மண்ணில்லை பெண் – சிறுகதைத் தொகுப்பு - நிர்மலா ராகவன்

படம்: இணையத்திலிருந்து....

பத்து சிறுகதைகளைத் தன்னகத்தே கொண்ட ஒரு சிறுகதைத் தொகுப்பு மண்ணில்லை பெண். மலேசியாவில் வசிக்கும் நிர்மலா ராகவன் என்பவரின் எழுத்தில், 62 பக்கங்கள் கொண்ட இந்த சிறுகதைத் தொகுப்பு WWW.FREETAMILEBOOKS.COM தளத்தில் இலவசமாக தரவிறக்கம் செய்து படிக்கலாம். இத்தொகுப்பின் சில கதைகலிளிருந்து எனக்குப் பிடித்த சில வரிகள் இங்கே ஒரு முன்னோட்டமாக!

 

ஆசிரியரின் முன்னுரையிலிருந்து சில வரிகள்.....

நாற்பது வயதுக்கு மேல் பெண்கள் அழகையும், இளமையையும் இழந்து, அவர்களின் கணவன்மார்களின் கேலிக்கும் ஆளாவது சர்வசாதரணமாக நம்மிடையே நடந்து கொண்டுதானிருக்கிறது. இந்த ஆண்கள் தாமும் வயதானவர்களாத்தானே – அடர்த்தியான தலைமயிராய் இழந்து, தொந்தி போட்டு – ஆகிக்கொண்டிருக்கிறோம் என்று எண்ணிப்பார்ப்பதே கிடையாது!

மானசீகக் காதல்.....

ஆண்-பெண் உறவைப் பற்றி எழுதும் ஒரு பெண் எழுத்தாளரின் கதைகளைப் படித்து அந்த எழுத்தாளினி மீது ஒரு இது... என மனைவியிடமே சொல்லும் கதை நாயகன். எழுத்தாளினியைச் சந்திக்கும் வரை மனைவியை அடிமை போல் நடத்தியவர், சந்தித்த பிறகு கதை நாயகனிடம் ஏற்பட்ட மாறுதல் பற்றிச் சொல்லும் சிறுகதை – மானசீகக் காதல்! கதாநாயகன் பெரியசாமி, என்ன சமைப்பது என்று கேட்கும் மனைவி பார்வதியிடம் சொல்லும் சில வார்த்தைகள்.....

தோசை வார்த்தால், "எப்பவும் தோசைதானா இந்த இழவு வீட்டில்? தாகத்தாலேயே ஆள் செத்துடனும்னு பாக்கறியா? என்பார்.

சரி தான் என உப்புமா பண்ணுவாள், மறுநாள்.

"இது என்ன உப்புமா, களிமண்ணிலே கையை விடற மாதிரி. இட்லி, தோசை எதையாவது செய்யறதுக்கென்ன? அரிசி, உளுந்தைப் போட்டு அரைக்க நேரம் இல்லையோ மகாராணிக்கு? ஒக்காந்து என்னதான் கிழிக்கிறே?" என்று அதற்கும் வசவு விழும்.

பல வீடுகளில் இப்படித்தானே நடக்கிறது!

நாற்று

நான்கு குறைப் பிரசவங்கள், சோதனைக்குழாய் வழி வயிற்றில் வளர்ந்த கருவும் மூன்றே மாதங்களில் வெளிப்பட்டுவிட, தத்து எடுத்துக் கொள்ளலாம் என்று சொன்ன கணவரிடம் ஒத்துக் கொள்ளாத செல்வந்தரின் மனைவி.  மனசைத் தளரவிடாதே, வேறு ஒரு வழியும் இருக்கிறது என்று பத்திரிகையில் வந்திருந்த கட்டுரையைக் காண்பிக்கிறார் செல்வந்தர். அக்கட்டுரை வாடகைத் தாய் பற்றியது. வாடகைத் தாயாகத் தேர்ந்தெடுக்க நிறைய தரகர்கள்...  அப்படி ஒரு தரகர் வாயிலாகச் சொல்லும் வார்த்தைகள்......

"மண்ணிலே விதை போட்டா, செடி முளைக்கிற மாதிரிதான்னு வெச்சுக்கங்களேன். கரு உருவாகிடுச்சுன்னு உறுதி ஆனப்புறம், ஒங்க வயித்தில அதை விதைச்சுடுவாங்க. ஏன்னா, அந்தம்மா வயத்தில கரு தங்கறதில்ல்லே!"

"நாத்து நடறமாதிரி!" என்றாள் நாகம்மா. அவளுடைய முகத்தில் தெளிவு. தான் அறியாத அந்தப் பணக்காரப் பெண்மணியின் மேல் இரக்கம் சுரந்தது. தூக்கத்திலிருந்து எழுந்த மகனிடம் "ஒனக்குத் தம்பிப் பாப்பா பொறக்கப் போறாண்டா!" என்றாள்.

மாதங்கள் உருண்டோட பெற்ற குழந்தையின் முகத்தைக் கூடப் பார்க்க முடியாமல் குழந்தையைக் கொடுத்து பணம் பெற்றுக் கொள்கிறார் நாகம்மா. அவர்கள் வாழ்க்கைத் தரம் கொஞ்சம் உயர்கிறது. சில மாதங்களுக்குப் பிறகு தரகர் மீண்டும் வருகிறார் – வேறு ஒருவருக்கும் குழந்தை வேண்டும் – வாடகைத் தாயாக இருக்க வேண்டும் என்று நாகம்மாவிடம் கேட்க......

"அன்னிக்கு நாத்துன்னு சொன்னேன். ஆனா, நான் மண்ணில்லே. அது இப்பதான் புரியுது!" என்று விம்மியவள், "ஒரு செடியைப் பிடுங்கி நடறப்போகூட வேரோட கொஞ்சம் தாய்மண்ணையும் சேர்த்துத் தான் எடுப்போம். எனக்கு அந்த கொடுப்பினைகூட இல்லாம போச்சே! பிள்ளை முகத்தக்கூட பாக்க முடியாத பாவி ஆயிட்டேனே!" என்று பெரிதாக அழ ஆரம்பித்தாள்.

என் வயத்துல சுமந்து பெத்த பிள்ளை எங்கே இருக்கோ, எப்படி இருக்கோ, அதைப் பார்க்க முடியலையே!"ன்னு என்னோட அடிமனசு குமுறிக்கிட்டே இருக்குமே! ஒங்க பணத்தாலே அதைச் சமாதானப்படுத்த முடியுமா? ஏன்யா? ஏழைங்கன்னா, பணந்தான் கிடையாது, உணர்ச்சிங்கக் கூட இருக்காதா? வார்த்தை குழற முடித்துவிட்டுக் கதறினாள். 

வாடகைத் தாயாக இருக்கும் ஒரு தாயின் உணர்வுகளைச் சொல்லும் நல்லதோர் கதை.

போட்டி என்ற தலைப்பிட்ட கதையில் திருமணம் ஆகி மூன்று ஆண்டுகளுக்குள் தனது மனைவியை இழந்த சரவணின் உணர்ச்சிகளைப் படம் பிடித்துக் காட்டுகிறார் கதாசிரியர். பிறந்த குழந்தைகளின் காரணமாக தன் மீது மனைவி காட்டும் அன்பு குறைந்து விட்டதோ, என்ற போட்டி மனப்பான்மை, இருந்த கதாநாயகன் தனது தவற்றை உணர்ந்து தடுமாறும் நிலை...  கண் கெட்ட பின் சூரிய உதயம்.....

பெரும்பாலான கதைகள் மலேசியாவில் நடப்பவையாகவே இருக்கின்றன. நூலாசிரியர் மலேசியாவில் இருப்பவர் என்பதும் ஒரு காரணமாக இருக்கலாம். 

நல்லதோர் தொகுப்பு. நீங்களும் தரவிறக்கம் செய்து படிக்கலாமே.

நாளை வேறு ஒரு பதிவில் சந்திக்கும் வரை....

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.

அலைபேசிமுலம் தமிழ்மணம் வாக்களிக்க....