ஃப்ரூட் சாலட் – 144 – பெண் லாரி ஓட்டுனர் - அம்மா – ஜீன்ஸ்!

இந்த வார செய்தி:

’கல்பனா சாவ்லா' விருது பெற்ற, லாரி ஓட்டுனர் ஜோதிமணி: பிறந்து வளர்ந்தது எல்லாம், ஈரோடு மாவட்டம், பசுவப்பட்டி கிராமம். குடும்பக் கஷ்டத்தால் 6ம் வகுப்புடன் படிப்பை நிறுத்தி, சாயத் தொழிற்சாலை வேலைக்குப் போனேன். அப்பாவும், அண்ணனும் லாரி டிரைவர். 12 ஆண்டுகளுக்கு முன், கள்ளிப்பட்டிக்கு திருமணமாகி வந்தேன். சொந்தமாக லாரி வைத்திருந்தார் கணவர். வேலைக்கு ஆள்போட்டு, சம்பளம் கொடுக்க கட்டுப்படி ஆகாததால், தனியாளாக தொடர்ந்து லோடுக்கு போனதால், அடிக்கடி உடம்பு சரியில்லாமல் போனது; இன்னொரு பக்கம், லாரிக்கு தவணை கட்ட சிரமம். முதல் பையனுக்கு, 2 வயது; பெண் பிறந்து ஏழு மாதமான நிலையில், 'நானும் லாரி ஓட்டக் கத்துக்கிறேன்'னு சொன்னேன். கணவரும், வீட்டுப் பெரியவர்களும் மறுத்தனர்; குடும்பச் சூழ்நிலையை சொல்லி, சம்மதிக்க வைத்தேன்.லாரி ஓட்ட கற்றுக் கொடுத்தது; லைசென்ஸ் வாங்குவதற்காக தொலைதுாரக் கல்வியில், 8ம் வகுப்பு முடிக்க வைத்தது; குஜராத், ஐதராபாத் என, அவர் லோடுக்குப் போகும்போது என்னையும் அழைத்து போய், டிரைவிங் நுணுக்கம் முதல், லோடு வேலைகள் வரை, என் கணவர் சொல்லிக் கொடுத்தார்.

மூன்று மாதத்தில் சூப்பராக ஓட்ட கற்று, முதல் முறையாக, 800 கி.மீ., தொலைவில் இருக்கும் ஐதராபாத்துக்கு லோடு ஏற்றி போனேன்; கணவரும் கூட வந்தார். அப்புறம் தனியாக போகப் பழகிக் கொண்டேன். இருவரும் உழைத்து, லாரி தவணையை அடைத்து, இன்னொரு லாரியும் வாங்கினோம். சேர்ந்தே இரண்டு லாரியில் லோடுக்குப் போக ஆரம்பித்தோம். இப்போது, தனியாக குஜராத் வரைக்கும், 'அப் அண்ட் டவுன்' 4,500 கி.மீ., வரை லோடு ஏத்தி டிரைவராக போகிறேன். 

இப்படி கிளம்பினால், 15 - 25 நாள் கழித்து தான், திரும்பி வருவேன்.அதிகபட்சமாக, 80 கி.மீ., வேகத்தில் ஓட்டியிருக்கிறேன். இப்போது பவர் ஸ்டீரிங் இருப்பதால், கொஞ்சம் ஈசியாக உள்ளது. போகும் வழியில் சமைத்து சாப்பிட்டு, இரவு நேரங்களில், லாரியிலேயே துாங்கி, காலையில் எழுந்து ஓட்டுவேன். ஒருமுறை மகாராஷ்டிரா மாநிலம், அகமத் நகரில் லாரி ஓட்டி போனபோது, இரவு, 2:00 மணிக்கு டயர் பஞ்சரானது. ஸ்டெப்னியை மாற்ற ஜாக்கி இல்லாமல், வேறு லாரியை நிறுத்தி, ஜாக்கி வாங்கி, ஸ்டெப்னியை மாற்றுவதற்குள் விடிந்து விட்டது. தமிழகத்தில் இருந்து, ஆயிரக்கணக்கான டிரைவர்கள் லோடு ஏற்றி வந்தாலும், அதில் நான் மட்டும் தான் பெண் என்பது, ரொம்ப பெருமையாக இருக்கும். இப்போது, டிரைவராக மட்டுமே, மாதம், 30 ஆயிரம் வரை சம்பாதிக்கிறேன். சொந்த லாரி என்பதால், கிடைக்கும் கூடுதல் லாபம் தனி. கஷ்டம்னு நினைத்தால், வீட்டை விட்டு வெளியே வர முடியாது; முடியும்னு நினைத்தால் எந்தச் சுமையும் சுகமாக மாறிவிடும்.

-          தினமலர் இணைய இதழிலிருந்து.....

பெண்களால் எதையும் சாதிக்க முடியும் என்பதற்கு மற்றுமோர் எடுத்துக்காட்டு.... அனைவரின் சார்பிலும் இவருக்கு இந்த வாரத்தின் பூங்கொத்து!

இந்த வார முகப்புத்தக இற்றை:

சிறுவர்கள் எழுதுவதற்கு பயன்படுத்தும் பென்சிலை அவர்களிடமிருந்து வாங்கிக் கொண்டு பேனாவினை கொடுப்பதற்கு ஒரு காரணம் இருக்கலாம்! பென்சிலில் தவறாக எழுதுவதை சுலபமாக அழித்து விடுவது போல பேனாவால் எழுதும் தவறுகளை திருத்துவது கடினம்.  அது போலவே வாழ்க்கையில் சில தவறுகளை திருத்திக் கொள்வது கடினம் என்பதை புரிய வைப்பதற்காக இருக்கலாம்!

இந்த வார குறுஞ்செய்தி:

எறும்புகளுக்கு ABCD தெரியாது. ஆனால் Q-வில் போகத் தெரியும்.

மனிதர்களுக்கு ABCD தெரியும். ஆனால் Q-வில் போகத் தெரியாது.

மெட்ரோ மேனியா:

இப்போதெல்லாம் இளைஞர்கள்/இளைஞிகள் அணியும் ஜீன்ஸ் பேண்டுகள் இடுப்பை விட்டு இறங்கிக் கொண்டே இருக்கிறது.  ஆங்காங்கே கிழிந்து/கிழித்து விட்டுக்கொள்வதும் ஒரு ஃபேஷன். இந்த வாரத்தில் மெட்ரோவில் பயணித்த போது அமர்ந்து கொள்ள இருக்கை கிடைக்க நான் அமர்ந்திருந்தேன்.  அடுத்த நிலையத்திலிருந்து ஒரு இளைஞன் முதுகில் மூட்டையோடு [Back-pack] எனது எதிரில் நின்று கொண்டான்.   

இறக்கமாக ஒரு ஜீன்ஸ், முட்டி, கணுக்கால் அருகே, தொடை என ஆங்காங்கே கிழிசல்கள். இருந்த கிழிசல்கள் பெரும்பாலானவை பெரிதானவை.  சரி எல்லாம் போகட்டும் என விட்டுவிட்டாலும் ஒரு கிழிசல் பார்த்தபோது மனதிற்குள் புலம்பாமல் இருக்க முடியவில்லை! அந்த கிழிசல் அதுவும் பெரிய கிழிசல் இருந்த இடம் – ZIP-க்கு மிக அருகே நீள வாக்கில்! என்ன Fashion Statement-ஓ போங்க!

இந்த வார காணொளி:

அம்மா.....  அன்னையர் தினம் சமயத்தில் வெளிவந்த குறும்படம்.  ஹிந்தி மொழி தெரிந்தவர்களுக்கு சுலபமாகப் புரியும். மற்றவர்களும் பார்க்கலாம்! தப்பில்லை – பெரும்பாலான வசனங்கள் ஆங்கிலத்தில் இருப்பதால் மற்றவர்களுக்கும் புரிந்து கொள்வது சுலபம்.  பாருங்களேன்!

படித்ததில் பிடித்தது:

கோபம்...  

ஒரு இளைஞன் இருந்தான் அவனுக்கு அதிகமாக கோபம் வந்து கொண்டே இருந்தது. கோபம் வரும் போது அவன் கத்தி தீர்த்து விடுவான் மேலும் அவன் இயல்பு தன்மைக்கு மாறாக நடந்து கொள்கிறான்..!

ஒரு நாள் அவன் அப்பா அவனிடம் சுத்தியலும் நிறைய ஆணிகளையும் கொடுத்தார். இனிமேல் கோபம் வரும் போது எல்லாம் வீட்டின் பின் சுவரில் ஆணி அடிக்குமாறு கூறினார்.

முதல்நாள் 10 ஆணி,மறுநாள் 7, பின்பு 5,2 என படிப்படியாக ஆணி அடிக்க கோபம் குறைந்தது. ஒரு நாள் ஒரே ஒரு ஆணி அடித்தான், மொத்தமாக 45 ஆணிகள் அடித்து உள்ளேன்.

இனி கோபம் வராது என அவன் அப்பாவிடம் கூறினான். இனிமேல் கோபம் வராத நாளில் ஒவ்வொரு ஆணியாகப் பிடுங்கி விடு என்றார்.

45 நாளில் அடித்த ஆணிகள் பிடுங்கப்பட்டு விட்டன என பெருமையுடன் அப்பாவை அழைத்து காட்டினான். உடனே அப்பா சொன்னார்..!

"ஆணிகளை பிடுங்கிவிட்டாய், சுவற்றில் உள்ள ஒட்டைகளை என்ன செய்வாய்? உன் கோபம் இது போல பலரை காயப்படுத்தி இருக்கும் அல்லவா?"

அந்த இளைஞன் வெட்கித் தலை குனிந்தான். பிறரை காயப்படுத்துவதை நிறுத்தினால் வாழ்க்கை புதிய அத்தியாயம் பெறும் நண்பர்களே..!

மீண்டும் அடுத்த வெள்ளியன்று வேறொரு ஃப்ரூட் சாலட்-ல் சந்திக்கும் வரை…..

நட்புடன்