அபோய் லோ:

இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்பு சிபாய் [CHIBAI] என்ற பதிவில் நான் எடுத்துக் கொண்டிருந்த பயிற்சி பற்றியும் அதற்கு வந்திருந்த சக பயிற்சியாளர்களிடம் மிசோ பாஷை கற்றுக்கொள்ள வாய்ப்பு கிடைத்தது பற்றியும் எழுதி இருந்தேன்.

ஒரு வழியாக இரு மாத பயிற்சி கடந்த 9-ஆம் தேதி அன்று முடிவு பெற்றது.  இந்த பயிற்சியின் போது நான் கற்றுக் கொண்ட விஷயங்கள் பல.  முதல் ஒரு மாதத்தில் நான்கு நாட்கள் மத்தியப் பிரதேச சுற்றுலா [”மத்தியப் பிரதேசம் அழைக்கிறது” என்று அந்த பயணம் பற்றித் தான் எழுதிக் கொண்டு இருக்கிறேன்] சென்றது தவிர மீதி எல்லா நாட்களும் படிப்பு, படிப்பு, படிப்பு, படிப்பைத் தவிர வேறில்லை.

தினமும் படிப்பு, பின்னர் நடைமுறை பயிற்சிகள், செயல்முறை பயிற்சிகள், தேர்வுகள் என மூளையைப் பிழிந்து எடுத்து விட்டார்கள்.  அதிலும் ஒரு எழுத்துத் தேர்வு மூன்று மணி நேரம் – நீண்ட நாட்கள் கழித்து தொடர்ந்து மூன்று மணி நேரம் எழுதியதில் கை வலி என்றால் பாருங்களேன்.  அதிலும் எனக்கொரு பாடம் கிடைத்தது.  கையொப்பம் இடுவது தவிர வேறு எதற்கும் பேனாவினை எடுக்காததன் பயன் புரிந்தது.    இனி தினமும் கொஞ்சமாவது எழுத வேண்டும்.

இரண்டாவது மாதத்தில் முதல் மூன்று வாரங்கள் எங்களை களத்தில் நேரடியாக இறக்கி, முதல் மாதத்தில் கற்றுக் கொண்டதை செயல் படுத்தச் சொன்னார்கள்.  நாங்களும் நல்ல முயற்சி எடுத்து ஒரு அரசு நிறுவனத்தின் செயற்பாடுகளை கண்காணித்து அதன் நிறை குறைகளை பார்வை செய்து, குறைகளைக் களைவதற்கான வழிமுறைகளை கண்டறிந்து அதை ஒரு அறிக்கையாக தயார் செய்து நான்காவது வாரம் சமர்ப்பித்தோம்.

என்னைத் தவிர 10 பயிற்சியாளர்கள்.  அதன் மூலம் புதிய நட்புகள் கிடைத்தன.  இரண்டு மாதம் ஒன்றாக இருந்ததில் நல்லதோர் நட்பு வட்டம் உருவாகி தொடர்ந்து நட்புடன் இருப்போம் என்ற எண்ணத்துடனும், பிரிவதற்கு மனமில்லாமலும்  கடந்த வெள்ளியன்று எல்லோரும் பிரிந்தோம்.  மிசோ மாநில நண்பர்களிடம் இருந்து நிறைய வார்த்தைகள் கற்றுக் கொண்டோம்.

நான் கற்றுக் கொண்டால் மட்டும் போதுமா?  உங்களுக்கும் சில மிசோ வார்த்தைகள், வாக்கியங்கள் இங்கே. இ தம் ஏம் – என்றால் How do you do?; என்ஙே – What?; கொன்ஙே - Where?; என்ஙேதின்ஙே – Why?; கலோமேலுத்துக்  - Thank You Very Much; மு – Sleep/Eagle; மங் டா – Good Night; சோ [cho] – food;  என்ஙாய் துவா – Concentrate.

அப்பாடி இது போதும் என்றாகி விட்டதா?  இது போல இன்னும் சில வார்த்தைகளைக் கற்றுக் கொண்டோம். எந்த ஒரு விஷயத்திற்காவது முக்கியத்துவம் தரவேண்டுமெனில் அதற்கான வார்த்தையை சற்றே நீட்டிச் சொல்லுகிறார்கள்.  பேசும்போது பல இடங்களில் இப்படி நீட்டி முழக்கி பேசுவது ஏதோ பாடுவது போல உள்ளது.  நாங்கள் எல்லோரும் அப்படியே பேசிப் பார்த்ததில் அவர்களுக்கு ஒரே சந்தோஷம்.

எல்லாம் சரி, பரிட்சை எல்லாம் எழுதினேயே மதிப்பெண்கள் எல்லாம் எப்படின்னு எங்கிருந்தோ ஒரு பட்சி கேட்பது புரியுது.  மொத்த பயிற்சிக்கும்  விதவிதமாக மதிப்பெண்கள்.  எல்லாவற்றிலும் கூட்டிக் கழித்து மதிப்பெண்கள் கொடுத்து கடைசி நாள் அன்று முடிவும் அறிவித்து விட்டார்கள்.  பயிற்சி எடுத்த பதினோறு பேரும் தேறிவிட்டோம்.  அது சரி உன்னோட விஷயத்தைச் சொல்லுன்னு கேட்பவர்களுக்கு – நான் மூன்றாமிடம் [பதினொன்றில்]. 

பயிற்சி முடிந்து நடந்த ஒரு சிறிய விழாவில் எல்லோருக்கும் சான்றிதழ்கள் கொடுத்து விட்டார்கள்.  சில நாட்கள் கழித்து நடத்தும் ஒரு விழாவில் மூன்றாம் இடம் பெற்றதற்கு வெங்கலப் பதக்கம் கிடைக்குமாம். பின்னால் இருந்து நம்ம வீட்டு அம்மணியின் குரல் – “படிக்கப் போனத விட்டுட்டு, மிசோ கத்துக்கறதுக்கு செலவிட்ட நேரத்துல ஒழுங்கா படிச்சிருந்தா முதலிடமே வாங்கி இருக்கலாம்!”

அது எல்லாம் சரி தலைப்புல ஏதோ “அபோய் லோ” அப்படின்னு எழுதி இருக்கே அது என்னன்னு தெரிஞ்சுக்கணுமா?   மேலே கேட்ட  அம்மணியின் குரலுக்கு என் பதில்: “அபோய் லோ” – அதற்கு அர்த்தம் '"பரவாயில்லை". ஏனெனில் மூன்றாவது இடமாவது கிடைத்ததே.

மீண்டும் சந்திப்போம்....

நட்புடன்


வெங்கட்
புதுதில்லி