கேதார் தால், உத்திராகண்ட் - மலையேற்றம் - பயணம் - ப்ரேம் Bபிஷ்ட் - பகுதி ஒன்று

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

 

நேற்று வெளியிட்ட வாசிப்பனுபவம் பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

 

ஓடுறவனுக்கு பல வழி… துரத்துறவனுக்கு ஒரே வழி தான்… அவன் பின்னால் தான் ஓடி ஆகணும்! எனவே துரத்துபவனாக இருக்காதே; ஓடுபவனாக இரு!

 

******

 

சென்ற சனி மற்றும் ஞாயிற்றுக் கிழமைகளில் கேதார் தால் பகுதி குறித்தும், நண்பர் ப்ரேம் Bபிஷ்ட் அவர்களது அனுபவங்கள் குறித்தும் சொல்லி இருந்தேன்.  இந்தப் பதிவு வழி உத்திராகண்ட் மாநிலத்திலுள்ள கேதார் தால் பகுதிக்குச் சென்ற வந்த போது கிடைத்த அனுபவங்களை அவர் பகிர்ந்து கொள்ள இருக்கிறார்!  ”என்னது அவருக்கு தமிழ் தெரியுமா?” என்று கேட்பவர்களுக்கு, அவர் தனது எண்ணங்களைச் சொல்ல அவரது எண்ணங்களையும் அனுபவங்களையும் என் வார்த்தைகளில் கொண்டு வந்திருக்கிறேன்.  நண்பர் ப்ரேம் அவர்களுக்கு மனம் நிறைந்த நன்றி - ஓவர் டு ப்ரேம் ஜி!

 

******

 

மலைகளின் அழகு, குறிப்பாக இமயமலைச் சிகரங்கள், இயற்கை ஆர்வலர்கள் மற்றும் சாகச ஆர்வலர்களை எப்போதும் ஈர்க்கும் ஒரு விஷயம். இமயமலையின் பல சிகரங்களை தன்னகத்தே கொண்ட உத்தரகாண்ட் மாநிலம்  "கடவுளின் பூமி அல்லது தேவ பூமி" என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.  அதிலும் குறிப்பாக சாகசப் பயணங்கள் மற்றும் மலையேற்றம் செய்பவர்களுக்கு, இந்தப் பிரதேசம் பல மனதைக் கவரும் இடங்களை வழங்குவதோடு சொர்க்க பூமியாகத் திகழ்கிறது.

 

உத்தராகண்ட் மாநிலத்தைச் சேர்ந்தவர்களாகிய நானும் (ப்ரேம் பிஷ்ட்) நண்பர்கள் ஜஸ்பால் சிங் ராவத் மற்றும் ராஜேஷ் லகேரா ஆகிய மூன்று பேருமாக, Gகர்வால் பிரதேசத்தில் இமயமலையின் கங்கோத்ரி பகுதியில் அமைந்துள்ள கேதார் தால் (Kedar Tal) எனும் இடத்தினை (இந்த இடம் சிவனின் ஏரி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது) எங்கள் பயண இலக்காக தேர்ந்தெடுத்து, சில வருடங்கள் முன்னர் பயணித்தோம்.      இந்த இடம், கடல் மட்டத்திலிருந்து 16,500 அடி உயரத்தில் அமைந்துள்ளது.  இது உத்தராகண்ட் மாநிலத்தில் உள்ள மிக அழகான ஏரிகளில் ஒன்றாகும்.  தலைசாகர், மேரு, பிருகுபந்த் மற்றும் ஜோகின் போன்ற உயரமான சிகரங்களால் சூழப்பட்ட இந்த ஏரிக்கு இதே சிகரங்களில் இருந்து உருகும் பனி பிரதான நீர் ஆதாரமாக இருக்கிறது. 

 

மேகமூட்டம் இல்லாத ஒரு தெளிவான நாளில், ஏரியின் மீது ஏரியைச் சூழ்ந்திருக்கும் நான்கு சிகரங்களின் பிரதிபலிப்பை காண முடியும், அந்தக் காட்சி, மலையேற்றத்தில் ஆர்வமுள்ள நபர்களுக்கு கண்கவர் காட்சியை வழங்கும் என்பதில் எந்தவித சந்தேகமுமில்லை.  கேதார் தால் நோக்கிய இந்த மலையேற்றம் கங்கோத்ரியில் இருந்து தொடங்குகிறது, இந்த கண்கவர் ஏரியைப் பார்க்க விரும்பினால் சுமார் 18 கி.மீ. மலையேற்றம் செய்ய வேண்டியிருக்கும்.  இந்த நேரத்தில் ஒரு விஷயத்தினை இங்கே தெளிவுபடுத்திவிடுவது நல்லது. இந்த பாதை "கேதார் கங்கா" நதியின் பக்கத்தில் செல்லக் கூடியது.  முழுவதும் செங்குத்தான மற்றும் கடுமையான பாதை கொண்டது., எனவே, மலையேற்ற அனுபவம் அவசியம் தேவை.   வாழ்க்கையில் முதல் முறையாக மலையேற்றம் செய்பவர்கள் இங்கே செல்வது நல்லதல்ல.  

 

இந்த அற்புதமான ஏரியைக் காண நாங்கள் முடிவு செய்து அங்கே பயணித்த போது கிடைத்த அனுபவங்களை இந்தப் பதிவுகள் வழி உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்வதில் எங்களுக்கு மகிழ்ச்சி.  வாருங்கள் எங்கள் பயணம் எப்படி இருந்தது என்பதனை தொடர்ந்து பார்க்கலாம். 

 

நாள் ஒன்று (நோய்டா - நடாலா - 395 கிலோ மீட்டர்):

 

நானும் நண்பர் ராஜேஷ் லகேராவும், மோகன் நகர்-மோடி நகர் பகுதியில் ஏற்படும் போக்குவரத்து நெரிசல்களைத் தவிர்க்க வேண்டி, நாங்கள் இருக்கும் தில்லியின் வெளிப்புறப் பகுதியான நாய்டா (NEW OKHLA INDUSTRIAL DEVELOPMENT AREA - NOIDA) விலிருந்து எங்கள் காரில் அதிகாலை 04.45 மணிக்கு, கங்கோத்ரி நோக்கிய எங்கள் பயணத்தைத் தொடங்கினோம்.  காலை 08.45 மணிக்கு ரூர்கியைச் சென்று அடைந்தோம்.  ஒரு திருமணத்தில் கலந்து கொள்ள சண்டிகர் சென்று இருந்த எங்கள் மூன்றாவது தோழரான ஜஸ்பால் சிங் ராவத், அங்கே இருந்து புறப்பட்டு ரூர்கி நகரத்தில் எங்களுடன் சேர்ந்து கொள்வதாக ஏற்பாடு .  அவர் காலை 09.15 மணிக்கு ரூர்கியில் எங்களுடன் சேர்ந்து கொண்டார். நேரத்தை வீணடிக்காமல், நாங்கள் ஹரித்வார் / ரிஷிகேஷ் நோக்கிய பயணத்தினை தொடர்ந்தோம்.   

 

இருப்பினும், ஹரித்வார்/ரிஷிகேஷ் பகுதிகளில் இருந்த போக்குவரத்து நெரிசல் எங்களுக்குக் கவலையளிப்பதாக இருந்தது.  ஏனெனில் போக்குவரத்து நெரிசல் காரணமாக மிகவும் பயனுள்ள இரண்டு மணி நேரத்தினை நாங்கள் இழந்திருந்தோம்.  ரிஷிகேஷைக் கடந்து நரேந்திர நகர் நோக்கி மலையேற்றம் தொடங்கியவுடன், அப்பகுதியின் சுற்றுப்புறங்கள் பார்ப்பதற்கு இனிமையாக இருந்தது.   நாங்கள் மதிய உணவுக்காக டேஹ்ரி Gகர்வால் பகுதியில் இருக்கும் நாகனி என்ற இடத்தில் மதியம் 01.00 மணிக்கு எங்கள் வாகனத்தினை நிறுத்தினோம்.  மதிய உணவிற்குப் பிறகு அங்கிருந்து புறப்பட்டு சுமார் 02.45 மணிக்கு நாங்கள் சம்பாவை அடைந்து, எங்கள் அடுத்த இடமான உத்தரகாசியை நோக்கி வாகனத்தினை திரும்பினோம்.   

 

நாங்கள் உத்தரகாசியை சென்றடைந்த போது மாலை 06.15 மணி! ஆனால் உத்தரகாசி நெரிசலாக இருந்தது என்பதால்  உத்தரகாசியில் இருந்து மேலும் 2 கி.மீ. தொலைவில் உள்ள நட்டாலாவில் இரவு தங்க முடிவு செய்தோம். அந்த இடத்திலிருந்து கங்கோத்ரி சென்றடைய  98 கி.மீ பயணிக்க வேண்டும்.  எப்படி பயணித்தோம், அடுத்த நாள் என்ன அனுபவங்கள் கிடைத்தது என்பதை எல்லாம் அடுத்த பகுதியில் சொல்கிறேன். 

நட்புடன்

 

ப்ரேம் Bபிஷ்ட்

 

******

 

நண்பர் ப்ரேம் அவர்களின் அனுபவங்கள் உங்களுக்கும் பிடித்திருக்கலாம்.  பதிவு வழி பகிர்ந்து கொண்ட விஷயங்கள் குறித்த தங்களது கருத்துகளை பின்னூட்டம் வாயிலாக பகிர்ந்து கொள்ளலாமே!  விரைவில் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

 

நட்புடன்

 

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லியிலிருந்து….