கேதார் தால், உத்திராகண்ட் - மலையேற்றம் - பயணம் - ப்ரேம் Bபிஷ்ட் - பகுதி ஐந்து

 

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

 

நேற்று வெளியிட்ட வாசிப்பனுபவம் பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

 

உங்கள் கோபமும் உங்கள் மௌனமும் உங்களை பாதிக்காது…  ஆனால்… உங்களை பிடித்தவர்களை பாதிக்கும் என்பதை நீங்கள் மறந்து விடக் கூடாது.

 

******

 

கேதார் தால் மலையேற்றம் குறித்து, நண்பர் ப்ரேம் Bபிஷ்ட் அவர்களது அனுபவங்களின் முதல், இரண்டாம், மூன்றாம் மற்றும் நான்காம் பகுதிகளை நீங்கள் படித்து ரசித்திருப்பீர்கள் என நம்புகிறேன். இதோ இந்த நாளில் தொடரின் ஐந்தாம் பகுதி! அவரது அனுபவங்களை இங்கே பகிர்ந்து கொள்ள ஒப்புதல் அளித்த நண்பர் ப்ரேம் அவர்களுக்கு மனம் நிறைந்த நன்றி - ஓவர் டு ப்ரேம் ஜி!

 

******

 

ஐந்தாம்  நாள் - கேதார் கரக் - கேதார் தால் - Bபோஜ் கரக் (15 கிலோ மீட்டர்) - மலையேற்றம்

 

பயணத்தில் எங்களது நான்காம் நாள் மாலையில் மேகமூட்டமாக இருந்தது.  இரவில், லேசான மழையும் பெய்தது. அது எங்களுக்கு கவலையை ஏற்படுத்தியது. மழை பெய்தால் பாதை இன்னும் கடினமாக மாறிவிடும் என்பது எங்களுக்குக் கொஞ்சம்  கவலை அளித்தது.  எனவே நாங்கள் அதிகாலை 5.00 மணிக்கே எழுந்தோம்.  அப்போதும் ஓரளவு மேகமூட்டமாக இருந்தது.  எனவே முடிந்தவரை சீக்கிரம் கேதார் தாலுக்கு சென்று விடவேண்டும் என்று முடிவு செய்தோம்.  அன்றைய மாலைக்குள் எங்கள் முந்தைய நாள் தங்கிய இடமான கேதார் கரக்கிற்கு பதிலாக Bபோஜ் கரக் வரை ஒரே நாளில் 15 கிலோ மீட்டர் மலைப்பயணம் மேற்கொண்டு முகாம் அமைக்க வேண்டும் என்று உறுதி எடுத்தோம். கொஞ்சம் சிரமமான இலக்கு தான் என்றாலும், மழை பெரியதாக இருக்கும் பட்சத்தில்  Bபோஜ் கரக் வரையான பாதை சேறும் சகதியுமாக ஆவதோடு அதிக அளவில் வழுக்கவும் செய்யும் என்பதால் இந்த முடிவு.  கூடவே வழியில் இருக்கும் நீரோடைகளில் தண்ணீர் வரத்து அதிகமாகி விடும் என்பதால் அவற்றைக் கடப்பது மிகவும் கடினமாகி விடும். 

 

எனவே நாங்கள் உடனடியாக சாப்பிடக்கூடிய பொருட்கள் மற்றும் மழைக்கான உடைகளை ஒரு பையில் வைத்துக் கொண்டு காலை 6.00 மணிக்கு கேதார் தால் நோக்கிய மலையேற்றத்தினை தொடங்கினோம்.  இந்த மூன்று நாட்களில் செய்த மலையேற்றத்தினை விட இந்த நாளின் மலையேற்றம் எல்லாவற்றிலும் மிகவும் கடினமாக இருந்தது. பாதை முழுவதும் பசுமை இல்லாத வறண்ட பாதை.  கூடவே பாறைகளும் தளர்வானவை என்பதுடன் பனிபடர்ந்து இருந்தது.  அந்தப் பாதையின் வழியே நாங்கள் தொடர்ந்து மலையேற்றத்தினை மேற்கொண்டோம். உடலில் ஏற்படும் நீரிழப்பைத் தடுக்க போதுமான தண்ணீர் பாட்டில்கள் எங்கள் பையில் வைத்திருந்தோம். நாங்கள் மேலேறிக்கொண்டே சென்றபோது, வலிமையான தலசாகரின் பின்னணியில், எங்களுக்கு ஸ்வாசிப்பதில் இருந்த கஷ்டமும் அதனால் ஏற்பட்ட தாக்கத்தினையும் உணர முடிந்தது. பொறுமையாகவே மலையேற்றத்தில் தொடர்ந்து ஈடுபாடுடன் சென்று கொண்டிருந்தோம். 

 

ஒன்றன் பின் ஒன்றாக பல செங்குத்தான முகடுகளைக் கடப்பது எங்களை சோர்வை அளித்தது.  ஆனாலும் கேதார் தால் ஏரியைக் காணும் ஆர்வத்தில் நாங்கள் தொடர்ந்து பயணித்துக் கொண்டே இருந்தோம்.  இறுதியாக, காலை 9.30 மணியளவில் கடைசியாக ஒரு செங்குத்தான மலைமுகடைக் கடந்து, கம்பீரமான சிகரங்களுக்கு நடுவே எங்கள் கண்களுக்கு முன்னே கேதார் தால் எங்கள் கண் முன்னே காட்சியளிக்க, மலையேற்றத்தில் இருந்த அத்தனை கடினமான உணர்வையும் எங்களால் மறக்க முடிந்தது.   ஏரியின் கரையை அடைய சுமார் 100 மீட்டருக்கும் மேலாக கீழே இறங்க வேண்டியிருந்தது.  அந்த பாதை மட்டுமல்லாது, கேதார் தால் ஏரியும் பெரும்பாலும் உறைந்திருந்தது.  நாங்கள் அந்தச் சூழலில் சிறிது ஓய்வெடுத்ததோடு ஏரி மற்றும் சிகரங்களின் பின்னணியில் பல நிழற்படங்களை எடுத்தோம்.  மறக்க முடியாத பயணத்தின் நினைவுச் சின்னமாக அந்த நிழற்படங்கள் இருக்கும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. 

 

மனம் கவர்ந்த அந்தச் சூழலை விட்டு விலக எங்களுக்கு மனமே இல்லை என்றாலும், சுமார் 45 நிமிடங்கள் அங்கே செலவழித்த பிறகு, நாங்கள் அங்கிருந்து புறப்பட்டோம். இது இறங்கு நோக்குப் பயணம் என்பதால் ஒப்பீட்டளவில் எளிதானதாக இருந்தது.  கூடுதலாக, எங்கே எல்லாம் முடிந்ததோ அங்கெல்லாம் பனிச்சரிவில் நாங்கள் சறுக்கியபடி இறங்க எங்களது முகாம் நோக்கிய பயணத்தில் அதிக விரைவாக இறங்க முடிந்தது.  கேதார் கரக் வரை பயணித்து அங்கே விட்டுச் சென்ற எங்கள் உடைமைகளையும் தங்கும் முகாமையும் கலைத்து பைகளில் வைத்துக் கொண்டு Bபோஜ் கரக் வரை பயணித்தோம்.  நாங்கள் திரும்பி வண்ட பாதையும் செங்குத்தான சேற்றுபாதையாக இருந்தாலும் அவற்றை ஒன்றன் பின் ஒன்றாக எச்சரிக்கையுடன் கடந்து வந்தோம். 

 

நாங்கள் எங்கள் அன்றைய முகாமிட தேர்ந்தெடுத்த Bபோஜ் கரக் அருகே வந்தபோது, மழை தொடங்கியது.  அன்றைய தினமே கேதார் கரக்கை விட்டு புறப்பட்டு இங்கே வந்து சேர வேண்டும் என்று எடுத்த முடிவு நல்ல முடிவாக இருந்தது.  ஏனெனில் மழை பெய்த பிறகு நாங்கள் வந்த பாதையைக் கடப்பது மிகவும் கடினமாக இருந்திருக்கும்.   இறுதியாக, 15 கி.மீ மலையேற்றத்தை உள்ளடக்கிய பயணத்தை முடித்து, எங்கள் அன்றைய இலக்கான Bபோஜ் கரக் பகுதியை அடைந்த போது மாலை 03.30 மணி.  மழையின் காரணமாக பனி உருக, அந்த மதிய/மாலை நேரத்திலும் மிகவும் குளிராக இருந்தது.  அதனால் நாங்கள் கீழே விழுந்து கிடந்த Bபோஜ் மரத்தின் சில மரக்கட்டைகளைச் சேகரித்து, அதனை எரித்து எங்களைச் சூடாக வைத்திருக்க முயற்சித்தோம்.  கூடவே கொஞ்சம் சூடான காய்கறி சூப்களையும் அருந்தினோம்.   மாலை நேரம் இருட்டிவிட, நாங்கள் அரிசியும் பருப்பும் சேர்த்து சமைத்துச் சாப்பிட்டோம். பிறகு எங்கள் கூடாரத்தில் உறங்கத் துவங்கினோம்.  அந்த நாளின் கடினமான மலையேற்றம் காரணமாக நன்கு உறங்க முடிந்தது.  அடுத்த நாள் என்ன செய்தோம், எங்கள் பயணம் எப்படியாக அமைந்தது போன்ற விஷயங்களை அடுத்த பகுதியில் சொல்கிறேன். தொடர்ந்து மலையேற்றத்தில் எங்களுடன் வருவதற்கு வேண்டுகிறேன். 

 

ப்ரேம் Bபிஷ்ட்

 

******

 

நண்பர் ப்ரேம் அவர்களின் அனுபவங்கள் உங்களுக்கும் பிடித்திருக்கலாம்.  பதிவு வழி பகிர்ந்து கொண்ட விஷயங்கள் குறித்த தங்களது கருத்துகளை பின்னூட்டம் வாயிலாக பகிர்ந்து கொள்ளலாமே!  விரைவில் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

 

நட்புடன்

 

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லியிலிருந்து….