ஹனிமூன் தேசம் – பனீர் பரோட்டா - கூடவே இன்னும் சில – காலை உணவு

ஹனிமூன் தேசம் – பகுதி 12

தொடரின் முந்தைய பகுதிகளுக்கான சுட்டிகள் வலப்பக்கத்தில் Drop Down Menu-வாக இருக்கிறது! படிக்காதவர்கள் படிக்கலாமே!

விதம் விதமாய் பராட்டா... கூடவே காரசாரமாய் ஊறுகாய்!

 

மோதிரத்தினைத் தேடித்தேடி கிடைக்காத பிறகு வாகனம் நிறுத்தி இருந்த இடத்திற்கு வந்து சேர்ந்தோம். நாங்கள் சென்ற போது எங்கள் வாகனம் மட்டுமே இருந்தது. இப்போது நிறைய வாகனங்கள்! கூடவே சுற்றுலாப் பயணிகளை நம்பி பிழைப்பு நடத்தும் உள்ளூர்வாசிகளும் வர ஆரம்பித்திருந்தார்கள். உள்ளூர் உடை அணிந்து புகைப்படம் எடுத்துக்கொள்ள வாடகைக்கு துணி தருபவர்கள், தேநீர், சிற்றுண்டிகள் விற்பவர்கள் என பலரும் அங்கே இருந்தார்கள். தேநீர் மட்டும் அருந்தி, காலை உணவுக்காக எங்கே போகலாம் என ஜோதியிடம் கேட்க, வண்டியில் செல்லும்போது எந்த உணவகம் திறந்திருக்கிறதோ அங்கே போகலாம் என முடிவு எடுத்தோம்.

 உணவகத்திலிருந்து கண்ட காட்சி....

பெரும்பாலான வட இந்திய நகரங்களில் உணவகங்கள் மிகவும் காலம் தாழ்த்தி தான் கடை திறப்பார்கள். நம் ஊர் போல காலை ஆறு மணிக்கு கடை திறந்து வைக்க மாட்டார்கள்.  எட்டு மணி – எட்டரை மணிக்கு மேல் ஆடி அசைந்து கடை திறந்து, அதுவும் குளிக்காமல் கொட்டாவி விட்டபடி கடை திறப்பவர்கள் தான் அதிகம்! அதுவும் பெரும்பாலான இடங்களில் காலை உணவு என்றால் ”டபுள் ரொட்டி” என்று அழைக்கப்படும் ப்ரெட் டோஸ்ட் தான் காலை உணவு! இல்லை என்றால் பராட்டா – தயிர் மற்றும் ஊறுகாயுடன்! அதுவும் இந்த டபுள் ரொட்டி பெயரை தில்லி வந்த பிறகு தான் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன் – தமிழ் நாட்டில் இருந்தவரை இப்படி அழைக்கலாம் என்று கூட தெரியாது! இரண்டு ஸ்லைஸ்கள் வைத்து இருப்பதால் டபுள் ரொட்டி!

உணவகத்தில் இருந்த தறி....

இதில் Dhari எனும் கார்பெட் போன்ற தரை விரிப்பைச் செய்கிறார்கள்...

சைவம் என்றால், இரண்டு ஸ்லைஸ்களுக்கு நடுவே வெண்ணையும், ஜாமும் தடவி, டோஸ்ட்! அசைவம் எனில் நடுவே ஆம்லெட்! அதான் டபுள் ரொட்டி! பெரும்பாலான வட இந்தியர்களுக்கு காலை உணவு இந்த டபுள் ரொட்டியும் ஒரு கிளாஸ் பாலும் தான்!  நாமோ, ஜூரம் வந்தால் மட்டுமே ப்ரெட் சாப்பிடுபவர்கள்! நமக்கு இது ஒத்து வராது! சரி அடுத்த ஆப்ஷன் – பராட்டா தான்! எந்த உணவகம் திறந்திருக்கிறது என்று பார்த்தபடியே வர, கோத்தி என்ற சிற்றூரில் இருக்கும் HIM CAFÉ திறந்திருந்தது! சிறிய உணவகம் தான். உள்ளே ஒரு அறை, வெளியே – திறந்த வெளியில் மலைகளைப் பார்த்தவாறு ஒரு Lawn – அங்கேயும் சில Table-Chairகள். திறந்த வெளி தான் எல்லோருடைய Choice ஆக இருந்தது!

பெரும்பாலான சுற்றுலாப் பிரதேசங்களைப் போல, காலையில் சென்ற Gulaba-விலும் கழிப்பறை வசதிகள் இல்லை என்பதால் உணவகத்திற்கு வந்த பிறகு முதல் வேலை முக்கியமான வேலை! அதன் பிறகு தான் சாப்பிட என்ன இருக்கிறது என்ற கேள்வியே! டபுள் ரொட்டியில் தான் ஆரம்பித்தார் அந்த உணவகச் சிப்பந்தி! அட ஆள விடுங்கப்பா! பராட்டா என்னென்ன வகைகள் கிடைக்கும் என்று கேட்க, வரிசையாக அடுக்கினார் – ப்ளையின் பராட்டா, ஆலு பராட்டா, ப்யாஜ் பராட்டா, பனீர் பராட்டா, மிக்ஸ் பராட்டா என வரிசையாகச் சொல்ல, எல்லாவற்றிலும் சில பராட்டாக்கள் சொல்லி எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரம் கொண்டு வரச் சொல்லி இயற்கையை ரசிக்க ஆரம்பித்தோம்.

அந்த மலையுச்சிக்குப் போகலாமா....

சுற்றிலும் மலை, பின்புறத்தில் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் நதி, எங்கோ மலைப்பிரதேசத்திலிருந்து பனி உருகி மெல்லிய நீர்வீழ்ச்சியாகக் கொட்டிக் கொண்டிருக்கும் காட்சி எனப் பார்த்துக் கொண்டே அரட்டை! அதிகாலையில் பனிப்பிரதேசத்திற்குச் சென்றதால் சிலருக்குத் தலைவலி! அவரவர் துணை தனது இணைக்கு தலையைப் பிடித்துவிட அப்படியே சில புகைப்படங்கள் எடுத்து அவர்களை கிண்டல் செய்து கொண்டிருந்தோம். பராட்டா வந்த பாடில்லை! சரி நாமே களத்தில் இறங்கி விட வேண்டியது தான் போல! என்று நினைத்தபடியே “அனுமதி இல்லை” என்று எழுதி இருந்த சமையலறைக்குள் பிரவேசித்தேன்!

”உங்க தலையைப் பார்த்ததும் தோசைக்கல்லை போடலாம்னு இருந்தேன்” என்று சில மனைவிமார்கள் கணவனிடம் சொல்வதுண்டு – அதைப்போல, நாங்கள் ஆர்டர் கொடுத்த பிறகு தான் வேலையே ஆரம்பித்திருந்தது.  பனீர் பரோட்டாவிற்கு பனீர் உதிர்த்து, மிளகாய்ப்பொடி, தனியா, உப்பு கலந்து கலவை தயாராகிக் கொண்டிருந்தது. ப்யாஜ் பராட்டாவிற்கு பொடிப்பொடியாக வெங்காயம் நறுக்கிக்கொண்டிருந்தார் ஒருவர். ஸ்டஃப் செய்யத் தேவையான எல்லாம் தயாராகிக் கொண்டிருக்க, ஒரு பெண்மணி பராட்டா செய்து கொண்டிருந்தார். ”கொஞ்சம் விரைவாகச் செய்யுங்கள் அம்மணி” என்று சொல்லி விட்டு வெளியே வந்தேன். மற்ற சிலரும் பராட்டா செய்வதைப் பார்த்து வர, சிறிது நேரத்தில் பராட்டாக்கள் வகைவகையாய் வந்து சேர்ந்தது.

இந்தாங்க.... நீங்களும் பராட்டா சாப்பிடுங்க!

குளிர் மிகு காலையில் இளஞ்சூட்டில் வந்த பராட்டாக்கள் திவ்யமாக இருந்தது. ஊறுகாய், தயிர் உடன் பராட்டாக்கள் மளமளவென்று காலியானது!  காலியாக காலியாக, ஓடி ஓடி பராட்டாக்களை எடுத்து வந்து கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார் உணவகச் சிப்பந்தி. அனைவரும் தேவையான அளவு, தேவையான வகை பராட்டாக்களை உண்டு முடித்த பிறகு ஒரு தேநீரும் குடித்து அங்கிருந்து புறப்பட்டோம். எங்கள் அனைவருக்குமாகச் சேர்த்து, காலை உணவுக்கு என்று ஆன செலவு 1420/- மட்டும்!

அடுத்ததாக எங்கே சென்றோம், அங்கே கிடைத்த அனுபவங்கள் என்ன என்பதை வரும் பகுதியில் சொல்லட்டா!

தொடர்ந்து பயணிப்போம்…..

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி.