அம்பா பெரியம்மா - நன்னாரியும் மாகாளியும் - நல்வழி - நீதி வெண்பா - ஔவை

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

நேற்று வெளியிட்ட கடந்து வந்த பாதை பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

விலை மதிப்பற்ற செல்வம் அறிவு; பலமான ஆயுதம் பொறுமை; மிகச் சிறந்த பாதுகாப்பு உண்மை; அற்புதமான மருந்து சிரிப்பு.

******

நண்பர்களே, அம்பா பெரியம்மா குறித்து அவ்வப்போது எழுதுவது நீங்கள் அறிந்ததே.  அவ்வப்போது ஏதாவது அவரது நினைவிலிருந்து சொல்வது அவர் வழக்கம்.  அட்ட வீரட்டத் தலங்களுக்கான ஒரே பாடலை ஒரு காஃபி வித் கிட்டு பதிவில் சொன்னது உங்களுக்கு நினைவிருக்கலாம்.  இப்படி ஒவ்வொரு நாளும் ஏதோ ஒரு விஷயத்தினைச் சொல்லிக் கொண்டிருப்பார்.  அந்த நேரத்தில் முடிந்த வரை உடனேயே அதை பதிவு செய்து கொண்டிருக்கிறேன் - ஒலியாக இல்லாவிட்டாலும் குறிப்பாகவேனும்!  அப்படி பதிவு செய்திருக்கும் சில விஷயங்கள் இந்தப் பதிவில் ஒரு தொகுப்பாக! பதிவுக்குச் செல்வதற்கு முன்னர் இன்னும் ஒரு விஷயம் - பெரியம்மா எட்டாவது வரை தான் படித்தார் - 14 வயதிலேயே அதற்கு மேல் பெண்கள் படிக்கக் கூடாது என்று அவரது அப்பா பள்ளி செல்வதற்கு தடா போட்டு விட்டாராம்! (1956-ஆம் வருடம்) நான் பார்க்காத அந்தத் தாத்தா மீது இப்போது கோபம் வருகிறது! என் அம்மாவையும் அப்படியே படிக்க விட வில்லை.

நன்னாரியும் மாகாளியும்:

‘மலையில விளைஞ்சா மாகாளி, நாட்டுல விளைஞ்சா நன்னாரி’ என்ற பழமொழியை பெரியம்மா பேச்சு வாக்கில் கூறினார்.  மாகாளிக் கிழங்கு (அதன் ஊறுகாய் சாப்பிடவென்றே சிலர் தவமிருப்பதுண்டு! திருச்சியிலிருந்து தில்லிக்கு எடுத்துச் சென்று கொடுத்திருக்கிறேன்!) குறித்து நீங்களும் அறிந்திருக்கலாம்!  அதைப் போலவே நன்னாரி சர்பத் இன்றைக்கும் தமிழகத்தில் பல இடங்களில் விற்பனை செய்யப் படுகிறது. இன்றைய இளைய தலைமுறையினர் இதை விரும்புவது இல்லை என்றாலும், நான் அவ்வப்போது சுவைப்பதுண்டு! இந்த இரண்டுமே ஒரே குணம் கொண்டவை என்று பெரியம்மா சொன்னதோடு நம்மூரில் நன்னாரி சர்பத் எப்படி பெட்டிக் கடைகளில் விற்கப்படுகிறதோ அதுபோலவே ஆந்திராவில் மாகாளி கிழங்கு சர்பத் விற்கப்படுகிறது என்ற தகவலையும் சொன்னார்! மாகாளிக் கிழங்கு சர்பத் இதுவரை நான் கேள்விப்பட்டதில்லை - நீங்கள் கேள்விப்பட்டு இருக்கிறீர்களா?

வருவாயும் செலவும் - ஔவையின் பாடல்:

ஆன முதலில் அதிகம் செலவானால்

மானம் அழிந்து மதிகெட்டுப் _ போனதிசை

எல்லார்க்கும் கள்ளனாய் ஏழ்பிறப்பும் தீயனாய்

நல்லார்க்கும் பொல்லனாம் நாடு.

ஔவையார் எழுதிய நல்வழி என்ற நாற்பது பாடல்களில் இருபத்தி ஐந்தாவது பாடல் மேலே பகிர்ந்து இருக்கும் பாடல்.  இந்தப் பாடலை அவர் படித்த போது மனப்பாடமாக இருந்தது என்று சொல்லி, இப்போதும் அதை நினைவோடு சொல்ல, அதனை அவர் குரலிலேயே சேமித்துக் கொண்டேன்.  கூடவே பொருளையும் சொன்னார். அது - 

ஒருவன் தன் வருவாயை விட அதிகம் செலவு செய்தால், அவன் கடன் வாங்க நேரிடுவதோடு, தன் மானத்தை இழந்து, சொந்த புத்தியை இழந்து போக வேண்டியிருக்கும்! அவன் போகும் திசை எல்லாம் அவனை எல்லோரும் திருடனைப் போல் பாவித்து அவனிடம் பேசுவதையே தவிர்ப்பார்கள். ஏழு பிறப்புக்கும் தீயவனாக, நல்லவர்களுக்கு ஆகாதவனாய் மாறிவிடுவான். அதனால் வருவாய்க்கு அதிகமாக செலவு செய்யக் கூடாது என்பதையே இந்தப் பாடல் சொல்கிறது. நேரிசை வெண்பாவில் அமைந்த இந்தப் பாடல் எவ்வளவு சிறப்பான கருத்தைச் சொல்கிறது!  அதுவும் Credit Card மோகம் கொண்டு அலையும் இந்தக் காலத்திற்குப் பொருத்தமான பாடல் தான் இல்லையா? 

விஷம் - நீதி வெண்பா:

ஈக்கு விடந்தலையி லெய்தும்: இருந் தேளுக்கு 

வாய்த்த விடங்கொடுக்கில் வாழுமே; - நோக்கரிய 

பைங்கணரவுக்குவிடம் பல்லளவே; துர்ச்சனருக்

கங்கமுழு தும்விடமே யாம். 

எது எதற்கு எங்கே விஷம் என்பதைச் சொல்லும் நீதி வெண்பா இந்தப் பாடல்.  இதுவும் பெரியம்மாவிற்கு மனப்பாடப் பகுதியில் ஒன்றாக இருந்தது என்று சொல்லி அதன் விளக்கம் சொன்னார்.  இந்தப் பாடலையும் அவர் குரலில் பதிவு செய்து வைத்தேன். தள்ளாமை, வயது காரணமாக அவர் குரலில் சில தடுமாற்றங்கள் உண்டு என்றாலும் புரிந்து கொள்ள முடியும்! மேலே சொன்ன பாடலின் பொருளையும் கீழே தந்திருக்கிறேன். 

பொருள்:  ஈக்கு விஷம் தலையிலிருக்கும்; பெரிய தேளுக்குப் பொருந்திய விஷம் அதன் கொடுக்கில் இருக்கும்; பார்த்தற்கும் அரிய பசுமையான கண்களையுடைய பாம்பிற்கு விஷம் அதன் பல்களிலிருக்கும்; துஷ்டர்களுக்கு உடம்பு முழுவதும் விஷம் தான் இருக்கும்! 

விருந்து - ஔவையார் பாடல்:

அம்மா/பெரியம்மாவின் அத்தை ஒருவர் இருந்தார் - ருக்கு அத்தை - அவர் குறித்தும் ஒரு பதிவு எழுதியதுண்டு! அந்த ருக்கு அத்தை அடிக்கடி சொல்லும் ஔவையார் பாடிய பாடல் ஒன்றையும் பெரியம்மா சொன்ன போது எனக்கு நண்பர் மதுரைத் தமிழன் நினைவுக்கு வந்தார்! ஹாஹா… பாடல் அப்படி!  வீட்டிற்கு விருந்தினர் வந்திருக்கிறார் என்று ஒருவர் சொன்னவுடன் அந்த நபரது மனைவி செய்த செயல் அப்படி! முதலில் பாடலைப் பார்க்கலாம்! 

இருந்து முகம் திருத்தி, ஈரோடு பேன் வாங்கி

விருந்து வந்தது என்று விளம்ப – வருந்திமிக

ஆடினாள், பாடினாள்; ஆடிப் பழமுறத்தால்

சாடினாள் ஓடோடத்தான்.

ஒரு கொடுமைக்காரியை மனைவியாகப் பெற்ற ஒரு சாது, ஔவையாரை தன் வீட்டுக்கு அழைக்க, அவரின் வீட்டுக்கு ஔவையார் போனாராம். ஔவையாரை வாசல் திண்ணையில் அமரவைத்துவிட்டு உள்ளே சென்று மனைவியின் முகத்தை நன்கு துடைத்து, பொட்டு வைத்து அலங்கரித்து, தலையில் உள்ள ஈரும் பேனும் எடுத்துவிட்டு, தலைவாரிவிட்டு, மெதுவாக ஔவைக்கு அமுது இடும்படி  கொஞ்சும் மொழியில் கெஞ்சினார். அவளோ எடுத்தாளாம் அருகிலிருந்த பழைய முறத்தை! புடைத்தாள் நைய அவனை. பேயாட்டம் ஆடினாள்; வசை மொழிகளை வாரி இரைத்தாள். அவன் வெளியே ஓடிவந்தான்; அப்பொழுதும் அந்த நீலாம்பரி முறத்தைக் கையில் ஓங்கியவாறு ஓடி வந்தாள்: ஔவையாருக்கு ஒரு புறம் சிரிப்பு; மறுபுறம் அனுதாபம். அவனுக்கோ ஒரே பதைபதைப்பு. அப்போது ஔவை பாடிய பாட்டு தான் மேலே இருப்பது! 

******

நண்பர்களே, பெரியம்மாவின் நினைவிலிருந்து சொன்னவற்றில் சிலவற்றை இங்கே பகிர்ந்திருக்கிறேன். இன்னும் அவர் அனுபவங்களைச் சொல்லச் சொல்ல, இங்கே பதிவிடுகிறேன். இந்த நாளில் வெளியிட்ட, பதிவு குறித்த உங்கள் கருத்துகளை, பின்னூட்டம் வாயிலாகச் சொல்லுங்களேன். மீண்டும் வேறொரு பதிவு வழி உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

நட்புடன்

வெங்கட் நாகராஜ்

திருவரங்கத்திலிருந்து...