யாரிவள் - தொடர் - ஆதி வெங்கட் - பகுதி இருபத்தி இரண்டு – பால்காரருக்குப் பாடம்

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

 

நேற்று வெளியிட்ட ருபின் பாஸ் மலையேற்றம் - பகுதி ஐந்து பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

 

ஆயிரம் அடிகள் வாங்கிய கல் அழகிய சிற்பம் ஆகிறது; ஆயிரம் வலிகள் தாங்கிய மனம் வாழ்வை வெல்கிறது.

 

******

 

யாரிவள் - பகுதி ஒன்று இங்கே! பகுதி இரண்டு இங்கே! 

பகுதி மூன்று இங்கே!  பகுதி நான்கு இங்கே! 

பகுதி ஐந்து இங்கே! பகுதி ஆறு இங்கே!

பகுதி ஏழு இங்கே! பகுதி எட்டு இங்கே! பகுதி ஒன்பது இங்கே!

பகுதி பத்து இங்கே! பகுதி பதினொன்று இங்கே!

பகுதி பன்னிரெண்டு இங்கே! பகுதி பதிமூன்று இங்கே!

பகுதி பதினான்கு இங்கே! பகுதி பதினைந்து இங்கே! 

பகுதி பதினாறு இங்கே! பகுதி பதினேழு இங்கே!

பகுதி பதினெட்டு இங்கே! பகுதி பத்தொன்பது இங்கே!

பகுதி இருபது இங்கே! பகுதி இருபத்தி ஒன்று இங்கே! 

 

யாரிவள்! பகுதி இருபத்தி இரண்டு - பால்காரருக்குப் பாடம்

 

தவறுகளை கண்டும் காணாததைப் போல இருப்பதை விட அதை சுட்டிக் காட்டவோ, தட்டிக் கேட்கவோ தயங்கவே வேண்டாம்! அமைதியாக இருந்தால் அது சரியென்று அல்லவா புரிந்து கொள்ளப்படும்!

 

சுட்டிப்பெண்ணுக்கு சுட்டித்தனத்துடன் தன்னைச் சுற்றி நிகழும் தவறுகளை தட்டிக் கேட்கும் தைரியமும், சமுதாயத்தில் விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்திட ஆர்வமும் இருந்தது. வாய்ப்புக் கிடைக்கும் இடங்களில் ஊக்கப்படுத்தவும் நபர்கள் இருப்பார்கள் என்றால் அவளால் எதிர்காலத்தில் நிச்சயம் சாதிக்கவும் முடியும் என்பது உறுதி!

 

அம்மா ரேஷன் கடைக்கு அனுப்பும் போதெல்லாம் செங்கல், டின் என்று வைக்கப்பட்டிருக்கும் வரிசையில் இவளும் மணிக்கணக்கில் நின்று வாங்கி வந்திருக்கிறாள். அடியில் அரைவட்டத்துக்கு நசுக்கிய எண்ணெய் கேனில் அளந்து ஊற்றிய மண்ணெண்ணெயை வாங்கிய போது இது சரியான அளவீடு அல்ல என்று தோன்றியது!! நாம் ஏமாற்றப்படுகிறோம் என்பது இவளுக்குப் புரிந்தது!

 

இப்படித்தான் அம்மா வாங்கும் பாலில் தண்ணீர் அதிகமாக இருப்பதாக அக்கம் பக்கத்து வீடுகளில் பேசிக் கொள்வதை இவள் கேட்க நேர்ந்தது! இதற்கு ஏதாவது வழி செய்யணும் என்று யோசித்தாள்! அந்த பால்காரருக்கு தான் செய்யும் தவறு நிச்சயமாக புரிய வேண்டும்!

 

என்ன செய்யலாம் என யோசித்தாள்! சூப்பர் ஸ்டாரின் 'அண்ணாமலை' திரைப்படம் அப்போது தான் வெளிவந்திருந்தது! பக்கத்து வீட்டில் ரஜினி ரசிகரான ஒரு அண்ணா இருந்தார்! அவரது வீட்டில் ஆடியோ கேசட்டுகளில் ஒலித்த தவறு அலறிய பாடல்களை மீண்டும் மீண்டும் கேட்ட போது பாடல் வரிகள் இவள் மனதில் பதிந்து போனது. 

 

தன் ரத்தத்தில் ஒரு பாதி 

பாலாக பிரிப்பது 

பசுவோட வேலையப்பா!

பிரித்தாலும் பாலோடு 

தண்ணீரைக் கலப்பது 

மனிதனின் மூளையப்பா!

 

இதுவே சரியான வழியாக அவளுக்குத் தோன்றியது! அவர் இதைக் கேட்கணும்! இனிமே இப்படி பண்ணக்கூடாது! 

 

அந்த நாளும் வந்தது! அம்மா! பால்ல்ல்!! என்ற அலறலோடு பால்காரர் படிகளில் ஏறி வரும் போது டேப் ரிக்கார்டரில் சரியாக இந்த வரிகளை சத்தமாக ஒலிக்க விட்டாள்! அதோடு விட வில்லை! அந்த வரிகளை உடனே ரிவைண்ட் செய்து இறங்கிச் செல்லும் போதும் கேட்க வைத்தாள்..🙂 

 

இப்படிச் செய்த போது அநீதியை தட்டிக் கேட்டதால் இவளுக்கு பெருமையாகவும், மகிழ்ச்சியாகவும் இருந்தது!! இப்படியெல்லாம் செய்தால் திரைப்படம் போல எல்லோரும் உடனே தன் தவறை உணர்ந்து விடுவார்கள் என்று எண்ணினாள்..🙂

 

இன்னும் இந்த சமுதாயத்தில் இவள் சந்திக்க வேண்டிய அனுபவங்கள் எவ்வளவோ இருக்கே! அப்போது இதெல்லாம் ஒன்றுமே இல்லை என்று புரியத் தான் போகிறது! எல்லோரும் அவரவர் இஷ்டப்படி தவறென்று தெரிந்தே செய்து கொண்டு தான் இருப்பார்கள் என்பதெல்லாம் காலம் தான் இவளுக்கு உணர்த்தும்!!

 

இன்னும் என்னவெல்லாம் செய்தாள் இந்த சுட்டிப்பெண்!! தொடர்ந்து பார்க்கலாம்.

 

*****

 

இன்றைய பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்கள். விரைவில் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

 

நட்புடன்

 

ஆதி வெங்கட்