இடர் எனும் கிராமம் – 18 ரூபாய்க்கு தேநீர் – ராஜஸ்தானை நோக்கி.....

பஞ்ச் துவாரகா - பயணக் கட்டுரை பகுதி 21

முந்தைய பகுதிகள் – 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11  12 13 14 15 16 17 18 19 20

ராஜஸ்தான் நோக்கி....

பஞ்ச் துவாரகாவில் நான்கு இடங்கள் குஜராத் மாநிலத்தில் இருந்தாலும், ஒன்று மட்டும் பக்கத்து மாநிலமான ராஜஸ்தானில் இருக்கிறது.  ஆகையால் நாங்கள் சென்ற பதிவில் பார்த்த மாத்ரு கயாவிலிருந்து புறப்பட்டு அடுத்ததாய் பயணித்தது ராஜஸ்தான் மாநிலத்திற்குத் தான். ராஜஸ்தான் மாநிலத்திலுள்ள உதைப்பூரை அடுத்து இருக்கும் இடம் நாத்து[dh]வாரா. அங்கேயும் பஞ்ச் துவாரகாவில் ஒன்றான ஷ்ரிநாத்ஜி என அழைக்கப்படும் கோவில் உண்டு. அதை நோக்கித் தான் எங்களது பயணம்.

ராஜஸ்தான் நோக்கி....

சித்தாபூர் [மாத்ரு கயா]விலிருந்து நாத்து[dh]வாரா செல்ல இரண்டு வழிகள் – ஒன்று தேசிய நெடுஞ்சாலை 14 [NH 14] மற்றும் 76 [NH 76] வழி – இந்த வழியில் சென்றால் பாலன்பூர், மௌண்ட் அபு, உதைப்பூர் வழியாக நாத்து[dh]வாரா அடைய முடியும்.  இதற்கு 4 மணி நேரங்கள் ஆகலாம். வழியில் நிறையவே சுங்கச் சாவடிகள் உண்டு.  மற்றொரு வழி மாநில நெடுஞ்சாலை GH SH 10  வழியே சென்று NH10 பிடித்து அம்பாஜி, உதைப்பூர் வழியே செல்வது. இதற்கு 6 மணி நேரங்கள் ஆகும். எங்கள் ஓட்டுனர் சென்றது இந்த வழி தான்! இதிலும் சுங்கச் சாவடிகள் உண்டு என்றாலும் இதைத் தான் தேர்ந்தெடுத்தார் – வண்டிகள் நிறைய இருக்காது என்ற காரணத்தினால் என்று சொல்லிக் கொள்ள வேண்டியது தான்.

ஓட்டுனர் [ch]சிராக்....

இன்றைக்கு வந்த ஓட்டுநர் வேறு ஒரு இளைஞர் என்பதால் வண்டியை ஓட்டிய விதம் வேறு! வசந்த் [bh]பாய் மிதமான வேகத்தில் ஓட்டுவார் என்றால் இவரோ எடுத்த எடுப்பிலேயே 90-ஐ தொட நினைக்கும் இளைஞர். வேகமான ஓட்டினாலும் நன்றாகவே ஓட்டினார். சில சமயங்களில் 110-ஐக் கூடத் தொட, அப்போதெல்லாம் வேக மானியைப் பார்த்தபடியே தான் வர முடிந்தது.  நல்ல சாலைகளாக இருப்பதால் இத்தனை வேகத்தில் சென்றாலும் பயணத்தில் அலுப்பு தெரியவில்லை. எத்தனை வேகமாகச் சென்றாலும், சராசரியாக ஒரு மணி நேரத்தில் 60-65 கிலோமீட்டரை கடக்க முடிவதில்லை!

மலைப்பாதையில் ஒரு பயணம்....

வழியிலே பல சிற்றூர்களையும், அங்கே இருக்கும் மனிதர்களைப் பார்த்தபடியே பயணம் தொடர்ந்தது. வழியில் இருந்த ஒரு கிராமத்தின் பெயர் “இடர்”! வித்தியாசமான பெயர் தான்.  ஆங்காங்கே வாகனங்களை அலங்கரிக்கப் பயன்படும் பொருட்களை கட்டித் தொங்கவிட்ட கடைகள் இருந்தது. கனரக வாகனங்கள், சகடா என எல்லா வாகனங்களும் இவ்விடங்களில் நிறுத்தி, கறுப்பு கயிறு [திருஷ்டி!] சிவப்பு கயிறு போன்றவற்றையும் ஜிகினா ஐட்டங்களையும் வாங்கி தங்களது வாகனங்களை அலங்கரித்துக் கொள்கிறார்கள். 

வழியிலே ஒரு சிறிய வீடு. சாலையை ஒட்டிய பகுதியில் வீடு இருப்பதில் ஒரு வசதி. வாசலில் அமர்ந்து கொண்டு போக்குவரத்தைக் கவனித்தாலே பொழுது போய் விடும்.  அப்படி ஒரு குடிசை வீட்டின் வாசலில் ஒரு ப்ளாஸ்டிக் இருக்கையில் ஒரு சிறுவன் அமர்ந்திருந்தான்.  எங்கள் வண்டி அவ்விடத்தில் சற்றே மெதுவாக வந்து கொண்டிருக்க, அந்தச் சிறுவனை நோக்கிக் கையசைத்தேன். அவனும் மிகவும் மகிழ்ச்சியோடு புன்னகைத்தபடியே கை அசைத்து எங்களுக்கு விடை கொடுத்தான். அவனால் மட்டும் நடக்க முடிந்திருந்தால் எங்காவது சென்று இருக்க முடியும் – ஆனால் முடியாது. இருக்கையின் பக்கத்தில் அவனது கால் கட்டைகள் சாய்த்து வைத்திருந்தது.

தொடர்ந்து பயணிப்போம்.....

செல்லும் வழியில் இருந்த Aashish Highway Motel-ல் சற்றே நிறுத்தி இயற்கை உபாதைகளை முடித்துக் கொண்டு தேநீர் அருந்தினோம். ஒரு சாய் 18 ரூபாய் என்றாலும் நல்ல ருசியுடன் இருந்தது. இப்படி குஜராத் மாநிலத்தில் இருக்கும் பல நெடுஞ்சாலைகளில் உணவகங்கள் இருக்கின்றன.  ஒரு சில இடங்களில் இல்லாவிட்டாலும், இருக்கும் உணவகங்கள் பெரும்பாலும் சிறப்பாக இருக்கின்றன. இது நல்லதொரு வசதி. தேநீரை அருந்தி சற்றே ஓய்வுக்குப் பிறகு பயணத்தினை தொடர்ந்தோம்.

மேகங்களில் விளையாட்டு....

ராஜஸ்தானிற்குள் நுழைந்த பிறகு மலைப்பாதைகள். அங்கேயும் நிறைய வாகனங்கள் போட்டி போட்டுக் கொண்டு வேகமாகச் சென்று கொண்டிருந்தன.  அழகிய இயற்கைக் காட்சிகளை ரசித்தபடியே பயணத்தினை தொடர்ந்து கொண்டிருந்தோம். எப்படியும் இரவு தங்கப் போவது நாத்து[dh]வாராவில் தான். சில இடங்களில் மேகக் கூட்டங்கள் வித விதமான உருவங்களை நினைவு படுத்திக் கொண்டிருந்தன. அனைத்தையும் ரசித்தபடியே பயணித்து நாத்து[dh]வாரா வந்து சேர்ந்தோம்.

தங்குமிடங்கள்.....

இங்கே பல தனியார் தங்குமிடங்கள் இருக்கின்றன. கோவிலை நிர்வாகம் செய்யும் Nathdwara Temple Board அழகான தங்குமிடங்களைக் கட்டி வைத்திருக்கிறார்கள். அங்கே நேரே சென்று நாங்கள் தங்க வசதிகளை பெற்றுக் கொண்டோம்.  அவர்களே பல தங்குமிடங்களை கட்டிவிட்டிருக்கிறார்கள். எங்களுக்கு New Cottage என்ற இடத்தில் தான் தங்குமிடம் கிடைத்தது. கோவிலுக்கு அருகிலேயே இருக்கிறது என்றாலும் ஓர் இரவு மட்டுமே தங்கப் போவதால் ஒன்றும் பிரச்சனை இல்லை.  அதனுள்ளேயே வாகனங்கள் நிறுத்தவும் வசதி உண்டு என்பதால் கூடுதல் வசதி.

கோவில் நிர்வாகமே நடத்தும் இரவு உணவினை முடித்துக் கொள்ளலாம் என அங்கே சென்றோம். சப்பாத்தி, தால், என simple உணவு. அதை முடித்து நாள் முழுவதும் பயணம் செய்த அசதியைப் போக்க தங்குமிடம் சென்றோம்.  முந்தைய இரவும் தூங்கவில்லையே அதனால் படுத்தவுடன் தூக்கம் என்னை அணைத்துக் கொண்டது. விடிகாலை கோவில் திறந்தவுடன் தரிசனம் செய்ய வேண்டும் என்பதால் விரைவில் எழுந்திருக்க வேண்டும் என்ற நினைவுடன் உறக்கத்தைத் தழுவினேன். 

ஒரு செய்தி – நாத்து[dh]வாரா செல்லும் வாய்ப்பு அமைந்தால் சென்று வாருங்கள்.  இந்தத் தங்குமிடத்திற்கு இணையம் மூலமாகவும் முன்பதிவு செய்து கொள்ள முடியும். என்று தேவையோ அதற்கு பன்னிரண்டு நாட்கள் முன்னர் தான் பதிவு செய்ய முடியும்.

அடுத்த பகுதியில் உங்களுக்கும் ஸ்ரீநாத்ஜியின் தரிசனம் தான்! அது வரை காத்திருங்கள்.

நாளை வேறொரு பதிவில் உங்களைச் சந்திக்கும் வரை....

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.