தண்ணீர்ப் பற்றாக்குறை…

இந்தியா முழுவதுமே குடி தண்ணீர்ப்  பற்றாக்குறை என்பது மிகப் பெரிய பிரச்சினையாக மாறிவிட்டது.  பல கிராமங்களில் குடி தண்ணீர்ப்  பிரச்சினை என்பது மிகவும் தலையாய ஒன்று.  ராஜஸ்தானின் சில கிராமங்களில் பெண்கள் 10-12 கிலோ மீட்டர் நடந்து சென்று நான்கு-ஐந்து குடங்கள் குடி தண்ணீர் எடுத்து வருகிறார்கள். 

இந்தத் தண்ணீர்ப்  பற்றாக்குறை என்பது கிராமங்களில் மட்டுமே இல்லை, இந்தியத் தலைநகரிலேயே  இருக்கிறது.  முன்பெல்லாம் 15-20 அடிகளில் இருந்த நிலத்தடி நீர் இப்போது 200 அடிக்குக் கீழே. தில்லி மாநகராட்சி நிலத்தடி நீரை உறிஞ்ச போடப்போடும் ஆழ்குழாய் கிணறுகளைத் தடை செய்திருக்கிறது. 

நகரத்தின் ஒரே தண்ணீர் ஆதாரமான யமுனை, புண்யநதி என்ற நிலையிலிருந்து சாக்கடை என்ற நிலைக்கு மாறி பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டது!  அவ்வப்போது திடீரென தில்லி அரசுக்கு தண்ணீர் பிரச்சனையின் பூதாகாரம் புரியும்.  உடனே யமுனையைச் சுத்தம் செய்ய திட்டங்கள் போட்டு பல கோடி ரூபாய்க்கானப் பணிகளுக்கு ஏலம் விடுவார்கள்.  பல கோடிகளில் சில கோடிகள் போக வேண்டியவர்கள் பைக்குப் போகும்.  யமுனை இன்னமும் மோசமாக ஆகும்.

குடிக்கவும், குளிக்கவும், கழுவவும் தண்ணீர் தேவை என்பது நமக்குப் புரிந்த ஒன்று. சில உணவகங்களிலும், அலுவலகங்களிலும் இருக்கும் குழாய்களில் உணர்வி [SENSORS] வைத்திருப்பார்கள்.   கை கழுவ கையை நீட்டினால் தானாகவே தண்ணீர் வரும்.  சில சமயங்களில் அந்த உணர்வி சரியாக வேலை செய்யவில்லையெனில் தண்ணீர் வராது.  குனிந்து, நிமிர்ந்து, இரண்டு கைகளை பலமாய் நீட்டி தண்ணீருக்குக்காகக் காத்திருப்பது இயற்கை அன்னையிடம் “அம்மா தாயே, தண்ணீர் பிச்சை போடுங்கம்மா!”  என்று கேட்பது போல, அதைப் பார்க்கும் எனக்குத் தோன்றும். 

இருக்கும் நல்ல நிலத்தடி நீரும், தொழிற்சாலைகளிலிருந்து வெளியேறும் பலவிதமான ரசாயனப் பொருட்கள் நமது நீர்நிலைகளில் நேரடியாகக் கலப்பதால், சுவை குறைந்து ரசாயனமாக மாறிக் கொண்டு வருகிறது.  குடி தண்ணீரில் ஒரு லிட்டருக்கு ஒரு மில்லி கிராம் ஃப்ளோரைட் இருக்கலாம் எனச் சொல்கிறார்கள்.  ஆனால் ஹரியானாவில் ஒரு லிட்டருக்கு 48 மில்லி கிராம், தலை நகர் தில்லியில் லிட்டர் ஒன்றுக்கு 32 மில்லி கிராம்!  விளைவு? இந்தியாவில் 14 வயதிற்குக் குறைவான 6 மில்லியன் குழந்தைகளுக்கு ஃப்ளோரைட் சம்பந்தப்பட்ட பல், எலும்புக் கோளாறுகள் இருப்பதாக ஆராய்ச்சிகள் சொல்கின்றன.

எத்தனை நாட்களுக்குத் தான் இருக்கும் தண்ணீரை கவலையின்றி விரயமாக்குவோம்?  தண்ணீரை விரயமாக்காமல் சிக்கனமாய் செலவு செய்வோம்.  ”பணம் இருக்கிறது ‘பிஸ்லேரி’ தண்ணீர் வாங்கிக் கொள்வேன்” என்று நினைக்காதீர்கள், அவர்களும் தண்ணீர் எடுப்பது நம் அன்னை பூமியிலிருந்துதானே!  அள்ள அள்ளக் குறையாமல் இருக்க அது என்ன அட்சய பாத்திரமா? 

தண்ணீர் அதிகம் செலவழிக்காமல் இருக்க கற்றுக்கொள்வோம்.  எங்கானும் தண்ணீர் குழாயிலிருந்து வீணாகக் கொட்டிக் கொண்டு இருந்தால் “எனக்கென்ன வந்தது” என்று எண்ணாமல் அந்தக் குழாய்க்கு ஒரு அடைப்பான் வாங்கிப்  பொருத்துவோம்.  தண்ணீரை எப்படியெல்லாம் சேமிக்க முடியுமோ அதற்க்கான வழிமுறைகளைக் கடைபிடிப்போம்!  மழை நீர் சேகரிப்பிற்கு ஆதரவு கொடுப்போம்!

நல்ல முயற்சிகள் எடுக்கவில்லையெனில் கழுவக் கூட கல்லைப் பயன்படுத்த வேண்டிய ’கற்’காலம் வெகு விரைவில் வந்து விடக்கூடிய அபாயம் நம் முன் நின்று கொண்டிருக்கிறது என்பதை உணர்வோம்!

மீண்டும் சந்திப்போம்!

வெங்கட்

புது தில்லி.

பின் குறிப்பு-1: இந்தப் பதிவு ஒரு சிறப்புப் பதிவு.  இந்த வாரம் முழுவதும் தினம் தினம் ஒரு சிறப்புப் பதிவு என் பக்கத்தில் வரும்.  காரணம்….  என் மனைவி ஆதி வலைச்சரத்தில் ஆசிரியராகப் பொறுப்பேற்று இருக்கும் இதே வாரத்தில் என்னையும் தமிழ்மணத்தில் ”இந்த வார நட்சத்திரம்” ஆக தெரிவு செய்து இருக்கிறார்கள்.  அதனால், தினம் தினம் என் பக்கத்திற்கு வந்து பதிவுகளைப் படித்து கருத்துகள் இட்டு, தமிழ்மணத்தில் வாக்கும் அளித்து ஆதரியுங்கள் நண்பர்களே…