தமிழகப் பயணம் - பிரம்மா கோவில் - வங்கிகளில் தமிழாக்கம்

 

அன்பின் நண்பர்களுக்கு, இனிய காலை வணக்கம். இந்த நாளில் மீண்டும் ஒரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி.   

 

நேற்று வெளியிட்ட வாசிப்பனுபவம் பதிவை படித்து கருத்துகள் தெரிவித்த அனைத்து வலையுலக நண்பர்களுக்கும் மனம் நிறைந்த நன்றி.  இந்த நாளை நல்லதொரு வாசகத்துடன் தொடங்கலாம் வாருங்கள். 

 

NEVER REGRET BEING A GOOD PERSON TO THE WRONG PEOPLE. YOUR BEHAVIOUR SAYS EVERYTHING ABOUT YOU AND THEIR BEHAVIOUR SAYS ENOUGH ABOUT THEM.

 

******

 

செப்டம்பர் மாதத்தில் தமிழகத்திற்கு வந்தது பற்றி இதுவரை வெளியிட்ட பதிவுகளுக்கான சுட்டிகள் கீழே. 

 

ஓசியில் வேர்க்கடலை தருகிறார்களோ

 

Gகுரு Bபாயின் தங்கச் சங்கிலி

 

சுஜாதாவின் லாண்டரிக் கணக்கு - ஜன் ஷதாப்தியில்

 

மீன் செத்தா கருவாடு

 

பொண்ணு மாப்பிள்ளை லேட் எண்ட்ரி

 

தரங்கம்பாடி எனும் Tranquebar

 

திருக்கடையூர் கோவில்

 

திருக்கடையூர் - கல்யாண விசேஷங்கள்

 

பயணங்கள் முடிவதில்லை

 

பயண ஸ்வாரஸ்யங்கள்

திருப்பட்டூர் பிரம்மா கோவில் - ஒரு விசிட்:

 

தலையெழுத்தை மாற்றி அமைக்கக் கூடிய கோவில் என இந்தக் கோவிலைச் சொல்கிறார்கள்.  எந்தக் கோவில்?  திருச்சி பெரம்பலூர் சாலையில் இருக்கும் சிறுகனூர் என்ற ஊரின் அருகே இருக்கும் திருப்பட்டூர் என்ற ஊரில் இருக்கும் அருள்மிகு பிரம்மபுரீஸ்வரர் திருக்கோவில் தான்.  மிகவும் சிறப்பான கோவில்! பல முறை திருச்சி வந்தாலும், ஏனோ இந்தக் கோவிலுக்கு இது வரை சென்றதில்லை.   சென்ற பயணத்தில், இருந்த பல வேலைகளுக்கு இடையே, குடும்பத்துடன் செல்ல இயலவில்லை என்றாலும் நான் மட்டுமாவது சென்று வரலாம் என முடிவு செய்தேன். 

 

ஒரு நாள் காலை திருப்பட்டூர் வரை சென்று, அருள்மிகு பிரம்ம சம்பத் கௌரி சமேத ஸ்ரீ பிரம்மபுரீஸ்வரர், பிரம்மா என சிறப்பான தரிசனம்.  குரு பரிகார ஸ்தலம் என்பதால், அன்றைய வியாழன் அன்று அதிக எண்ணிக்கையில் மக்கள் கோவிலுக்கு வந்திருந்தார்கள்.  ஆனாலும் நின்று நிதானித்து தரிசனம் செய்ய முடிந்தது.  

 

கோவில் குறித்த தகவல்கள் மற்ற விஷயங்களை வலையில் நிறையவே காண முடியும் என்பதால் இந்தத் தகவல் மட்டும் - கோவிலுக்கு வந்த பலர் தங்கள் ஜாதகங்களை கையில் கொண்டு வந்து பிரம்மனிடம் தங்களது தலையெழுத்தை மாற்ற வேண்டிக் கொண்டிருந்தார்கள்.  நல்லதே நடக்கட்டும் என சின்னதாக ஒரு வேண்டுகோளை வைத்து விட்டு வந்தேன்!  நல்லதே நடக்கட்டும்!

 

ஒவ்வொரு முறை தமிழகம் வரும்போதும் காவேரி/கொள்ளிடக் கரையோரம் இருக்கும் கோவில்களுக்குச் சென்று இறைதரிசனம் கண்டு, முடிந்தால் சில படங்களும் எடுத்துக் கொண்டு வர வேண்டும் என்ற எண்ணம் எப்போதும் இருக்கும். ஆனால் வரும் சில நாட்களில் இது போன்ற ஆசைகள் நிறைவேறுவதே இல்லை.  அதுவும் திருச்சி, தஞ்சை, கும்பகோணம் என பல ஊர்களில் இருக்கும் புராதனமான கோவில்களுக்குச் செல்ல வேண்டும் என்ற ஆசை நெடு நாட்களாகவே உண்டு.  கோவில்களுக்குச் செல்வதற்கு ஆசை எதற்கு எனில் முக்கியமாக சிற்பங்களைக் கண்டு படம் எடுக்க! அப்படியே சில தகவல்களும் சேகரிக்க!  எப்போது இப்படியான வாய்ப்புகள் அமையும் என்பது பெரிய கேள்விக்குறியாகவே இருந்து வருகிறது.  

கோவில்களுக்குச் செல்கிறேனோ இல்லையோ, ஒவ்வொரு முறை வரும்போதும், வங்கிகளுக்குச் செல்ல வேண்டிய வேலை நிச்சயம் இருக்கும் - அப்பா, அம்மா, பெரியம்மா என அனைவரும் அவர்களது வங்கி வேலைகளை எனக்காக, என் வருகைக்காக ஒதுக்கி வைத்திருப்பார்கள்! அதையெல்லாம் செய்து முடிக்க வேண்டியிருக்கும்.  அதுவும் இந்த தீநுண்மி நாட்களில் பல வங்கிகளுக்குச் செல்லும்போது சரியான பதிலே கிடைப்பதில்லை.  பல கிளைகளில் சேமிப்புக் கணக்கு வைத்துக் கொண்டு இருப்பவர்கள் பாடு திண்டாட்டம் - பாஸ் புக் எண்ட்ரி போடவே ஒவ்வொரு வங்கியாக சென்று வந்ததுண்டு! ஹாஹா…  

 

இந்தப் பயணத்திலும் வங்கிக்கு ஒரு வேலையாகச் செல்ல வேண்டியிருந்தது.  அப்படியே Pass Book-ல் Entry போட்டுக் கொண்டு வந்து விடலாம் என அதற்கான இயந்திரத்தின் முன் நிற்க, வரிசையாக சிலர் என்னிடம் அவர்களது சேமிப்புக் கணக்கின் Pass Book கொடுத்து, அவர்களுக்கும் Entry போட்டுத் தரும்படி கேட்டார்கள்.  பலருக்கும் இந்த விஷயம் புரியாததாகவே இருக்கிறது. படித்தவர்கள் கூட இந்த இயந்திரத்தினைப் பயன்படுத்த தயங்குவதையும், தடுமாறுவதையும் கவனிக்க முடிந்தது.  சில வங்கிகளில் இந்த மாதிரி இயந்திரம் இருந்தாலும் வேலை செய்வதில்லை, சரி பணியாளர்களிடம் Entry போட்டுக் கொடுப்பார்களா என்றால் பதில் “இல்லை, நேரம் இல்லைங்க, அப்புறம் வாங்க! மெஷின் வேலை செய்யலை!” போன்ற மறுப்பு மொழிகள் தான்.  

 

நான்கு, ஐந்து முதியவர்களுக்கு Entry போடுவதற்கு உதவி செய்ய வேண்டியிருந்தது.  ஒரு மூதாட்டி, “தம்பி கணக்குல எவ்வளவு ஏறி இருக்கு, எவ்வளவு பணம் இருக்குன்னு பார்த்து சொல்லு!” என்றார்.  அவர் கேள்விகளுக்கு பதில் சொன்ன போது, உடனடியாக அதில் கொஞ்சம் பணம் எடுக்க வேண்டும் என Withdrawal Slip எழுதித் தரச் சொன்னார்.  எழுதி முடித்து, “கையெழுத்து போடுவீங்களா?” என்று கேட்டபோது, ”அது தெரிஞ்சா நான் ஏன் இப்படி இருக்கேன், கை நாட்டு தான் போ!” என்று நகர்ந்தார்.  

 

இயந்திரம் வைத்து விட்டால் தங்களது கடமை முடிந்து விட்டதாக வங்கிகள் நினைக்கின்றன.  அது வேலை செய்கிறதா இல்லையா என்பதைக் கூட கவனிப்பதே இல்லை.  அதுவும் கடந்த ஓன்றிரண்டு வருடங்களாக, தீநுண்மி காரணமாக பல வங்கிகள் Pass Book-ல் Entry போட்டுத் தருவதே இல்லை. வேண்டுமானால் எவ்வளவு தொகை இருக்கிறது என்று மட்டும் சொல்கிறோம் என்று சொல்கிறார்கள்.  இல்லை என்றால் ATM-Machine-இல் மினி ஸ்டேட்மெண்ட் எடுத்துக் கொள்ளலாமே என வாடிக்கையாளர்களுக்கே வேலை கொடுக்கிறார்கள்.  இயந்திரங்களை கையாளுவது என்பது எல்லோருக்கும் தெரிந்த விஷயமல்ல என்பதை எப்போது வங்கி நிர்வாகம் புரிந்து கொள்ளுமோ.... ஒரு வேளை எல்லாம் தெரிந்த ஏகாம்பரங்களுக்கு மட்டுமே வங்கி என நினைக்கிறார்களோ?  

 

கூடுதலாக ஒரு விஷயமும் கவனித்தேன்.  மொழித் தேர்வு செய்யும் போது, தமிழ், ஆங்கிலம், ஹிந்தி என மூன்று மொழிகள் வந்தது.  தமிழ் எனத் தேர்வு செய்த போது அதில் வந்த மொழி தமிழே இல்லையோ என்று தோன்றியது.  ஆங்கில வாக்கியங்களை Google Translate மூலம் மொழியாக்கம் செய்து இருப்பார்கள் போலும்...  நிறைய பிழைகள்! எழுத்துப் பிழைகள் உட்பட!  வங்கிகளுக்கான Software தயாரிக்கும்போது இதைக் கூடவா கவனிக்க மாட்டார்கள்!  மொழியாக்கம் சரியாக இருக்கிறதா என்பதைக் கவனிப்பதே இல்லை என்று தோன்றுகிறது. 

 

தமிழகப் பயணம் குறித்த இன்னும் சில விஷயங்கள் உண்டு. அவை அடுத்த பகுதியில்! 

 

******

 

நண்பர்களே, இந்த நாளில் பகிர்ந்து கொண்ட தகவல்கள் உங்களுக்கும் பிடித்திருக்கலாம், பயனுள்ளதாகவும் இருக்கலாம்! பதிவு குறித்த உங்கள் எண்ணங்களை பின்னூட்டம் வாயிலாகச் சொல்லுங்களேன்.  மீண்டும் வேறொரு பதிவுடன் உங்கள் அனைவரையும் சந்திக்கும் வரை…

 

நட்புடன்

 

வெங்கட் நாகராஜ்

புது தில்லியிலிருந்து…