கதம்பம் – அவல் கொழுக்கட்டை - தையல் – சிவராத்ரி –தேவதை

நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் ஆரம்பிக்கலாம்.

தவறு நம்மிடம் இருந்தால்

நம்மை விட

பெரிய வழக்கறிஞர் யாருமில்லை

தவறு அடுத்தவரிடம் இருந்தால்

நம்மை விட

பெரிய நீதிபதி யாருமில்லை

ஆதியின் அடுக்களையிலிருந்து… -  20 ஃபிப்ரவரி 2020:

இன்று காலை உணவாக அவலில் செய்த பிடி கொழுக்கட்டை. செய்வது எளிது. சுவை பிரமாதம். சட்னி அல்லது சாம்பாருடன் சுவைக்கலாம்.  செய்முறை கீழே…

ஊறவைக்க வேண்டாம். அப்படியே பொடி பண்ணிக்கனும். தண்ணீர் சரிக்கு சரி இல்லன்னா கூட கொஞ்சம் வெச்சுக்கலாம். நான் 1 1/2 கப் அவலுக்கு 2 கப் தண்ணீர் சேர்த்தேன். இன்னும் கொஞ்சம் விட்டுக்கலாம் என்று தோன்றியது. 1 கப் 1 1/2 தண்ணீர் சேர்க்கலாம். ஆனா கிளறியதும் கொஞ்சம் சூடா இருக்கும் போதே தண்ணீர் தொட்டுக் கொண்டு பிடிக்கணும். ஆறினா உதிர் உதிராக ஆயிடும். பிடிக்க முடியாது.

முகநூலில் வெளியிட்ட பிறகு உஷா மாதவன் அவர்கள் இதைச் செய்து அவரது யூட்யூப் சேனலில் வெளியிட்டார். அவர் அவலை வறுத்துப் பயன்படுத்தி இருக்கிறார் ஆனால் நான் வறுக்கவில்லை. அவ்வளவு தான் வித்தியாசம்.  அந்த காணொளி கீழே…

வாங்க!! சூடாக சாப்பிடலாம்..

தற்போதைய வாசிப்பில் - 17 ஃபிப்ரவரி 2020:

சற்று இடைவெளிக்குப் பின் இன்றிலிருந்து – “அத்திமலைத் தேவன்” பகுதி 2 வாசிக்கத் தொடங்கியிருக்கிறேன். 632 பக்கங்கள்... இந்த வார இறுதிக்குள் முடிக்க முடியுமா?

மஹாசிவராத்ரி – வில்வ பத்ரம் - 21 ஃபிப்ரவரி 2020

ஓம் நமச்சிவாய!

ஹர ஹர மஹாதேவ்!

வில்வ பத்ரம்!!

டெல்லியில் அருகில் இருக்கிற பார்க்கில் கூட வில்வ மரம் இருக்கும். அங்கே வில்வ பழத்தில் ஜூஸ் செய்து குடிப்பார்கள். உஷ்ணத்தை தணிப்பதற்கு. வில்வ மரத்தின் இலை, வேர், காய், பழம் என்று எல்லாவற்றிலும் மருத்துவ பயன்கள் உண்டு. ஈசனுக்கு உகந்தது வில்வ பத்ரம்!! நேற்று வழக்கமாக பூ கொண்டு வருபவர் வில்வம் கொண்டு வந்து தர, இன்று நம்ம வீட்டு சிவனுக்கு "நமசிவாய" நாமம் சொல்லி வில்வ அர்ச்சனை செய்ய முடிந்தது.

குட்டி தேவதை – 22 ஃபிப்ரவரி 2020:

கீழ் வீட்டு குட்டி தேவதை முன்பெல்லாம் என்னவரை பார்த்தால் ஒளிந்து கொள்வாள். ஆனால் சில மாதங்களுக்கு முன் என்னவர் வந்த போது அவரிடம் ஒட்டிக் கொண்டாள். அவரிடம் படம் வரைந்து காண்பித்துக் கொண்டும், விளையாடிக் கொண்டும் இருந்தாள். தன்னுடைய பர்த்டேக்கு கட்டாயமாக வரணும் என்று வேறு சொன்னாளாம் :)

அந்த குட்டி தேவதைக்கு இன்று பிறந்தநாள். மகளும், நானும் எங்கள் வாழ்த்துக்களைச் சொன்னதும் சாக்லேட் தந்தாள். சிறிது நேரம் கழித்து அங்கிருந்து 'பை பை' சொல்லி விட்டு நாங்கள் வெளியே செல்லும் போது ஓடி வந்து மகளிடம் ஒரு சாக்லேட்டைக் கொடுத்தாள்.

யாருக்கு இது????

உங்க வீட்டு அங்கிளுக்கு....:) அங்கிள் இங்க இல்லையே. ஊர்ல இல்ல இருக்காரு என்று மகள் சொன்னதும், குடுத்துடுங்க என்று சொல்லி விட்டு ஓடி விட்டாள் :)

குழந்தைகளின் உலகத்தில் அன்பு மட்டுமே அள்ள அள்ளக் குறையாத அளவில் சூழப்பட்டிருக்கிறது ❤

பிறந்தநாள் வாழ்த்துகள் தனுஸ்ரீ குட்டி❤

பின்னோக்கிப் பார்க்கலாம் வாங்க – 19 ஃபிப்ரவரி 2019

இதே நாளில் சென்ற வருடம் முகநூலில் எழுதிய ஒரு பகிர்வு. படிக்காதவர்கள் படிக்கலாமே! - புதிது புதிதாக சமைத்துப் பார்ப்பதிலும், புத்தக வாசிப்பிலும் உள்ள ஆர்வம் தையலில் இல்லையென்று தான் சொல்லணும்..:)) நீண்ட நாட்களாக வெட்டி வைத்த ப்ளவுஸை இன்னும் தைக்கவில்லை :(

தையற்கலை!!!

நம்முடைய உடையை நாமே தைத்துக் கொள்வது என்பது பெரிய விஷயம்..நல்ல டெய்லர் அமைவது என்பது வரம்!!! திருமணத்திற்கு முன் கோவையில் பக்கத்து வீட்டு தனலட்சுமி என்கிற தனா அக்காவிடம் கொடுத்து வந்தேன்..அக்கா வேறு வீடு மாறிப் போன பின்பும் அப்பா ஆஃபீஸுக்கு போகும் வழியில் கொடுத்து விட்டுச் செல்வார்..

திருமணத்திற்கு பின் என் மாமியாரே எனக்கு ப்ளவுஸ் தைத்து தர ஆரம்பித்தார்...ஏறக்குறைய 40 வருடங்களாக தைத்து வருகிறார். எனக்கே நிறைய ப்ளவுஸ்கள் தைத்து கொடுத்திருக்கிறார்.. ஒவ்வொன்றும் அவ்வளவு கச்சிதமாக இருக்கும்..

ப்ளவுஸுக்கு வெட்டும் போது எனக்கு காண்பிப்பார்..ஹூக்கு தைக்க, ஹெம்மிங் பண்ண சொல்லிக் கொடுத்தார்..ஆனால் அவருடைய தையல் மிஷினை இதுவரை என்னை தொட அனுமதித்ததே இல்லை..:)) அவர் தைக்கும் போது கண்ணால் பார்த்ததோடு சரி..:))

மகள் சிறு குழந்தையாக இருந்த போது டெல்லியில் எங்கள் வீட்டருகில் இருந்த தையற்பயிற்சி நிலையத்துக்குச் சென்றேன்.. மகளுக்கு வேண்டிய பால், பிஸ்கட், துணி என்று எல்லாவற்றையும் ஒரு பையில் எடுத்துக் கொண்டு, மகளையும் இடுப்பில் இடுக்கிக் கொண்டு செல்வேன்..

வடக்கே பெடல் பண்ணும் மிஷின்களை யாரும் வைத்திருப்பதில்லை..அங்கு கைகளால் சுத்தும் மிஷின்கள் தான் இருந்தன.. பாயில் அமரவைத்து சொல்லிக் கொடுத்தார் அந்தப் பயிற்சியாளர்..இரண்டு, மூன்று நாட்கள் தான் சென்றிருப்பேன்.. என் கவனம் முழுவதும் மகள் கீழே கிடக்கும் கொக்கி, ஊசி என்று எதையாவது எடுத்து வாய்க்குள்ளோ, மூக்கு உள்ளேயோ, காது உள்ளேயோ போட்டுக் கொண்டு விடுவாளோ என்று தோன்றியது..

பெரியவர்கள் துணையில்லாமல் வளர்த்த குழந்தையல்லவா!!! கணவரும் காலையில் சென்றால் மாலை தானே வீடு திரும்புவார்... தையலில் புத்தி செல்லவில்லை..

இப்படியிருக்க என்னவர் ஒரு தீபாவளி சமயம் USHA கம்பெனியின் "கையால் சுத்தும் மிஷின்" ஒன்று வாங்கி வந்தார்..அம்மாவைப் பார்த்தே வளர்ந்ததால் என்னவருக்கு தையல் தெரிந்திருந்தது..

அவரே எனக்கு சொல்லித் தந்தார்..தினமும் ஏதாவது ஒரு வேலையைக் கொடுத்து "இதை தைத்து வை" என்று சொல்லி அலுவலகம் செல்வார்.. மாலை வந்து பார்த்து தவறுகளை சுட்டிக் காட்டுவார்..

இப்படித் தான் புடவைகளுக்கு ஓரம் அடிக்கவும், உடைகளை சரி பண்ணிக் கொள்ளவும், தலையணை உறைகள் தைக்கவும் கற்றுக் கொண்டேன்..டெல்லியை விட்டு இடம்பெயர்ந்ததும் மிஷினை அங்கேயே விட்டு வந்தாச்சு..எடுத்து வரவும் முடியலை..

இனி மாமியாரைத் தொந்தரவு செய்ய வேண்டாமென வெளியே டெய்லரிடம் கொடுத்துப் பார்த்தேன்.. ஒவ்வொரு முறையும் ஒவ்வொரு விதமாக இருக்கும்.. என்னவென்று சொல்ல!!

வெறுத்துப் போய் புதிதாக ஒன்று வாங்க வேண்டும் என முடிவெடுத்து சிறுகச் சிறுக சேமிக்கத் துவங்கி, இதோ வாங்கியும் விட்டேன்..எல்லா வித வசதிகளும் இதில் இருக்கு..YouTube ல் பார்த்து கற்று வருகிறேன்..

விரைவில் என்னுடைய உடைகளை நானே தைத்துக் கொண்டால் போதும்..

மகளுக்கும் இதில் ஆர்வமிருக்கு. அவளும் கற்றுக் கொண்டால் நன்றாக இருக்கும்...

என்ன நண்பர்களே, இந்த நாளின் கதம்பம் பதிவு உங்களுக்குப் பிடித்திருந்ததா? பதிவு பற்றிய உங்கள் கருத்துகளைப் பின்னூட்டத்தில் தெரிவிக்கலாமே!

மீண்டும் சந்திப்போம்… சிந்திப்போம்…

நட்புடன்

ஆதி வெங்கட்.