காஃபி வித் கிட்டு – விடைபெறுகிறேன்… - அழைப்பு – ஏன் இந்த பாகுபாடு – ஜில்ஜில் ரமாமணி

காஃபி வித் கிட்டு – பகுதி – 34

அனைத்து பதிவுலக நண்பர்களுக்கும் இனிய காலை வணக்கம். நலம் தானே! நான் நலம்!!

விடைபெறுகிறேன்….

கடந்த மாதம் 24-ஆம் தேதிக்குப் பிறகு இப்பக்கத்தில் பதிவுகள் ஒன்றும் வெளியிடவில்லை. சற்றே இடைவெளிக்குப் பிறகு இன்றைக்கு ஒரு பதிவு! அலுவலகத்தில் பிடுங்கப் பிடுங்க வந்து கொண்டிருக்கும் ஆணிகள்! சற்றேறக்குறைய ஒன்பது வருடங்களாக என்னுடன் பழகிய மடிக்கணினி “ப்ளீஸ் என்னை விட்டு விடேன், முடியல!” என்று கதறக் கதற அழுது அவ்வப்போது தானாகவே நின்று விடுகிறது. தலைநகரின் சூடு அதற்கும் தாங்கவில்லை – சூடேறி நின்றுவிடுகிறது தானாகவே! ”நான் விடைபெறுகிறேன்” என்று அது என்னிடம் கதறுவது கேட்கிறது! அதையே நானும் வலையுலகிற்குச் சொல்லி விடலாமா என்ற எண்ணமும் வருகிறது! எல்லாமாகச் சேர்ந்து பதிவுகள் எழுதுவதில் இத்தனை பெரிய இடைவெளி! ஏன் இத்தனை இடைவெளி என சில நண்பர்களும் வீட்டிலும் கேட்டு விட்டார்கள்! சரி இந்த சனிக்கிழமையில் காஃபி வித் கிட்டு பதிவு ஒன்றாவது எழுதலாம் என எழுதத் தொடங்கி இதோ வெளியிட்டு விட்டேன்!

எழுத வேண்டிய விஷயங்களுக்கு ஒன்றும் குறைவில்லை! எழுதினால் எழுதிக் கொண்டே இருக்கலாம்! தினம் ஒன்று எழுத முடியாவிட்டாலும், முடிந்த போது பதிவுகள் எழுத வேண்டும். பார்க்கலாம்!

ரசித்த வாட்ஸப் ஸ்டேட்டஸ் ஒன்று:

காலையில் ஒரு தொலைபேசி அழைப்பு –

”என்னங்க, நான்தான் பேசறேன்னு ஆரம்பிச்சு ஒரே அழுகை. அழுதுகிட்டே என்கிட்ட மன்னிப்பு வேற கேட்டா… அழும் போதே, இனி வாழ்நாள் முழுவதும் உங்ககிட்ட சண்டையே போட மாட்டேன்னு சொன்னா… இனிமே நீங்க என்ன சொன்னாலும் கவனிப்பேன். என்ன சொன்னாலும் கேட்பேன்னு சொன்னா. நான் அப்படியே ரொம்ப உணர்வு பூர்வமா கேட்டுட்டே இருந்தேன்…..  எனக்கு ஒரே மகிழ்ச்சியான உணர்வு…. தொடர்ந்து கேட்டுட்டே இருந்தேன்….

ராங் நம்பர்னு சொல்ல மனசு வரலே! அந்த பிரமாதமான உணர்வு உண்மையாக ஆகிடாதான்னு ஒரு ஏக்கம்தான் வேறென்ன…..

ஆங்கிலத்தில் ரசித்த ஒரு வாசகம்:  

Death asked Life: - Why does everyone love you and hate me?

Life replied: - Because I am beautiful lie and you are painful truth…..

ராஜா காது கழுதைக் காது – அவங்க மட்டும் என்ன ஸ்பெஷல்?

சமீபத்தில் தேசிய அருங்காட்சியகம் சென்றிருந்தோம். அங்கே ஒரு பகுதியில் மட்டும் தண்ணீர் போன்ற எதையுமே எடுத்துச் செல்லக் கூடாது என்ற கட்டுப்பாடு. அந்தப் பகுதி அல்லாமல் மற்ற இடங்களில் கட்டுப்பாடு இல்லை. நாங்கள் அப்படி ஒரு இடத்தில் பார்வைக்கு வைத்திருந்தவைகளை பார்வையிட்ட போது தாகம் தீர்த்துக் கொள்ள தண்ணீர் குடித்தோம். பின்னாலிருந்து ஒரு குரல் – தமிழ்க் குரல்! “ அவங்க மட்டும் தண்ணீர் பாட்டில் வச்சுருக்காங்க, நமக்கு அனுமதி தரல” என்று சண்டைக்கு வருவது போல சொல்லிக் கொண்டிருந்தார் ஒரு பெண்மணி! விளக்கம் சொல்லலாம் என நினைத்து விட்டு விட்டேன் – வாசலிலேயே சொல்லி தான் அனுமதித்தார்கள் - சொல்லிப் புரிய வைக்க முடியாது இவர்களுக்கு! என்று விட்டு விட்டேன்!

ரசித்த விளம்பரம் – பிக் பஜார் – ஈத் ஸ்பெஷல் - 2016:

மூன்று வருடங்களுக்கு முந்தைய விளம்பரம் தான் என்றாலும் இப்போதும் ரசிக்க முடியும். பாருங்களேன்.

பின்னோக்கிப் பார்க்கலாம் வாங்க:

2011-ஆம் ஆண்டின் ஜூன் மாதத்தில் எழுதிய ஒரு பதிவு இப்போது இங்கே மீண்டும் – சுட்டியாக!

ஜில் ஜில் ரமாமணி!

இந்த வாரத்தின் புகைப்படம்:

சமீபத்தில் தலைநகரில் நடந்த விழா ஒன்றில் அங்கும் இங்கும் ஓடிக்கொண்டிருந்த சிறுவன்… தொலைநோக்குப் பார்வை என்பது இது தானோ?

என்ன நண்பர்களே, இந்த வாரத்தின் காஃபி வித் கிட்டு பதிவு உங்களுக்குப் பிடித்திருக்கிறதா? உங்கள் கருத்துகளைச் சொல்லுங்களேன். விரைவில் வேறு சில செய்திகளோடு மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்….

 

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி