சாப்பிட வாங்க: லிக்கர் சாய்

சாய் கேள்விப்பட்டிருக்கோம். அதே மாதிரி லிக்கர் அதாங்க சாராயமும் கேள்விப்பட்டிருக்கிறோம். இரண்டும் சேர்த்து லிக்கர் சாய் கேள்விப்பட்டதுண்டா? என்னது லிக்கர் சாய்? என்று நீங்கள் கேட்கலாம். அது என்ன, ”பால் அல்லது தண்ணீருக்குப் பதிலா, சாராயம் ஊற்றி சாய் போட்டு தருவாங்களா? இல்லைன்னா சாராயத்தில் சர்க்கரை போட்டுத் தருவாங்களா? தெரிஞ்சுக்கலைன்னா தலை வெடிச்சுடும் போல இருக்கே” அப்படின்னு ரொம்ப குழப்பிக்காதீங்க....  எப்படியும் பதில் சொல்லத் தான் போறேன் – அதுவும் இந்தப் பதிவிலேயே சொல்லிடறேன்!

சமீபத்திய வட கிழக்கு மாநில சுற்றுப்பயணத்தில் பல இடங்களில் பகல் நேரங்களில் நீண்ட பயணத்தின் போது கொஞ்சம் சாய் கிடைச்சா நல்லா இருக்குமே என்று வண்டியை நிறுத்துவோம். ஒவ்வொரு இடத்திலும் ஒவ்வொரு வித அனுபவம். பொதுவா, நம்ம தமிழ்நாட்டுல பால் சேர்த்து தான் சாயா சாப்பிடுவது வழக்கம். கேரளத்தில் பாலில்லாமல் கட்டஞ்சாய்! என்னுடன் வந்தவர்கள் நான்கு பேருமே கேரளத்தினைச் சேர்ந்தவர்கள். அதில் இரண்டு பேர் பாலுடன் தேநீர் சாப்பிடவே சாப்பிடாதவர்கள்.

அதனால் எங்கே சென்றாலும் முதலிலேயே இரண்டு Black Tea, மூன்று Milk Tea என்று சொல்வது வழக்கமாகி விட்டது. ஒவ்வொரு ஊரிலும் ஆங்கிலத்தில் சொல்ல முடியாது என்பதால் ஹிந்தியில் தான் சொல்வோம். இங்கே சொல்ல வேண்டிய இன்னுமொரு விஷயம் ஹிந்தி மொழி பற்றியது. பெரும்பாலான வடகிழக்கு மாநிலங்களில் ஹிந்தி பேசவும், புரிந்து கொள்ளவும் செய்கிறார்கள். சின்னச் சின்ன கடைகளில், அதுவும் கிராமப் புறங்களில் இருக்கும் கடைகளில் கூட ஹிந்தி மொழியில் பேசினால் புரிந்து ஹிந்தியில் பதிலும் சொல்கிறார்கள்.

இந்த இடங்களில் Black Tea-ஐ “லால் சாய்” என்று சொல்கிறார்கள். ஹிந்தியில் லால் என்றால் சிவப்பு வண்ணம்.  என்னதான் ஆங்கிலத்தில் Black Tea என்று சொன்னாலும் ஹிந்தியில் சிவப்பு சாய்! பல இடங்களில் இப்படி சிவப்பு சாய் தான் கிடைக்கிறது. பால் விட்ட சாய்க்கு பெயர் “DOODH CHAI”.  அதாவது பால் டீ.  இங்கே இன்னொரு விஷயமும் சொல்ல வேண்டும். பெரும்பாலான மலைப் பிரதேசங்களில் பால் கிடைப்பது அரிது. அதனால் பால் சாய் என்று சொன்னவுடன் என்ன செய்கிறார்கள் தெரியுமா?

லால் சாய் அதாவது Black Tea தயாரித்த பின், அதை ஒரு கப்பில் விடுகிறார்கள். பக்கத்திலேயே ஒரு மில்க் மெய்ட் டின் இருக்க, அதிலிருந்து ஒரு ஸ்பூன் மில்க் மெய்ட் எடுத்து லால் சாயில் ஒரு கலக்கு! அதான் பால் டீ! ஏற்கனவே சர்க்கரை போட்டிருக்க, இந்த இனிப்பான மில்க் மெய்ட் கலந்த பிறகு ஒருவித அசட்டு தித்திப்புடன் நீங்கள் கேட்ட தூத் சாய் உங்கள் கைக்கு வருகிறது! வாயில் வைத்த பிறகு தான் ஏண்டா இந்த தூத் சாய் கேட்டோம், பேசாம லால் சாயே குடித்திருக்கலாம் என்று தோன்றுகிறது. ஒன்றிரண்டு இடங்களில் இப்படி மில்க்மெய்ட் சாய் குடித்தபிறகு நான் சுதாரித்துக் கொண்டேன்.

ஒவ்வொரு இடங்களிலும் தரும் அளவுகளும், கோப்பைகளும் மாறுபடுகின்றன. ஒரு சில இடங்களில் பிளாஸ்டிக் கோப்பைகள், ஒரு சில இடங்களில் பீங்கான் கோப்பைகள் என்றால் கொல்கத்தா நகருக்கு வந்த பிறகு ”குல்லட்” என்று அழைக்கப்படும் மண் கோப்பைகளில் தேநீர்!

தேநீர் தயாரிப்பதில் தான் எத்தனை எத்தனை வித்தியாசங்கள். நம் ஊரில் தண்ணீரில் தேயிலை போட்டு நன்கு கொதித்த பின் அதில் சூடாக பால் சேர்ப்பார்கள். வடக்கில் நேர் எதிர் மாதிரி. பாலில் தேயிலை போட்டு கொதிக்க வைப்பது வழக்கம். அதுவும் ஹரியானா பக்கங்களில் தண்ணீர் விடுவதே இல்லை! அதற்கு மேல் கொதிக்கும் போது இஞ்சி தட்டிப் போட்டு, கார சாரமாக தேநீர் தருவார்கள்.

குஜராத்தில் தேநீர் கோப்பைகளில் தராமல் Saucer-ல் விட்டு அர்[dh]தி [ch]சாய்! என கொடுப்பது பற்றி வலைச்சரத்தில் ஆசிரியராக இருந்த சமயத்தில் எழுதி இருந்தது உங்களுக்கு நினைவிருக்கலாம்.  நினைவில்லாதவர்களின் வசதிக்காக அதிலிருந்து ஒரு பகுதி இங்கே....

தேநீர் அருந்த முதல் முறை நிறுத்தியபோது கிடைத்த அனுபவம் தான் இந்த “அர்[dh]தி [ch]சாய்”!  அதாவது பாதி தேநீர் – நமது ஊரில் கட்டிங் சாய் என்றும், மஹாராஷ்ட்ராவில் “ஒன் பை டூ” என்றும் சொல்லப்படும் பாதி அளவு தேநீருக்கு இங்கே அர்[dh]தி [ch]சாய் என்று பெயர். இதில் என்ன ஸ்பெஷல் என்று கேட்பவர்களுக்கு இது வழங்கும் விதம் தான் ஸ்பெஷல்!

நமது ஊர் போல கண்ணாடி டம்ளரிலோ, அல்லது மண் குடுவைகளிலோ இவர்கள் தேநீரை தருவது இல்லை இந்த அர்[dh]தி [ch]சாய்.  இங்குள்ள பலரும் தேநீர் கடைக்குச் சென்றவுடன் தனக்கு ஒரு அர்[dh]தி [ch]சாய் என்று சொல்ல, அவர்கள் கையில் ஒரு சாசரை [Saucer] கொடுத்து விடுகிறார் கடைக்காரர்.  ஏற்கனவே தயாரித்து கெட்டிலில் வைத்திருக்கும் தேநீரை, சாசரில் முழுவதும் விடுகிறார்.  அவரும் அதைக் குடித்து முடிக்கிறார்!  இது தான் அர்[dh]தி [ch]சாய்.

முதல் முறை தேநீர் என்று கேட்ட எனக்கு கையில் சாசரைத் தர நான் விழித்தேன்! அக்கம் பக்கத்தில் பார்த்த பிறகு எனக்கு கப்பில் அதுவும் முழு கப் வேண்டும் எனச் சொல்ல, என்னை மேலும் கீழும் பார்த்து ஒரு டம்ப்ளரில் விட்டுக் கொடுத்தார். அவரின் பார்வை, என்னைப் பார்த்து “தம்பி ஊருக்குப் புதுசோ!” என்று கேட்பது போல இருந்தது!

சரி.... இப்பதிவின் முதல் பத்தியில் சொன்ன லிக்கர் சாய்! பற்றிய விஷயத்திற்கு வருவோம்.....  பெயர் தான் லிக்கர் சாயே தவிர இதில் சாராயம் கலப்பதில்லை. வட கிழக்கு மாநிலங்களில் சொல்லப்பட்ட ”லால் [ch]சாய்” தான், கேரளாவின் கட்டஞ்சாயைத் தான் கொல்கத்தாவில் லிக்கர் சாய் என அழைக்கிறார்கள். கொல்கத்தாவின் ஒரு பழம்பெரும் வீதியில் தேநீர் கேட்டபோது அவர்கள் “லிக்கர் சாய்?” எனக் கேட்க அதிர்ச்சியாக இருந்தது. லிக்கர் விட்டு தருவார்களோ என கேட்டபோது அந்தப் பெண்மணி சொன்னது – “வேணும்னா அதுவும் கிடைக்கும்!”

என்ன நண்பர்களே, இந்த வார சாப்பிட வாங்க பதிவில் கிடைத்த லிக்கரை ருசித்தீர்களா?

மீண்டும் சந்திப்போம்....

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.