திரு & திருமதி இட்லி!

திருச்சி சத்திரம் பேருந்து நிலையத்திலிருந்து திருவரங்கம் செல்லும் 1-ஆம்  நம்பர் பேருந்தில்   சென்று கொண்டிருந்தேன். நெடுஞ்சாலையின் வலப்பக்கத்தில் திருவானைக்கோவில் பகுதியில் உள்ள ஒரு உணவகத்தின் பெயர்ப்பலகை வித்தியாசமாக இருந்தது - MR AND MRS IDLY.  சென்னையை தலைமையகமாக் கொண்டு இயங்கும் இந்த ஊர் Franchise இது. 

அட இட்லி மாதிரி குண்டான தம்பதிகளுக்கு மட்டும் தான் அனுமதியோ இல்லை, இட்லியில் பல வெரைட்டி கிடைக்குமோ என நினைத்து, ”எதுக்கு இந்த யோசனை, சென்றுதான் பார்ப்போமே” [”சாப்பாட்டு ராமன்” என்று குரல் கொடுப்பது யாரோ?] என மனைவி-மகளுடன் சென்றேன். திரு பத்மநாபன் என்பவரால் நடத்தப்படும் திருச்சி கிளை தான் இது.  உணவகத்தின் உள்ளே சென்றவுடன் நம் கண்ணெதிரே தோன்றுவது “சங்ககால உணவு” என்ற பெயர்ப் பலகை தான். 

பின்பக்கத்தில் உணவகத்தின் பெயர் போட்ட கருப்புச் சட்டை அணிந்தவர் வந்து “என்ன சாப்பிடறீங்க?” என்று கேட்டபடியே மெனு கார்டு தந்தார்.  Hot Idlies, Casual Dining, Dosas, Rava Dosas, Spongy Uthapams, Lunch, Starters, Tandoori Breads, Indian Cuisine, Chinese Cuisine, Chinese Dishes, Fresh Juices, Hotties, Icecream Scoops, milk shakes என்ற தலைப்புகளில் பலவித உணவு வகைகள் கண்ணைப் பறிக்கிறது. 

முதலில் சாம்பாருடன் இரண்டு ப்ளேட் மினி இட்லி, ஒரு பேப்பர் தோசை ஆர்டர் செய்தோம்.  நானும் மனைவியும் மினி இட்லி சாப்பிட, மகள் பேப்பர் தோசையை ஒரு கை பார்த்தாள்.  பிறகு ஒரு மசாலா தோசையும் ஒரு ரவா தோசையும் ஆர்டர் செய்ய, இரண்டும் சுடச்சுட வந்தது.  அவற்றையும் ருசித்துச் சுவைத்தோம்.  எல்லாம் நன்றாகவே இருந்தது.

விலையும் அவ்வளவு அதிகமில்லை.  சாம்பார் இட்லி ஒரு ப்ளேட் 30 ரூபாய், மசாலா, பேப்பர் தோசை, ரவா தோசை போன்றவை ஒரு ப்ளேட் 35 ரூபாய்.  நான்கு வித சட்னிகள், சாம்பாருடன் கொடுத்தார்கள்.  நல்ல சுவையோடு இருக்கின்றன.  பெரும்பாலும் தென்னிந்திய உணவகங்களில் வட இந்திய உணவு வகைகளான தந்தூரி ரொட்டி நன்றாக இருக்காது.  அதனால் வீண் வம்பு வேண்டாமென அதைச் சுவைக்கவில்லை!

[ஸ்ரீரங்கம் ராஜ கோபுரம் - 1800களில்....]

[படம் ரிஷபன் அவர்களின் வலைப்பூவிலிருந்து எடுக்கப்பட்டது]

1857-களின் திருவரங்கமும், உச்சிப்பிள்ளையார் கோவில், திருவானைக்கோவில் போன்றவற்றின் படங்களும், சில “Embossed” ஓவியங்கள், ஒரு பெரிய விவேகானந்தர் படம், அழகிய ஓவியங்களும் உணவகத்தின் சுவர்களை அலங்கரிக்கிறது. உணவகத்தின் உள்ளே நுழையும் போது எதிர் சுவற்றில் எழுதி இருக்கும் ”சங்ககால உணவு” கண்ணைப் பறிக்கவே, அதைப் படித்துப் பார்த்தேன். ஆங்கிலத்தில் நான் படித்ததன் தமிழாக்கம் கீழே:

”சங்க காலத்தில் ராஜாக்களின் ஒரு வேளை உணவுக்காக 145 வகையான உணவுகள் தயாரிக்கப்பட்டன. அவற்றில் 40 வகையாவது இனிப்புப் பண்டங்கள் இருக்கும். அரண்மணையில் உணவு தயாரிக்க 80க்கும் மேற்பட்ட சமையல்காரர்கள் இருந்தார்கள். மதிய உணவிற்குத் தயாரிக்கப்பட்ட ஒரு பதார்த்தம் இரவு உணவிற்கு நிச்சயம் தயாரிக்கப்படமாட்டாது.

ராஜாக்கள் சீரக சம்பா அரிசி போன்ற உயர்தர அரிசி கொண்டு தயாரிக்கப்பட்ட புலாவ், பிரியாணி போன்றவற்றை உண்டார்கள்.  உணவில் கீரை, முருங்கைக்காய், சேனைக்கிழங்கு, சர்க்கரைவள்ளிக் கிழங்கு, கத்தரிக்காய், பீர்க்கங்காய் போன்றவை சேர்க்கப்பட்டது.  மந்திரிகளும், பொது மக்களும் சாதாரண அரிசியான சிவப்பரிசி [அ] நெல்லரிசி கொண்டு சமைத்த உணவினை உண்டார்கள்.

இட்டரிகா என்று அழைக்கப்பட்ட இட்லி 17-ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்தே தயாரிக்கப்பட்டது. உளுந்து மட்டுமே கொண்டு தயாரிக்கப்பட்ட இட்டரிகா எண்ணையில் பொரித்து எடுக்கப்பட்டதாம்! இந்தோனேஷியர்களின் வருகைக்குப் பிறகுதான் உளுந்தும் அரிசியும் சேர்த்து அரைத்த மாவில் அவித்து எடுக்கும் இட்லிகள் தயாரிக்கப்பட்டனவாம்.  தோசை 15-ஆம் நூற்றாண்டிலேயே தயாரித்துவிட்டார்கள்.  மெதுவடை முதலாம் நூற்றாண்டிலேயே தயாரித்து சாப்பிட ஆரம்பித்து விட்டார்கள்”.

உணவகத்தின் திருச்சி கிளை நிறுவனரான திரு பத்மநாபன் அவர்களை சிறப்பான உணவுக்காகவும், Ambience-க்காகவும் பாராட்டிவிட்டு ”வயிறும் நிரம்பியது, பர்சுக்கும் [நாங்கள் சாப்பிட்டதற்கு 165/- மட்டுமே] வேட்டு வைக்கவில்லை” என்ற மனத்திருப்தியோடு, வெளிவந்தோம். 

திருச்சி வந்தால் இங்கு சாப்பிடலாம்! 

மீண்டும் வேறொரு பதிவில் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

வெங்கட்.
புது தில்லி.