மூணு க்வார்ட்டர் வருமா? – Quarter as Barter!….

படம்: இணையத்திலிருந்து....

நேற்றைய பதிவில் சொன்னது போல, இதோ, இன்னிக்கும் ஒரு பதிவுடன் வந்துட்டேன்! தமிழகத்தில் இருந்த போது நிறைய விஷயங்கள் பார்க்கக் கிடைத்தது. தமிழகத்தில் பெரும்பாலானவர்கள் சோம பானத்தில் மூழ்கி விட்டார்கள் என்பதை சிலரின் பேச்சிலும் செயலிலும் தெரிந்து கொள்ள முடிந்தது. எங்கே பேச்சு தொடங்கினாலும், எந்த விஷயத்தில் தொடங்கினாலும், சுத்தி சுத்தி சோம பானம் பற்றிய பேச்சாகத் தான் முடிவதைப் பார்க்க முடிந்தது! அப்படி சில விஷயங்கள் பார்க்கும் முன்னர் தலைப்பில் சொன்ன Barter அதாவது பண்டமாற்று பற்றி சில விஷயங்கள் பார்க்கலாமே….

படம்: இணையத்திலிருந்து....

சின்ன வயதில் கோலி குண்டு சேகரிப்பது எனக்கு ஒரு பொழுதுபோக்கு! விளையாடுவேனா என்று கேட்டால் பதில் இல்லை என்று தான் சொல்ல வேண்டியிருக்கும்! ஆனாலும் ஒரு பெரிய டப்பா நிறைய அழகழகாய் நிறைய கோலி குண்டுகள் சேகரித்து வைத்திருந்தேன். மூன்று அளவுகளில் இருந்ததாய் நினைவு – சிறியது, நடுவாந்திரமாக சில, பெரிய கோலிகுண்டுகள் சில என இருக்கும். மற்ற தெரு நண்பர்களோடு  இரண்டு சிறிய கோலிகுண்டு ஒரு நடுவாந்திர அளவு கோலிகுண்டு கொடுத்து பெரிய அளவு கோலிகுண்டு வாங்கிக் கொள்வது வழக்கமாக இருந்தது – அதே போல் சிகரெட் அட்டைகள்/தீப்பெட்டிகள் மாற்றிக் கொள்வது என்ற அளவில் தான் பண்டமாற்று! பைசாவெல்லாம் பார்க்க முடிந்ததே இல்லை!

படம்: இணையத்திலிருந்து....

பண்டமாற்று பற்றி ஒரு முறை படித்த விஷயம் இப்போதும் நினைவில் உண்டு! பழங்காலத்தில் சில நாடுகளில் மண்டையோடுகள் கூட பண்டமாற்று செய்து கொண்டது உண்டு என்று படித்ததில், காலியாக இருக்கும் [!] நம்ம மண்டையோட்டுக்கு என்ன பொருள் கிடைக்கும் என்று யோசித்திருக்கிறேன்! தலையில் முடி குறைவாக இருப்பவர்களைப் பார்த்தால் அப்பா வேடிக்கையாக சொல்வதுண்டு – “உள்ளேயும் ஒண்ணுமில்ல, வெளியேயும் ஒண்ணுமில்ல!” நம்ம மண்டையோட்டுக்கு என்ன கிடைக்கும்னு யோசிச்சுப் பார்த்தா ஏதாவது கிடைக்கும்கறீங்க! எனக்குத் தெரிஞ்சு பைசாவுக்கு பிரயோஜனம் இல்லை!

ஆனா அந்த மண்டையோடு கொடுத்து பொருட்களை வாங்கி இருக்கிறார்கள் பழங்குடியினர்கள் என்று தெரிந்த போது கொஞ்சம் கலக்கமாகத் தான் இருந்தது! இப்போது ஏதாவது கடைக்குச் சென்று, பையிலிருந்து இரண்டு மண்டையோடுகளை டேபிளில் வைத்து, இதை வச்சுக்கிட்டு நாலு தோசை கொடுப்பா! என்று கேட்டால் எப்படி இருக்கும்! கொஞ்சம் அந்த காட்சியை உங்க மனக்கண்ணில் ஓட்டிப் பாருங்களேன்! சும்மா அதிரும் இல்ல! கல்லாவில் இருப்பவர் கத்திக்கொண்டு எழுந்திருப்பார் இல்ல!

படம்: இணையத்திலிருந்து....

இந்த பண்டமாற்று முறை பல ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் மெசபடோமியா பழங்குடியினர் காலத்திலேயே இருந்திருக்கிறது என்று படித்திருக்கிறேன்! மனிதர்கள் தங்களது உணவு மற்ற தேவைகளுக்கு பதிலாக விளைபொருட்களையும், மற்றவற்றையும் கொடுத்து வாங்கிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். பணம் என்ற ஒன்றை கண்டுபிடிப்பது வரை இப்படித்தானே! இப்போது பணம் வந்து விட்டாலும் சில இடங்களில் இந்த பண்டமாற்று இருந்து கொண்டிருக்கிறது என்பதை பார்க்க முடிகிறது! பணம் பற்றிய பேச்சு வரும்போது இந்த பண்டமாற்று பற்றி கேட்க முடிந்தது – சில விஷயங்களைப் பார்க்கலாம்!

திருவரங்கத்திலிருந்து திருப்பராய்த்துறைக்கு மாலை நேரத்தில் செல்ல வேண்டியிருந்தது. சத்திரம் பேருந்து நிலையத்தில் அந்த நேரத்தில் திருப்பராய்த்துறை வழி செல்லும் பேருந்துக்கு நிறைய பேர் காத்திருந்தார்கள். ஒரு பேருந்து வந்தவுடன் பாய்ந்து சென்று கையில் கிடைப்பதை சீட்டில் போட்டு இடம் பிடிப்பார்கள்! அப்படி ஒருவர் பை ஒன்றை போட்டு இடம் பிடித்தார். பக்கத்து சீட்டில் ஆள் வந்து அமர்ந்த பிறகும் பை வைத்தவரைக் காணோம்! அவர் பை போட்ட ஆள் வரலையே, யாராவது எடுத்துட்டுப் போயிட்டா என்ன ஆவறது என்று புலம்பிக் கொண்டிருந்தார். பேருந்து புறப்படும் சமயத்தில் ஒரு பெரியவர் – மீசையை முறுக்கியபடி வந்து பையை எடுத்து அங்கே உட்கார, புலம்பிக் கொண்டிருந்தவர் “இப்படி பையை வச்சுட்டு எங்கே போனீங்க! யாராவது எடுத்துட்டுப் போயிருந்தா என்ன ஆகும்?” என்று கவலையுடன் கேட்க, மீசைக்காரர் சொன்ன பதில்! ”போனாப் போகுது! எடுத்தவன் அதை வச்சு மூணு க்வார்ட்டர் வாங்கிடுவானா!” புலம்பினவர் அதன் பிறகு கப் சிப்!

இங்கே இப்படி என்றால், ஒரு காய்கறி கடையில் பேச்சு இப்படி போனது – ”கிலோ எப்படிப்பா?” கடைக்காரர் சொன்ன பதில் கேட்டவுடன் காய் வாங்க வந்தவர் சொன்னது – “என்னப்பா, ஒரு க்வார்ட்டரை விட அதிக விலை சொல்றயே!” எங்கும் எதிலும் க்வார்ட்டர் தான் முன்னிலை வகிக்கிறது போங்க! இப்படியே போனா, பேசாம, நோட்டு, காயின்லாம் அச்சடிக்கறத விட்டுட்டுடலாம்…. எதைக் கொடுத்தாவது க்வார்ட்டர் வாங்க ஆட்கள் நிறைய இருக்காங்க என்று, யாராவது அரசாங்கத்துக்கிட்ட சொல்லுங்கப்பா!

தொடர்ந்து ச[சி]ந்திப்போம்!

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.