கதம்பம் – ஊரடங்கு – ஆலு டிக்கி – நேந்திரங்காய் உப்பேரி

நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் ஆரம்பிக்கலாம்.

ஒரு மனிதனின் அழகானது, அவனது நிறமோ, பணமோ அல்ல; அவனது அன்பான குணமும், சாந்தமான மனதும் தான் அழகு – அப்துல் கலாம்.

ஊரடங்கு – 1: 7 ஏப்ரல் 2020:

இந்த ஊரடங்கில் சுறுசுறுப்பு குறைந்து விடுமோ என்று நினைக்கிறேன். நிதானமாக எழுந்து வழக்கமான வேலைகளுடன் கூடுதலாக ஏதேனும் ஒரு சுத்தப்படுத்தும் வேலை, சமையல், சாப்பாடு, டீவி என்று பொழுதுகள் கழிகிறது. எதற்காகவும் வெளியே செல்லவில்லை.

அத்திமலைத்தேவன் நான் மூன்றாம் பாகமும், மகள் நான்காம் பாகமும் வாசித்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.  மகள் தன் செல்ஃபோனும், ஹெட்செட்டும் வைப்பதற்கென்று ஒரு ஹோல்டரும் செய்திருக்கிறாள்.

ஒருநாள் மாலை நேர குட்டிப்பசிக்கு 'ஆலு டிக்கி' செய்தேன். எண்ணெய் குறைவாக தோசைக்கல்லில். நன்றாகவே இருந்தது.

புடவை ஓரமடிக்க, உடைகளை ஆல்ட்டர் செய்ய, பழைய நைட்டிகளை தலையணை உறைகளாக மாற்றவென்று சில வேலைகளை ஒதுக்கி வைத்திருக்கிறேன்.

இஸ்திரி செய்ய பையில் போட்டுவைத்த துணிகள் நிறைய இருக்கு. இப்போது இருக்கும் சூழலில் வெளியே கொடுக்க முடியாது என்பதால் நானே செய்யலாம் என்று எடுத்து வைத்திருக்கிறேன்.

இப்படி செய்ய வேண்டிய வேலைகளை நாமே அன்றாடம் பிரித்துக் கொள்ள வேண்டியது தான்.

இதுவும் கடந்து போகும்!

‌ஊரடங்கு-2 – 8 ஏப்ரல் 2020:

சமையலுக்காக 100 கிராம் மஞ்சள்தூள் தான் கேட்டேன்!!

கடையில் ஸ்டாக் இல்லையாம்!!

எல்லோரும் முன்னாடியே கிலோ கிலோவா வாங்கி சுவரெல்லாம் பெயிண்ட் பண்ணியிருப்பாங்களோ :)

இங்கே எங்கள் தளத்தில் ஒருவர் தன் வீட்டு வாசலிலிருந்து படி இறங்கும் வரை தரை முழுதும் மஞ்சள் கரைசலால் தெளித்து இருக்கிறார்கள்.

நீங்களும் இது போல் ஏதாவது முன்னெச்சரிக்கை செய்துள்ளீர்கள் என்றால் சொல்லுங்களேன்? தெரிந்து கொள்கிறேன்.

ஊரடங்கு-3:  நேந்திரங்காய் உப்பேரி - 8 ஏப்ரல் 2020

நேந்திரங்கா உப்பேரி!!

நேற்றுத் தோழி ஒருவர் நான்கு நேந்திரங்காய்கள் தந்திருந்தார். தண்ணீரில் போட்டு வைத்திருந்தேன். அதை இன்று சிப்ஸாக செய்தாச்சு. உப்புத்தண்ணீர் தெளித்து தான். இரண்டு நாட்களுக்காவது மாலை நேர நொறுக்குத் தீனியாக உதவும். தேங்காய் எண்ணெயில் போட்டிருந்தால் மணமாக இருந்திருக்கும். கைவசம் இல்லை.

கோவையில் இருந்தவரை அப்பா அலுவலகத்துக்கு அருகே "அஞ்சு முக்கு" என்று ஒரு இடமுண்டு. இங்கே சுடச்சுட நேந்திரங்கா உப்பேரி எந்நேரமும் தயாராகிக் கொண்டேயிருக்கும். நிறைய வாங்கி சாப்ட்டாச்சு. அந்த சுவை இதில் இருக்காது. ஏனென்றால் அது அப்பா வாங்கித் தந்தது ஆச்சே.

பின்னோக்கிப் பார்க்கலாம் வாங்க – 16 ஏப்ரல் 2012:

கோவை2தில்லி வலைப்பூவில் எழுதிக் கொண்டிருந்த போது, 2012-ஆம் வருடம் இதே நாளில் எழுதிய ஒரு பதிவு – வாசிப்பனுபவமாக இருந்திருக்கிறது. ஒரு வண்ணத்துப் பூச்சியின் கோபம் என்ற தலைப்பிலான சிறுகதைகள் தொகுப்பினை வாசித்து அது பற்றி எழுதி இருக்கிறேன். இரா. பசுமைக்குமார் என்பவர் எழுதிய சிறுகதைகளைத் தொகுத்து சாந்தா பதிப்பகத்தின் வெளியீடாக வந்த புத்தகம் அது.  அந்தப் பதிவினை இதுவரை படிக்காதவர்கள் வசதிக்காக, அப்பதிவின் சுட்டி கீழே!

ஒரு வண்ணத்துப் பூச்சியின் கோபம்

ஊரடங்கு-4: – 9 ஏப்ரல் 2020

இன்னிக்கு வெளியில் போக வேண்டிய சூழல். அத்தியாவசியப் பொருட்கள் சிலவற்றை வாங்க வேண்டியதாக இருந்தது. பக்கத்தில் இருக்கும் கடைக்குச் சென்று வந்தேன். பிஸ்கெட் செக்‌ஷனே காலியாக இருந்தது. handwash ம்ம்ம்ஹூம்ம்ம். பருப்புப் பொடி, கறிவேப்பிலைப் பொடி, சோம்புப் பொடி கூட இருக்கு. மஞ்சப்பொடி மட்டும் இல்ல :)

அருகில் இருந்த ஆவின் கடையில் பிஸ்கெட்ஸ் இருந்தது. வாங்கிக் கொண்டேன். பால், வெண்ணெய், நெய், ஐஸ்கிரீம் கூட இருக்குங்க என்று கடைக்காரர் சொன்னார். ஐஸ்க்ரீம் என்ற வார்த்தையைக் கேட்டதும் விழுந்துட்டேன் :) வாங்காமல் வர முடியுமா :)

கடையில் இருந்து திரும்பும் போதே வாசலில் காய்க்காரர் வந்திருந்தார். அவரிடம் கொஞ்சம் வாங்கினேன். வீட்டுக்கு வந்ததும் முதலில் கை, கால்களை சுத்தம் செய்து கொண்டு, அப்படியே குளியலையும்  போட்டு கையோடு துணியையும், ஷாப்பிங் செய்த பையையும்  துவைத்து விட்டு வந்தேன். பால்கனியில் துணியை உலர்த்தத் துவங்கியதும் வாசலில் ”ஆரஞ்சு, சாத்துக்குடி, திராட்சைச்ச்ச்ச்ச” என்று கூவலைக் கேட்டேன். ஓடிச்சென்று வாங்கி வந்து அதையும் காய்கறிகளையும் மஞ்சள், உப்பு கலந்த நீரில் போட்டு அலசி துணியில் காயவைத்து... வாங்கி வந்த மளிகைப் பொருட்கள் முதல் கதவு கைப்பிடி, பூட்டு சாவி, செல்ஃபோன் என்று எல்லாவற்றையும் டெட்டாலில் நனைத்த ஸ்பான்ஞால் துடைத்து, அப்படியே வீட்டையும் லைசால் கொண்டு துடைத்து… வேலைகள் ஓய்வதில்லை.

அப்பாடாடாடா....

யாருப்பா அது பொழுது போகல. போர் அடிக்கிறது. வெளியில போகாம இருக்க முடியலன்னு சொல்றது :) வீட்டிலயே இருங்க. அரசுக்கு ஒத்துழைப்பு குடுங்க. நமக்காக பாடுபடும் காவல் துறை, மருத்துவத் துறை, துப்புரவு பணியாளர்கள், அரசு ஊழியர்களை நினைத்துப் பாருங்களேன்.

ஊரடங்கு – 5: – 10 ஏப்ரல் 2020

கொரோனா பீதியால் வெயிலின் தாக்கத்தைப் பற்றி யாரும் இங்கு சொல்வதில்லை என்று நினைக்கிறேன். இங்கு மிகுந்த புழுக்கமாகத் தான் இருந்தது. வியர்வையால் தொடர்ந்து வேலை செய்ய முடியாமல் சோர்வைத் தந்தது. ஆனால் நேற்று முன்தினம் சிறு தூறலும்,நேற்று மழையும் பெய்ததால் திருவரங்கம் குளிர்ந்தது.

முன்னெச்சரிக்கையாக மின்தடை செய்யப்பட்டதால், பொழுது போகாமல்  மகள் போரடிக்கிறது அம்மா என்றாள். இதுபோன்ற நாட்களில்  நாங்கள் விளையாடிய கண்ணாமூச்சி, குண்டு கத்திரிக்காய், களிமண்ணால் சொப்பு சாமான் செய்து அதில் விளையாடியது பற்றியெல்லாம் சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன்.

நான் அப்போது 25 பைசா வாடகைக்கு எடுத்து வாசித்த அம்புலிமாமா, இரும்புக் கை மாயாவி காமிக்ஸ், வாசலில் வாரம் ஒருமுறை வரும் 'ஒண்ணரை ரூபாய் வண்டிக்காரர்' (இன்றைய எதை எடுத்தாலும் 10 ரூபாய் கடை போல, பெரும்பாலான பொருட்கள் அவரிடம் 1.50 ரூ தான்), சைக்கிளில் ஒரு பெட்டியில் சீரக மிட்டாய், செர்ரி, டூட்டி ஃப்ரூட்டி, சூட மிட்டாய், பெப்பர்மிண்ட் போன்றவற்றை கொண்டு வருபவர்.

அவளும் சுவாரஸ்யமாக எப்படிம்மா அப்படியெல்லாம் இருந்தீங்க!!  ஏதாவது கலாட்டா பண்ணியிருக்கியா என்று கேட்டுக் கொண்டே வந்தாள். ம்ம்ம்:) அவளிடம் சொன்னதை அடுத்த பதிவில் உங்களுக்கு சொல்கிறேன்.

படத்தில் இருப்பது மகள் காகிதத்தை சுருள் சுருளாகச் சுற்றி அமைத்த flower vase.

என்ன நண்பர்களே, இந்த நாளின் கதம்பம் பதிவு உங்களுக்குப் பிடித்திருந்ததா? பதிவு பற்றிய உங்கள் கருத்துகளைப் பின்னூட்டத்தில் தெரிவிக்கலாமே!

மீண்டும் சந்திப்போம்… சிந்திப்போம்…

நட்புடன்

ஆதி வெங்கட்.