அதிர்ச்சி தந்த சுற்றுலாப் பயணிகள்

                                                                                          

முன்பு மும்தாஜ் வந்துவிட்டால்… என்ற பதிவில் நிறைய பேருடன் ஆக்ரா சென்ற அனுபவத்தைப் பற்றி  எழுதியிருந்தேன்.  இந்த பகிர்வினை அதன் தொடர்ச்சி என்று கூட சொல்லலாம்…

ஒரு முறை இப்படித்தான் எனக்குத்  தெரிந்த ஒரு நபரிடமிருந்து ஃபிப்ரவரி மாதத்தின் கடைசியில் ஒரு கடிதம் வந்திருந்தது.  கடிதத்தின் சாராம்சம் இதுதான்…  

“ஏப்ரல் 15-ஆம் தேதி குடும்பத்துடன் தில்லி வருகிறேன்.  புதுதில்லி ரயில் நிலையத்தில் வந்து அழைத்துச் செல்லவும்.  உங்களுடனேயே தங்க முடியுமா, இல்லையெனில் வேறு ஏதாவது தங்குவதற்கு இடம் ஏற்பாடு செய்யவும்.”

நானும் அறை நண்பரும் ஒரு முழு வீட்டை வாடகைக்கு எடுத்துத் தங்கியிருந்ததால், நண்பரிடம் ஆலோசித்து விட்டு “கவலை வேண்டாம், எங்களுடனேயே தங்கி விடலாம், நான் ரயில் நிலையத்திற்கு வந்து உங்களை அழைத்துச் செல்கிறேன்” என்று அவருக்கு பதில் எழுதி விட்டேன்.

ஏப்ரல் 15 அன்று காலையிலேயே ரயில் நிலையத்திற்குச் சென்று தமிழ்நாடு எக்ஸ்பிரஸ் தடதடத்து வருவதை காணக்  காத்திருந்தேன்.  வழமை போலவே சில நிமிடங்கள் தாமதமாய் வந்து சேர்ந்த ரயில் நிற்க, அதிலிருந்து அந்த நபர், அவரது மனைவி, மகன், மகள் சகிதம் இறங்கியதும், “வாருங்கள் போகலாம்!” என்றவாறே நகர்ந்தேன். 

ஆனால் அவரோ “கொஞ்சம் இருங்க, இன்னும் கொஞ்சம் நண்பர்களும் வருகிறார்கள் எனச் சொல்ல, நானும் நின்றேன். பார்த்தால் அந்த பெட்டியில் இருந்த மீதி 68 பயணிகளில் இவருடைய நண்பர்கள் 21 பேர்!  ஒரு மினி ஊரே வந்து இறங்கியது போலிருந்தது எனக்கு!  எல்லோரும் இறங்கியவுடன் அந்த நபர், ‘வீட்டுக்குப் போகலாமா!’ என்று கேட்க, நான் மயங்கி விழாத குறை...

பின்னர் ஒரு மாதிரி சமாளித்து, “என்ன சார், நீங்க நாலு பேர் தானே வரதா எழுதியிருந்தீங்க?” என்று பரிதாபமாய் நான்  கேட்க, “நான் இங்கே  வருவது பற்றி அவர்களிடம்  சொன்னதால், எல்லாரும் என்னுடனேயே கிளம்பிட்டாங்க!” என்று சாதாரணமாய் பதில் சொல்கிறார்.  பிறகு அவரிடம் இத்தனை பேர் என் வீட்டில் தங்க இடம் இருக்காது என்பதை புரிய வைத்த பின்னர் கரோல் பாகில் இருக்கும் ஒரு தங்கும் விடுதிக்கு தொலைபேசியில் அழைத்தேன். 

விசாரித்ததில் அந்த விடுதியில் இடமும் இருக்க, ஒரு பஸ்ஸில் மொத்தமாய் எல்லோரையும் ஏற்றிக் கொண்டு அவர்களை அங்கு கொண்டு சேர்த்தேன்.  ஒரு வாரத்திற்கு மொத்தமாய் சுற்றுலா செல்ல ஏற்பாடுகள் செய்து விட்டு என்னுடைய வீடு வந்து சேர்வதற்குள் என் தாவு தீர்ந்துவிட்டது.

உதவி செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணம் எனக்கு இருந்தாலும் இது போன்ற சிலரால், நான் என்னையே மாற்றிக் கொள்ள வேண்டியதாயிற்று.  இந்த நிகழ்வுக்குப் பிறகு யாராவது ”சுற்றுலாவாக தில்லி வருகிறேன்” என்று சொன்னாலே, “எந்த ஹோட்டலில் தங்கப்  போறீங்க?” என்று முன் ஜாக்கிரதையாகவே கேட்டு விடுகிறேன்.

வேறு ஒரு பகிர்வில் மீண்டும் சந்திப்போம்…

வெங்கட்.

இந்த வார தமிழ்மணம் நட்சத்திரம் பகிர்வுகள்

"ஹே, மா!"

வருமுன் காப்போம்...

கண்ணீர் திரையிட்ட மகாநதி

டிக்ரா அணை

எங்க ஊரு தில்லி!

தில்லியில் தென்னிந்திய உணவகங்கள்

எதிர் வீட்டு தேவதை

தண்ணீர் பற்றாக்குறை