வந்துட்டேன்னு சொல்லு…. திரும்ப வந்துட்டேன்னு சொல்லு! – பதிவர் சந்திப்பு – அடுத்த பயணத்தொடர்…

வந்துட்டேன்னு சொல்லு….  திரும்ப வந்துட்டேன்னு சொல்லு!

சற்றே இடைவெளிக்குப் பிறகு மீண்டும் பதிவுலகம் பக்கம் வருகிறேன். வருடத்தின் ஆரம்பத்திலும், மார்ச், ஏப்ரல் மாதங்களிலும் தினம் தினம் ஒரு பதிவு எழுதிக் கொண்டிருந்தேன். மே மாதம் ஏழே ஏழு பதிவுகள், ஜூன் மாதத்தில் மூன்று பதிவுகள் என கழுதை தேய்ந்து கட்டெறும்பான கதை! நடுவில் ஒரு மாதம் குடும்பத்தினருடன் முழுக்க முழுக்க நேரம் செலவு செய்ய வேண்டும் என ஒதுங்கி இருக்க, தலைநகர் வந்த பிறகு அலுவலகப் பணி எழுத விடாது தடுத்தது! பிறகு இணையத்தொடர்பில் சில சிக்கல்கள் – அது பற்றி தனியாக பதிவே எழுதலாம்! பதிவுகள் எழுதுகிறேனோ இல்லையோ, மற்றவர்களின் பதிவுகளைக் கூட படிக்க இயலாத நிலை! இதோ இப்போது மீண்டும் வந்தாயிற்று!

 

என்னதான் ”ஜியோ மேரே லால்” என்று வடக்கத்தியர்கள் வாழ்த்துவது போல, ஜியோ மூலம் அலைபேசியில் மின்னஞ்சல்களைப் பார்க்க முடிந்தாலும், அலைபேசி மூலம் பதிவுகள் எழுதுவதோ, அல்லது மற்றவர்களின் பதிவுகளைப் படித்து கருத்துகள் எழுதுவதோ எனக்கு ஒத்து வரவில்லை! ஒரு லைன் அதில் தட்டச்சு செய்வதற்குள் விரல்கள் “ப்ளீஸ் என்னை ஏன் படுத்தற!” என்று கதறுகின்றன! இக்கால இளைஞர்கள் இரண்டு விரல்கள் கொண்டு அந்த அலைபேசிகளில் எப்படித் தான் நடனமாடுகிறார்களோ! பதிவுகள் எழுதாத இந்த நாட்களில் நிறைய படிக்க முடிந்தது – கூடவே நிறைய ஓய்வு எடுக்கவும் முடிந்தது!

நேற்று தான் மீண்டும் இணைய இணைப்பு கிடைத்தது! இனிமேல் பதிவுலகம் பக்கம் எனது வருகை தொடர்ந்து இருக்கலாம் – வேறு எந்தச் சிக்கல்களும் இல்லாது இருந்தால்! வந்துட்டோம்ல! கபாலி மாதிரி! இனி தொடர்ந்து சந்திப்போம்.

தலைநகரில் ஒரு பதிவர் சந்திப்பு….

தலைநகருக்கு வருகிறேன் என எந்தப் பதிவரிடமிருந்து தகவல் வந்தாலும், அவர்களைச் சந்திப்பது வழக்கமாக இருக்கிறது. பதிவுலகத்திலிருந்து விலகி இருந்த இந்த நாட்களிலும் தமிழகத் தலைநகரிலிருந்து, இந்தியத் தலைநகருக்கு, ஒரு குடும்ப நிகழ்ச்சிக்காக வருவதாக ஒரு பதிவரிடமிருந்து மின்னஞ்சல் வந்திருந்தது.  குடும்ப நிகழ்விற்காக வருவதால் உங்களைச் சந்திக்க நேரம் இருக்குமா என்று தெரியவில்லை, வரும்போது தகவல் சொல்கிறேன் என மின்னஞ்சல் அனுப்பி வைத்திருந்தார். கண்டிப்பாக சந்திக்கலாம், உங்களுக்கு நேரம் இல்லை என்றால் பரவாயில்லை, இரயில் நிலையத்திலாவது வந்து சந்திக்கிறேன் என்று பதில் அனுப்பி இருந்தேன். 

வந்த பிறகு அலைபேசி மூலம் தொடர்பு கொண்டு, குடும்ப விழாவில் பிசியாக இருப்பதைத் தெரிவிக்க, நானும் அலுவலகப் பணிகளில் பிசி என்பதைச் சொல்லி, தலைநகரிலிருந்து திரும்பும்போது இரயில் நிலையத்தில் சந்திக்கிறேன் என்று சொல்லி அவர்கள் புறப்படும் தினத்தன்று இரயில் நிலையத்திற்குச் சென்றிருந்தேன். பெயர் தான் புது தில்லி இரயில் நிலையம்! ஆனால் மிகவும் பழைமையானது! எப்போதுமே மனிதர் கூட்டம் தான் – “கடல் அலை போல திரண்டு வாரீர்” என்று யாருமே அழைக்காவிடிலும், சுனாமி போல, பேரலையாக வந்து கொண்டே இருப்பார்கள்! அந்தக் கூட்டத்தில் நாங்களும் சந்தித்தோம்!

என்னைக் கண்டவுடன், பையிலிருந்து ஒரு பையை எடுத்துக் கொடுத்தார்! பயனுள்ள அன்பளிப்பு! வீட்டில் செய்த புளியோதரை மிக்ஸ், நொறுக்ஸ், மாங்காய் தொக்கு எனக் கொடுத்த அவரது அன்பிற்கு நன்றி. அலுவலகத்திலிருந்து எட்டு மணிக்கு மேல் வீட்டுக்கு வந்து சமைத்துக் கொண்டிருந்த சமயத்தில் கிடைத்த புளியோதரை மிக்ஸ் ரொம்பவே உதவியாக இருந்தது அந்த சில நாட்கள். சில மணித்துளிகள் நின்று பேசிக் கொண்டிருந்த பிறகு நடைமேடைக்கு அவர்கள் செல்ல வேண்டிய தமிழ்நாடு விரைவு வண்டி வந்தது. அவரையும், அவரது தந்தையையும் பார்த்து பேசிக் கொண்டிருந்து விட்டு இரயில் புறப்படும் முன்னர் விடைபெற்றுக் கொண்டேன். 

இந்தச் சந்திப்பு பற்றி அவரும் எழுதுவார் என நினைக்கிறேன்! அது சரி, ”யார் அந்த பதிவர் என்று சொல்லவே இல்லையே?” என்ற உங்கள் கேள்விக்கு பதில் -  ”தில்லையகத்து க்ரோனிக்கிள்ஸ்” வலைப்பூவில் எழுதி வரும் சகோதரி “கீதா ரெங்கன்” அவர்கள்!

அராக்கு பள்ளத்தாக்கு – பயணத் தொடர்!

ஹனிமூன் தேசம் பயணத்தொடருக்குப் பிறகு பதிவுகளே எழுதாத நிலை இருந்ததால், அடுத்த பயணத்தொடரை ஆரம்பிக்கவே இல்லை! நாளை முதல் ஒரு நாள் விட்டு ஒரு நாளாக அராக்கு பள்ளத்தாக்கு பயணத் தொடர் ஆரம்பிக்க இருக்கிறேன். வழமை போலவே உங்கள் அனைவருடைய வருகையையும், கருத்துப் பகிர்வுகளையும் எதிர்பார்த்து….. 

நாளைய பதிவில் சந்திக்கும் வரை…..

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.