காட்டுக்குள்ளே!

சில நாட்களுக்கு முன் வாக்காளர் அடையாள  அட்டை வினியோகம் பற்றிய பதிவு எழுதி இருந்தேன்.  இன்னுமொரு அனுபவம் பற்றி இங்கே…

ஹஜ் சென்று வந்த இஸ்லாமியர்களில் ஆண்களை ஹாஜி என்றும் பெண்களை ஹாஜ்னி என்றும் அழைப்பார்கள் என படித்து இருக்கிறேன்.  அப்படி ஹஜ் சென்று வந்த ஒரு ஹாஜிக்கு வாக்காளர் அடையாள அட்டை கொடுப்பதற்காக சென்றிருந்தேன்.

அவருடைய முகவரி தர்கா, மதர் தெரசா க்ரெசண்ட், புது தில்லி என்று கொடுக்கப்பட்டு இருந்தது.  நான் முழுதாக இரண்டு முறை மதர் தெரசா க்ரெசண்ட்

 தெருவில் அலைந்த பிறகும் ஒரு தர்காவையும் காண முடியவில்லை.

அந்த தெருவில் நடந்து போகிற ஒருவரும் இல்லை, எல்லாம் கார்களிலும் பேருந்துகளிலும் செல்கின்ற மக்களே.  பாதுகாப்பு காரணமாக அங்கே எந்தவித கடைகளும் கிடையாது.  எப்போதாவது வரும் ஒரு சிலரை விசாரித்தபோது அவர்களுக்கும் இந்த ஹாஜியின் முகவரி தெரியவில்லை.

குடியரசுத் தலைவர் எஸ்டேட்டில் அப்படி ஒரு தர்கா இருப்பதாக தகவல் கிடைக்க, அதன் உள்ளே செல்ல அங்குள்ள காவலாளியிடம் நானும் என்னுடன் வந்தவரும்  எங்களுடைய அடையாள அட்டை, முகவரி, தொலைபேசி எண், தந்தையார் பெயர் போன்ற பல விவரங்களைக் கொடுத்த பிறகு இருவரையும்  உள்ளே செல்ல அனுமதித்தார்.  அந்த ஹாஜியின் புண்ணியத்தில், எனக்கும் என்னுடன் வந்த நண்பருக்கும் குடியரசு தலைவரின் எஸ்டேட்டினுள் செல்லும் வாய்ப்பு கிடைத்தது.  அங்கு பலபேரிடம் கேட்ட பிறகுதான் அங்கும் தர்கா இல்லாதது தெரிய வந்தது.

மாளிகையிலிருந்து வெளியே வர இன்னொரு வாயில் வழியாக வரும்போது அங்கே இருந்த காவல்காரர் இஸ்லாமியராக இருந்தது எங்களுக்கு நல்லதாகப் போயிற்று. அவரிடம் அந்த அடையாள அட்டையைக் காண்பித்து விசாரித்ததும், அவர் சரியான வழியைச் சொன்னார்.

குடியரசுத்தலைவர் மாளிகைக்குப் பின் புறம் ஒரு அடர்ந்த காடு இருக்கிறது. இவ்விடத்தில் ”கியாரா மூர்த்தி” என்ற ஒரு இடம் இருக்கிறது.  அதைப் பற்றிய விவரங்கள் என் அடுத்த "தலை நகரிலிருந்து " பகுதியில் எழுதுகிறேன்.   அதற்கு முன் இருக்கும் சிறு சந்து வழியே காட்டுக்குள் சென்றால் அந்த தர்காவும், ஹாஜியும் கிடைப்பார்கள் என அந்த காவல்காரர் சொல்ல அதன்படி அடர்ந்த காட்டுக்குள் சுமார் இரண்டு கிலோமீட்டர் சென்ற பிறகு ஒரு சிறிய தர்காவில் அந்த ஹாஜி இருந்தார்.

அந்தக்காட்டுக்குள் தனியே இருந்த அவருக்கு அடையாள அட்டை கொடுத்ததும் அவர் முகத்தில் தெரிந்த சந்தோஷம், அவரை கண்டுபிடிப்பதில் பட்ட கஷ்டங்களை எல்லாம்  மறக்கடிக்கச் செய்தது.  இதுவும் ஒரு அனுபவம் என நினைத்துக்கொண்டு இருவரும் சந்தோஷமாக திரும்பினோம்.

வேறு ஒரு பதிவில் மீண்டும் சந்திப்போம்.

வெங்கட்