கதம்பம் - National Handloom day - வேடிக்கை மனிதர்கள் - Grinder

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

நேற்று வெளியிட்ட கதம்பம் பதிவினை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

THERE IS NO GREATER WEALTH IN THIS WORLD THAN PEACE OF MIND.

******

National Handloom day:

நான் இயந்திரவியல் துறை மாணவியாக இருந்த போது பார்க்கும் பொருள் அனைத்திலும் அதன் Top view, Front view, pattern, இந்த போல்ட்டுக்கு இந்த ஸ்பேனர் சரியாக இருக்கும்! என்றெல்லாம் தான் என்  யோசனைகள் இருக்கும்!

அதுபோல எங்கள் வீட்டில் இன்னொரு துறை! Fashion Technology! அம்மா! அப்படியே கொஞ்சம் நேரா நில்லேன்! ஓகே! ஓகே! இது இந்த pattern..! 

இன்று கல்லூரியில் இந்தத் துறையைச் சேர்ந்தவர்கள் எல்லோரும் இணைந்து பலவித துணிகளால் இந்தியா மேப் வடிவத்தை பிரம்மாண்டமாக செய்கிறார்களாம்! அதனால் அதற்கேற்ற Quotes செய்து கொடுத்திருக்கிறாள்! போட்டோ எடுத்தால் பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.

&*&*&*&**&*&*

வேடிக்கை மனிதர்கள்!

நம்பிக்கை மனிதர்கள் என்ற தலைப்பில் நான் எழுதிய பதிவை வாசித்திருப்பீர்கள்! உதாரண மனிதர்களாக வாழும் அவர்களைப் போன்றவர்களைப் பார்த்தால் நமக்குள் நிச்சயம் தன்னம்பிக்கை பிறக்கும் என்று எழுதியிருந்தேன்!

இன்று நாம் பார்க்கப் போவது நம்மிடையே பழகிக் கொண்டிருப்பவர்களில் சற்று வித்தியாசமானவர்கள்!

'உன் முதுகில் இருக்கும் அழுக்கை முதலில் பாரு! அப்புறம் மத்தவங்கள பார்க்கலாம்!' என்று சகஜமாக சொல்வதை கேட்டிருக்கலாம்! 

நேற்றைய பொழுதில் காய்கறி வாங்க வாரச்சந்தைக்கு நான் சென்று கொண்டிருக்கும் போது சந்தித்த ஒரு பெண்மணியிடம்,  'நல்லாருக்கீங்களா! பார்த்து ரொம்ப நாளாச்சு! என்று நான் சொன்னதும் தான் தாமதம், அவரைப் பற்றி நான் எதுவும் கேட்பதற்குள்ளாகவே என்னைப் பற்றிய இற்றை தகவல்களைக் கேட்டுத் தெரிந்து கொண்டார்..🙂

நமக்கு தான் எதையும் ஒளித்து மறைத்தெல்லாம் பேசத் தெரியாதே..🙂 நானும் பகிர்ந்து கொண்டேன்! உடனே எனக்கு அட்வைஸ் செய்ய ஆரம்பித்து விட்டார்..🙂 

முன்பெல்லாம் பணிக்குச் செல்பவர்கள் தான் ஹோம்மேக்கர்ஸ் எனும் பதவி கொண்டவர்களை ' உங்களுக்கு என்னப்பா! நாள் முழுக்க வீட்டிலேயே இருக்கீங்க! ஜாலி தான்! என்று சொல்லி உள்ளிருக்கும் வேதாளத்தை முருங்க மரத்தில் ஏற்ற வைத்துக்  கொண்டிருப்பார்கள்..🙂

ஒருமுறை நவராத்திரி கொலுவுக்கு எங்கள் வீட்டுக்கு தாம்பூலம் வாங்க வந்த பெண்மணி ஒருவர் கூட  சைகையாலேயே தான் ரொம்ப பிசி என்றும் தாம்பூலத்தை சீக்கிரம் தருமாறும் சொன்னார்..🙂

சரி! நேற்றைய கதைக்கு வருவோம்! 'பாப்பா! காலேஜ் சேர்ந்துட்டாளா! அப்ப ஒண்ணு செய்யுங்க! நாள்முழுக்க வீட்டுல சும்மா தானே இருக்கீங்க! நெட்ல தேடி பாப்பாக்கு படிக்க ஏதாவது ஹெல்ப் பண்ணுங்க! நானாவது என் பொண்ண ஸ்கூல்ல கொண்டு விட்டுட்டு வரேன்! நீங்க வீட்டிலேயே தான் இருக்கீங்க! அதனால வாக்கிங்காவது போயிட்டு வாங்க! என்று சொல்லிச் சென்றார் அந்த கரண்டி ஆஃபீசர்..🙂

தன்னைப் போலவே இருக்கும் சகமனிதரின் உணர்வுகளை காயப்படுத்துவதில் இவர்களுக்கு என்ன கிடைக்கப் போகிறது என்று தெரியவில்லை...🙂 அவரவரின் குடும்பச்சூழலும், சந்தர்ப்பங்களும் வேறு! அதுவும் போக நான் ஒன்றும் வெட்டியாக இல்லை! இத்தனை வருடங்களில் தனித்து தானே எல்லாவற்றையும் பார்த்து வருகிறேன்!

சரி! பரவாயில்லை! எல்லாம் நன்மைக்கே! இன்று எனக்கு எழுதுவதற்கு விஷயத்தைத் தந்த அவர்களுக்கு நன்றி தான் நான் சொல்லணும்..🙂

&*&*&*&**&*&*

Grinder:

அன்றாடம் நமக்கு ஏதோ ஒருவிதத்தில் உதவிக் கொண்டிருக்கும் ஒவ்வொரு பொருளுக்கும் கதைகள் பல உண்டு! அவை எந்த சந்தர்ப்பத்தில் நம்மோடு பிணைந்து கொண்டது! எப்போதெல்லாம் ஆபத்பாந்தவனாக உதவியது என்று வரிசைகட்டி நிற்கும்!

மகள் பிறந்த சமயம் திருவரங்கத்திலிருந்து டெல்லிக்கு கிளம்பும் முன் கிரைண்டர் ஒன்றை வாங்கிக் கொண்டால் ரயிலில் போட்டு எடுத்துச் சென்று விடலாமே! குழந்தைக்கு திட உணவுகள் கொடுக்கலாம் என்கிற போது பஞ்சு போன்ற இட்லி செய்து கொடுக்கலாமே என்று நினைத்தேன்! நாங்கள் இருவர் தானே அதனால் அதுவரை மிக்சியில் அரைத்து தான் செய்து கொண்டிருந்தேன்!

பொதுவாக கிரைண்டர் தயாரிப்பு  என்றாலே எங்க ஊர் கோவை தான்! Submersible pumps, கோவில்களில் அடிக்கப்படும் எலெக்ட்ரிக்கல் பெல் என்று பல தயாரிப்புகள் இங்கேயிருந்து தான் உருவாகிறது! இதை எழுதும் போது மிகவும் பெருமிதமாக உணர்கிறேன்! 

கிரைண்டர் என்ற ஒன்றை வாங்குவதென்றால் அதை  கோவையிலிருந்து தான் வாங்க வேண்டும் என்று முன்பே நினைத்திருந்தோம்! அதனால் என்  நெருங்கிய தோழியிடம் சொல்லி அதை தயாரிக்கும் இண்டஸ்ட்ரியிலேயே வாங்கி வரச் சொன்னதும் அவரும் எங்களுக்காக வாங்கி காரில் போட்டு திருவரங்கத்துக்கு கொண்டு வந்தார்.

EMI ல் வாங்கும் பொருளை விட சிறுகச்சிறுக காசு சேர்த்து சேமிப்பிலிருந்து வாங்கிய பொருளுக்கு என்றுமே மதிப்பு கூடுதல் தான்! அப்படி பிரசவத்திற்கு பின் என்னிடம் சேர்ந்திருந்த கையிருப்பை எல்லாம் கொடுத்து இந்த கிரைண்டரை வாங்கிக் கொண்டேன்! இப்படித் தான் அது எங்களோடு கலந்தது!

2005ல் டெல்லிக்கு ரயிலில் பயணித்து மகளோடு கிரைண்டரும் இணைந்து தலைநகரில் கால் தடம் பதித்தது! சில வருடங்களுக்குப் பின் நாங்கள் திருவரங்கத்தில் செட்டிலான பின் எனக்கு உதவியாக இருக்குமென்று ஒருமுறை என்னவர் அதை ஒரு Travel bagல் வைத்து எடுத்து வந்திருந்தார்! மீண்டும் பந்தம் தொடர்ந்தது!

18 வருடங்கள் எங்களோடு ஒன்றாக பயணித்து பல பதார்த்தங்களை உருவாக்க ஒத்துழைப்பு கொடுத்த கிரைண்டர் சென்ற வாரம் முதல் தன் பணியிலிருந்து ஓய்வு பெற்றுக் கொள்ளட்டுமா!! என்று யோசிக்கத் துவங்கி விட்டது! இத்தனை வருடங்களில் இடையில் ஒரே ஒருமுறை ஒயர் மட்டும் மாற்றியிருக்கிறேன்! அவ்வளவே!

பாவம்! எத்தனை வருடங்கள் தான் உழைக்கும்?? இல்லையா! அதனால் வேறு ஒரு புதிய உறுப்பினரை சேர்த்துக் கொள்ளலாம் என்று நினைத்திருக்கிறேன்! உங்கள் பரிந்துரைகள் வரவேற்கப்படுகின்றன!

******

இன்றைய பதிவு குறித்த தங்களது எண்ணங்களை பின்னூட்டத்தில் சொல்லுங்கள். விரைவில் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

ஆதி வெங்கட்