திருடனுக்கும் உபசாரம் - நிர்மலா ரங்கராஜன்

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

நேற்று வெளியிட்ட மதுரைக்கு ஒரு பயணம் பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

WE DON’T KNOW WHAT TOMORROW WILL BRING. SO DON’T STAY ANGRY FOR TOO LONG. LEARN TO FORGIVE AND LOVE WITH ALL OF YOUR HEART.  DON’T WORRY ABOUT THE PEOPLE WHO DON’T LIKE YOU. ENJOY THE ONES WHO LOVE YOU.

******

சற்றே இடைவெளிக்குப் பிறகு, சக தில்லி வாசி, நண்பரின் மனைவி திருமதி நிர்மலா ரங்கராஜன் அவர்களின் ஒரு அனுபவப் பகிர்வுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்க வந்திருக்கிறார்.  அவரது பதிவு தான் இன்று.  வாருங்கள் அவரது பதிவினை படித்து ரசிக்கலாம் - வெங்கட் நாகராஜ், புது தில்லி. 

******

திருடனுக்கும் உபசாரம் - நிர்மலா ரங்கராஜன்

நண்பர்கள் அனைவருக்கும் பணிவான வணக்கம் 🙏

இதுவரை நான் எழுதிய பதிவுகளை படித்து கருத்துரைத்து, மேலும் எழுதும் ஆர்வத்தை உருவாக்கிய அன்பு உள்ளங்களுக்கு எனது உளம் நிறைந்த நன்றி 🙏

இதற்கு முன் இரயிலில் பெட்டியை திருட்டு கொடுத்த சம்பவம் பற்றி பகிர்ந்து இருந்தேன். இன்று மீண்டும் ஒரு சம்பவத்தை தங்கள் அனைவரோடும் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன்.

சம்பவமா ?

என்னம்மா அது?

வாங்க பார்க்கலாம்......

ஒரு நாள் வீட்டில் ஓய்வாக இருக்கும் நேரம் பார்த்து அலைபேசியில் அழைப்பு வந்தது. வந்த செய்தி இதுதான் "நாங்கள் HCL நிறுவனத்தில் இருந்து பேசுகிறோம்.  நீங்கள் சமீபத்தில் வாங்கிய உங்கள் கணினியில் பெரிய பிரச்சினை ஒன்று உள்ளது. அதுவும் அந்த குறிப்பிட்ட அனைத்து கணினியிலும் ஒரே மாதிரியான பிரச்சினை உள்ளது, அதை சரி செய்ய வேண்டும் எனவே உங்கள்  கணிப்பொறியை எங்கள் கம்பெனியிலிருந்து வரும் நபரிடம் கொடுத்து அனுப்பவும்"  என்று. 

அப்போது புதிதாக வாங்கியிருந்த எங்கள் கம்ப்யூட்டர் நிஜமாகவே ஏதோ பிரச்சினையால் ஆன் ஆகவில்லை. எனவே வந்த செய்தி நம்பும்படியாக இருந்தது. ஆனாலும் கணவர் வீட்டில் இல்லாததை காரணம் காட்டி வந்த நபரை திருப்பி அனுப்பி விட்டேன். அனுப்பிய பிறகு கணவருக்கு தொடர்பு கொண்டு செய்தியை சொன்னேன். அவரோ கணினியை  கொடுத்து அனுப்ப சொல்லி சொன்னார். நானும் சரி என்று சொன்னேனே தவிர உள்ளுக்குள் 'ஆஹா வந்தவனை திருப்பி அனுப்பி விட்டோமே இப்போது என்ன செய்வது' என்று ஒரே யோசனை. 

மதிய உணவுக்காக கணவர் வீட்டிற்கு வந்தார், அப்போது அவரிடம் நடந்ததை விரிவாக கூறினேன். சரி பரவாயில்லை என்று சொல்லி விட்டு மதிய உணவை முடித்துக் கொண்டு அலுவலகம் புறப்படும் சமயம் அந்த நபர் அங்கு நின்று கொண்டு இருந்தான். கணவருக்கு அந்த ஆளை அடையாளம் காட்டினேன். அவரும் அந்த ஆளை திரும்பவும் வீட்டிற்கு அழைத்து வந்து என்னிடம் சொல்லி அந்த கம்ப்யூட்டர் ஐ கொடுத்து அனுப்பு என்று சொல்லி விட்டு அலுவலகம் சென்று விட்டார். அவனுக்கு டீ போட்டு கொடு அல்லது சாப்பாடு கொடு என்று சொல்லி சென்றார். 

நானும் மிகுந்த பரிவுடன் உணவு வேளையாக இருப்பதால் ஏதாவது சாப்பிடும்படி வற்புறுத்த அவனோ, எதுவும் வேண்டாம் என்றும் தனக்கு அதிக வேலை இருப்பதால் விரைவாக செல்ல வேண்டும் என்றும் ஒரு டம்ளர் தண்ணீர் மட்டும் கேட்டான்.  பிறகு அவசர அவசரமாக கம்ப்யூட்டரை தூக்கிச் செல்ல தயாரானான். நான் அவனை மறித்து இப்படியே எப்படி தூக்கி செல்ல முடியும்?  கொஞ்சம் பொறு என்று சொல்லி அதற்கு உண்டான அட்டை பெட்டியை மேலிருந்து கீழே இறக்கி கொடுத்து அதனுள் பாதுகாப்பாக வைத்து கட்டி பிறகு தூக்கி செல்லுமாறு கொடுத்தேன். அவனும் சந்தோஷமாக எடுத்து சென்று விட்டான். ஆனால் சம்மந்தப்பட்ட காகிதங்கள் ரசீது எதுவும் என்னிடம் கேட்கவில்லை. நானும் அதை பற்றி எதுவும் யோசிக்க வில்லை.

சிறிது நேரத்தில் கணவரிடம் இருந்து அழைப்பு வந்தது, என்னவென்றால் அவர் கம்பெனிக்கு தொடர்பு கொண்டு பேசியதாகவும் அவர்கள் அப்படி யாரையும் அனுப்பவில்லை  என்று சொன்னதாகவும் கூறினார். அதிர்ச்சி! இப்போது என்ன செய்வது, எங்கே சென்று அந்த ஆளை தேடுவது என்று புரியாமல் வேகமாக சென்று நுழை வாயிலில் இருந்த காவலாளியிடம் கேட்டேன். 

அவரோ இந்த வழியாக யாரும் போக வில்லை என்றும் மற்றொரு வாயில் வழியாக சென்று இருக்கலாம் என்றும் கூறினார். மேலும் அவர் குறிப்பேட்டில் இருந்த அன்று வந்தவர்கள் பெயர் வரிசையை எடுத்து காட்டினார். அதில் வந்தவனின் பெயரும், உள்ளே வந்ததற்கான காரணமும் குறிப்பிட பட்டிருந்தது. அங்கே இங்கே என்று தேடிப் பார்த்தோம். அவன் பறந்து சென்று விட்டான். 

அதன் பிறகு இரண்டு நாட்களாக நான் வீட்டை விட்டு வெளியே வரவே இல்லை. சரியாக சாப்பிடாமல் தூங்காமல் நடந்ததை நினைத்து ஒரே சோகம். இருக்காதா பின்னே? அன்றைய கால கட்டத்தில் அந்த கம்ப்யூட்டரின் மதிப்பு அறுபது ஆயிரம். மிக அதிக சிறப்பம்சங்களுடன் விசேஷமாக வடிவமைக்கப் பட்ட கம்ப்யூட்டர் அது.                  

பக்கத்து வீட்டில் இருந்தவர்கள் எல்லாம் மிகுந்த அக்கறையுடன் விசாரித்தனர். ஆறுதலும் கூறினார்கள். ஆனாலும் அந்த இடத்தில் வேறு ஒரு கம்ப்யூட்டர் வந்த பிறகு தான் கொஞ்சம் ஆறுதலாக இருந்தது. 

 

காவல் நிலையத்தில் புகார் கொடுத்து இருந்தோம்.

நீண்ட இடைவெளிக்குப் பிறகு ( பல மாதங்கள் கடந்த பிறகு) ஒரு நாள் காவல் துறையினர் தொலைபேசியில் அழைத்து திருடனை பிடித்து விட்டதாகவும், அங்கு இருக்கும்  திருடனிடம் இருந்து கைப்பற்றப்பட்ட  பொருட்களில் உங்கள் பொருள் இருந்தால் வந்து எடுத்து செல்லுங்கள் என்றும் கூறினர். 

(திருடுவது தான் அவனுக்கு தொழிலாம். அரசாங்க அலுவலகங்களில் வெள்ளிக்கிழமை இரவு உள்ளே சென்று சனி ஞாயிறு தினங்களில் ஏகப்பட்ட  பொருட்களை திருடிச் செல்வது வழக்கமாம். அவனை பற்றிய அருமை பெருமைகளை தொலைக்காட்சி Zee news ல் கூறினர்.)

திருடப்பட்ட பொருள் எதுவும் அடையாளத்தோடு இருக்க வாய்ப்பு இல்லை. அப்படி இருக்கும் போது நாம் எப்படி நம் பொருளை கண்டுபிடிக்க முடியும்? எனவே அதை அப்படியே விட்டாச்சு.

எத்தனை வருடங்கள் ஆனாலும் இது போன்ற சம்பவங்கள் மனதை விட்டு மறைவது இல்லை. நமக்கு நல்ல பாடமாகவும் அமைந்து விடுகிறது.  

வாழ்க்கை அனுபவங்களில் இதுவும் ஒன்று. 

மீண்டும் வேறு ஒரு பதிவில் சந்திப்போம்.

நன்றி 🙏

நிர்மலா ரங்கராஜன்

******

பதிவு குறித்த தங்கள் எண்ணங்களையும், பின்னூட்டங்கள் வாயிலாக பகிர்ந்து கொள்ளலாமே! மீண்டும் ஒரு வாசிப்பனுபவத்துடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லியிலிருந்து….