கதம்பம் – சொர்க்கமே என்றாலும் – பள்ளி பருவ நட்புகளுடன் சந்திப்பு

சமீபத்தில் கோவைக்கு ஒரு பயணம் – பள்ளிப் பருவ நட்புகளை சந்திக்க ஒரு வாய்ப்பு அமைந்தது. அதற்குச் சென்ற போது கிடைத்த அனுபவங்கள்….

திருச்சி ஜங்ஷனில் – தூய்மை இந்தியா

ரயில் பயணத்தில்….

கிளம்பிய நிமிடத்திலிருந்து ஆரம்பம்.

மசால் வடை, பஜ்ஜி, ஸ்வீட் போளி, ரோஸ் மில்க், காலிப்ளவர் chசில்லி.

சத்தியமா நான் இந்த விளையாட்டுல இல்ல... :)))

விற்பனையில் - மூன்று புத்தகங்கள் 50 ரூ, மல்லிப்பூ, கீ செயின்...

முன்னாடி சீட்டில் இருப்பவருக்கும் பின்னாடி சீட்டில் இருப்பவருக்கும் திடீரென்று சண்டை :) எதற்கென்று தெரியலை :) தெரிஞ்சா சொல்லி இருக்கலாம்:)

சொர்க்கமே என்றாலும்…

எங்கூரு எங்கூரு தான்!!

ஈரோடு தாண்டிய பிறகு தான் சில்லென்ற குளுமையான காற்று வீசத் துவங்கியது. ஏறக்குறைய பத்து மணி போல கோவை சென்றடைந்தேன். முதல் நாள் இரவு மழை. அடுத்த நாள் காலையில் சில்லென்ற சூழலை அனுபவிக்கத் தொடங்கியிருக்கேன். கோவையில் இருக்கறவங்க கொடுத்து வச்சவங்கப்பா.

இந்த நாள் இனிய நாள்!!!

சமீபத்தில் எங்கள் பள்ளியின் முன்னாள் மாணாக்கர்களின் சந்திப்பு வெகு விமரிசையாக நடைப்பெற்றது. பள்ளியில் மராமத்து வேலைகள் நடைபெறுவதால், விளையாட்டு மைதானத்தில் நிகழ்ச்சி நடைப்பெற்றது. விழாக்குழுவினர் மிகவும் அருமையாக ஏற்பாடு செய்திருந்தனர்.

பள்ளிக் கட்டிடத்துக்குச் சென்று மகளுக்கு காண்பித்தேன். நினைவு அடுக்குகளில் இருந்த காட்சிகள் கண்முன்னே விரிந்தது. நிறைய மாற்றங்கள். தோழமைகளின் அறிமுகம் கிடைத்தது. ஜூஸுடன் வரவேற்று உபசரித்தனர்.

தமிழ்த்தாய் வாழ்த்துடன் நிகழ்ச்சி துவங்கி, ஆசிரியர்களின் உரையுடன் தொடர்ந்தது. குழுப்புகைப்படம் எடுத்துக் கொண்டோம். தோழமைகளின் கலகலப்பான பேச்சுடன் நாள் இனிமையாக கடந்தது.

அடுத்து மதிய உணவு மிகச்சிறப்பாக இருந்தது. பாக்கு மட்டை தட்டுகளில் காசி ஹல்வா, சப்பாத்தியுடன் பனீர் பட்டர் மசாலா, வெஜிடபிள் புலாவ், சேமியா பகாளாபாத் மற்றும் ஐஸ்க்ரீம். எல்லோருக்கும் தண்ணீர் பாட்டில்களில்.

மாணாக்கர்களின் சுய அறிமுகத்தில் அடியேனும் சில வார்த்தைகளில் என் மகிழ்ச்சியைப் பகிர்ந்து கொண்டேன்.

என் ஆசிரியர் மகளிடம், "உன் அம்மா ரொம்ப சமத்து!! நல்லா படிப்பா! எல்லா வேலைகளையும் இழுத்துப் போட்டுக் கொண்டு செய்வா!! நீயும் அம்மா மாதிரி இருக்கணும்!!" என்றார். மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

1992 பேட்ச்சில் தான் விஜய் தொலைக்காட்சி புகழ் கோபி நாயர் [தன் குரலால் நம்மை வசியம் செய்பவர்] என்ற தகவலை இன்று தான் என் சீனியர்கள் மூலம் தெரிந்து கொண்டேன். 1969ல் படித்தவரும், 1971ல் படித்தவரும் கூட இன்று கலந்து கொண்டனர்.

ஒருசில ஆசிரியர்களை இன்னும் பார்க்க நினைத்திருந்தேன். முடிந்தால் அடுத்த முறை சந்திக்க எண்ணம். இப்படியான நிகழ்வுகள் தொடர்ந்து நடைபெற வேண்டும்.

ஆசிரியர்களின் உரையில் அவர்கள் எங்களிடம் நடந்து கொண்ட விதத்தையும், நாங்கள் எங்கள் பிள்ளைகளை வழிநடத்தவும் அறிவுரை வழங்கினார்கள். அவர்கள் பேசும் போது, "எங்கள் குழந்தைகளான நீங்கள்" என்ற போது, அப்படியே வயது குறைந்து பள்ளிப்பருவத்திற்கு சென்று விட்ட உணர்வு. மனதுக்கு மிகவும் நெகிழ்வாக இருந்தது.

தோழமைகள் ஒவ்வொருவரும் அவர்கள் இந்தப் பள்ளியின் மூலம் கற்றுக் கொண்ட கல்வியும், தாங்கள் வாழ்வில் முன்னேறிய விதத்தையும் பகிர்ந்து கொண்டனர்.

அன்றைய மாணாக்கர்கள் இன்றைக்கு காவல்துறையிலும், பத்திரிக்கைத் துறையிலும், வியாபாரத்திலும், ஆசிரியப் பணியிலும் சிறந்து விளங்குகிறார்கள்.

எங்கள் பள்ளியின் நிறுவனர் R.K. சண்முகம் செட்டியார் சுதந்திர இந்தியாவின் முதல் நிதியமைச்சர். காந்தியால் நியமிக்கப்பட்டவராம். போன்ற பெருமைவாய்ந்த விஷயங்களையும் கூட்டத்தில் நினைவு கூர்ந்தனர்.

இந்த நிகழ்வினை ஏற்பாடு செய்த தோழமைகளுக்கு என் நெஞ்சார்ந்த நன்றிகள்.

மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்…

நட்புடன்

ஆதி வெங்கட்