அருணாச்சலப் பிரதேசம் – நான்காம் சகோதரி – அனுமதிச்சீட்டு

ஏழு சகோதரி மாநிலங்கள் பயணம் – பகுதி 37

இந்தப் பயணக் கட்டுரையின் முந்தைய பகுதிகளைப் படிக்கவில்லையா.....  இதோ உங்களுக்காகவே அந்தப் பகுதிகளின் சுட்டிகளுக்கான Drop Down Menu.....

ஏழு சகோதரிகள் – பயணத்தொடர்-பகுதி 1-26 ஏழு சகோதரிகள் – பயணத் தொடர்-பகுதி-1உள்ளங்கையளவு பாவ்-பாஜி – விமானத்தில்!முதல் சகோதரி – மணிப்பூரில்!கங்க்லா – அழிக்கப்பட்ட தலைநகரம்கோவிந்தா ஜி - மணிப்பூரில் மேரி கோம் – மணிப்பூர் விளையாட்டு அரங்கில் மிதக்கும் தீவுகள்… ஏரியிலிருந்து பிஷ்ணுபூர் கோவிலுக்கு… கூடவே ஒரு சமையலும்விஷ்ணு கோவிலிலிருந்து தியாகிகள் ஸ்தூபிக்கு! மணிப்பூர் – பழமையும் பெருமையும்மணிப்பூரும் மாம்பழமும்தேவன் கோவில் மணியோசை.....அம்மா மார்க்கெட்....கூடை நிறைய சமோசா.....இறந்த பின்னும் வித்தியாசம்.....மணிப்பூர் எல்லையில் ஒரு மினி தமிழகம்..... மணிப்பூரிலிருந்து நாகாலாந்து – இரண்டாம் சகோதரிநள்ளிரவு அலறல்களும் ஒரு குப்பி சாராயமும்.....நாகாலாந்து – உ.பி. ரைஸ் கார்னர் - பாவமும் மன்னிப்பும்..... .....நாகாலாந்து – என்ன அழகு எத்தனை அழகு.... .....ஊர்வன, பறப்பன, நடப்பன, குரைப்பன – அனைத்தும் உணவு.... .....டென்னிஸ் கோர்ட் யுத்தம்..... உப்பு கருவாடு ஊறவச்ச சோறு...நாகாலாந்து – தலை எடுத்தவன் தல...மதிய உணவு - குழப்பிய மெனு - நாகா வீடுகள்ஒரு கலவரமும் அதன் பின்விளைவுகளும்

ஏழு சகோதரிகள் – பயணத்தொடர்-பகுதி 27-36மூன்றாம் சகோதரி அசாம் மாநிலத்தில்காலை உணவும் மா காமாக்யா தேவி கோவிலும்…காமாக்யா தேவி கோவில் – புகைப்படங்கள் மற்றும் அனுபவங்கள்சராய் Gகாட் பாலம் – போலீஸ் அனுபவம்அசாம் மாநிலப் பேருந்து பயணம் – மதிய உணவுகாசிரங்கா தேசியப் பூங்கா - செல்வது எப்படி?காசிரங்கா பூங்காவில் அதிகாலை யானைச்சவாரிகாசிரங்கா - காண்டாமிருகம் கொம்பு - காலை உணவுகாசிரங்கா – ஜீப் சஃபாரி – துரத்திய யானைகாசிரங்கா -வனத்தின் வெளியே - ரிசார்ட் அனுபவங்கள்

பிரம்மபுத்திரா – ஒரு பார்வை....

எங்களின் அடுத்த இலக்கான அருணாச்சலப் பிரதேசம் நோக்கி அழைத்துச் செல்ல அசாம் மாநிலத்தின் தேஸ்பூரிலிருந்து அலைபேசி மூலமாக, முன்னரே வண்டி ஏற்பாடு செய்திருந்தோம். காசிரங்காவிலிருந்து தவாங் வரை சென்று அங்கே பார்க்க வேண்டிய இடங்களை எல்லாம் பார்த்து விட்டு வரும்வரை வண்டி எங்களுடனேயே இருக்கும். ஓட்டுனரும் தான்! திரும்பி வர ஹெலிகாப்டர் கிடைக்காத பட்சத்தில் அதே வண்டியில் தேஸ்பூர் வரை திரும்பிக் கொண்டு விட வேண்டும் என்பது தான் நாங்கள் அந்த வண்டியின் உரிமையாளரோடு பேசிக்கொண்ட டீல்!

நீண்ட பயணம், ஒழுங்கான சாலைகள் இல்லாதது, புதிய இடங்கள், பயணத்தில் சாலையோர உணவகங்கள் இல்லாமை என பல்வேறு அசௌகரியங்கள் இந்தப் பயணத்தில் இருக்கும் என்பது தெரிந்திருந்தாலும், எங்கள் பயணத்தின் முக்கியமான ஒரு இடமாக இந்த தவாங்க் செல்வதை வைத்திருந்தோம். எத்தனை தடங்கல்கள் வந்தாலும் இங்கே சென்றே தீருவது என்ற முடிவில் தான் இருந்தோம்.  இந்த இடத்திற்குக் கடும் குளிர் சமயங்களில் செல்ல முடியாது. மார்ச் மாதம் தான் சரியான சமயமாக இருக்கும் என்பதால் அந்த மாதத்தினைத் தேர்ந்தெடுத்தோம்.

பாலத்தின் வழியே....

இங்கே செல்ல வேண்டும் என்ற திட்டமிட்டவுடன், அதற்கான வேலைகளில் ஈடுபட்டோம். இந்தியாவிற்குள் இருந்தாலும், இந்த மாநிலத்திற்கு, மற்ற மாநிலங்கள் போல பேருந்திலோ, விமானத்திலோ சர்வ சாதாரணமாக சென்று விடமுடியாது.  அதற்கு அனுமதி வாங்க வேண்டும் – நீங்கள் இந்தியராக இருந்தாலும்! அருணாச்சலப் பிரதேசத்தில் குடியிருப்பவர்கள் தவிர அனைவருமே இந்த அனுமதிச் சீட்டைப் பெற்ற பிறகு தான் உள்ளே நுழைய முடியும். அசாம்-அருணாச்சலப் பிரதேச எல்லையிலோ, தில்லியில் இருக்கும் அருணாச்சல மாநிலத்தின் Resident Commissioner அலுவலகத்திலோ இந்த அனுமதிச் சீட்டைப் பெற வேண்டும். இந்த அனுமதிச் சீட்டின் பெயர் ILP அதாவது Inner Line Permit!

அசாம் – அருணாச்சல எல்லையில் அறிவிப்பு

நான் தில்லியில் இருப்பதால், தில்லியிலேயே, எனக்கும் மற்ற நான்கு கேரள நண்பர்களுக்கும் சேர்த்து அனுமதிச் சீட்டை வாங்கினேன். அதற்கு ஒரு படிவம் உண்டு. அதில் நமது முகவரி, புகைப்படம் ஆகியவற்றைச் சேர்த்து, எந்த நாட்களில் அங்கே செல்ல வேண்டும் என்ற குறிப்புகளையும் எழுதி, ஒருவருக்கு 100 ரூபாய் கட்டணமும், காலையில் கட்டினால், மாலைக்குள் அல்லது அடுத்த நாளைக்குள் அனுமதிச் சீட்டு கிடைக்கும். அந்த அனுமதிச் சீட்டு அருணாச்சலப் பிரதேசம் செல்வதற்கான பாஸ்போர்ட்! அது இல்லாமல் உள்ளே செல்லவும் முடியாது. மாநிலத்திற்குள் எப்போது கேட்டாலும் காண்பிக்கவும் வேண்டும்!

அசாம் பள்ளிச் சீருடையில் ஒரு பெண்....

இந்த பயண ஏற்பாடுகளை முன்னரே செய்திருந்ததால் காசிரங்காவிலிருந்து ஓட்டுனர் டோர்ஜியுடன் [இவர் ஒரு நேபாளி!] அருணாச்சலப் பிரதேசம் நோக்கிய பயணத்தினைத் துவங்கினோம். காசிரங்காவிலிருந்து தேஸ்பூர் வரை அதிவேகமாக ஓட்டிக் கொண்டிருந்தார். நெடுஞ்சாலை என்பதால் அத்தனை வேகம். பின்னால் அமர்ந்திருந்த எங்களுக்கு ஏன் இத்தனை வேகமாக ஓட்டுகிறார் என்ற எண்ணம் வர, அவரிடம் கேட்டோம். இங்கே தான் இத்தனை வேகம், மலைப்பகுதிக்குச் சென்று விட்டால் இத்தனை வேகமாக ஓட்ட முடியாது என்று சொன்னார்.

ஆனாலும் கொஞ்சம் நிதானமாகவே வண்டி ஓட்டச் சொல்லி சில நிமிடங்களுக்குள் பாதையின் குறுக்கே ஒரு நாய் ஓடி வர வந்த வேகத்திற்கு Brake அடித்தால் என்னாவது என அப்படியே அடித்துவிட்டார்.  சில நொடிகளில் ஒரு மரணம். பின்பக்கம் திரும்பிப் பார்க்க எங்களில் யாருக்கும் தைரியமில்லை. ஓட்டுனர் டோர்ஜியும் கொஞ்சம் கலங்கிவிட்டார். அதன் பிறகு சீரான வேகத்தில் வாகனத்தினைச் செலுத்தினார். முன்னரே இப்படி ஓட்டியிருந்தால் ஒரு உயிரிழப்பினைத் தடுத்திருக்கலாம்! வேகம் விவேகமல்ல என்பது எப்போது தான் புரியுமோ......

காசிரங்கா பூங்காவிலிருந்து தவாங், அருணாச்சலப் பிரதேசம் வரை சுமார் 360 கிலோமீட்டர் – என்றாலும், தொடர்ந்து பயணித்தாலும் 12 மணி நேரத்திற்கு மேலே ஆகும் – சாலைகள் அப்படி – பாதிக்கும் மேல் மலைப்பிரதேசம் – மணிக்கு 30 கிலோமீட்டர் வேகத்தில் தான் பயணிக்க முடியும்.  நாங்கள் புறப்பட்டது மதியம் 1 மணிக்கு. என்பதால் மொத்த தொலைவும் ஒரே நாளில் பயணிக்கப் போவதில்லை. மேலும் இரவு நேரத்தில் இந்த பாதைகளில் பயணிப்பது அவ்வளவு சுலபமல்ல!

தேஸ்பூர் பேருந்து நிலையம்....

தேஸ்பூர் வரை வந்து, அங்கே ஓட்டுனருடன் வந்த நபரை இறக்கி விட்டு, வண்டியின் உரிமையாளரிடம் பேசி, அவருக்குக் கொஞ்சம் முன்பணம் கொடுத்த பிறகு எங்கள் பயணம் தொடர்ந்தது. அன்று இரவு தங்க வேண்டிய இடத்திற்குச் செல்வதற்கு முன்னர் வழியில் வேறு ஒரு இடமும் பார்த்தோம்.  அந்த இடம் அழகிய பூக்கள் நிறைந்த இடம்! அந்த இடம் என்ன, வழியில் சாப்பிட்ட உணவு, மேலும் சில அனுபவங்கள், எங்களுடன் சேர்ந்து கொண்ட மற்றொரு நண்பர் பற்றிய விவரங்கள் ஆகியவற்றை அடுத்த பகுதியில் சொல்கிறேன்!

மீண்டும் சந்திப்போம்....

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.