Post 2400: தொடரும் எண்ணமும் எழுத்தும்!

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

நேற்று வெளியிட்ட சுந்தரி கண்ணால் ஒரு சேதி… பதிவினை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

நீங்கள் யாருக்காக எல்லாவற்றையும்  இழக்கிறாயோ…  நீங்கள் யாருக்காக எல்லாவற்றையும் செய்கிறாயோ…. அவர்கள் தங்களது வாழ்க்கையில் ஒரு கட்டத்திற்கு மேலே உங்களை ஒரு ஆளாகக் கூட மதிப்பதில்லை என்பதே நிதர்சனம்!

பல சமயங்களில் இந்த உண்மையை உணர்ந்திருக்கிறேன் - நீங்களும் அப்படி உணர்ந்திருக்கலாம்!

******

சின்னச் சின்ன விஷயங்கள் தான் என்றாலும் போகிற போக்கில் நம் மனதை அலைக்கழித்து விட்டுப் போகும் நிகழ்வுகள் நடந்த வண்ணமே இருக்கின்றன.  நேற்று எழுதிய பதிவு கூட அப்படியான  ஒரு நிகழ்வினை வைத்து எழுதப்பட்ட பதிவே! பதிவின் வழி சொன்ன விஷயம் நடந்த விஷயம் தான் - சின்னச் சின்ன விஷயங்களைச் சேர்த்து பதிவாக எழுதி இருக்கிறேன். இப்படியான கதை மாந்தர்களின் கதைகளை எழுதுவது இன்னும் தொடரும் என்றே எனக்கும் தோன்றுகிறது.  தொடர்ந்து கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் விஷயங்களை பதிவில் எழுதுவதும் ஒரு வித நிறைவைத் தருகிறது.  பதிவுலகிற்கு வந்த புதிதில் இப்படியெல்லாம் தினம் தினம் பதிவு எழுதுவேன் என்று நினைத்துக் கூட பார்த்ததில்லை.  திரும்பிப் பார்த்தால் எனக்கே அதிசயமாக இருக்கிறது - திரும்பிப்  பார்க்க வைக்கும் விதமாக இன்றைய பதிவு - எனது பக்கத்தில் 2400-ஆவது பதிவு!  

எனது பக்கத்தில் என் பதிவுகள் மட்டுமல்லாது, இல்லத்தரசியின் பதிவுகளும், நண்பர் பத்மநாபன் மற்றும் சிலரது பதிவுகளும் வெளியிட்டு வந்தாலும் பெரும்பாலும் - 90 சதவிகிதத்திற்கும் மேலாக எனது பதிவுகளே இருக்கின்றன. மீள் பதிவு என்பது மொத்தமாகவே பத்துக்குள் அடங்கி விடும்!  எழுத வேண்டும் என்ற எண்ணம் இன்னும் குறையவே இல்லை என்பதில் எனக்கே மகிழ்ச்சியாகவும் அதே சமயம் ஆச்சர்யமாகவும் இருக்கிறது.  வலைப்பூவில் தற்போது எழுதுபவர்கள் குறைவு என்றே சொல்லலாம்.  முன்பு இங்கே எழுதிக் கொண்டிருந்தவர்கள் பலரும் முகநூல் பக்கம் சாய்ந்து விட்டார்கள்.  சின்னச் சின்னதாய் உதிக்கும் எண்ணங்களை ட்விட்டர் பக்கங்களில் பதிவிட ஆரம்பித்து விட்டார்கள்.  வலைப்பூவில் நீண்ட பதிவுகளை எழுதுவது பலருக்கும் பிடிக்கவில்லை போலும்! 

தவிர வலைப்பூக்களை படிப்பவர்களும், படித்த பின் கருத்துகளை பகிர்ந்து கொள்பவர்களும் குறைந்து கொண்டே இருக்கிறார்கள்.  முன்பெல்லாம் சினிமா, அரசியல் இல்லாத பதிவுகளுக்குக் கூட வாசகர்கள் எண்ணிக்கையும், கருத்துகளின் எண்ணிக்கையும் அதிகமாக இருந்ததுண்டு.  இப்போது அப்படி இல்லை! குறைந்து கொண்டே வருகிறது.  என்னதான் மாய்ந்து மாய்ந்து எழுதினாலும் சிலரது பக்கங்களில் நான்கு ஐந்து கருத்துகளைக் கூட பார்க்க முடிவதில்லை.  சினிமா/அரசியல் பற்றிய பதிவுகளுக்கும், செய்திகளுக்கும் இருக்கும் வரவேற்பு சிறுகதைகள், கவிதைகள், பயணக் கட்டுரைகள் போன்றவற்றிற்கு இருப்பதில்லை என்பது கண்கூடு.  ஆனாலும் எழுதுபவர்கள் எழுதிக் கொண்டே தான் இருக்கிறார்கள் - என்னையும் சேர்த்து!  நமக்குப் பிடித்தவரை எழுதுவோம் என்ற எண்ணம் மட்டுமே காரணம்.  

பொதுவாகவே யார் எனது பதிவுகளுக்கு வருகிறார்கள், வருவதில்லை, வரவைப் பதிவு செய்கிறார்களா என்பதை நான் பார்ப்பதில்லை.  முடிந்த அளவு நான் தொடரும் அனைத்து  பதிவர்களின் பதிவுகளையும் படித்து விடுவதோடு எனது வருகையையும் அறிவிக்கும் விதமாக ஓரிரு வரிகளாவது எழுதாமல் இருப்பதில்லை.  நான் படிக்கும் பல வலைப்பூக்களில் எழுதுபவர்கள் எனது பக்கம் வருவதே இல்லை என்பதையும் உணர்ந்திருந்தாலும் நான் படிப்பதை நிறுத்துவதில்லை.  அவர்கள் ஏன் வருவதில்லை என்று கேட்பதும் இல்லை! அவரவருக்கு அவரவர் வேலை முக்கியம்! சூழலும் அப்படி.  பதிவுலகில் இருக்கும் அரசியலும் அப்படி.  நிறைய பேருக்கு தான் எழுதுவது மட்டுமே எழுத்து என்ற எண்ணமும் இருப்பதையும் பார்க்கிறேன்.  எப்போதும் போலவே நான் எனது பாதையில் சென்று கொண்டிருக்கிறேன்.  பாதைகளில் முட்களையும், தடைகளையும் நினைத்து, பயணிக்காமலேயே இருப்பதில்  எனக்கு உடன்பாடு இல்லை! 

இத்தனை வருடங்களில் எழுதிய பதிவுகளிலிருந்து சிலவற்றை தொகுத்து மின்னூல்களாகவும் வெளியிடுவதில், அவற்றைப் படித்து நண்பர்கள் தரும் கருத்துகளைத் தெரிந்து கொள்வதில் சமீப மாதங்களாக ஆர்வம் வந்திருக்கிறது. இதுவரை வெளியிட்ட புத்தகங்களுக்குக் கிடைத்த வரவேற்பும் மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது. சமீப நாட்களில் முகநூலில் இருக்கும் வாசிப்புக் குழுக்கள் காரணமாக எனது நூல்களை படிப்பவர்களின் எண்ணிக்கையும் அதிகரித்து இருக்கிறது என்பதை இந்த நாளில் சொல்லிக் கொள்வதில் மகிழ்ச்சி.  கிண்டில் வழி புத்தகங்கள் வெளியிடுவது கடந்த மூன்று நான்கு மாதங்களாக நின்றிருக்கிறது - வேலைப்பளு ஒரு காரணம் என்றாலும் விடுமுறை நாட்களிலாவது இந்த வேலையைச் செய்திருக்கலாம்.  வரும் வாரங்களில் தொகுத்து நூல் வெளியிட வேண்டும் என்று நினைத்திருக்கிறேன் - நினைத்தது நடக்கிறதா என்பதை பொறுத்திருந்து பார்க்க வேண்டும்! 

இது காறும் எனது பதிவுகளைப் படித்து, எனக்கு தொடர் ஆதரவினை அளித்து வந்த அனைத்து நட்புகளுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த வலைப்பூ வழி தொடர்ந்து சந்திப்போம் நட்புகளே! 

நாளை வேறொரு பதிவு வழி உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லியிலிருந்து…