காஃபி வித் கிட்டு - 210 - Value of Life - ஓவியம் - வெங்கலக் கடைக்குள் யானை - Buddy - இது என்ன - எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம் - உத்தராகண்ட் திவஸ்

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

இதற்கு முன்னர் வெளியிட்ட நடை நல்லது - பகுதி பதினைந்து பதிவினை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

******

இந்த வாரத்தின் ரசித்த காணொளி : Value of Life

கொஞ்சம் பழைய காணொளி தான் - ஆனாலும் எப்போது பார்த்தாலும் மனதைத் தொடும் விதத்தில் இருக்கும்.  நமது வாழ்வின் விலை என்ன என்று கேட்கும் ஒரு சிறுவனுக்கு அவனது அம்மா சொல்லித்தந்த பாடம்…  இங்கே காணொளியாக… பாருங்களேன்.

மேலே உள்ள காணொளி வழி பார்க்க இயலவில்லை என்றால் கீழே உள்ள சுட்டி வழியாகவும் பார்க்கலாம். 

What Is The Value Of Your Life? (youtube.com)

 

******

 

இந்த வாரத்தின் ரசித்த ஓவியம் : உழைப்பு 

முதுமையிலும் உழைக்கும் ஒரு பெண்மணியை ஓவியமாக வரைந்திருக்கிறார் இந்த ஓவியர்.  மிகவும் சிறப்பாக இருக்கிறது அல்லவா இந்த ஓவியம்.  வரைந்த ஓவியருக்கு பாராட்டுகளும் வாழ்த்துகளும்! நான் ரசித்த ஓவியம் உங்களது பார்வைக்கு இங்கே!

******

பழைய நினைப்புடா பேராண்டி : வெங்கலக் கடைக்குள் யானை

2013-ஆம் ஆண்டு இதே நாளில் வெளியிட்ட பதிவு - வெங்கலக் கடைக்குள் யானை - அந்தப் பதிவிலிருந்து சில வரிகள் இங்கே.  

வியாழன் மதியம் இரண்டரை மணி இருக்கும். வீட்டிலிருந்து கிளம்பி திருவரங்கம் ராஜகோபுரத்தினைத் தாண்டி ஒன்றாம் எண் பேருந்தினைப் பிடிக்க நடந்து வந்து கொண்டிருந்தேன். கோபுரம் தாண்டியவுடனேயே திருவரங்கத்திலிருந்து திருவானைக்கா வழியாக மத்தியப் பேருந்து நிலையம் செல்லும் ஒரு பேருந்து காலியாக வரவே அதிலேயே ஏறிக்கொண்டேன்.

முன்வாசல் அருகே இருக்கும் இரண்டு இருக்கைகளில் ஜன்னல் ஓரமாக அமர்ந்து கொண்டுவிட பேருந்து மெதுவாக ஊர்ந்து வந்து வளைந்து நின்றது.  சில நிமிடங்கள் பயணிகளுக்காக காத்திருந்த பின் ஏமாற்றத்துடனே அங்கிருந்து பேருந்தின் ஆறு சக்கரங்களையும் காலாலே [அட Accelerator-ஐ மிதித்து தான்!] உருட்டினார் ஓட்டுனர்.  பத்தடி கூட தாண்டியிருக்காது பேருந்து – அதற்குள் சாலையில் ஏதோ ஊர்வலம் போவது போல மக்கள் கூட்டம். 

யானைக்கட்டி சத்திரம் என ஒன்று அந்த சாலையில் உண்டு. பல சமயங்களில் அங்கே புத்தகக் கடைகளும், எதை எடுத்தாலும் 10 ரூபாய் கடைகளும் [உள்ளே போன பிறகு தான் தெரியும் வாசலில் உள்ள சில பொருட்கள் மட்டுமே 10 ரூபாய், உள்ளே அதை விட அதிக விலையில் பொருட்கள் வைத்திருப்பது!] போடுவார்கள். அந்த யானைக்கட்டி சத்திரத்தின் எதிரே ஒரு கல்யாண சத்திரம்!

மேலே உள்ள சுட்டி வழி முழு பதிவையும் படித்து ரசிக்கலாமே - இது வரை நீங்கள் படித்திருக்காவிட்டால்!  

******

இந்த வாரத்தின் படித்ததில் பிடித்தது : Buddy 

இந்த வாரத்தின் படித்ததில் பிடித்தது பகுதியில் ஒரு குறுங்கதை. 

விவசாயி ஒருவரிடம் குதிரை ஒன்று இருந்தது. Buddy என்று அதற்குப் பெயர் வைத்திருந்தார் அவர். அவருடைய நிலத்து வேலைகளுக்கு உதவுவது Buddy தான். ஒரு மாலை நேரத்தில், தன் வீட்டு வாசலில் உட்கார்ந்திருந்தார்,  அந்த விவசாயி.

அவரைத் தேடிக்கொண்டு ஒருவர் வந்தார். வெகுதூரத்திலிருந்து வருகிறார் என்பதை அவருடைய கலைந்த தலையும் கசங்கிய ஆடைகளும் உணர்த்தின. வந்தவர், வணக்கம் சொன்னார். விவசாயி, அவர் அமர்வதற்கு ஒரு நாற்காலியைக் கொண்டு வந்து போட்டார். அவர் உட்கார்ந்ததும், சூடாக டீ குடிக்கிறீங்களா? என்று கேட்டார். வந்தவர், அவசரமாக “வேண்டாம்” என்று சொன்னார். சொல்லுங்க, என்ன விஷயம்? விவசாயி கேட்டார்.

ஒண்ணுமில்லை. நான் வெளியூரில் இருந்து வர்றேன். இது எனக்குப் பழக்கமில்லாத பாதை. வழியில கன்ட்ரோல் பண்ண முடியாம நான் வந்த கார் ஒரு பள்ளத்துல இறங்கிடுச்சு. அதை வெளியே எடுக்கணும். உங்ககிட்ட ஒரு குதிரை இருக்குன்னு சொன்னாங்க. அதைக் கொண்டு காரை வெளியே எடுத்துடலாம் என்று சொன்னாங்க. அதான் உங்ககிட்ட உதவி கேட்கலாம் என்று. “ரொம்பப் பெரிய காரா?” என்று கேட்டார் விவசாயி. “இல்லை, இல்லை. சின்ன கார்தான்” என்றார் வந்தவர். விவசாயி கயிறு உட்பட சில உபகரணங்களை எடுத்துக்கொண்டார். குதிரையின் கட்டை அவிழ்த்து, அதையும் நடத்தியபடி அவருடன் சென்றார். விவசாயி, கார் விழுந்திருக்கும் பள்ளம், அதன் நிலை எல்லாவற்றையும் பொறுமையாகப் பார்த்தார். கார் சிறியதாகத்தான் இருந்தது.

ஆனால், காரை வெளியே எடுக்கும் முயற்சியில் ஒருவேளை அவருடைய குதிரைக்குக் காயம் ஏற்படலாம் என்றும் அவருக்குத் தோன்றியது. விவசாயி ஒரு கயிற்றை எடுத்து காரில் கட்டி, குதிரையோடு இழுப்பதற்குத் தோதாகப் பிணைத்தார். கொஞ்ச நேரம் எதுவும் செய்யாமல் அப்படியே நின்று கொண்டிருந்தார். பிறகு, எங்கடா கேஸி (Casey) இழு பார்ப்போம்! என்று சத்தமாகக் குரல் கொடுத்தார். குதிரை அசையாமல் அப்படியே நின்றிருந்தது. பெய்லி (Bailey) இழுடா ராஜா! இன்னும் சத்தமாகச் சொன்னார் விவசாயி. குதிரை நகரவேயில்லை. டேய் மேண்டி (Mandy) வேகமா இழு! மறுபடியும் உரத்த குரலில் சொன்னார். குதிரை ஒரு இஞ்ச்கூட நகரவேயில்லை. என் செல்லம் Buddy நீயும் சேர்ந்து இழுடா! என்றார். அவ்வளவுதான் குதிரை கயிற்றை இழுக்க ஆரம்பித்தது. அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடம் கார், பள்ளத்திலிருந்து மேலே ஏறிவிட்டது.

வெளியூர்க்காரர் விவசாயிக்கு நன்றி சொன்னார். ஐயா, நீங்க ஏன் உங்க குதிரையை விதவிதமான பேர்ல கூப்பிட்டீங்க?அதுதான் எனக்குப் புரியலை.” என் குதிரைக்கு கண்ணு தெரியாது. தான் மட்டும் கஷ்டமான வேலையைச் செய்யப் போறோம்னு அது நினைச்சுடக் கூடாது இல்லியா?அதான் அதுகூட இன்னும் மூணு குதிரைகள் இருக்குற மாதிரி நம்ப வெச்சேன். அதுக்கும் நம்பிக்கை வந்துடுச்சு. காரை வெளியே இழுத்துடுச்சு! அன்பான வார்த்தைகளைச் சொல்வதற்கு நாம் காசு எதுவும் செலவழிக்க வேண்டியதில்லை. ஆனால், அவை சம்பாதித்துக் கொடுப்பவையோ ஏராளம்.......

******

இந்த வாரத்தின் கேள்வி :  இது என்ன…

திருச்சி சென்ற சமயம், ஒரு பெரிய கடையில் பார்த்த பொருட்கள் இவை?  இவை என்ன? எதற்குப் பயன்படும் என்று தெரிந்தவர்கள் பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்கள்.  சரியான விடையா இல்லையா என்று நானும் பதில்  தருகிறேன். 

******

இந்த வாரத்தின் எண்ணங்கள் :  எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம்…

முகநூலில் சில நாட்களாக “எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம்” என்ற தலைப்பில் பல நண்பர்கள் கடிதம் எழுதி வெளியிட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள். முன்பு வலைப்பூக்களில் எழுதிக்கொண்டிருந்த நண்பர்கள் கூட அப்படி சில கடிதங்கள் எழுதி இருக்கிறார்கள்.  நண்பர் T.N. முரளிதரன் அவர்கள் திண்டுக்கல் தனபாலன் இப்போதெல்லாம் பதிவுகளே எழுதாமல் இருக்கிறாரே என்று அவருக்கு ஒரு கடிதம் எழுதி இருக்கிறார்.  ஆசிரியருக்கு ஒரு கடிதம், தோழிக்கு ஒரு கடிதம் என அப்படி இன்னும் சில கடிதங்களும் படிக்கக் கிடைத்தது.  முன்பெல்லாம் கடிதம் எழுதுவது ஒரு பழக்கமாக இருந்தாலும் இப்போது கடிதம் எழுதுவதே கிடையாது. நான் அப்படி ஒரு கடிதம் எழுத நினைப்பது தில்லியில் எனக்கு நட்பாகி, இப்போது தொடர்பில்லாமல் போய்விட்ட ஒரு நண்பருக்கு! நம்மில் யாருக்குமே கடிதம் எழுதும் வழக்கம் இன்னும் தொடர்ந்து கொண்டிருக்காது என்று தான் தோன்றுகிறது. உங்களை அப்படி ஓர் கடிதம் எழுத சொன்னால், யாருக்கு எழுதுவீர்கள், எப்படி எழுதுவீர்கள் என்று சொல்லுங்களேன்.  அப்படி ஒரு கடிதம் எழுதி அனுப்பினால் அதனை எனது பக்கத்தில் வெளியிட நான் ரெடி!   

******

இந்த நாள் இனிய நாள் :  உத்தராகண்ட் திவஸ்

உத்தராகண்ட் மாநிலம் எனக்கு பிடித்த மாநிலங்களில் ஒன்று.  மலைகளும், பல்வேறு ஆலயங்களும், பல நதிகளும் நிறைந்த இந்த மாநிலம் முதலில் உத்தரப் பிரதேசத்தின் ஒரு பகுதியாகவே இருந்தது என்றாலும், பல்வேறு போராட்டங்களுக்குப் பிறகு, 2000 ஆம் ஆண்டு உத்திரப் பிரதேசத்திலிருந்து பிரிக்கப்பட்டு தனி மாநிலமாக இதே நாளில் அறிவிக்கப்பட்டது.  அந்த சமயத்தில் உத்திராஞ்சல் என்ற பெயரில் அழைக்கப்பட்டாலும், 2007-ஆம் ஆண்டு உத்திராஞ்சல் என்ற பெயரையும் மாற்றி உத்தராகண்ட் என்ற பெயரிட்டார்கள்.  தனி மாநிலமாக பிரிக்கப்பட்ட பின்னர் நிறைய முன்னேற்றம் இந்த மாநிலத்தில் ஏற்பட்டு இருக்கிறது என்பதையும் ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும்.  முன்பும் அங்கே பயணித்து இருக்கிறேன் என்றாலும் இப்போது வசதிகள் நிறைய இருக்கிறது.  உத்தராகண்ட் மாநிலம் சுற்றுலா செல்ல ஏற்ற இடம் என்பதோடு, நிறைய ஆலயங்கள் (கேதார், பத்ரி, கங்கோத்த்ரி, யமுனோத்ரி என வரிசையாக சொல்லிக்கொண்டே போகலாம்) இருப்பதால் இந்த மாநிலத்தையும் தேவ் பூமி என்றும் சொல்வதுண்டு.  சிறப்பான பல இடங்களை தன்னகத்தே கொண்டுள்ள உத்தராகண்ட் தந்து சிறப்பு தினத்தினை கொண்டாடும் இந்த நாளில் அம்மாநில மக்கள் அனைவருக்கும் எனது வாழ்த்துகளும் உங்களது வாழ்த்துகளும்…

 

******

இந்த வாரத்தின் காஃபி வித் கிட்டு பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டம் வாயிலாக சொல்லுங்களேன்.  மீண்டும் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லி

9 நவம்பர் 2024