யார் குற்றவாளி?

நிகழ்வு-1: சென்ற செவ்வாய் கிழமை இரவு. தலைநகர் தில்லியின் பதினேழு வயது பெண் மூன்று காட்டுமிராண்டி இளைஞர்களால் சீரழிக்கப்பட்டார். இது ஊடகங்களில் வந்த செய்தி. 

நிகழ்வு-2: வெளி வராத ஒரு செய்தியும் இருக்கிறது – அதே நாளில் பதினொன்றாம் வகுப்பில் படிக்கும் மாணவி – பள்ளியில் படிப்பது தவிர மேற்படிப்புக்காக பயிற்சி வகுப்பிலும் படித்து வருகிறார். அங்கே பன்னிரண்டாவது படிக்கும் ஒரு மாணவனுடன் சற்றே நெருங்கி நட்புடன் பழகியிருக்கிறார் போல.  

இரவு எட்டு மணிக்கு இந்தப் பெண்ணை அலைபேசியில் அழைத்து பாடத்தில் ஏதோ சந்தேகம் இருக்கிறது – சேர்ந்து படிக்கலாம் என அழைத்ததாக தெரிகிறது. தெரிந்த பையன் தானே என அந்த நேரத்தில் இந்தப் பெண்ணும் செல்ல, ஒரு காரில் அழைத்துக் கொண்டு போய், ஏதோ மயக்க மருந்து கொடுத்து இளம்பெண்ணை சீரழித்திருக்கிறார்கள். பாடத்தில் சந்தேகம் என அழைத்து உடலியலில் அவர்களுக்கு இருந்த சந்தேகங்களை தீர்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள் இந்த வெறியர்கள்.

வெளியே தெரிந்தால் அவமானம் என இதை மூடி மறைத்து விட்டார்கள் பெற்றவர்கள். கூடவே அந்த இளைஞன் படங்கள் எடுத்திருப்பதாகவும் போலீஸுக்குச் சென்றால் அவற்றை வெளியிட்டு விடுவதாக மிரட்டியதால் போலீஸுக்கு போகவில்லை பெற்றோர்கள். பெற்றோர்களிடம் சொல்வதற்கு முன்னரே தோழி ஒருத்தியிடம் சொல்ல அதன் மூலம் விஷயம் வெளிவந்திருக்கிறது. எதையோ செய்து விஷயத்தினை அடக்கி வைத்திருக்கிறார்கள்.

நிகழ்வு-3: ஹைதை நகரில் ஒரு தெலுங்கு பெண். 22 வயது. ஏதோ எம்.என்.சி. யில் வேலை. போய் வரும் போது ஒரு 25 வயது ஆணுடன் பழக்கம் ஏற்பட, நட்பு காதலாக கனிந்து இருக்கிறது. ஒன்றிரண்டு வருடங்கள் காதலித்து, “இப்போ கல்யாணம், அப்போ கல்யாணம்” என இழுத்தடிக்கப்பட்டு, பின்னர் தெரிய வந்திருக்கிறது அந்த ஆண் ஏற்கனவே கல்யாணம் ஆனவர் என. உடனே அவருடன் தொடர்பினை முறித்துக் கொண்டு பெற்றோர்கள் பார்த்த மணமகனை [அமெரிக்க மணமகனை] கல்யாணம் செய்து கொள்ள ஏற்பாடுகள் நடந்திருக்கிறது.  எப்படியோ விஷயம் தெரிந்து கொண்ட அந்த காதலன், இவர்கள் இருவரும் சேர்ந்து இருந்தபோது எடுத்துக்கொண்ட படங்களை அமெரிக்க மாப்பிள்ளைக்கு மின்னஞ்சல் மூலம் அனுப்பி இருக்கிறார். விளைவு – நிச்சயித்த திருமணம் நின்றுவிட்டது.

நிகழ்வுகள் மூன்று விதமாக இருந்தாலும், இந்த இரண்டு மூன்று தினங்களில் கேட்டவை/படித்தவை.  இது போல தொடர்ந்து நடந்து கொண்டே தான் இருக்கிறது. 

இந்த செய்திகள் வந்து சில நாட்களுக்குள் மறந்து போய்விடக் கூடிய அபாயம் நிறைந்தவை. அடுத்த பெண் இது போல அவஸ்தைக்கு ஆளானாலோ, வேறு ஏதாவது அரசியல் நிகழ்வு நடந்தாலோ பத்திரிகைகளும், ஊடகங்களும் மறந்து விடக்கூடிய செய்தி.

பள்ளியில் பதினொன்றாவது படிக்கும் பெண் பற்றி மற்றொரு பெண் சொல்லும் போது நன்கு படிக்கக் கூடியவள் என்றும் புத்திசாலி என்றும் சொல்கிறார். ஆனாலும் படிப்பதில் இருந்த புத்திசாலித்தனம் வாழ்க்கையில் தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய பல விஷயங்களைத் தெரிந்து கொள்வதில் இல்லையே என்பது தான் வருத்தப்பட வேண்டிய செய்தி.

இந்த விஷயத்தில் புரியாத சில விஷயங்கள் – யார் குற்றவாளி?

மகளுக்கு சுதந்திரம் தருகிறேன் என்ற பெயரில் எந்த நேரத்திலும் வெளியே செல்ல அனுமதி அளித்த பெற்றோர்களா? இரவு எட்டு மணிக்கு மேல் வெளியே செல்லும் போது, “தனியே போவது அவசியமா?, எங்கே செல்கிறாய்” என்று கேட்காது இருப்பது தில்லியில் மிக சாதாரணம். பத்து பதினோரு மணிக்குக் கூட பெண்கள் வீட்டின் அருகில் இருக்கும் பூங்காக்களில் தனியாக சுற்றுவது இங்கே வழக்கம்.  அந்த அளவிற்கு இங்கே பெண்களுக்குச் சுதந்திரம் கொடுத்திருக்கிறார்கள் பெற்றோர்கள். இந்த சுதந்திரம் கொடுக்கும் பெற்றோர்கள் குற்றவாளிகளா?

படிப்பில் இருக்கும் புத்திசாலித்தனம், நாட்டு நடப்பில் – குறிப்பாக தில்லி போன்ற பெரு நகரங்களில் பெண்களுக்கு இரவில் இருக்கும் அபாயங்களை தெரிந்து கொள்வதில் இல்லாதது அந்த பெண்ணின் குற்றமோ? பெண்களிடம் பழகுவது போலவே ஆண் நண்பர்களிடமும்/ மாணவர்களிடமும் பழகுவது எந்த தைரியத்தில்? இது அசட்டு தைரியம் என தெரியாது போய்விட்டதே இந்த பெண்ணிற்கு? இது இந்த பெண்ணின் குற்றமா?

தொடர்ந்து இது போன்ற பல குற்றங்கள் நிகழ்ந்து விட்டாலும், இரவு நேரங்களில் பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகளை பலப்படுத்தாத காவல் துறை, அரசாங்கத்தின் குற்றமா? வரும் முன் காப்போம் என்பதை மக்களுக்கு மட்டுமல்ல, காவல் துறையும் செய்ய வேண்டுமென உணரவில்லையே. போதிய ஊழியர்களோ, இருக்கும் ஊழியர்கள் அரசியல்வாதிகளின் பாதுகாப்பிற்கு பயன்படுகிறார்கள் என்பதையோ சொல்லி தப்பித்து விடுவது சாதாரணமான ஒன்றாக இருக்கிறதே.

இப்படி ஒரு குற்றம் நடந்து குற்றம் இழைத்தவருக்கும் முன்னுதாரணமான ஒரு தண்டனை கொடுக்க முடியாத நமது அரசியல் சட்டத்தின் குற்றமா?

இல்லை ஆண்மகவினைப் பெற்றெடுத்த பெற்றோர்கள் அவர்களை நல்ல படியாக வளர்க்காது – அவர்களுக்குத் தகுந்த விஷயங்களைச் சொல்லித் தராதது குற்றமா?

யார் குற்றவாளி? ஒன்றுமே புரியவில்லை. இளம் குருத்துகளை  இப்படி அழித்து விட்டார்களே என வருத்தப் படுவதைத் தவிர வேறொன்றும் புரியவில்லை.

என்னவோ போங்க! படிக்கும்போதே வெறுப்புத்தான் வருகிறது எல்லா விஷயங்களின் மீதும்.

மீண்டும் வேறொரு பதிவில் சந்திக்கும் வரை…..

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.