அத்குவாரி என்றொரு குகை

மாதா வைஷ்ணோ தேவி பயணம் – பகுதி 7

முந்தைய பகுதிகள்: பகுதி-1 2 3 4 5 6

இந்த வார பதிவிற்குள் செல்வதற்கு முன் சென்ற வாரத்தில் சொன்ன கதையின் தொடர்ச்சியைப் பார்க்கலாம்! முன்பே சொல்வதற்கு ஒரு காரணமும் உண்டு!

 படம்: இணையத்திலிருந்து

[b]பண்[d]டாரா நடந்த இடத்திலிருந்து வேகமாக வெளியேறிய வைஷ்ணவ தேவி திரிகூடமலையை நோக்கி பயணித்துக் கொண்டிருந்தார். சிறிது தூரத்தைக் கடந்து சென்ற பின் ஒரு மலைமுகட்டில் நின்று திரும்பிப் பார்த்தால் அப்போதும் பைரோன் நாத் அவரை தொடர்ந்து கொண்டிருந்தார். அப்படி நின்று பார்த்த இடம் தான் “[ch]சரண் பாதுகா” என்று இப்போது அழைக்கப்படுகிறது.  பாண் கங்காவிலிருந்து ஒன்றரை கிலோமீட்டர் தொலைவில், 3380 அடி உயரத்தில் இருக்கும் இந்த சரண் பாதுகாவில் தேவியின் காலடிகள் இருப்பதாகச் சொல்லப்படுகிறது. இந்த இடத்தில் அந்த பாறையைத் தொட்டு வணங்குவது தேவியின் பாதகமலங்களைத் தொட்டு வணங்குவது போல என்பதால் இங்கே வணங்கிச் செல்கிறார்கள் பக்தர்கள். 

தன்னைத் தொடர்ந்து பைரோன் நாத் வந்து கொண்டிருந்ததால், மிக விரைவாக நகர்ந்து சென்றுவிட கண்ணிற்கு தெரியாது மாயமாக மறைந்து போனது போல ஆனது.  அப்படி விரைந்து சென்று அவர் ஒளிந்து கொண்ட இடம் ஒரு சிறிய குகை – அந்த இடத்திற்குப் பெயர் தான் அத்குவாரி! அந்த அத்குவாரி பற்றி இந்தப் பதிவில் பார்க்கலாம் – கதையை அடுத்த பகுதியில் பார்க்கலாம்!

 படம்: இணையத்திலிருந்து

கட்ராவிலிருந்து நாம் தொடங்கிய நடைப்பயணத்தில் பாதி தொலைவு வந்து விட்டோம்.  இந்த இடம் சுமார் 4800 அடி உயரம்.  இடத்திற்குப் பெயர் என்ன தெரியுமா? அத்குவாரி – வைஷ்ணவ தேவி தரிசன வழியில் மிக முக்கியமான இடமாகக் கருதப்படுவது இந்த இடம்.  இந்த இடம் நெருங்க நெருங்க, பக்தர்களுக்கான அறிவுரைகளைச் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் ஒலியை நீங்கள் அதிகமாகக் கேட்கமுடியும்.  

அத்குவாரி எனும் சொல் “ஆதி குமாரி” எனும் சொல்லிலிருந்து வந்ததாக நம்பப்படுகிறது. பைரோன் நாத்திடமிருந்து தப்பிக்க ஓடிவந்த வைஷ்ணவ தேவி கர்ப்பப்பை போன்ற வடிவிலிருந்த சிறிய குகையினுள் அடைக்கலம் புகுந்தாள். அங்கே எந்த வித தொந்தரவும் இன்றி தனது தவத்தினைத் தொடங்கலாம் என்று முடிவு செய்து தனது தவத்தினைத் தொடங்கினாள்.  அப்படி அங்கே தவமிருந்தது சுமார் ஒன்பது மாத காலம் – அதாவது குழந்தை தனது தாயின் வயிற்றினுள் இருக்கும் காலம். இப்படி தவமிருந்த அந்த குகைக்குள் சென்று தேவி தவமிருந்த இடத்தில் பிரார்த்தனை செய்தால் தமது பாபங்கள் அனைத்தும் தீரும் என்பதில் அனைவருக்கும் நம்பிக்கை. இவ்விடத்தினை [g]கர்[b]ப்ஜூன் என்றும் அழைப்பதுண்டு.

 படம்: இணையத்திலிருந்து

இந்த குகைக்குள் பயணித்து வெளியே வருவது நிச்சயம் அவள் அருள் இருந்தால் மட்டுமே சாத்தியம்.  உள்ளே செல்லும் வழி நன்கு அகலமாக இருந்தாலும், உள்ளேப் போகப் போக குறுகிய பாதையாக மாறி, தவழ்ந்து தான் வெளியே வரவேண்டியிருக்கும்.  குழந்தை கர்பத்திலிருந்து வெளியே வருவதைப் போல, அந்த குகைக்குள் இருந்து வெளியே வரவேண்டியிருக்கும். அன்னையின் கருணையை நினைத்தபடியும், நமக்குப் பின்னால் தரிசனத்திற்காகக் காத்திருக்கும் மக்களின் உந்துதலினாலும் அந்த குறுகிய வழியாக நீங்கள் வெளியே வந்து விடுவீர்கள்.  உள்ளே இருக்கும்போது சற்றே கடினமாகத் தோன்றியிருந்தாலும், வெளியே வந்தபின் “அப்படி ஒன்றும் கடினமாக இல்லை” என்று தான் தோன்றும்!

நான் இந்த வைஷ்ணவதேவிக்கு மூன்றாம் முறையாகப் பயணம் செய்யும் இப்பயணத்தில் அத்குவாரியில் தேவியைத் தரிசனம் செய்யாது நேராக மலைக்கு, அன்னையின் இருப்பிடத்திற்குச் சென்று விட்டேன்.  காரணம் இந்த இடத்தில் எப்போதும் அதீதமான அளவில் பக்தர்களின் எண்ணிக்கை இருப்பதால் தான் – குறுகிய வழி என்பதால் இங்கே தரிசனம் செய்ய ஆகும் நேரமும் அதிகம். காத்திருந்து தரிசனம் செய்யும் பொறுமை எனக்கோ நண்பருக்கோ இல்லாத காரணத்தினால் நாங்கள் எங்கள் நடைப்பயணத்தினை மேலும் தொடர்ந்தோம்.

கட்ராவிலிருந்து நடக்க முடியாதவர்கள் போனி [அ] டோலி மூலம் வருவார்கள் என்று சொன்னேன் அல்லவா? அவர்களும் இந்த பாதி வரை வந்து பின்னர் மேலும் பயணிக்க மீண்டும் வேறு போனிவாலாக்களையோ அல்லது டோலி வாலாக்களையோ நியமிக்க வேண்டியிருக்கும்.  சிலர் கீழிருந்து மேல் வரை அதாவது கட்ராவிலிருந்து [b]பவன் வரை பேசிக்கொள்வார்கள். 

ஆறு கிலோ மீட்டர் தொலைவு நடந்து வந்து விட்டோம். பயணக்களைப்பு உங்களுக்கு இந்தப் பயணக்கட்டுரை படிக்கும்போது இருந்திருக்காது என்று நம்புகிறேன்!    

அடுத்த வாரம் வேறு சில அனுபவங்களையும் தகவல்களையும் பார்க்கலாம்... 

ஜெய் மாதா [dh]தி!

தொடர்ந்து பயணிப்போம்!

நட்புடன்

வெங்கட்.

புது தில்லி.