காஃபி வித் கிட்டு – முதியோர் இல்லம் – ரசனை – யுகங்கள் – பதிவர் சந்திப்பு

காஃபி வித் கிட்டு – பகுதி – 38

அனைத்து பதிவுலக நண்பர்களுக்கும் இனிய காலை வணக்கம். இன்றைய பொழுதை ஒரு இனிமையான வாசகத்துடன் ஆரம்பிக்கலாம்.

இந்த வாரத்தின் ரசித்த வாசகம்:

படித்ததில் நெகிழ்ச்சி தந்தது:

கீழே வரும் நிகழ்வு/கதை கில்லர்ஜி அவர்களின் “வெங்கடாஜலம் ஐயா” பதிவுகளை நினைவுக்குக் கொண்டு வருகிறது. படித்துப் பாருங்களேன்.

தந்தை இறந்த பின் தன் தாயை கவனிக்க முடியாமல் முதியவர் இல்லத்தில் சேர்த்து விட்டார் மகன். மனைவியும் வேலைக்கு போவதால் தன் தாயை வீட்டில் கவனிக்க யாருமில்லை என்ற காரணத்திற்காக முதியவர் இல்லத்தில் சேர்த்து விட்டார். மாதத்திற்கு ஒரு முறை தன் தாயை அங்கு சென்று சந்தித்து வந்தார். வருடங்கள் கடந்தன.

ஒருநாள் அவருடைய தாய் ரொம்பவும் முடியாமல் இருப்பதாக தகவல் வந்தது. மகனும் உடனடியாக தன் தாயை சந்திக்கச் சென்றார். தாய் சாகும் தருவாயில் இருந்தார்கள். “உங்களுக்கு ஏதாவது வேண்டுமா?” என மகன் கேட்டார். “இந்த முதியவர் இல்லத்தில் மின் விசிறிகள் எதுவும் இல்லை.காற்றுஇல்லாமலும், கொசுக் கடித்தும் நிறைய நாட்கள் தூங்காமல் இருந்திருக்கிறேன்.இங்கு தரும் கெட்டுப் போன சாப்பாட்டை சாப்பிட முடியாமல் பல நாட்கள் சாப்பிடாமல் தூங்கியிருக்கிறேன். எனவே இந்த இல்லத்திற்கு சில மின் விசிறிகளும், சாப்பாட்டை கெடாமல் பாதுகாத்து வைத்திருக்க ஒரு குளிர்சாதனப் பெட்டியும் வாங்கிக்கொடுப்பாயா?” என மெல்லிய குரலில் தாய் கேட்டார்.

மகன் ஆச்சரியப்பட்டான். “பல வருடங்களாக நான் உங்களை பார்க்க வருகிறேன். ஒருநாள் கூட இப்படி ஒரு குறையை சொல்லவில்லை.இப்போது மட்டும் ஏன் இதை கேட்கிறீர்கள்?” என கேட்ட மகனின் முகத்தை மெல்ல ஏறெடுத்துப் பார்த்தார்.

“மகனே இங்கு மின் விசிறி இல்லாமல் கொசுக்கடியை தாங்கிக் கொண்டு உறங்குவதற்கு நான் பழகிக்கொண்டேன். இங்குள்ள பசியையும், துன்பங்களையும் என்னால் பொறுத்துக் கொள்ள முடியும். ஆனால் உனது குழந்தைகள் உன்னை இந்த இல்லத்திற்கு அனுப்பும் போது உன்னால் அவற்றை தாங்கிக்கொள்ள முடியாது என நினைத்து வருந்துகிறேன். அதனால் தான் இப்போது கேட்கிறேன்” என்றார்.

வாழ்க்கை-யில் காயப்படுத்தும் விஷயங்களே கற்றுக்கொடுக்கவும் செய்கின்றன. உண்மையான சம்பவமாக இல்லாமல் இருக்கலாம் – ஆனால் இப்படியும் நடக்கலாம்!

அம்பியுடன் ஒரு சந்திப்பு:

பதிவர் அம்பி – ”அம்மாஞ்சி” என்ற தலைப்புடன் வலைப்பூவில் 2006-இல் எழுத ஆரம்பித்து கடைசியாக பதிவு எழுதியது 2010-ல்! கடைசியாக எழுதிய பதிவு – ப்ளே ஸ்கூல்.  இப்போதைய பதிவர்களில் கீதாம்மா போன்ற சிலர் இவரை அறிந்திருக்கக் கூடும்.  சில மாதங்கள் முன்னர் தில்லி-ஆக்ரா-அலஹாபாத்-வாரணாசி வரும் திட்டம் இருப்பதாகவும் அதில் பார்க்க வேண்டிய இடங்கள் பற்றி எனது பழைய பதிவுகளைப் படித்து, பிறகு என்னையும் தொடர்பு கொண்டிருந்தார். தேவையான தகவல்களை அனுப்பி இருந்தேன். சமீபத்தில், சில நாட்களுக்கு முன்னர் குடும்பத்துடன் தில்லி வந்திருந்தார். தில்லியில் ஒரு மாலை வேளையில் இந்தியா கேட், ராஜ்பத் என சுற்றி வந்தோம். மாலை நேரம் என்பதால் சிறிது நேரம் அவர்களுடன் செலவிட முடிந்தது. அவரைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி. அவ்வப்போது இப்படி தில்லி வரும் பதிவர்களைச் சந்திப்பது ஒரு வித மகிழ்ச்சி தானே!  சந்திப்பின் போது நான் படங்கள் எதுவும் எடுக்கவில்லை என்பதால் இங்கே சேர்க்கவில்லை!

படித்ததில் ரசித்த கவிதை:  

மோகன்ஜி கவிதைகள் எப்போதும் ரசிக்க முடிந்தவை. அவர் எழுதிய கவிதை ஒன்றை சமீபத்தில் படித்து ரசித்தேன். அந்தக் கவிதையும் அதற்காக அவர் தேர்ந்தெடுத்து பதிவிட்ட படமும் இங்கேயும்… நீங்களும் ரசிக்க ஏதுவாய்.  மோகன்ஜி அவர்களுக்கு நன்றியுடன்…

யுகங்கள் கடந்து...

மொழிகள் பிறப்பதற்கு முன்னமே

நாமிருவரும் பிறந்து விட்டோம்.

இன்னமும்,

மௌனத்தைக் கண்டு என்னடி பயம்?

உன் இமை முடிகளின் எண்ணிக்கை

நானறிவேன்.

என் கண்களை விடவா பேசும் வாய் அறியும்?

இன்னும் மௌனத்தைக் கண்டு என்னடி பயம்?

பேசியதெல்லாம் போதும்.

சின்னச் சின்ன வார்த்தைகள்.....

காதல், அன்பு, பாசம்.....

யாருக்கு அவை வேண்டும்?

மெல்லத்தான் என் முகவாயைக்

கைகளில் ஏந்திக் கொள்.

என் முகத்தில் விழும் உன்

குழல் கற்றைகளை ஒதுக்காதே.

பார்க்க முடிந்தால்

என் கண்களைப் பார்.

பேதைப் பெண்ணே!

இன்னும் மௌனத்தைக் கண்டு என்னடி பயம்?

-    மோகன்ஜி, ஆகஸ்ட் 1982.

ரசித்த விளம்பரம்:

விளம்பரங்களில் வரும் பொருட்களை நாம் வாங்குகிறோமோ இல்லையோ, அவர்கள் விளம்பரம் செய்யும் விதம் நமக்குப் பிடித்தமானதாக இருக்க வேண்டும். அம்மாவிற்கு நடை அவசியம் என்பதற்காக தயிர் வாங்கி வரச் சொல்லும் மகன்… பாருங்களேன்.

பின்னோக்கிப் பார்க்கலாம் வாங்க:

இதே ஜூலை மாதத்தின் கடைசி வாரம் – 2010-ஆம் ஆண்டு எழுதிய பதிவொன்று – ரசனை – நெய்வேலி நினைவொன்றினை பகிர்ந்திருக்கிறேன்.  இப்போது எனது பதிவுகளை வாசிக்கும் பலர் இப்பதிவினை வாசித்திருக்க வாய்ப்பில்லை. இதோ இங்கே அதன் இணைப்பு. படித்துப் பாருங்களேன்!

என்ன நண்பர்களே, இந்த வாரத்தின் காஃபி வித் கிட்டு பதிவு உங்களுக்குப் பிடித்திருக்கிறதா? உங்கள் கருத்துகளைச் சொல்லுங்களேன். விரைவில் வேறு சில செய்திகளோடு மீண்டும் ச[சி]ந்திப்போம்….

 

நட்புடன்

வெங்கட்

புது தில்லி