சங்கத்தில் நீங்களும் இருக்கீங்களா?

பல சமயங்களில் போதும் என்கிற மனம் இல்லாது எதையோ தேடி ஓடிக்கொண்டே இருக்கிறோம். பணம், புகழ், வீடு, வசதி, என எதையோ தேடி ஓடிக்கொண்டே இருக்கிறோம். எத்தனை கிடைத்தாலும், இன்னும் கொஞ்சம், இன்னும் கொஞ்சம் என தொடர்ந்து நிம்மதியில்லாத ஒரு தேடல்.  ஓட்டம் முடிவதே இல்லை – நம் மூச்சு நிற்கும் வரை.

எல்லோராலும் பட்டினத்தார் போல இருந்து விட முடிவதில்லையே.... அவருக்கென்ன சுலபமாய்ச் சொல்லி விட்டார்.  அப்படி என்ன சொல்லி விட்டார்னு தானே கேட்கறீங்க! கேளுங்க!

உடை கோவணம், உண்டு உறங்கப் புறந்திண்ணை, உண்டு உணவிங்கு
அடை காய் இலை உண்டு, அருந்தத் தண்ணீர் உண்டு, அருந்துணைக்கே விடை ஏறும் ஈசர் திருநாமம் உண்டு, இந்த மேதினியில் வடகோடு உயர்ந்தென்ன, தென்கோடு சாய்ந்தென்ன வான்பிறைக்கே.

அதாவது, “இந்த பூவுலகில் வாழ்வதற்கு வழியா இல்லை? உடுக்க கெளபீனம், படுத்து உறங்குவதற்கு வீட்டின் வாயிற்புறத் திண்ணை, பசிக்கிறதா கவலை இல்லை உண்பதற்கு இலைகள், காய்கள் இவைகள் உண்டு, தாகமெடுத்தால் அருந்துதற்குத் தண்ணீர் உண்டு, உற்ற துணையாக ரிஷப வாகனம் மீது அமர்ந்திருந்து அருள் பாலிக்கும் சிவபெருமானின் ஐந்தெழுத்துத் திருமந்திரமுண்டு, ஆதலினாலே இவ்வுலகில் எனக்கு என்ன கவலை. அமாவாசைக்குப் பின் வரும் மூன்றாம் பிறைச் சந்திரனுடைய வடகோடு உயர்ந்தால் என்ன, தென்கோடு தாழ்ந்தால்தான் எனக்கென்ன கவலை. (மூன்றாம் பிறையின் வடகோடு உயர்ந்து, தென்கோடு தாழ்ந்திருந்தால் மழைக்கு அறிகுறி. இப்படி உடுக்க, இருக்க, உண்ண, அருந்த, எண்ண எல்லாம் இலவசமாய்க் கிடைக்கும்போது சந்திரன் காட்டும் குறிகளின்படி மழை பெய்தால் என்ன, பெய்யாவிட்டால்தான் என்ன, நன்மைகள் விளைந்தாலென்ன, தீமைகள் விளைந்தால் என்ன). [பாடலும் பொருளும் வல்லமை தளத்திலிருந்து]

என்னடா, திடீர்னு, இப்படி ஒரு பதிவு என சந்தேகம் வந்துடுச்சா உங்களுக்கு. சமீபத்தில் மின்னஞ்சலில் ஒரு நண்பர் ஆங்கிலத்தில் ஒரு செய்தியை பகிர்ந்து இருந்தார். அது படித்த பிறகு தோன்றிய விஷயம் தான் இப்பகிர்வு.

அப்படி என்னய்யா அனுப்பினார் நண்பர்?

ஒரு நாட்டோட ராஜா - வசதியான வாழ்க்கை, ஆடம்பரமான மாளிகை, கையைத் தட்டினால், வேலை செய்ய ஓடோடி வந்து நிற்கும் வேலைக்காரர்கள் – என இத்தனை இருந்தும், ஏனோ வாழ்வில் மகிழ்ச்சியோ, திருப்தியோ இல்லை. அப்படி இருக்கும் போது, அவரிடம் வேலை பார்க்கும் ஒரு வேலைக்காரன், மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடன், பாட்டுகளை பாடியபடியே வேலை செய்வதைப் பார்த்தாராம். எப்படி இவனுக்கு மட்டும்  இவ்வளவு மகிழ்ச்சி எப்படி என சந்தேகம் வர, அவனையே கேட்டாராம்.

அதற்கு அவன், அரசே ”நான் சாதாரண வேலைக்காரன் தான். எனக்கும் என் குடும்பத்தினருக்கும் பெரிதாய் தேவைகள் ஒன்றுமில்லை. உறங்க ஒரு இடமும், உண்ண உணவும் இருக்கிறது. அதனால் நான் மகிழ்ச்சியாய் இருக்கிறேன்” என்று சொல்ல, அரசனுக்கு அந்த பதிலில் திருப்தி ஏற்படவில்லை.  அது எப்படி அவன் இவ்வளவு சந்தோஷமாக இருக்கிறான் என்று யோசனையில் ஆழ்ந்தார்.

 இப்பதிவிற்கான ஓவியம் - வரைந்தது என் மகள் ரோஷ்ணி.  இணையத்தில் இருந்த ஒரு படம் பார்த்து வரைந்தது.....

அவரது மந்திரியை அழைத்து விஷயத்தினைச் சொல்ல, அவர் சொன்னாராம், “அடடே இந்த வேலைக்காரன் இன்னும் 99-சங்கத்தில் சேரவில்லை போலும்” என்றாராம்.

அது என்ன 99-சங்கம் என நீங்களும் அரசனைப் போலவே கேள்விக்குறியோடு பார்ப்பது தெரிகிறது! மேலே படியுங்கள்.

அந்த வேலைக்காரனின் வீட்டு வாசலில் ஒரு பொன்முடிப்பை வைக்கச் சொல்லி உத்தரவு போட்டார் மந்திரி.  அந்த பொன்முடிப்பில் மொத்தமாக இருந்தது 99 தங்கக் காசுகள் மட்டுமே. வீட்டு வாசலில் இருந்த பொன்முடிப்பில் தங்கக்காசுகளை பார்த்ததும் வேலைக்காரனுக்கு மனதிலே ஆனந்தம். ஆனால் எத்தனை முறை எண்ணினாலும், அதில் 99 தங்கக் காசுகள் மட்டுமே இருக்க, அட இதில் மேலும் ஒரு தங்கக்காசு இருந்தால் நம்மிடம் 100 தங்கக் காசுகள் இருக்குமே....  எப்பாடு பட்டாவது ஒரு தங்கக் காசு வாங்க வேண்டும் என முடிவு செய்தான்.

அன்றிலிருந்து இன்னும் அதிகமாய் உழைக்க ஆரம்பித்தான். வீட்டாரிடம் அதிகமாக செலவு செய்யக்கூடாது என சண்டை போட ஆரம்பித்தான். பாடல், மகிழ்ச்சி என அனைத்தும் போனது. முகத்தில் எப்போதும் ஒரு வித கோபம்.  அவன் சுத்தமாக மாறிப் போனான். அப்படி மாறிப் போன அவனைப் பார்த்த ராஜா, தனது மந்திரியிடம் ஏன் இப்படி எனக் கேட்க, மந்திரி சொன்னது நம்மில் பலருக்கும் பொருந்தும். “ஆஹா, அவனும் 99-சங்கத்தில் உறுப்பினர் ஆகிவிட்டான்!”

நாம் அனைவருமே இந்த 99-சங்கத்தில் உறுப்பினர்களாக ஆகிவிட்டோம். மேலும் மேலும் தேவைகளை அதிகரித்துக் கொண்டோம். அதற்காக மேலும் மேலும் உழைக்க ஆரம்பித்து மகிழ்ச்சியை தொலைத்து விட்டோம்.  ஆனாலும் எத்தனை கிடைத்தாலும், நம் மனதில் இப்படி சொல்லிக் கொள்கிறோம் – இன்னும் இது மட்டும் கிடைத்து விட்டால் போதும், அதற்குப் பிறகு எதற்கும் ஆசைப்பட மாட்டேன்!”.  ஆனால் மேலும் மேலும் ஆசைகள் வளர்ந்து கொண்டே தான் இருக்கிறதே தவிர போதும் என்ற மனமே நமக்கு வருவதில்லை!

99-சங்கத்தில் சேர எந்த வித கட்டணமும் இல்லை. ஆனால் அதில் இருக்க வாழ்நாள் முழுவதும், ஏதோ விதத்தில் கட்டணம் செலுத்திக் கொண்டே இருக்கிறோம்.

இந்த 99-சங்கத்தில் நீங்களும் ஒரு உறுப்பினரா? சொல்லுங்களேன்!

மீண்டும் சந்திப்போம்....

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.