காசி – ஞானக் கிணறு

திரிவேணி சங்கமம் – காசி பயணம் – பகுதி 5

இப்பயணத்தொடரின் முந்தைய பகுதிகள்: பகுதி 1 பகுதி 2 பகுதி 3 பகுதி 4

சென்ற பகுதியில் ஞானக் கிணறு பற்றி கீழ்க்கண்டவாறு குறிப்பிட்டிருந்தேன்: 

"கோவிலின் முக்கிய பூஜாரியாக இருந்தவர் சிவலிங்கத்தோடு கோவிலின் பின்பக்கம் இருந்த ஞானவாபி கிணற்றுக்குள் குதித்து விடுகிறார்.  இப்போதும் இந்தக் கிணறு காசி விஸ்வநாதர் கோவிலில் இருக்கிறது." 

[பட உதவி: கூகிள்]

மிகவும் புனிதமானதாகக் கருதப்படும்  இக்கிணற்று நீரைப் பருகினால் ஞானம் கிடைக்குமெனச் சொல்கிறார்கள்.  வரும் பக்தர்களுக்கு, ஒரு சிறிய குவளையால் நீர் எடுத்துப் பருகத் தருகிறார்கள்.  கையில் விட்ட நீரை “அச்யுதாய நம:, அநந்தாய நம:, கோவிந்தாய நம:” எனச் சொல்லி மூன்று முறையாக நமது குடும்பத்தினரையும் மூதாதையர்களையும் நினைத்து அருந்த வேண்டும்.  பருகிய பிறகு கை கழுவ வேறு தண்ணீர் தருகிறார்கள். 

புண்ணிய நீர்  கொடுத்தவர்  அவர் உட்கார்ந்திருக்கும் இருக்கையின் துணியை விலக்கிக் காட்ட 500, 100, 50, 20, 10 என பலவகைகளில் ரூபாய் நோட்டுகள்.  “ஞானம் கொடுத்ததற்கு பைசா கொடுக்க வேண்டுமாம்!”  

கோவிலுள் விசாலாட்சிக்கும் அன்னபூரணிக்கும் சன்னதிகள் இருக்கின்றன.  எல்லா இடங்களிலும் பக்தர்களின் கூட்டம் அலைமோதுகிறது.  வட இந்திய கோவில்களில் ஒவ்வொருவரும் பகவானைத் தனது கைகளினாலேயே பூஜிக்க முடியும்.  அனைவரையும் பூஜித்து, அபிஷேகம் செய்து வெளியே வந்தோம். 

[பட உதவி: கூகிள்]

கோவிலில் நமது முன்னோர்கள் நிறைய பேர் இருக்கிறார்கள்.  அவர்களுக்கு எவ்வித பயமும் இல்லை.  பயமெல்லாம் நமக்குத்தான்.  பகவானைப் பூஜிக்க எடுத்துச் செல்லும் பூஜைப் பொருட்களை ஒரு நொடியில் தட்டிப் பறித்து விடுகிறது.  நாங்கள் இரு தட்டில் பூஜைப் பொருட்களை எடுத்துச் சென்றோம்.  விசாலாட்சிக்கு சாற்ற வேண்டிய சிகப்புத் துணியில் மூடியபடியே சென்றதால் தப்பித்தது.  எங்களுக்கு முன்னால் சென்ற ஒரு காவடிக்காரர் பிளாஸ்டிக் பையில் எடுத்துச் சென்றது நொடியில் பறி போனது!

கோவிலில் திவ்ய தரிசனம் கண்ட திருப்தியில் மனதில் அமைதி குடி கொள்ள  வெளியே வந்தோம்.  காசியில் ”[G]காட்” என்று அழைக்கப்படும் நதியோரங்கள் நிறைய உண்டு.  ஒவ்வொரு [G]காட்டிற்கும் ஒரு பெயர், அதற்கான பெருமை என பல விஷயங்கள் உண்டு.  ராஜா ஹரிஷ்சந்திர [G]காட், டாக்டர் ராஜேந்திர பிரசாத் [G]காட், மன்மந்திர் [G]காட், ஷீத்லா [G]காட், தசாஷ்வமேத [G]காட் எனும் பெயர்களால் அழைக்கப்படும் [G]காட்களை ஒவ்வொன்றாய் பார்க்க முடியும். 

[G]காட்களுக்குச் சென்று ”கங்கா மையா” என அழைக்கப்படும் கங்கா மாதாவினைத் தரிசிக்கு முன் வயிற்றுக்கு ஏதாவது கொடுப்போம் என நினைத்து சுற்று முற்றும் பார்த்தோம்.  அங்கே இளநீர் விற்றுக் கொண்டிருந்த ஒரு பீஹாரி இளைஞரைக் கண்டோம்.  ”இளநீர் எவ்வளவுப்பா?” என அவரிடம் தமிழில் விசாரித்துக் கொண்டிருந்தார் ஒரு பெரியவர்.  “ச்சோட்டா வாலா பச்சீஸ், [B]படா வாலா தீஸ்” என ஹிந்தியில் பதில் சொன்னார் இளைஞர்.   

சரி எங்களுக்கு தீஸ் வாலாவே கொடு எனச் சொல்ல, இளநீரை எடுத்து வெட்ட ஆரம்பித்தார்.  நம் ஊரில் இளநீரின் மேல் பக்கம் வெட்டுவார்கள், இரண்டு மூன்று வெட்டில் நம்மிடம் தந்து விடுவார்.  இங்கே கீழ்பக்கம் வெட்டுகிறார்கள்! போராடி பல வெட்டுகளுக்குப் பிறகு ”வெற்றி! வெற்றி!” எனக் கூச்சலிடாத குறை தான்.  பொதுவாகவே இந்த மாதிரி இடங்களில் கொடுக்கும் “Straw” [அதை பைப் என அழைக்கிறார்கள் இங்கே” சுத்தமானதாக இருக்காது என்பதால் நாங்கள் அப்படியே குடித்து விட்டோம்.  அதை விநோதமாகப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள் அம்மக்கள். 

எங்களுக்கு நேரம் அவ்வளவாக இல்லாத காரணத்தினால் நாங்கள் மன்மந்திர் [G]காட் மட்டுமே சென்றோம்.  மற்ற இடங்களின் பெருமைகளைப் பற்றியும் இக்கட்டுரையின் அடுத்த பகுதியில் பார்ப்போம்.

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.