காஃபி வித் கிட்டு – ஐம்பது – உழைப்பு – கண்களாவது வாழட்டும் – என்கவுண்டர் – கல்லானாலும்…

காஃபி வித் கிட்டு – பகுதி 50

அனைத்து பதிவுலக நண்பர்களுக்கும் இனிய காலை வணக்கம். காஃபி வித் கிட்டு தொடரின் ஐம்பதாவது பகுதி! விளையாட்டாக ஆரம்பித்தது இன்றைக்கு ஐம்பதாவது பகுதி வரை தொட்டிருக்கிறது! தொடர்ந்து வாசித்து கருத்துகளைப் பகிர்ந்து வரும் நண்பர்களுக்கு மனம் நிறைந்த நன்றி. சரி, இன்றைய பொழுதை ஒரு இனிமையான வாசகத்துடன் ஆரம்பிக்கலாம்.

இந்த வாரத்தின் ரசித்த வாசகம்:

நாம் செய்யும் ஒரு விஷயத்தினைச் சிறந்ததாக்க, நம்மால் முடிந்த அளவு உழைப்பைக் கொடுக்க வேண்டும், “முடிந்த அளவு”, அதைக் கடைசி வரை கொடுக்க வேண்டும் – ஆப்ரகாம் லிங்கன்.

இந்த வாரத்தின் பாசிட்டிவ் செய்தி – கண்களாவது வாழட்டும்:

ஒரு மனிதனுக்கு அடுத்தடுத்து அளவில்லாத சோகம் ஏற்பட்ட போதும் அந்த சோகத்தையும் தாண்டி மனித நேயத்தை வெளிப்படுத்த முடியும் என்பதற்கான சாட்சிதான் செல்வராஜ்.

கோவை மேட்டுப்பாளையம் நடூர் கண்ணப்படன் லே அவுட் சுற்றுச்சுவர் இடிந்து விழுந்து இறந்த 17 பேர்களின் பட்டியலில் கல்லுாரி மாணவி நிவேதிதாவும்,பள்ளி மாணவன் ரங்கநாதனும் உண்டு. இவர்கள் இருவரும் டீ கடை ஊழியர் செல்வராஜின் பிள்ளைகள்.செல்வராஜின் மனைவி சமீபத்தில்தான் இறந்தார் அவரது இறப்புக்கு பிறகு தந்தையாக மட்டுமின்றி தாயுமானவனாகவும் இருந்து இரண்டு பேரையும் வளர்த்து படிக்கவைத்து வந்தார். இந்த நிலையில்தான் இவரது பிள்ளைகள் சுவர் இடிபாடுகளில் சிக்கினர் இவர் டீகடையில் வேலையில் இருந்ததால் உயிர் பிழைத்தார், ஆனால் நான் போயிருந்தால் கூட பராவாயில்லை வாழவேண்டிய என் சிறு பிள்ளைகள் இறந்துவிட்டனரே என்றுதான் செல்வராஜ் அழுதார். ஆஸ்பத்திரியில் இரண்டு பிள்ளைகளும் உயிருக்கு போராடி தோல்வியை தழுவினர் இருவரும் இறந்த தகவல்களை கேட்ட தலையில் இடிவிழுந்தது போல செல்வராஜ் அதிர்ந்து போனார்.

அந்த சூழ்நிலையிலும் தன் பிள்ளைகளின் கண்களை தானம் செய்தால் இரண்டு பேர் பார்வை பெறுவர் என்பதை உணர்ந்து இருவரின் கண்கையும் தானம் செய்தார், அரசு மருத்துவமனை மூலம் கண்தானம் செய்யப்பட்டது. செல்வராஜ் போன்ற அதிகம் படிக்காதவர்களுக்கு கண்தானம் பற்றி புரியவைக்க சிரமப்பட வேண்டியிருக்கும் அதுவும் ஒரு இக்கட்டான சூழ்நிலையில்,பெரும்பாலும் ஒத்துக் கொள்ள மாட்டார்கள் என்று எண்ணி தயங்கி தயங்கியே மருத்துவர்கள் செல்வராஜிடம் கேட்டனர் ஆனால் செல்வராஜோ கொஞ்சமும் தயங்காமல் என் பிள்ளைகளின் கண்களாவது வாழட்டும் எடுத்துக் கொள்ளுங்கள் என்று சொல்லி எல்லோர் மனதிலும் உயர்ந்துவிட்டார். - எல்.முருகராஜ். – தினமலர் நாளிதழிலிருந்து…

தனது சோகத்திலும் அடுத்தவர்களுக்கு உதவி செய்த செல்வராஜ் அவர்களுக்கு வாழ்த்துகளும் பூங்கொத்துகளும்!

இந்த வாரத்தின் ஹாட் டாபிக் – என்கவுண்டர்:

ஹைதை பாலியல் வழக்கில் குற்றம் சாட்டப்பட்ட நான்கு பேரும் தப்பித்து ஓட முயன்றதாக என்கவுண்டர் செய்யப்பட்டு இருக்கும் விஷயம் தான் ஹாட் டாபிக். காவல்துறை நண்பர்களை பல தரப்பினரும் பாராட்டிக் கொண்டிருக்கும் வேளையில், மனித உரிமை மீறல் என சிலர் வழக்கு பதிவு செய்திருக்கிறார்கள். ஒரு சில அரசியல்வாதிகளும் தங்களது “முத்தான” கருத்துகளை உதிர்த்து இருக்கிறார்கள்.  பெண்களுக்கு எதிரான பாலியல் கொடுமைகள் அதிகரித்த வண்ணமே இருக்கிறது! முன்னச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும் என்று சொல்லப்பட்டாலும், இது போன்ற செயல்களைத் தடுக்கப் பட வேண்டும். அதற்கு விரைவான விசாரிப்பும், முறையான தண்டனையும் – அதுவும் இது போன்ற செயல்களைச் செய்யப் பயப்படும் அளவு தண்டனையும் இருந்தால் தான் நல்லது என்பது பலரின் கருத்து. ஆனால் இங்கே வழக்குகள் ஒவ்வொன்றும் பல வருடங்கள் இழுவையிலும், நிலுவையிலும் இருப்பது அனைவரும் அறிந்தது! நிர்பயா வழக்கில் இன்று வரை முறையான தண்டனை இல்லை – குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களில் ஒருவர் வெளியேயும் வந்து விட்டார் என்பது கொடுமை!

நேற்று ஹிந்தி மொழியில் வந்த ஒரு வாசகம் இந்தச் சம்பவங்களின் கொடுமையைச் சொன்னது – அதன் தமிழாக்கம்… இறந்து போன ஹைதை பெண் சிதையை அவரது அப்பா எரியூட்டும்போது… ஒரு ஈனக்குரல்… “அப்பா, அவங்க என்னைக் கொளுத்தியதால் வந்த எரிச்சலும் வலியும் இன்னும் தீரவில்லையே… நீங்கள் வேறு என்னை எதற்கு எரியூட்டுகிறீர்கள்?”  

ராஜா காது கழுதைக் காது – கல்லானாலும் கணவன்…

திருச்சி மலைக்கோட்டையிலிருந்து திருவரங்கம் நோக்கிப் பயணித்த போது – ஃபுல் போதையில் தள்ளாடியபடி இருந்த ஒரு முதியவர் – தட்டுத் தடுமாறி பேருந்தில் ஏறிய வயது முதிர்ந்த தம்பதிகளில் மூதாட்டியிடம்…

”அவரை நல்லா புடிச்சுக்கோம்மா… கல்லானாலும் கணவன் புல்லானாலும் புருஷன்!”  புல்லானாலும் என்று சொன்னது எனக்கு மட்டும் “ஃபுல்”லானாலும் என்று கேட்டது!

இந்த வாரத்தின் விளம்பரம் – மகளிர் தினம்:

மகளிர் தினம் சமயத்தில் 2017-ல் வந்த விளம்பரம் ஒன்று! இப்போதும் பார்த்து ரசிக்கலாம் – தவறில்லையே! இதோ உங்கள் ரசனைக்கு ஒரு ரசனையான விளம்பரம்!

இந்த வாரத்தின் கேள்வி:

தமிழ் Quora தளத்தில் பார்த்த ஒரு கேள்வி இந்தக் கேள்வியைக் கேட்க வைத்திருக்கிறது! 2019-ஆம் வருடம் இன்னும் சில நாட்களில் முடியப் போகிறது – இது எல்லாருக்கும் தெரிந்த விஷயம் தானே – அது எதற்கு இப்போது? என்று நீங்கள் கேட்பதற்குள் எனது கேள்வியை நான் கேட்டு விடுகிறேன் – இந்த வருடத்தில் நீங்கள் செய்த சிறப்பான விஷயம் என்று எதைக் கருதுகிறீர்கள்? பின்னூட்டம் வழி சொல்லுங்களேன்! ஸ்வாரஸ்யமான பதில்களுக்கு பரிசு கொடுத்தாலும் கொடுப்பேன் என்று சொல்லிக்கொண்டு அடுத்த பகுதிக்கு நகர்கிறேன்!

பின்னோக்கிப் பார்க்கலாம் வாங்க:

2013-ஆம் ஆண்டின் இதே நாளில் மேலே உள்ள படத்தினை பகிர்ந்து “கவிதை எழுத வாருங்கள்” என அழைத்து இருக்கிறேன். இந்தப் படத்திற்கு நிறைய கவிதைகள் எழுதி அனுப்பினார்கள் – வரிசையாக அவற்றை எனது வலைப்பூவில் வெளியிட்டு இருக்கிறேன்! இனிமையான நாட்கள்.  கவிதை எழுதிய சில பதிவர்கள் இப்போது பதிவுலகம் பக்கமே வருவதில்லை என்பதில் வருத்தம் உண்டு! ஸ்வாரஸ்யமான கவிதைகள்! சுப்பு தாத்தா அவர்கள் பதிவுக்கான பின்னூட்டத்தில் எழுதிய கவிதை ஒன்று கீழே…

கட்டி அணைத்து வருவதெல்லாம்

வெட்டிப்பேச்சு பேசுவதெல்லாம்

எட்டி ஒரு கணம் வைத்துவிட்டு,

சட் புட்டெனு ஒரு காதல் கவிதை

கணினியிலே டைப் அடித்து

காசு பணம் இல்லாது

நேரத்துக்கு நாகராஜுக்கு

அனுப்பிவை.

பரிசு வந்தால்

பார் என்னை

வராவிடின்

வாங்கியவனை

வரச்சொல்

செல்

வெல்

நண்பர்களே, இந்த வாரத்தின் காஃபி வித் கிட்டு பதிவு பற்றிய உங்கள் கருத்துகளைச் சொல்லுங்களேன். விரைவில் வேறு சில செய்திகளோடு மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்...

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி