொடுத்திருக்கலாம் – அத்தனை பெரிய வரிசை! ஒவ்வொரு வீதிக்கும் “சேரன் வீதி, சோழன் வீதி, கரிகால் பெருவளத்தான் வீதி” என அழகாய் பெயர் வைத்திருக்கிறார்கள். ஒரு வீதி வழியே உள்ளே நுழைந்து 600க்கும் மேல் இருக்கும் பல Stall-களை நோக்கி பயணித்தோம். விகடன் நிறுவனத்தினர் வழங்கிய பட்டியல், நமக்குத் தேவையான பதிப்பகத்தினர் இருக்கும் இடத்திற்குச் செல்ல வசதியாக இருந்தது.

அரங்கத்தினுள் ஒரு வீதி...

ஒவ்வொரு இடத்திலும் அடுக்கி வைத்திருந்த புத்தகங்களைப் பார்க்கும்போது மலைப்பாக இருந்தது. எந்தப் புத்தகத்தினை வாங்குவது என்ற குழப்பமும் உண்டாயிற்று.  வாங்க வேண்டும் என நினைத்திருந்த புத்தகங்களின் பட்டியலை எடுத்துச் செல்லாத காரணத்தினால் ஏற்பட்ட குழப்பம்.  சில புத்தகங்களைப் பார்க்கும்போது வாங்க வேண்டும் எனத் தோன்றினாலும் அவற்றின் விலை யோசிக்க வைத்தது. உதாரணத்திற்கு விகடன் பதிப்பகத்தில் வெளி வந்திருக்கும்” இறையருள் ஓவியர் அமரர் சில்பி அவர்களின் படைப்பில் உருவான ”தென்னாட்டுச் செல்வங்கள்” பார்த்தவுடன் வாங்கத் தோன்றினாலும் விலை கொஞ்சம் பயமுறுத்தியது.  896 பக்கங்கள் கொண்ட இரு பாகங்களுக்கு விலை 650/-.  சில்பி அவர்களின் ஓவியங்களை விலை மதிப்பிடுவது தவறு என்றாலும் சொல்லத் தான் வேண்டியிருக்கிறது!

சந்தியா பதிப்பகத்தில் துளசி டீச்சரின் ”அக்கா” புத்தகத்திற்கு வைத்திருந்த விளம்பரம்

இன்னும் ஒரு விஷயமும் இங்கே சொல்ல வேண்டியிருக்கிறது.  ஒரே புத்தகத்தினை வெவ்வேறு பதிப்பகத்தினர் வெளியிடுகிறார்கள் – உதாரணத்திற்கு கல்கி, சுஜாதா, ஜெயகாந்தன் போன்றவர்களின் படைப்புகள்.  ஒவ்வொரு இடத்திலும் ஒவ்வொரு விலை.  இது அதிகமாகவே குழப்பம் தருகிறது.  ஒரே மாதிரி Hard Bound செய்யப்பட்ட ஜெயகாந்தனின் “சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்” தொகுப்பு ஒரு பதிப்பகத்தில் 350/- ரூபாய்க்கு விற்க, ஒரு பதிப்பகத்தில் 200/- ரூபாய் மட்டும்.  நேரம் இருப்பின் வாங்க வேண்டிய புத்தகங்களை பட்டியலிட்டு, ஒவ்வொரு பதிப்பகத்திலும் சென்று விலையைப் பார்த்த பிறகு வாங்குவது உங்கள் சாமர்த்தியம்.

கதாநாயகன் சீனு

மகளும், மனைவியும் தங்களுக்கான புத்தகங்களை வாங்கிக் கொண்டார்கள். எனக்கென ஒரு சில புத்தகங்களை வாங்கிக் கொண்டேன்.  சில மணி நேரங்கள் மட்டுமே எங்களிடம் இருந்ததால் அனைத்து பதிப்பகங்களின் கடைகளுக்கும் செல்ல இயலவில்லை. புத்தகக் காட்சியில் சில பதிவர்களையும் சந்திக்க எண்ணியிருந்தேன். கோவை ஆவியின் குறும்படத்தின் கதாநாயகன் “திடங்கொண்டு போராடு” சீனு, ஸ்கூல் பையன் கார்த்திக் சரவணன், ரஞ்சனி நாராயணன் என மூன்று நான்கு பேர்களை அங்கே சந்திக்க எண்ணியிருந்தாலும், சீனுவை மட்டுமே சந்திக்க முடிந்தது.  

இரண்டு மணி நேர அவகாசத்தில் சில புத்தகங்களை வாங்கிக் கொண்டு அங்கிருந்து புறப்பட்டு மீண்டும் திருமண மண்டபத்திற்கு வந்து மதிய உணவினை முடித்துக் கொண்டு ரயில் நிலையம் செல்ல வேண்டும்.  புத்தகக் காட்சியில் பபாசி ஏற்பாடு செய்திருக்கும் “நம்ம ஆட்டோ” புத்தக வாசகர்களுக்கு நல்லதொரு விஷயம்.  நம்ம ஆட்டோவில் ஒரு ஆட்டோவினை அமர்த்திக்கொண்டு மண்டபத்திற்கு வந்து சேர்ந்தோம்.  ஆட்டோ ஓட்டுனர் தனது பணியினைப் பற்றியும் நிறுவனத்தினைப் பற்றியும், சக ஆட்டோ ஓட்டுனர்கள் மீட்டர் போடாது காசு அதிகமாக வாங்குவது பற்றியும் சொல்லிக் கொண்டே வந்தார்.  கூடவே எங்களது உறவினர்கள், நண்பர்கள் அனைவருக்கும் “நம்ம ஆட்டோ”வினை பரிந்துரைக்கும்படி வேண்டுகோளும் விடுத்தார்.

மதிய உணவினை முடித்து [அதில் இருந்த இளநீர் பாயசத்தின் சுவை இன்னமும் நாக்கில்!] இரயில் நிலையம் வந்து அங்கிருந்து திருச்சி வந்து சேர்ந்தோம்.  மீண்டும் அடுத்த வாரமும் ஒரு சென்னைப் பயணம் காத்திருக்கிறது! இப்பயணத்திலும் கிடைத்த அனுபவங்கள் பின்னர் பதிவாக வரும்.  வாங்கிய புத்தகங்களை வாசித்து அதில் கிடைத்த வாசிப்பனுபவமும் வரும் நாட்களில் இங்கே பதிவாக வெளியிடலாம்!

மீண்டும் வேறொரு பதிவில் உங்களைச் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

வெங்கட்.

திருவரங்கத்திலிருந்து….